p 851 - 861
Minimalisme en conceptuele kunst
Wat is minimalisme? → Het is een Amerikaans naoorlogse stroming die ging
voor zuiverheid, integriteit, (vasthouden van normen en waarden). Door
middelen van de kunstenaar te beperken hoopte ze dat het eindresultaat een
geheel vormde. (Zonder verwarring het hele idee kunnen zien).
Frank Stella was een minimalistische schilder. Hij is bekend van zijn zwarte
schilderijen (een groot doek met 6,4 cm zwarte dikke strepen). Hij schilderde
dusdanig dat er zelfs geen emotie of expressie in de techniek te zien is
(gelijkmatig opbrengen van verf op ongeprepareerde linnen).
Donald Judd was een Amerikaans schilder/beeldhouwer. Volgens hem is
schilderkunst en sculptuur niet het beste werk van de afgelopen jaren.
Rauschenbergs Combines (gipsen afgietsels) en zelf het werk van Frank Stella
zorgen allemaal voor wat Judd beschouwde als een ontwikkeling naar
driedimensionaal werk. Langzaam richtte hij zich meer op minimal sculpturen.
Hij vond dat sculpturen gelijk stonden aan andere objecten. Dit zorgde voor een
breuk met de Europese esthetische traditie. Dit betekende kortemetten maken
met een van de kenmerkende verwerpelijke overblijfselen van de europeese kunst,
namelijk het idee dat kunst alleen schilderijen en sculpturen die vervaardigd zijn
door geschoolde kunstenaar. Alles kon nu kunst zijn!
In 1966 zijn eerste tentoonstelling in de galerie “Leo Castelli”, met rechthoekige
vormen, verticale stapels en horizontale patronen. Elk object wordt uniek door het
materiaal dat wordt gebruikt. Deze kunstwerken van Judd en andere (Robert
Morris, Carl adre) zijn voorbeelden van de autonomie en letterlijkheid waarnaar zij streefden.
Chat gpt
Zijn minimale sculpturen, die vaak bestonden uit repetitieve geometrische vormen zoals kubussen of
rechthoeken, waren bedoeld om de toeschouwer bewust te maken van de ruimte om het kunstwerk heen en
de relatie tussen het kunstwerk en zijn omgeving. Door het gebruik van industriële materialen wilde Judd de
nadruk leggen op objectiviteit en de kunst ontdoen van een persoonlijk handschrift.
In essentie stonden Judds minimale sculpturen voor een radicale verschuiving van de traditionele
kunstopvattingen, waarbij de focus lag op de essentiële eigenschappen van het kunstwerk zelf en de relatie
met de ruimte eromheen.
, In het minimalisme berusten ze vaak op herhaling van karakterloze,
fabrieksmatige materialen, zoals bakstenen bij het kunstwerk Equivalents van
Carl Andre. (8 verschillende arrangementen van 120 bakstenen in 2 lagen van
60 die werden neergelegd in verschillende deelbare combinaties.)
Het werk van Carl is minder simpel dan het lijkt. Andre beschreef zijn
sculpturen in termen van transformatie. In veel gevallen werden de sculpturen
voor een specifieke locatie gemaakt en bepalen ze hoe de kijker de ruimte
gebruikt en waarneemt. Dezelfde waarde van zwaartekracht is aangegeven met een horizontale vorm op de
vloer liggend, op deze manier is de omgeving en het kunstwerk verbonden. (bracusi’s vormen). Deze werken
gaan terug op de essentie van de vroegere Bauhaus-ontwerper (Josef Alberts), met zijn werk “Hommage aan
het vierkant.
Het eerste werk van Dan Flavin, was in een diagonale richting met fluoriserende
lichtbuizen. Zelf noemde hij dit “hoek van de persoonlijke extase”. Zijn latere experiment
maakte een verwijzing naar Tatlin, met de opstelling en titels van zijn buizen. De diagonaal
is een weerklank van het opzij leunen van Tatlin's monument voor de derde internationale.
Ook zijn gebruik van commercieel verlichting die kleur geven aan de
tentoonstellingsruimte Doen denken aan het motto van de russische kunstenaar: “Echte
materialen in echte ruimte”
Hoewel minimalisme werd beschouwd als een fenomeen aan de Amerikaanse oostkust, hadden
kunstenaars aan de West Coast aandeel in de ontwikkeling daarvan. John McCracken
beschouwde kleur als gebruik om de vormen te bouwen die hem interesseren. Heldere primaire
kleuren en pasteltinten zijn opgebouwd door gepigmenteerde hars. Met fiberglas geharst hout te
gieten. Het oppervlak wat dan ontstaat is naadloos glas, dicht en glanzend.
De minimalisten waren zich bewust van de consequenties van hun extreme positie.
Men neemt namelijk altijd meer dan een ervaring waar, bijvoorbeeld: als er kleur is,
is er ook dimensie en is er een plat vlak, dan is er ook structuur. Post-minimalisme,
nam meer organische vormen aan en ideeën achter een kunstwerk kwamen weer
terug. (afwijzing, heldere lijnen en elementaire vormen).
https://www.youtube.com/watch?v=p0zrfQ-H3UQ
https://www.youtube.com/watch?v=4UQ35-o7w_4
Minimalisme en conceptuele kunst
Wat is minimalisme? → Het is een Amerikaans naoorlogse stroming die ging
voor zuiverheid, integriteit, (vasthouden van normen en waarden). Door
middelen van de kunstenaar te beperken hoopte ze dat het eindresultaat een
geheel vormde. (Zonder verwarring het hele idee kunnen zien).
Frank Stella was een minimalistische schilder. Hij is bekend van zijn zwarte
schilderijen (een groot doek met 6,4 cm zwarte dikke strepen). Hij schilderde
dusdanig dat er zelfs geen emotie of expressie in de techniek te zien is
(gelijkmatig opbrengen van verf op ongeprepareerde linnen).
Donald Judd was een Amerikaans schilder/beeldhouwer. Volgens hem is
schilderkunst en sculptuur niet het beste werk van de afgelopen jaren.
Rauschenbergs Combines (gipsen afgietsels) en zelf het werk van Frank Stella
zorgen allemaal voor wat Judd beschouwde als een ontwikkeling naar
driedimensionaal werk. Langzaam richtte hij zich meer op minimal sculpturen.
Hij vond dat sculpturen gelijk stonden aan andere objecten. Dit zorgde voor een
breuk met de Europese esthetische traditie. Dit betekende kortemetten maken
met een van de kenmerkende verwerpelijke overblijfselen van de europeese kunst,
namelijk het idee dat kunst alleen schilderijen en sculpturen die vervaardigd zijn
door geschoolde kunstenaar. Alles kon nu kunst zijn!
In 1966 zijn eerste tentoonstelling in de galerie “Leo Castelli”, met rechthoekige
vormen, verticale stapels en horizontale patronen. Elk object wordt uniek door het
materiaal dat wordt gebruikt. Deze kunstwerken van Judd en andere (Robert
Morris, Carl adre) zijn voorbeelden van de autonomie en letterlijkheid waarnaar zij streefden.
Chat gpt
Zijn minimale sculpturen, die vaak bestonden uit repetitieve geometrische vormen zoals kubussen of
rechthoeken, waren bedoeld om de toeschouwer bewust te maken van de ruimte om het kunstwerk heen en
de relatie tussen het kunstwerk en zijn omgeving. Door het gebruik van industriële materialen wilde Judd de
nadruk leggen op objectiviteit en de kunst ontdoen van een persoonlijk handschrift.
In essentie stonden Judds minimale sculpturen voor een radicale verschuiving van de traditionele
kunstopvattingen, waarbij de focus lag op de essentiële eigenschappen van het kunstwerk zelf en de relatie
met de ruimte eromheen.
, In het minimalisme berusten ze vaak op herhaling van karakterloze,
fabrieksmatige materialen, zoals bakstenen bij het kunstwerk Equivalents van
Carl Andre. (8 verschillende arrangementen van 120 bakstenen in 2 lagen van
60 die werden neergelegd in verschillende deelbare combinaties.)
Het werk van Carl is minder simpel dan het lijkt. Andre beschreef zijn
sculpturen in termen van transformatie. In veel gevallen werden de sculpturen
voor een specifieke locatie gemaakt en bepalen ze hoe de kijker de ruimte
gebruikt en waarneemt. Dezelfde waarde van zwaartekracht is aangegeven met een horizontale vorm op de
vloer liggend, op deze manier is de omgeving en het kunstwerk verbonden. (bracusi’s vormen). Deze werken
gaan terug op de essentie van de vroegere Bauhaus-ontwerper (Josef Alberts), met zijn werk “Hommage aan
het vierkant.
Het eerste werk van Dan Flavin, was in een diagonale richting met fluoriserende
lichtbuizen. Zelf noemde hij dit “hoek van de persoonlijke extase”. Zijn latere experiment
maakte een verwijzing naar Tatlin, met de opstelling en titels van zijn buizen. De diagonaal
is een weerklank van het opzij leunen van Tatlin's monument voor de derde internationale.
Ook zijn gebruik van commercieel verlichting die kleur geven aan de
tentoonstellingsruimte Doen denken aan het motto van de russische kunstenaar: “Echte
materialen in echte ruimte”
Hoewel minimalisme werd beschouwd als een fenomeen aan de Amerikaanse oostkust, hadden
kunstenaars aan de West Coast aandeel in de ontwikkeling daarvan. John McCracken
beschouwde kleur als gebruik om de vormen te bouwen die hem interesseren. Heldere primaire
kleuren en pasteltinten zijn opgebouwd door gepigmenteerde hars. Met fiberglas geharst hout te
gieten. Het oppervlak wat dan ontstaat is naadloos glas, dicht en glanzend.
De minimalisten waren zich bewust van de consequenties van hun extreme positie.
Men neemt namelijk altijd meer dan een ervaring waar, bijvoorbeeld: als er kleur is,
is er ook dimensie en is er een plat vlak, dan is er ook structuur. Post-minimalisme,
nam meer organische vormen aan en ideeën achter een kunstwerk kwamen weer
terug. (afwijzing, heldere lijnen en elementaire vormen).
https://www.youtube.com/watch?v=p0zrfQ-H3UQ
https://www.youtube.com/watch?v=4UQ35-o7w_4
