De Winner-Take-All structuur en sociale
cohesie in DJ cultuur
Sociale Welvaart
27-01-2023
Aantal woorden: 2176
Beoordeling:
[Gewoon heel goed en origineel. Ik blijf worstelen met de vraag hoe die solidariteit toch stand kan
houden in zo een competitieve wereld, maar jullie hebben je best gedaan. Je hebt de inhoud van het vak
er ook op adequate wijze bij betrokken. Proficiat!
Cijfer: 9]
, Introductie
De DJ-wereld is bijzonder competitief. Door de jaren heen is de drempel om te leren draaien steeds lager
geworden, daardoor is er inmiddels een overschot aan capabele DJ’s, tegenover een gebrek aan ruimtes
om op te kunnen treden. Daarom spreken we hier van een Winner-Take-All structuur: Er is een relatief
zeer select groepje individuen wat voor een publiek kan draaien. Paradoxaal genoeg vormen DJ’s wel een
hele hechte gemeenschap van individuen die elkaar willen helpen op verscheidene manieren, ook al zijn
ze zelf geen “winnaar” binnen de structuur. Dit essay verdiept hoe een WTA structuur hand in hand kan
gaan met sociale cohesie, ook al lijken beide concepten elkaar tegen te spreken.
De kosten van DJ zijn
Door de jaren heen is de kunst van het DJ-en meer en meer toegankelijk geworden. In de jaren 80, toen
clubs werden opgericht om dansbare elektronische muziek ten gehore te brengen en een steeds groter
groeiend publiek te faciliteren, was het draaien van platen nog aan een select groepje uitbesteed: Zij die
de kans hadden op de juiste apparatuur te oefenen, het geld en de tijd hadden om hun platenkast uit te
breiden en de connecties hadden om überhaupt de kans te krijgen om te draaien in de clubs. Er was
sprake van een kleine elite die het zich kon veroorloven om professioneel DJ te zijn.
Dankzij de intrede van het internet kwam er langzamerhand een verandering in deze nog relatief kleine
elitegroep. Muziek werd gedigitaliseerd; voorheen kon er op de apparatuur in de clubs alleen fysiek vinyl
worden gedraaid, nu kon er middels usb-sticks op een veel effectievere manier muziek uit huis mee naar
de clubs worden genomen. Niet alleen is een vinyl collectie zeer prijzig om te onderhouden, ook is het
exclusief: Sommige platen zijn alleen maar in (zeer) gelimiteerde oplage uitgebracht, omdat het
bijvoorbeeld “test-pressings” zijn die enkel voor bepaalde DJ’s en labels beschikbaar zijn.
Een enorme platentas was dankzij digitalisatie niet meer nodig; een kleine usb-stick volstaat, waar
duizenden afzonderlijke nummers op passen. Muziek werd dankzij het internet algemeen beschikbaar en
betaalbaarder: Niet alleen is muziek tegenwoordig via platformen als YouTube en Spotify overal gratis te
luisteren, sites als Bandcamp en Soundcloud bieden tegenwoordig de aanschaf van muziek betaalbaar
aan en via illegale wegen is nagenoeg alle muziek gratis te downloaden. De financiële kosten om een
muziekcollectie op te bouwen zijn dus dankzij digitalisering significant verlaagd.
Ook andere kosten om te draaien voor een publiek zijn lager geworden. Het leren van mixen van platen
is hier een goed voorbeeld van. Voorheen kon je alleen maar oefenen op de apparatuur op locatie
dankzij connecties of door dit zelf aan te schaffen, het was echter een ontzettend prijzige aankoop om al
het materiaal bij elkaar te krijgen. Nu is de enige voorwaarde om de basisbeginselen te leren een
werkende laptop, het is mogelijk om gratis programma’s te downloaden waarmee je thuis kan oefenen,
zoals VirtualDJ. Daarnaast is het via sociale media een stuk makkelijker geworden om naamsbekendheid
te verwerven. Fysieke connecties met andere liefhebbers is niet eens meer nodig, je kan je eigen muziek
en dj-sets uploaden op het internet en reclame maken voor jezelf, waardoor het makkelijker is om
populair te worden en de stap naar de club kleiner is geworden.
Aangezien de kosten om dj te worden een stuk lager zijn geworden, is het aanbod op de markt drastisch
verhoogd. Mensen die voor hun hobby platen willen draaien kunnen langzaamaan de overstap naar een
1
cohesie in DJ cultuur
Sociale Welvaart
27-01-2023
Aantal woorden: 2176
Beoordeling:
[Gewoon heel goed en origineel. Ik blijf worstelen met de vraag hoe die solidariteit toch stand kan
houden in zo een competitieve wereld, maar jullie hebben je best gedaan. Je hebt de inhoud van het vak
er ook op adequate wijze bij betrokken. Proficiat!
Cijfer: 9]
, Introductie
De DJ-wereld is bijzonder competitief. Door de jaren heen is de drempel om te leren draaien steeds lager
geworden, daardoor is er inmiddels een overschot aan capabele DJ’s, tegenover een gebrek aan ruimtes
om op te kunnen treden. Daarom spreken we hier van een Winner-Take-All structuur: Er is een relatief
zeer select groepje individuen wat voor een publiek kan draaien. Paradoxaal genoeg vormen DJ’s wel een
hele hechte gemeenschap van individuen die elkaar willen helpen op verscheidene manieren, ook al zijn
ze zelf geen “winnaar” binnen de structuur. Dit essay verdiept hoe een WTA structuur hand in hand kan
gaan met sociale cohesie, ook al lijken beide concepten elkaar tegen te spreken.
De kosten van DJ zijn
Door de jaren heen is de kunst van het DJ-en meer en meer toegankelijk geworden. In de jaren 80, toen
clubs werden opgericht om dansbare elektronische muziek ten gehore te brengen en een steeds groter
groeiend publiek te faciliteren, was het draaien van platen nog aan een select groepje uitbesteed: Zij die
de kans hadden op de juiste apparatuur te oefenen, het geld en de tijd hadden om hun platenkast uit te
breiden en de connecties hadden om überhaupt de kans te krijgen om te draaien in de clubs. Er was
sprake van een kleine elite die het zich kon veroorloven om professioneel DJ te zijn.
Dankzij de intrede van het internet kwam er langzamerhand een verandering in deze nog relatief kleine
elitegroep. Muziek werd gedigitaliseerd; voorheen kon er op de apparatuur in de clubs alleen fysiek vinyl
worden gedraaid, nu kon er middels usb-sticks op een veel effectievere manier muziek uit huis mee naar
de clubs worden genomen. Niet alleen is een vinyl collectie zeer prijzig om te onderhouden, ook is het
exclusief: Sommige platen zijn alleen maar in (zeer) gelimiteerde oplage uitgebracht, omdat het
bijvoorbeeld “test-pressings” zijn die enkel voor bepaalde DJ’s en labels beschikbaar zijn.
Een enorme platentas was dankzij digitalisatie niet meer nodig; een kleine usb-stick volstaat, waar
duizenden afzonderlijke nummers op passen. Muziek werd dankzij het internet algemeen beschikbaar en
betaalbaarder: Niet alleen is muziek tegenwoordig via platformen als YouTube en Spotify overal gratis te
luisteren, sites als Bandcamp en Soundcloud bieden tegenwoordig de aanschaf van muziek betaalbaar
aan en via illegale wegen is nagenoeg alle muziek gratis te downloaden. De financiële kosten om een
muziekcollectie op te bouwen zijn dus dankzij digitalisering significant verlaagd.
Ook andere kosten om te draaien voor een publiek zijn lager geworden. Het leren van mixen van platen
is hier een goed voorbeeld van. Voorheen kon je alleen maar oefenen op de apparatuur op locatie
dankzij connecties of door dit zelf aan te schaffen, het was echter een ontzettend prijzige aankoop om al
het materiaal bij elkaar te krijgen. Nu is de enige voorwaarde om de basisbeginselen te leren een
werkende laptop, het is mogelijk om gratis programma’s te downloaden waarmee je thuis kan oefenen,
zoals VirtualDJ. Daarnaast is het via sociale media een stuk makkelijker geworden om naamsbekendheid
te verwerven. Fysieke connecties met andere liefhebbers is niet eens meer nodig, je kan je eigen muziek
en dj-sets uploaden op het internet en reclame maken voor jezelf, waardoor het makkelijker is om
populair te worden en de stap naar de club kleiner is geworden.
Aangezien de kosten om dj te worden een stuk lager zijn geworden, is het aanbod op de markt drastisch
verhoogd. Mensen die voor hun hobby platen willen draaien kunnen langzaamaan de overstap naar een
1
