Lweo samenvatting economische modellen

Hoofdstuk 2: Klassieken vs Keynes (een overzicht)
Klassieken Keynes
(aanbodzijde) (vraagzijde)
Loon = kosten Loon = koopkracht

Loon ↓ → bestedingen ↓ → EV ↓ → productie ↓ →
werkloosheid ↑
= kritiek (van Keynes) op klassieken

Werkloosheid ontstaat door een te lage EV
Oplossing werkloosheid: Oplossing werkloosheid:
Lonen ↓ = kosten ↓ → vraag arbeid Meer vraag creëren, dus lonen omhoog
↑ → werkloosheid ↓ lonen↑ = koopkracht ↑ → productie ↑ →
werkgelegenheid ↑
Marktmechanisme (veel vertrouwen)
Overheidsrol (lonen verhogen, andere manier EV
stimuleren)

Hoofdstuk 3: basismodel; model zonder overheid zonder buitenland:
1) W = EV
2) Y = W
3) EV = C + I
4) C = cY + Co
5) I = Io

Evenwicht:
Inkomensevenwicht als W = EV (Y = EV) Zie vraag nr 1
- Effectieve vraag = productie = nationaal inkomen

Bestedingsevenwicht als Y* = Y (Y = EV)
- Het nationaal inkomen = productiecapaciteit → er wordt maximaal geproduceerd
- In inkomensevenwicht is de effectieve vraag gelijk aan de productie en gelijk aan het
nationaal inkomen (Y).
- Als EV < Y*: de vraag < de productiecapaciteit → productiecapaciteit niet volledig benut.
Er is een laagconjunctuur en onderbesteding + er is een ruime arbeidsmarkt +
conjuncturele werkloosheid
- Als EV > Y*: de vraag > de productiecapaciteit → tekort aan productiefactoren:
productiecapaciteit volledig benut, maar er is nog vraag naar meer! Er is een
hoogconjunctuur en overbesteding + er is inflatie
Opmerking: niet elk inkomensevenwicht is een bestedingsevenwicht, maar wel elk
bestedingsevenwicht is een inkomensevenwicht.
Multiplier Zie vraag nr 2 + 3
1) W = EV
2) Y = W
3) EV = C
+I
4) C = cY
Hoe groter het spaarlek, hoe kleiner de multiplier!
+ Co
1
5) I = Io Multiplier =
1−c

ΔY = multiplier x ΔCo en ΔY = multiplier x ΔIo

Oplossingsvergelijkingen → multiplier + evenwichtsinkomen
- Vb: Y= 3,5Co + 3,5 Io
- 3,5 = multipliers van respectievelijk autonome consumptie en autonome investeringen
- Invullen van Co en Io geeft het evenwichtsinkomen