Vrije Universiteit Brussel (VUB)

Aan de hand van deze samenvatting probeer ik dit "vage" toch wat tastbaarder te maken. Het is een grondige, uitgebreide samenvatting van het vak PDT aan de VUB. Er wordt veel in uitgelegd en op het einde is er een begrippenlijst. Het vak wordt nu nog gedoceerd, dus zal nog aangevuld worden.

Dit hoofdstuk behandelt de drievoudige taak van de socioloog — als cijferaar (empirisch onderzoeker), mythejager (kritische denker) en levenskunstenaar (maatschappelijk inspirator). Daarnaast worden vier essentiële houdingen besproken: belangstelling voor samenhang, afstandelijke betrokkenheid, empirische gezindheid en respect. Via denkers als Elias, Weber, Durkheim, Freud, Marx en Mauss toont het hoofdstuk hoe sociologie zowel een wetenschappelijke als menselijke discipline is, gericht op in...

Dit hoofdstuk introduceert de sociologie als de wetenschap die het sociale handelen en de maatschappelijke orde probeert te begrijpen. De centrale les is dat alles in de samenleving contingent is — het had anders kunnen zijn — maar niet arbitrair, omdat er patronen, redenen en structuren achter schuilgaan. Via denkers als Weber, Rousseau, Comte, Habermas en Luhmann wordt getoond hoe de sociologie balanceert tussen rede en traditie, en hoe legitimerende verhalen zoals natuur, geschiedenis en ...

Dit hoofdstuk bespreekt de individualistische benadering binnen de sociologie, waarin de samenleving wordt gezien als het resultaat van de interactie tussen rationeel handelende individuen. Denkstromingen zoals het utilitarisme, rationele-keuzetheorie en ruiltheorie verklaren menselijk gedrag vanuit eigenbelang en nut. Via concepten als het Mattheüs-effect, onbedoelde gevolgen en het probleem van collectieve actie tonen denkers als Merton, Olson en Adam Smith dat samenwerking en orde niet vanze...

Dit hoofdstuk behandelt de collectivistische benadering binnen de sociologie, waarin het sociale niet wordt herleid tot individueel gedrag, maar wordt gezien als een eigen werkelijkheid die individuen structureert. Durkheim beschrijft de mens als een wezen dat alleen binnen een samenleving kan bestaan en stelt dat samenlevingen nood hebben aan regels en orde om anomie te vermijden. Parsons wijst op het utilitair dilemma: doelen zijn niet willekeurig maar sociaal bepaald. Het hoofdstuk bespreekt ...

Dit hoofdstuk behandelt hoe het individu en de maatschappij met elkaar verweven zijn via sociale rollen. Het bespreekt hoe rollen bestaan uit bundels van verwachtingen, hoe conflicten ontstaan tussen rollen, en hoe verschillende sociologische stromingen (functionalisme, conflictsociologie, symbolisch interactionisme) deze verklaren. Via denkers als Parsons, Marx, Goffman en Mead wordt duidelijk dat het zelf geen vast gegeven is, maar wordt gevormd in sociale interactie en door de rollen die we l...

Dit hoofdstuk behandelt hoe de sociologie menselijk gedrag probeert te verklaren vanuit verwachtingen, interpretaties en cultuur. Via Weber leren we dat verklaren in de sociologie zowel voorspellen als begrijpen inhoudt: men zoekt niet enkel oorzakelijke verbanden, maar ook de betekenissen en motieven achter handelingen. Garfinkel toont met zijn ordeverstorende experimenten het belang van impliciete regels, terwijl Berger & Luckmann en Parsons benadrukken hoe cultuur, symbolen en communicatie on...

Het document behandelt hoe mensen leren samenleven via socialisatie, lichaamstaal, impliciete regels en wederzijdse interpretatie (etnomethodologie). Het toont dat sociale orde niet ontstaat uit vaste wetten, maar uit alledaagse interacties, gedeelde betekenissen en mechanismen zoals humor, tact en verontschuldigingen.

Dit hoofdstuk introduceert de sociologie als de wetenschap die het sociale handelen en de maatschappelijke orde probeert te begrijpen. De centrale les is dat alles in de samenleving contingent is — het had anders kunnen zijn — maar niet arbitrair, omdat er patronen, redenen en structuren achter schuilgaan. Via denkers als Weber, Rousseau, Comte, Habermas en Luhmann wordt getoond hoe de sociologie balanceert tussen rede en traditie, en hoe legitimerende verhalen zoals natuur, geschiedenis en ...

Dit hoofdstuk behandelt de drievoudige taak van de socioloog — als cijferaar (empirisch onderzoeker), mythejager (kritische denker) en levenskunstenaar (maatschappelijk inspirator). Daarnaast worden vier essentiële houdingen besproken: belangstelling voor samenhang, afstandelijke betrokkenheid, empirische gezindheid en respect. Via denkers als Elias, Weber, Durkheim, Freud, Marx en Mauss toont het hoofdstuk hoe sociologie zowel een wetenschappelijke als menselijke discipline is, gericht op in...