Strafrecht samenvatting hoofdstuk 9 (9.1 t/m 9.7)
9.1 Inleiding
Een beslissing van de officier van justitie om een zaak voor te leggen aan de rechter is een
vervolgingsbeslissing. Vanaf dat moment loopt er een vervolging tegen de betrokken
verdachte.
De vervolging kan op twee manieren worden aangevangen:
1. Het OM betrekt een (onderzoeks)rechter bij de strafzaak, die zelf een beslissing
neemt
2. Tegen een verdachte wordt een strafbeschikking uitgevaardigd
De meest opvallende manier om rechtelijk inmenging in een zaak te verkrijgen is de
dagvaarding. Doormiddel van de verdachte in bewaring stellen bij de rechter-commissaris is
er sprake van vervolging. Er is namelijk een rechter bij betrokken.
9.2 Het OM
Het openbaar ministerie (OM) is een overheidsorgaan dat is belast met de strafrechtelijke
handhaving van de rechtsorde en andere bij de wet vastgestelde taken. Artikel 124 wet op
de rechtelijke organisatie omschrijft in algemene bewoordingen de taak van het OM.
Bij de rechtbank wordt het OM vertegenwoordigd door de officier van justitie. Het OM
wordt veelal aangeduid als ‘het parket’ bij de rechtbank. Alleen het OM is bevoegd tot het
instellen van een strafvervolging door middel van een dagvaarding, dit is een exclusief recht.
Het OM heeft niet alleen het recht om te beslissen of een verdachte wordt vervolgd of niet,
maar ook het alleenrecht op de keuze van het tenlastegelegde feit.
9.3 De vervolgingsbeslissing en oppotuniteit
De vrijheid in de vervolgingsbeslissing is neergelegd in artikel 167 lid Sv. Er wordt in deze
regel alleen vervolg als het algemeen belang dat behartigd. Als een zaak op een andere
manier kan worden afgedaan dan door vervolging, dan zal een vervolging achterwegen
blijven.
Opportuniteitsbeginsel: een officier van justitie mag in alle gevallen op grond van
beleidsmatige overwegingen de opportuniteit (wenselijkheid) van een vervolging beoordelen
(art.167 Sv).
De beslissing van een officier van justitie om in een individuele strafzaak af te zien van
vervolging noemt men een sepot.
- Technisch sepot > bv. Gebrek aan bewijsmateriaal
- Beleidssepot > afzien van vervolging om beleidsmatige redenen
9.1 Inleiding
Een beslissing van de officier van justitie om een zaak voor te leggen aan de rechter is een
vervolgingsbeslissing. Vanaf dat moment loopt er een vervolging tegen de betrokken
verdachte.
De vervolging kan op twee manieren worden aangevangen:
1. Het OM betrekt een (onderzoeks)rechter bij de strafzaak, die zelf een beslissing
neemt
2. Tegen een verdachte wordt een strafbeschikking uitgevaardigd
De meest opvallende manier om rechtelijk inmenging in een zaak te verkrijgen is de
dagvaarding. Doormiddel van de verdachte in bewaring stellen bij de rechter-commissaris is
er sprake van vervolging. Er is namelijk een rechter bij betrokken.
9.2 Het OM
Het openbaar ministerie (OM) is een overheidsorgaan dat is belast met de strafrechtelijke
handhaving van de rechtsorde en andere bij de wet vastgestelde taken. Artikel 124 wet op
de rechtelijke organisatie omschrijft in algemene bewoordingen de taak van het OM.
Bij de rechtbank wordt het OM vertegenwoordigd door de officier van justitie. Het OM
wordt veelal aangeduid als ‘het parket’ bij de rechtbank. Alleen het OM is bevoegd tot het
instellen van een strafvervolging door middel van een dagvaarding, dit is een exclusief recht.
Het OM heeft niet alleen het recht om te beslissen of een verdachte wordt vervolgd of niet,
maar ook het alleenrecht op de keuze van het tenlastegelegde feit.
9.3 De vervolgingsbeslissing en oppotuniteit
De vrijheid in de vervolgingsbeslissing is neergelegd in artikel 167 lid Sv. Er wordt in deze
regel alleen vervolg als het algemeen belang dat behartigd. Als een zaak op een andere
manier kan worden afgedaan dan door vervolging, dan zal een vervolging achterwegen
blijven.
Opportuniteitsbeginsel: een officier van justitie mag in alle gevallen op grond van
beleidsmatige overwegingen de opportuniteit (wenselijkheid) van een vervolging beoordelen
(art.167 Sv).
De beslissing van een officier van justitie om in een individuele strafzaak af te zien van
vervolging noemt men een sepot.
- Technisch sepot > bv. Gebrek aan bewijsmateriaal
- Beleidssepot > afzien van vervolging om beleidsmatige redenen
