Communicatie samenvatting
Communicatie is het uitwisselen van informatie tussen mensen die zich van elkaars aanwezigheid
bewust zijn. Deze informatie wordt deels bewust, deels onbewust gegeven, ontvangen en
geïnterpreteerd.
Hoofdstuk 1
Fasen van het leerproces:
Fase 1: Onbewust – Onbekwaam
Je bent nog niet bewust van hoe het moet/werkt en bent er nog niet in ontwikkeld van het uitvoeren
van de taak.
Fase 2: Bewust -Onbekwaam
Je beseft wat je nog niet kunt en wat je moet leren. Je bent nog niet goed genoeg getraind in het
uitvoeren van de taak.
Fase 3: Bewust- Bekwaam
Je beseft wat je moet leren/weten en bent voldoende getraind om de taak goed uit te voeren.
Fase 4: Onbewust – Bekwaam
Je voert de taak goed uit zonder er veel bij na te denken, het gaat automatisch. Nu kun je beginnen
met het ontwikkelen van je eigen stijl.
Persoonlijke gedragsverandering: Elk leerproces en kennis dat je hebt zorgt dat je verandert en
groeit. Als je persoonlijkheid neemt al dynamisch groeiproces, dan zal elk leerproces leiden tot grote
of kleine persoonlijkheidsveranderingen. Communicatie is een dynamisch proces, waarbij de
communicator en de omgeving elkaar voortdurend beïnvloeden. Zo kan het zijn dat een persoon
door verschillende mensen anders wordt gezien.
Professionaliteit en gedragsverandering: Soms is het handig om je gedrag te veranderen, om zo
bijvoorbeeld een hogere rang binnen je bedrijf te bereiken.
Flexibiliteit: Je moet er wel voor open staan om je gedrag te veranderen, anders blijf je hangen in je
eigen valkuil en blijven mensen je negeren. Dus sta open voor verandering.
Hoofdstuk 2
Er wordt eerder op non-verbale communicatie (lichaamstaal) vertrouwd, het maakt de boodschap
geloofwaardig. Soms werkt non-verbale communicatie verkeerd geïnterpreteerd en trekken mensen
conclusies nog voor er gesproken is. Verbaal liegen is daarom ook veel moeilijker dan non-verbaal
liegen.
Er zijn twee soorten ruis:
Interne ruis: Verkeerde opvattingen etc.
Externe ruis: Geluidsoverlast etc.
Zender Kanaal Ontvanger
(codeert) (Zintuigen) (decodeert)
Referentiekader: Het bericht wordt deels door jezelf gevormd door je eigen interpretatie
(ervaringen).
, Over-generalisatie: Wanneer mensen een prototype in hun hoofd hebben. Bijv; Alle Marokkanen zijn
crimineel actief. (Racisme) Er wordt meer gelet op 1 slecht voorbeeld dan 10 goede.
Hoofdstuk 3
Aangeleerd non-verbaal gedrag: Het meeste non-verbaal gedrag is aangeleerd. In verschillende
landen hebben gebaren verschillende betekenissen.
Aangeboren non-verbaal gedrag: Emoties. (Bijv; angst, blijdschap etc.) Mensen leren vaak om
gezichtsuitdrukkingen te beheersen, hun lichaam verraad ze meestal.
Incongruentie: Verbaal en non-verbaal gedrag spreken elkaar tegen. Lichaamstaal wordt vaak
geloofd.
Inter-persoonlijke afstand:
- Intieme zone: 0-45 cm Vertrouwen en intimiteit
- Persoonlijke zone: 45-120 cm Normaal persoonlijk, vrienden
- Sociale zone: 120-350 cm Zakelijk, net niet te negeren
- Publieke zone: 350-750 cm Presentaties, formeel, weinig communicatie
Keuzes hierin hangen af van de relatie, verwachting op interactie, de intimiteit van het onderwerp,
omgeving, geslacht en cultuur.
Ook de lichaamshouding heeft hier effect open, als je met een open houding staat, ziet dat er meet
uitgenodigd uit.
Spiegelen: Blijkt nuttig en bevorderend voor het wederzijds begrip.
Armen en handen: Gebruik hiervan ondersteunt verbale communicatie.
Gezicht en hoofd: De manieren hoe mensen hun hoofd en gezicht aanraken is veelzeggend over hun
emoties.
Ogen: Uit de ogen zijn vaak emoties af te lezen, met name de stand van de ogen.
Paralinguistiek: Stembuigingen, spreekfouten, accent en tempo.
Kleding: Ook een communicatie middel.
Hoofdstuk 4
Schulz von Thun
Expressief: Het non-verbale gedrag van de zender. Het is wat de zender mee zendt met het bericht
van zichzelf als persoon. Het bepaalt of de ontvanger de zender serieus zal nemen.
Communicatie is het uitwisselen van informatie tussen mensen die zich van elkaars aanwezigheid
bewust zijn. Deze informatie wordt deels bewust, deels onbewust gegeven, ontvangen en
geïnterpreteerd.
Hoofdstuk 1
Fasen van het leerproces:
Fase 1: Onbewust – Onbekwaam
Je bent nog niet bewust van hoe het moet/werkt en bent er nog niet in ontwikkeld van het uitvoeren
van de taak.
Fase 2: Bewust -Onbekwaam
Je beseft wat je nog niet kunt en wat je moet leren. Je bent nog niet goed genoeg getraind in het
uitvoeren van de taak.
Fase 3: Bewust- Bekwaam
Je beseft wat je moet leren/weten en bent voldoende getraind om de taak goed uit te voeren.
Fase 4: Onbewust – Bekwaam
Je voert de taak goed uit zonder er veel bij na te denken, het gaat automatisch. Nu kun je beginnen
met het ontwikkelen van je eigen stijl.
Persoonlijke gedragsverandering: Elk leerproces en kennis dat je hebt zorgt dat je verandert en
groeit. Als je persoonlijkheid neemt al dynamisch groeiproces, dan zal elk leerproces leiden tot grote
of kleine persoonlijkheidsveranderingen. Communicatie is een dynamisch proces, waarbij de
communicator en de omgeving elkaar voortdurend beïnvloeden. Zo kan het zijn dat een persoon
door verschillende mensen anders wordt gezien.
Professionaliteit en gedragsverandering: Soms is het handig om je gedrag te veranderen, om zo
bijvoorbeeld een hogere rang binnen je bedrijf te bereiken.
Flexibiliteit: Je moet er wel voor open staan om je gedrag te veranderen, anders blijf je hangen in je
eigen valkuil en blijven mensen je negeren. Dus sta open voor verandering.
Hoofdstuk 2
Er wordt eerder op non-verbale communicatie (lichaamstaal) vertrouwd, het maakt de boodschap
geloofwaardig. Soms werkt non-verbale communicatie verkeerd geïnterpreteerd en trekken mensen
conclusies nog voor er gesproken is. Verbaal liegen is daarom ook veel moeilijker dan non-verbaal
liegen.
Er zijn twee soorten ruis:
Interne ruis: Verkeerde opvattingen etc.
Externe ruis: Geluidsoverlast etc.
Zender Kanaal Ontvanger
(codeert) (Zintuigen) (decodeert)
Referentiekader: Het bericht wordt deels door jezelf gevormd door je eigen interpretatie
(ervaringen).
, Over-generalisatie: Wanneer mensen een prototype in hun hoofd hebben. Bijv; Alle Marokkanen zijn
crimineel actief. (Racisme) Er wordt meer gelet op 1 slecht voorbeeld dan 10 goede.
Hoofdstuk 3
Aangeleerd non-verbaal gedrag: Het meeste non-verbaal gedrag is aangeleerd. In verschillende
landen hebben gebaren verschillende betekenissen.
Aangeboren non-verbaal gedrag: Emoties. (Bijv; angst, blijdschap etc.) Mensen leren vaak om
gezichtsuitdrukkingen te beheersen, hun lichaam verraad ze meestal.
Incongruentie: Verbaal en non-verbaal gedrag spreken elkaar tegen. Lichaamstaal wordt vaak
geloofd.
Inter-persoonlijke afstand:
- Intieme zone: 0-45 cm Vertrouwen en intimiteit
- Persoonlijke zone: 45-120 cm Normaal persoonlijk, vrienden
- Sociale zone: 120-350 cm Zakelijk, net niet te negeren
- Publieke zone: 350-750 cm Presentaties, formeel, weinig communicatie
Keuzes hierin hangen af van de relatie, verwachting op interactie, de intimiteit van het onderwerp,
omgeving, geslacht en cultuur.
Ook de lichaamshouding heeft hier effect open, als je met een open houding staat, ziet dat er meet
uitgenodigd uit.
Spiegelen: Blijkt nuttig en bevorderend voor het wederzijds begrip.
Armen en handen: Gebruik hiervan ondersteunt verbale communicatie.
Gezicht en hoofd: De manieren hoe mensen hun hoofd en gezicht aanraken is veelzeggend over hun
emoties.
Ogen: Uit de ogen zijn vaak emoties af te lezen, met name de stand van de ogen.
Paralinguistiek: Stembuigingen, spreekfouten, accent en tempo.
Kleding: Ook een communicatie middel.
Hoofdstuk 4
Schulz von Thun
Expressief: Het non-verbale gedrag van de zender. Het is wat de zender mee zendt met het bericht
van zichzelf als persoon. Het bepaalt of de ontvanger de zender serieus zal nemen.
