6V---Boekverslag 9---B-deel
De engelenmaker
1. Het leven van de hoofdpersonen
Victor Hoppe is gedreven door het verlangen om mensen te genezen. Dit zou je
kunnen zien als een reflectie van het Bijbelse gebod om te zorgen voor de zieken
en zwakken. De Bijbel leert ons dat we lief moeten hebben en anderen moeten
helpen in nood. Het feit dat Victor dokter wordt kan gezien worden als een goede
daad in zijn leven. In dat opzicht lijkt zijn handelen gedeeltelijk in lijn met de
Bijbelse waarden.
Een ander deel van zijn leven dat overeenkomt met Bijbelse waarden is dat
Victor een buitenstaander is, iemand die wordt afgewezen door de maatschappij
vanwege zijn tekortkomingen. Toch blijft hij, ondanks zijn isolement hard werken
aan zijn wetenschappelijke doelen. Dit doet denken aan het Bijbelse thema van
doorzettingsvermogen, waarbij mensen door moeilijke omstandigheden heen
trouw moeten blijven aan hun roeping.
Toch zijn er veel aspecten van Victors keuzes en gedrag die sterk tegen de
Bijbelse normen en waarden ingaan. De meest duidelijke daarvan is zijn poging
om Gods heerschappij over leven en dood naar zijn hand te zetten. Victor speelt
letterlijk voor God wanneer hij begint met het creëren van menselijke klonen.
Het scheppen van leven is in de Bijbel een taak die alleen aan God is
voorbehouden. (Genesis 1). Door te experimenteren met klonen en genen,
neemt Victor een rol op zich die niet voor mensen bedoeld is.
Bovendien toont Victor weinig liefde voor de mensen om hem heen. In plaats van
zijn naaste lief te hebben, richt hij zich vooral op zijn wetenschappelijke
prestaties, ongeacht de gevolgen voor de mensen om hem heen. Zijn drie
gekloonde kinderen worden niet uit liefde grootgebracht, maar als een soort
product van een experiment.
Een ander belangrijk deel van Bijbelse normen en waarden is het respect voor
menselijke waardigheid en het feit dat ieder mens naar het beeld van God is
geschapen. Victor behandelt zijn kinderen als objecten in zijn experimenten. Hij
beschouwt hen als middelen voor zijn eigen doelstellingen, in plaats van hen te
zien als mensen met eigen waarde. Dit staat in directe tegenstelling tot het idee
dat elk mens een uniek schepsel van God is, met een eigen doelen waardigheid.
Citaten:
De priester was even uit het lood geslagen, maar hij herstelde zich snel. ‘Het
mag niet van de Kerk!’ zei hij op besliste toon. ‘Het leven is een geschenk van
God. Dat mogen we niet eigenhandig vernietigen. Het is niet aan ons om over
leven en dood te beslissen. Dat moet Híj doen! God geeft en God neemt,
niemand anders.’ ‘Wie geeft Hem dat recht?’ verhief Victor licht zijn stem.
, ‘Waarom zouden wij ons aan zijn wil moeten overleveren? Hij is het kwaad en
het kwaad moet bestreden worden.’ (p.303)
In dit citaat probeert Victor zijn goddelijke rol op te eisen. Deze uitspraak toont
zijn arrogantie en verzet tegenover God en het feit dat hij zich verheft boven de
Bijbelse grenzen van wat een mens behoort te doen: God gehoorzamen.
‘Ik heb een stukje van een nier weggenomen.’ ‘Was die dan geraakt?’ ‘Nee.
Waarom denkt u dat?’ Zijn antwoord kwam hard aan. Hij deed niet alsóf er niets
aan de hand was, voor hem was er klaarblijkelijk werkelijk niets verkeerd aan
wat hij had gedaan. ‘Waarom ik dat denk?’ probeerde ze op kalme toon te
zetten. ‘U haalt een stuk van zijn nier weg. Dat doet u toch niet zomaar.’ ‘Nee,
daar had ik mijn redenen voor.’ ‘Daar had u uw redenen voor? Dat is het? Omdat
u uw redenen had. Ik geloof u niet. Er was geen reden. Ik geloof u niet meer.’
(p.107)
Dit citaat geeft aan dat Victor Hoppe geen echte liefde voor zijn kinderen heeft,
maar hen gebruikt als een middel voor zijn wetenschap. Dit is duidelijk in strijd
met de Bijbelse oproep tot respect voor het menselijk leven.
2. Is de hoofdpersoon voor mij een voorbeeld?
Een klein aspect waarin Victor Hoppe voor mij een voorbeeld kan zijn, is zijn
doorzettingsvermogen. Victor is vastberaden om zijn ideeën tot uitvoer te
brengen, ondanks de tegenslagen. Zijn focus op zijn wetenschappelijke werk laat
zien dat hij een sterke wil heeft om iets te bereiken. In die zin zou ik mezelf in
zijn volharding kunnen herkennen, maar de doelen die hij nastreeft zijn moreel
niet te verdedigen.
Ik zou Victors gedachten en keuzes niet kunnen navolgen. Een belangrijk verschil
is zijn onvermogen om liefde te tonen voor de mensen om hem heen, vooral zijn
kinderen. De houding tegenover zijn kinderen is voor mij ondenkbaar. In dit
opzicht is Victor Hoppe dus geen voorbeeld voor mij.
Victor creëert nieuw leven, maar neemt geen verantwoordelijkheid voor het
welzijn van zijn kinderen. God gaat over leven en dood, niet de mens. Victor wil
met zijn experimenten God overstijgen. Hij zegt dat de mens God heeft
geschapen. Dit getuigt bepaald niet van moraliteit. De Bijbel is duidelijk: God is
eeuwig en heeft de aarde en de mensen geschapen. De handelswijze van Victor
staat ver af van hoe ik zou handelen, want ik geloof dat je verantwoordelijkheid
hebt om voor je naasten te zorgen.
3. Gevormd, verrijkt of aan het denken gezet?
Het boek heeft me zeker aan het denken gezet over ethische kwesties in de
wetenschap, de grenzen van het menselijke doen en de vraag van
verantwoordelijkheid dragen voor de gevolgen van je keuzes.
Wetenschap en ethiek
De engelenmaker
1. Het leven van de hoofdpersonen
Victor Hoppe is gedreven door het verlangen om mensen te genezen. Dit zou je
kunnen zien als een reflectie van het Bijbelse gebod om te zorgen voor de zieken
en zwakken. De Bijbel leert ons dat we lief moeten hebben en anderen moeten
helpen in nood. Het feit dat Victor dokter wordt kan gezien worden als een goede
daad in zijn leven. In dat opzicht lijkt zijn handelen gedeeltelijk in lijn met de
Bijbelse waarden.
Een ander deel van zijn leven dat overeenkomt met Bijbelse waarden is dat
Victor een buitenstaander is, iemand die wordt afgewezen door de maatschappij
vanwege zijn tekortkomingen. Toch blijft hij, ondanks zijn isolement hard werken
aan zijn wetenschappelijke doelen. Dit doet denken aan het Bijbelse thema van
doorzettingsvermogen, waarbij mensen door moeilijke omstandigheden heen
trouw moeten blijven aan hun roeping.
Toch zijn er veel aspecten van Victors keuzes en gedrag die sterk tegen de
Bijbelse normen en waarden ingaan. De meest duidelijke daarvan is zijn poging
om Gods heerschappij over leven en dood naar zijn hand te zetten. Victor speelt
letterlijk voor God wanneer hij begint met het creëren van menselijke klonen.
Het scheppen van leven is in de Bijbel een taak die alleen aan God is
voorbehouden. (Genesis 1). Door te experimenteren met klonen en genen,
neemt Victor een rol op zich die niet voor mensen bedoeld is.
Bovendien toont Victor weinig liefde voor de mensen om hem heen. In plaats van
zijn naaste lief te hebben, richt hij zich vooral op zijn wetenschappelijke
prestaties, ongeacht de gevolgen voor de mensen om hem heen. Zijn drie
gekloonde kinderen worden niet uit liefde grootgebracht, maar als een soort
product van een experiment.
Een ander belangrijk deel van Bijbelse normen en waarden is het respect voor
menselijke waardigheid en het feit dat ieder mens naar het beeld van God is
geschapen. Victor behandelt zijn kinderen als objecten in zijn experimenten. Hij
beschouwt hen als middelen voor zijn eigen doelstellingen, in plaats van hen te
zien als mensen met eigen waarde. Dit staat in directe tegenstelling tot het idee
dat elk mens een uniek schepsel van God is, met een eigen doelen waardigheid.
Citaten:
De priester was even uit het lood geslagen, maar hij herstelde zich snel. ‘Het
mag niet van de Kerk!’ zei hij op besliste toon. ‘Het leven is een geschenk van
God. Dat mogen we niet eigenhandig vernietigen. Het is niet aan ons om over
leven en dood te beslissen. Dat moet Híj doen! God geeft en God neemt,
niemand anders.’ ‘Wie geeft Hem dat recht?’ verhief Victor licht zijn stem.
, ‘Waarom zouden wij ons aan zijn wil moeten overleveren? Hij is het kwaad en
het kwaad moet bestreden worden.’ (p.303)
In dit citaat probeert Victor zijn goddelijke rol op te eisen. Deze uitspraak toont
zijn arrogantie en verzet tegenover God en het feit dat hij zich verheft boven de
Bijbelse grenzen van wat een mens behoort te doen: God gehoorzamen.
‘Ik heb een stukje van een nier weggenomen.’ ‘Was die dan geraakt?’ ‘Nee.
Waarom denkt u dat?’ Zijn antwoord kwam hard aan. Hij deed niet alsóf er niets
aan de hand was, voor hem was er klaarblijkelijk werkelijk niets verkeerd aan
wat hij had gedaan. ‘Waarom ik dat denk?’ probeerde ze op kalme toon te
zetten. ‘U haalt een stuk van zijn nier weg. Dat doet u toch niet zomaar.’ ‘Nee,
daar had ik mijn redenen voor.’ ‘Daar had u uw redenen voor? Dat is het? Omdat
u uw redenen had. Ik geloof u niet. Er was geen reden. Ik geloof u niet meer.’
(p.107)
Dit citaat geeft aan dat Victor Hoppe geen echte liefde voor zijn kinderen heeft,
maar hen gebruikt als een middel voor zijn wetenschap. Dit is duidelijk in strijd
met de Bijbelse oproep tot respect voor het menselijk leven.
2. Is de hoofdpersoon voor mij een voorbeeld?
Een klein aspect waarin Victor Hoppe voor mij een voorbeeld kan zijn, is zijn
doorzettingsvermogen. Victor is vastberaden om zijn ideeën tot uitvoer te
brengen, ondanks de tegenslagen. Zijn focus op zijn wetenschappelijke werk laat
zien dat hij een sterke wil heeft om iets te bereiken. In die zin zou ik mezelf in
zijn volharding kunnen herkennen, maar de doelen die hij nastreeft zijn moreel
niet te verdedigen.
Ik zou Victors gedachten en keuzes niet kunnen navolgen. Een belangrijk verschil
is zijn onvermogen om liefde te tonen voor de mensen om hem heen, vooral zijn
kinderen. De houding tegenover zijn kinderen is voor mij ondenkbaar. In dit
opzicht is Victor Hoppe dus geen voorbeeld voor mij.
Victor creëert nieuw leven, maar neemt geen verantwoordelijkheid voor het
welzijn van zijn kinderen. God gaat over leven en dood, niet de mens. Victor wil
met zijn experimenten God overstijgen. Hij zegt dat de mens God heeft
geschapen. Dit getuigt bepaald niet van moraliteit. De Bijbel is duidelijk: God is
eeuwig en heeft de aarde en de mensen geschapen. De handelswijze van Victor
staat ver af van hoe ik zou handelen, want ik geloof dat je verantwoordelijkheid
hebt om voor je naasten te zorgen.
3. Gevormd, verrijkt of aan het denken gezet?
Het boek heeft me zeker aan het denken gezet over ethische kwesties in de
wetenschap, de grenzen van het menselijke doen en de vraag van
verantwoordelijkheid dragen voor de gevolgen van je keuzes.
Wetenschap en ethiek
