Boek: Isabelle
Schrijfster: Tessa de Loo
Novelle, psychologische roman
Uitgeverij Arbeiderspers, 2011
Samenvatting
1 Op klaarlichte dag niet lang geleden verdween in Auvergne (streek in Frankrijk) de beroemde
filmster Isabelle Amable (= Frans voor beminnelijk je schrijft het dan aimable). Isabelle logeerde bij
haar ouders op landgoed Le Pompon na haar laatste film opnames. Ze ging iedere dag alleen
wandelen. Gaspard Peyrol (een boer) had haar voor het laatst gezien op hoge hakken. Hij vond het
raar dat zij daar een bergpad mee beklom. Jeanne Bitor (verbastering van butor = reiger… zij was net
zo dun en lelijk) werd ook ondervraagd zij woonde voorbij Peyrol maar had niets gezien. Ze was
onaardig en extreem lelijk. Zij werkte tot middernacht in het dorpscafé en schilderde overdag.
Volgens de media verkeerde Isabelle in depressieve toestand (geen interessante rollen, affaires, als
kind verkracht door haar stiefvader, verlaten door haar minnaar). De politie geeft het op na
intensieve zoektochten zonder resultaat.
2 Bitor heeft twee pitbullterriërs. Hij moeder overleed aan tuberculose toen zij 4 jaar was (stamde
volgens haar vader af van Les Barons de la Montagne. Een burcht met 3 torens genoemd: Le rat
blanc, Le rat gris, Le rat noir). Haar vader stamde af van boeren, voddenrapers, hij was ook dood. Zij
had 2 broers, ze noemde haar ongetrouwde, goedhartige, oudste broer (plattelands dokter) Le rat
blanc, haar andere brave, saaie broer (pastoor), Le rat gris. Zijzelf Le rat noir, sinds de dood van haar
moeder wa ze vervuld van alles wat met verval, vergankelijkheid, de dood had te maken. Ze hield van
de herfst als alles afstierf. In de schilderkunst was ze zich meer en meer gaan toeleggen op het
vereeuwigen van vergankelijkheid.
Ondertussen zit Isabelle opgesloten in de kelder van de boerderij van Jeanne Bitor.
3 Bernard Buffon (onderwijzer) gaat naar La Truite Dorée de dorpskroeg in de hoop dat een
dronkenlap de verdwijning van Isabelle zal bekennen. Peyrol vertelt dat hij Isabelle is gevolgd en dat
zij naakt ging zwemmen in een bassin van de beek, als ze in de zon was opgedroogd dan ‘deed ze het
met zichzelf’.
4 In de kelder observeert Jeanne Isabelle… was ze anders dan de dag ervoor? Ze gaan naar boven en
Jeanne gaat Isabelle schilderen… de honden bewaken. Ze schildert haar in fasen van aftakeling.
Ze gaan naar haar huis en Jeanne vertelt dat zij Isabelle maanden gaat schilderen. Daarna sluit ze
haar op in de kelder.
5 Bernard Buffon, onderwijzer aan de dorpsschool erg dik door schildklier afwijking, kan Isabelle
maar niet uit zijn hoofd zetten. Bernard is een grote fan van haar, ze heeft hem eens (samen met
haar vader) geholpen toen hij gepest werd op de basisschool (lees pagina 14 en 15). Hij heeft een
portret van Isabelle (uit een magazine) staan en daar zet hij aan weerszijde altijd bloemen naast. Hij
trekt elke dag even de bergen in om haar te zoeken. Hij ondervraagt iedereen, maar komt niets te
weten.
6 Na ongeveer een week geeft Isabelle haar verzet op. Ze begrijpt niet waarom Jeanne haar
moedwillig laat verhongeren. Voor Jeanne is Isabelle geen mens maar een ding. Op een dag vraagt
Isabelle of ze de kamer met de andere schilderijen mag zien. Er staan allemaal opgezette dieren.
Daarboven schilderijen van dieren in vele gedaanten van hun dood. Er is ook een schilderij van haar
dode vader. Isabelle zakt de volgende dag tijdens het poseren in elkaar. Ze heeft eten nodig. Jeanne
wil niet dat ze vroegtijdig overlijdt.
Isabelle vraagt waarom Jeanne haar als model heeft gekozen. Ze zegt om haar schoonheid. Isabelle:
‘Waarom zorg je zo slecht voor mij? Wat mooi aan me was is allang verdwenen.’ Jeanne: ‘Ik wil
aantonen, dat schoonheid niet meer dan schijn is. Dankzij schoonheid, ben ik lelijk.’ Isabelle:’ Maar je
bent helemaal niet lelijk.’ Jeanne wijst haar op alles wat niet mooi is aan haar. In de middeleeuwen
werden wanstaltige vrouwen zoals ik als heks verbrand. Ze zegt dat een galeriehouder niet haar wil
1
Schrijfster: Tessa de Loo
Novelle, psychologische roman
Uitgeverij Arbeiderspers, 2011
Samenvatting
1 Op klaarlichte dag niet lang geleden verdween in Auvergne (streek in Frankrijk) de beroemde
filmster Isabelle Amable (= Frans voor beminnelijk je schrijft het dan aimable). Isabelle logeerde bij
haar ouders op landgoed Le Pompon na haar laatste film opnames. Ze ging iedere dag alleen
wandelen. Gaspard Peyrol (een boer) had haar voor het laatst gezien op hoge hakken. Hij vond het
raar dat zij daar een bergpad mee beklom. Jeanne Bitor (verbastering van butor = reiger… zij was net
zo dun en lelijk) werd ook ondervraagd zij woonde voorbij Peyrol maar had niets gezien. Ze was
onaardig en extreem lelijk. Zij werkte tot middernacht in het dorpscafé en schilderde overdag.
Volgens de media verkeerde Isabelle in depressieve toestand (geen interessante rollen, affaires, als
kind verkracht door haar stiefvader, verlaten door haar minnaar). De politie geeft het op na
intensieve zoektochten zonder resultaat.
2 Bitor heeft twee pitbullterriërs. Hij moeder overleed aan tuberculose toen zij 4 jaar was (stamde
volgens haar vader af van Les Barons de la Montagne. Een burcht met 3 torens genoemd: Le rat
blanc, Le rat gris, Le rat noir). Haar vader stamde af van boeren, voddenrapers, hij was ook dood. Zij
had 2 broers, ze noemde haar ongetrouwde, goedhartige, oudste broer (plattelands dokter) Le rat
blanc, haar andere brave, saaie broer (pastoor), Le rat gris. Zijzelf Le rat noir, sinds de dood van haar
moeder wa ze vervuld van alles wat met verval, vergankelijkheid, de dood had te maken. Ze hield van
de herfst als alles afstierf. In de schilderkunst was ze zich meer en meer gaan toeleggen op het
vereeuwigen van vergankelijkheid.
Ondertussen zit Isabelle opgesloten in de kelder van de boerderij van Jeanne Bitor.
3 Bernard Buffon (onderwijzer) gaat naar La Truite Dorée de dorpskroeg in de hoop dat een
dronkenlap de verdwijning van Isabelle zal bekennen. Peyrol vertelt dat hij Isabelle is gevolgd en dat
zij naakt ging zwemmen in een bassin van de beek, als ze in de zon was opgedroogd dan ‘deed ze het
met zichzelf’.
4 In de kelder observeert Jeanne Isabelle… was ze anders dan de dag ervoor? Ze gaan naar boven en
Jeanne gaat Isabelle schilderen… de honden bewaken. Ze schildert haar in fasen van aftakeling.
Ze gaan naar haar huis en Jeanne vertelt dat zij Isabelle maanden gaat schilderen. Daarna sluit ze
haar op in de kelder.
5 Bernard Buffon, onderwijzer aan de dorpsschool erg dik door schildklier afwijking, kan Isabelle
maar niet uit zijn hoofd zetten. Bernard is een grote fan van haar, ze heeft hem eens (samen met
haar vader) geholpen toen hij gepest werd op de basisschool (lees pagina 14 en 15). Hij heeft een
portret van Isabelle (uit een magazine) staan en daar zet hij aan weerszijde altijd bloemen naast. Hij
trekt elke dag even de bergen in om haar te zoeken. Hij ondervraagt iedereen, maar komt niets te
weten.
6 Na ongeveer een week geeft Isabelle haar verzet op. Ze begrijpt niet waarom Jeanne haar
moedwillig laat verhongeren. Voor Jeanne is Isabelle geen mens maar een ding. Op een dag vraagt
Isabelle of ze de kamer met de andere schilderijen mag zien. Er staan allemaal opgezette dieren.
Daarboven schilderijen van dieren in vele gedaanten van hun dood. Er is ook een schilderij van haar
dode vader. Isabelle zakt de volgende dag tijdens het poseren in elkaar. Ze heeft eten nodig. Jeanne
wil niet dat ze vroegtijdig overlijdt.
Isabelle vraagt waarom Jeanne haar als model heeft gekozen. Ze zegt om haar schoonheid. Isabelle:
‘Waarom zorg je zo slecht voor mij? Wat mooi aan me was is allang verdwenen.’ Jeanne: ‘Ik wil
aantonen, dat schoonheid niet meer dan schijn is. Dankzij schoonheid, ben ik lelijk.’ Isabelle:’ Maar je
bent helemaal niet lelijk.’ Jeanne wijst haar op alles wat niet mooi is aan haar. In de middeleeuwen
werden wanstaltige vrouwen zoals ik als heks verbrand. Ze zegt dat een galeriehouder niet haar wil
1
