Radiologie
C1 les 1 Beeldvorming en beeldkwaliteit:
De student geeft de relatie aan tussen de opnameparameters en de beeldkwaliteit
Verklaren:
De iconen op een röntgenapparaat zijn bedoeld voor een standaard patiënt. Wel is er onderscheid te
maken in een volwassen patiënt en kind. In sommige gevallen is het niet nodig om bij elke indicatie
een even mooie foto te maken, bijvoorbeeld: voor cariësdiagnostiek willen wij een heldere en
duidelijke beeldkwaliteit, terwijl voor het diagnosticeren van een paro/endo-afwijking kunnen we
een foto van mindere beeldkwaliteit gebruiken. In zo’n geval gebruik je voor dezelfde elementen een
lagere belichtingswaarden dan wanneer je cariës wilt diagnosticeren. Dit noem je Indicatie
afwijkende protocollen. Beeldkwaliteit bestaat uit drie belangrijke onderdelen: Contrast, beeldruis
en scherpte.
Wanneer je kV verlaagt, komt er minder straling op de beeldplaat, dat zorgt voor beeldruis toename
(dit is een nadeel). Maar kV verlaging betekent ook dat de absorptieverschillen in de elementen
groter wordt, dat zorgt weer voor toename van contrast (verschil in verzwarting).
mA(s) toename betekent meer straling op de beeldplaat, dit zorgt voor afname van de beeldruis.
Maar het heeft ook een nadeel, namelijk dat de scherpte afneemt. Dit komt doordat je de
opnametijd verlengt, hierbij heb je meer kans op beweging van de patiënt.
Bij een rechthoektechniek opname is de FD-afstand afhankelijk van de lengte van de tubus, als de
tubus langer wordt, wordt de FD-afstand ook langer. Maar dit zorgt voor minder straling op de
beeldplaat, want de intensiteit van de straling neemt kwadratisch af met de FD-afstand. Dit zorgt
dus uiteindelijk voor meer beeldruis. De FD-afstand en de OD-afstand hebben ook invloed op de
,vergroting van het element. Dit betekent automatisch ook vergroting van de onscherpte. Dus als we
een korte tubus gebruiken, hebben we meer straling, dus minder beeldruis, maar ook meer
onscherpte, omdat de vergrotingsfactor toeneemt. (voordeel en nadeel).
Een extra buisfilter absorbeert de meer lage energetische straling, dus er komt minder straling op de
beeldplaat. Dit zorgt dus voor meer beeldruis. Maar omdat de laag energetische straling wordt
tegengehouden, blijft alleen de hoge energetische straling over. Dit leidt tot hardere straling en
hardere straling leidt tot minder absorptieverschillen. Dit zorgt weer voor afname van het contrast.
Hoe dikker het object (element), hoe meer straling deze absorbeert. Als we een foto maken van een
premolaar, krijgen we meer straling op de beeldplaat dan die van een molaarfoto. Dit zorgt voor
minder beeldruis. Door de dikte van de elementen, krijg je ook minder contrast op het beeld. Dit
heeft te maken met het feit dat er meer strooistraling op de beeldplaat komt.
Wat je ook verandert zal de beeldruis veranderen
, Keuze belichting parameters:
- Beeldplaat type → fosfor/sensor. De gevoeligheid van sensor blijkt hoger te zijn dan die van
een fosfor, dus gebruik je bij de sensor een lagere belichting dan bij de
fosfor.
- Patiënt → man/vrouw/kind.
- Tubus lengte → langer is beter.
- Element type → I/P/M (BW). Bijvoorbeeld: incisief is dunner dan een premolaar/molaar.
- Indicatie → endo/cariës.
- kV → hoger kV = beter.
- mA → hoger mA = beter, want bij een hoog mA heb je een kortere opnametijd.
- Opname tijd → kortere tijd is beter.
Kortom: je wilt een zo hoog mogelijke kV en een zo laag mogelijke mA.
C1 les 1 Beeldvorming en beeldkwaliteit:
De student geeft de relatie aan tussen de opnameparameters en de beeldkwaliteit
Verklaren:
De iconen op een röntgenapparaat zijn bedoeld voor een standaard patiënt. Wel is er onderscheid te
maken in een volwassen patiënt en kind. In sommige gevallen is het niet nodig om bij elke indicatie
een even mooie foto te maken, bijvoorbeeld: voor cariësdiagnostiek willen wij een heldere en
duidelijke beeldkwaliteit, terwijl voor het diagnosticeren van een paro/endo-afwijking kunnen we
een foto van mindere beeldkwaliteit gebruiken. In zo’n geval gebruik je voor dezelfde elementen een
lagere belichtingswaarden dan wanneer je cariës wilt diagnosticeren. Dit noem je Indicatie
afwijkende protocollen. Beeldkwaliteit bestaat uit drie belangrijke onderdelen: Contrast, beeldruis
en scherpte.
Wanneer je kV verlaagt, komt er minder straling op de beeldplaat, dat zorgt voor beeldruis toename
(dit is een nadeel). Maar kV verlaging betekent ook dat de absorptieverschillen in de elementen
groter wordt, dat zorgt weer voor toename van contrast (verschil in verzwarting).
mA(s) toename betekent meer straling op de beeldplaat, dit zorgt voor afname van de beeldruis.
Maar het heeft ook een nadeel, namelijk dat de scherpte afneemt. Dit komt doordat je de
opnametijd verlengt, hierbij heb je meer kans op beweging van de patiënt.
Bij een rechthoektechniek opname is de FD-afstand afhankelijk van de lengte van de tubus, als de
tubus langer wordt, wordt de FD-afstand ook langer. Maar dit zorgt voor minder straling op de
beeldplaat, want de intensiteit van de straling neemt kwadratisch af met de FD-afstand. Dit zorgt
dus uiteindelijk voor meer beeldruis. De FD-afstand en de OD-afstand hebben ook invloed op de
,vergroting van het element. Dit betekent automatisch ook vergroting van de onscherpte. Dus als we
een korte tubus gebruiken, hebben we meer straling, dus minder beeldruis, maar ook meer
onscherpte, omdat de vergrotingsfactor toeneemt. (voordeel en nadeel).
Een extra buisfilter absorbeert de meer lage energetische straling, dus er komt minder straling op de
beeldplaat. Dit zorgt dus voor meer beeldruis. Maar omdat de laag energetische straling wordt
tegengehouden, blijft alleen de hoge energetische straling over. Dit leidt tot hardere straling en
hardere straling leidt tot minder absorptieverschillen. Dit zorgt weer voor afname van het contrast.
Hoe dikker het object (element), hoe meer straling deze absorbeert. Als we een foto maken van een
premolaar, krijgen we meer straling op de beeldplaat dan die van een molaarfoto. Dit zorgt voor
minder beeldruis. Door de dikte van de elementen, krijg je ook minder contrast op het beeld. Dit
heeft te maken met het feit dat er meer strooistraling op de beeldplaat komt.
Wat je ook verandert zal de beeldruis veranderen
, Keuze belichting parameters:
- Beeldplaat type → fosfor/sensor. De gevoeligheid van sensor blijkt hoger te zijn dan die van
een fosfor, dus gebruik je bij de sensor een lagere belichting dan bij de
fosfor.
- Patiënt → man/vrouw/kind.
- Tubus lengte → langer is beter.
- Element type → I/P/M (BW). Bijvoorbeeld: incisief is dunner dan een premolaar/molaar.
- Indicatie → endo/cariës.
- kV → hoger kV = beter.
- mA → hoger mA = beter, want bij een hoog mA heb je een kortere opnametijd.
- Opname tijd → kortere tijd is beter.
Kortom: je wilt een zo hoog mogelijke kV en een zo laag mogelijke mA.
