Samenvatting Microbiologie blok 2.2
1. relatie tussen voeding en gezondheid
1.1 Inleiding
Er bestaat een nauwe relatie tussen voeding en gezondheid. Een optimale voeding is nodig voor een
goede gezondheid.
1.2 Optimale samenstelling van de voeding
We spreken van een optimale voeding als alle nodige voedingsstoffen in de juiste hoeveelheid en
onderlinge verhouding in de voeding aanwezig zijn.
1.2.1 Ondervoeding
Ook in westerse landen komt ondervoeding voor. Dit wordt vaak veroorzaakt door een slechte eetlust,
een stoornis in de resorptie, radiotherapie en chemotherapie. Ondervoeding leidt vaak tot een slecht
ziekteverloop met een grotere kans op sterfte.
1.2.2 Verkeerde voeding
Ook door een verkeerde voeding kunnen mensen een tekort aan bepaalde stoffen oplopen. Dit
gebeurd vaak door eenzijdig eten. De overheid en voedingsmiddelenindustrie kunnen hier niet heel
veel aan doen. Het is belangrijk dat consumenten hierin zelf verantwoordelijkheid nemen.
1.3 Chemische Factoren
Er bestaat altijd een sterke neiging om hulpstoffen aan voedingsmiddelen toe te voegen. Allerlei
sociale, economische en technologische factoren spelen hierbij een rol, denk bijvoorbeeld aan de
houdbaarheid. Door het toenemende gebruik van allerlei bestrijdingsmiddelen en het toevoegen van
groeibevorderaars aan het voer van de landbouwhuisdieren komen steeds meer stoffen ongewild in
het menselijk voedsel.
1.3.1 Additieven
Additieven zijn stoffen die door de producent met opzet, met een technologische of sensorisch doel,
aan voedingsmiddelen of aan de grondstoffen daarvoor worden toegevoegd. Additieven worden
aangeduid met een E-nummer en hebben als doel de kleur, houdbaarheid en smaak van
voedingsmiddel te verbeteren of de structurele eigenschappen van een product te veranderen. De
houdbaarheid van een voedingsmiddel kan verlengd worden door het toevoegen van antioxidanten
zoals ascorbinezuur (Vitamine C), citroenzuur, lecithine en α-tocoferol (Vitamine E). Ze worden vaak
toegevoegd aan vetten, oliën en broodproducten. Tot additieven behoren ook conserveringsmiddelen
die het bederf van voedingsmiddelen door m.o verhinderen. Bepaalde conserveermiddelen zoals,
benzoëzuur, sorbinezuur en sulfiet mogen pas worden toegevoegd als is bewezen dat zij de m.o
daadwerkelijk doden. Voor het verbeteren van de eigenschappen van voedingsmiddelen wordt
gebruik gemaakt van aroma’s, kleurstoffen, emulgatoren, stabilisatoren, verdikkingsmiddelen en
antispatmiddelen.
1.3.2 Contaminanten
Contaminanten (verontreinigingen) zijn stoffen die per ongeluk in voedingsmiddelen en de
grondstoffen daarvan terecht komen. Zij kunnen schadelijke gevolgen hebben voor de gezondheid van
de mens.
1.4 Microbiologische Factoren
Ongeveer 85% van de ziekten gerelateerd aan voeding heeft een microbiologische aard. Als oorzaak
van het veelvuldig optreden van de ziekten die veroorzaakt zijn door het consumeren van voedsel dat
met micro organismen is besmet, kunnen de 5 O’s genoemd worden:
1. Onwetendheid
2. Onverschilligheid
3. Onhygiënisch werken
4. Onvoldoende koeling van voedingsmiddelen
5. Onvoldoende verhitting van voedingsmiddelen
1. relatie tussen voeding en gezondheid
1.1 Inleiding
Er bestaat een nauwe relatie tussen voeding en gezondheid. Een optimale voeding is nodig voor een
goede gezondheid.
1.2 Optimale samenstelling van de voeding
We spreken van een optimale voeding als alle nodige voedingsstoffen in de juiste hoeveelheid en
onderlinge verhouding in de voeding aanwezig zijn.
1.2.1 Ondervoeding
Ook in westerse landen komt ondervoeding voor. Dit wordt vaak veroorzaakt door een slechte eetlust,
een stoornis in de resorptie, radiotherapie en chemotherapie. Ondervoeding leidt vaak tot een slecht
ziekteverloop met een grotere kans op sterfte.
1.2.2 Verkeerde voeding
Ook door een verkeerde voeding kunnen mensen een tekort aan bepaalde stoffen oplopen. Dit
gebeurd vaak door eenzijdig eten. De overheid en voedingsmiddelenindustrie kunnen hier niet heel
veel aan doen. Het is belangrijk dat consumenten hierin zelf verantwoordelijkheid nemen.
1.3 Chemische Factoren
Er bestaat altijd een sterke neiging om hulpstoffen aan voedingsmiddelen toe te voegen. Allerlei
sociale, economische en technologische factoren spelen hierbij een rol, denk bijvoorbeeld aan de
houdbaarheid. Door het toenemende gebruik van allerlei bestrijdingsmiddelen en het toevoegen van
groeibevorderaars aan het voer van de landbouwhuisdieren komen steeds meer stoffen ongewild in
het menselijk voedsel.
1.3.1 Additieven
Additieven zijn stoffen die door de producent met opzet, met een technologische of sensorisch doel,
aan voedingsmiddelen of aan de grondstoffen daarvoor worden toegevoegd. Additieven worden
aangeduid met een E-nummer en hebben als doel de kleur, houdbaarheid en smaak van
voedingsmiddel te verbeteren of de structurele eigenschappen van een product te veranderen. De
houdbaarheid van een voedingsmiddel kan verlengd worden door het toevoegen van antioxidanten
zoals ascorbinezuur (Vitamine C), citroenzuur, lecithine en α-tocoferol (Vitamine E). Ze worden vaak
toegevoegd aan vetten, oliën en broodproducten. Tot additieven behoren ook conserveringsmiddelen
die het bederf van voedingsmiddelen door m.o verhinderen. Bepaalde conserveermiddelen zoals,
benzoëzuur, sorbinezuur en sulfiet mogen pas worden toegevoegd als is bewezen dat zij de m.o
daadwerkelijk doden. Voor het verbeteren van de eigenschappen van voedingsmiddelen wordt
gebruik gemaakt van aroma’s, kleurstoffen, emulgatoren, stabilisatoren, verdikkingsmiddelen en
antispatmiddelen.
1.3.2 Contaminanten
Contaminanten (verontreinigingen) zijn stoffen die per ongeluk in voedingsmiddelen en de
grondstoffen daarvan terecht komen. Zij kunnen schadelijke gevolgen hebben voor de gezondheid van
de mens.
1.4 Microbiologische Factoren
Ongeveer 85% van de ziekten gerelateerd aan voeding heeft een microbiologische aard. Als oorzaak
van het veelvuldig optreden van de ziekten die veroorzaakt zijn door het consumeren van voedsel dat
met micro organismen is besmet, kunnen de 5 O’s genoemd worden:
1. Onwetendheid
2. Onverschilligheid
3. Onhygiënisch werken
4. Onvoldoende koeling van voedingsmiddelen
5. Onvoldoende verhitting van voedingsmiddelen
