Pathologie H1:
1.1 Definitie Pathologie: Ziekteleer welke zich bezighoud met diagnostiseren.
1.1.1 Leg uit op welke wijze een ziekte kan verlopen.
Symptomen zijn het gevolg van disfunctioneren van organen en/of orgaansystemen en
weefsels:
- Objectief: Kunnen buitenstaanders vaststellen.
- Subjectief: Kunnen buitenstaanders niet vaststellen.
1.1.2 Acute ziekte ontstaat direct. Chronische ziekte ontstaat langzaam.
Begrippen: Opflikkeringen van de ziekte: rechutes/exacerbaties .
Remissie: Verbetering zonder genezing.
Conclusie: Ziekte´s kunnen dus plots komen, maar ook langzaam. Het kan rechutes
oplopen, maar ook juist remissies. De intensiteit en het herstel kan variëren door
verschil in weerstand en conditie.
1.2 Noem factoren die op invloed zijn van het ontstaan van ziekten.
Deze oorzaken worden ziekmakende agentia genoemd/etiologische factoren. Geneeskunde
streeft naar het ontnemen van de oorzaken dus zoeken naar een causale behandeling.
Constitutie zijn de erfelijke eigenschappen welke wij van onze ouders meekrijgen.
Conclusie: De factoren zijn: Conditie en weerstand (1.1.2), de constitutie,
beschadigingen van weefsels/organen door eerder letsel.
1.3 Leg het verschil tussen endogene en exogene factoren uit.
Er zijn meestal meerdere ziekmakende factoren.
- Endogene factoren: Voortkomend uit het individue.
Deze factoren zijn meestal genetisch bepaald, het kan ook komen door beschadigingen in
de baarmoeder en/of tijdens de zwangerschap. Ook valt het disfunctioneren van organen
hieronder.
- Exogene factoren: Voortkomend uit de buitenwereld.
Soorten: Fysisch, chemisch, biologisch en oorzaken gelegen in de voeding.
1.3.2.1 Voorlichting geven over multifactoriële aandoeningen.
Fysische oorzaken:
- Door mechanische energie: Wanneer de energiehoeveelheid te groot is en weefsels
beschadigd raken.
- Door thermische energie: Beschadigingen van toevoer van energie (hitte) of
onttrekking ervan (koude). Lokaal weefsel kan beschadigingen.
- Elektrische energie: Wanneer deze energie weefsels passeert, kan dit ernstige
beschadigingen opleveren. Dit hangt af van de huid, aanwezigheid of afwezigheid van
mineralen etc.
- Stralingsenergie: Dit gebeurt wanneer de hoeveelheid energie die door de straling
toegevoegd wordt samenhangt met de wijze waarop deze energie aangrijpt.
Conclusie: Multifactoriële aandoeningen hebben te maken met de fysische oorzaken
en de endogene factoren. Je erft het namelijk.
1.3.3 Psychosomatische aandoeningen zijn aandoeningen wanneer psychogene factoren
aanleidingen zijn tot lichamelijke ziektes.
,Conclusie: Het verschil is dat endogeen voortkomt uit het individu en exogeen vanuit
de omgeving. De multifactoriële factoren hebben te maken met de soorten energie.
1.3.2.2 Fysische, chronische, biologische en voedings- ziekteoorzaken beschrijven.
Fysische oorzaken (1.3.2.1). De chronische oorzaken kunnen in de genen liggen. De
biologische oorzaken zijn de micro-organismen. Voeding kan schadelijke componenten
bevatten, maar het kan ook leiden tot een tekort of teveel aan voedingsstoffen.
Conclusie: Hierboven (1.3.2.2)
1.4 Verschillende reacties op schadelijke agentia beschrijven.
Mechanismen reageren op ziekte:
-Adaptatie
- Het metabolisme van de cel wijzigen zoals vrijmaken van vetzuren.
- Het normale groeipatroon wijzigen door de toename van cellen.
- Reactie op beschadigd raken van cellen.
- Afsterven van cellen.
Conclusie: De reacties staan hierboven (1.4).
, Pathologie H2:
Anatomie: Normale bouw van het lichaam.
Fysiologie: Normale werking van cellen, weefsels, organen en orgaansystemen.
Pathologie: Leer van ziekten in het algemeen.
Pathofysiologie: Fysiologische processen die tot ziekte leiden.
2.1 Preventieve en palliatieve geneeskunde beschrijven.
Preventief is om ziektes te voorkomen en palliatieve geneeskunde is wanneer de patiënt niet
meer genezen kan worden en is de zorg alleen gericht op pijnverlichting.
2.4.1 Uitleggen wat de speciële anamnese, de algemene anamnese en de heteroanamnese
inhouden.
De anamnese is het gesprek tussen arts en patiënt over de klachten waarmee de patiënt
zich bij de arts presenteert.
De auto-anamnese is wanneer een patiënt zelf goed aan het gesprek kan deelnemen.
De speciële anamnese is wanneer de arts voor het eerst vraagt naar de klachten ten rede
van het bezoek. De algemene anamnese is wanneer de arts vraagt naar het functioneren
van de belangrijkste orgaanstelsels. De heteroanamnese is wanneer de arts de patiënt niet
zelf betrouwbare informatie kan geven of niet in staat is tot het deelnemen aan het gesprek.
2.4.2 Noem de vier onderdelen van het lichamelijk onderzoek.
- Observatie en inspectie
- Auscultatie -> Met een stethoscoop wordt dan geluisterd naar geluiden afkomstig van
de organen in het lichaam.
- Percussie -> De arts klopt met de vinger dan en klopt. Het geluid echoot terug en zo
wordt naar de dichtheid van de organen geluisterd.
- Palpatie -> Hierbij voelt de arts naar afwijkingen in de vorm van consistentie en
oppervlaktes van de organen.
2.4.3 Hb-, Ht- en BSE-bepaling beschrijven.
In een hematologisch onderzoek wordt het hemoglobinegehalte en de hematocrietwaarde
gecontroleerd. Ook wordt de bezinkingssnelheid van de erytrocyten bepaald.
2.4.3.2 Beschrijven wat de volgende onderzoeken inhouden: röntgenfoto’s, CT-scan,
MRI-scan, angiografie, scintigrafie, echoscopie, doppler-onderzoek, endoscopisch
onderzoek, functieonderzoek van de long, EEG en ECG.
Röntgenfoto´s: Op deze foto´s zie je de dichtheid goed, doordat lucht de stralen goed
doorlaat en er dan een zwarting op het negatief zichtbaar wordt. Dit wordt gebruikt bij
botbreuken en niet bij spieren of weke delen van het lichaam.
CT-scan: Hierbij wordt een doorsnede gemaakt. Er wordt gebruikt van röntgenstraling welke
aan de andere kant weer worden opgevangen. Dit wordt toegepast voor moeilijke gebieden
in het lichaam.
Angiografie: Bij dit soort foto´s wordt doormiddel van een röntgencontrastmiddel bloed- en
lymfevaten zichtbaar gemaakt. Dit onderzoek is meestal belastend.
1.1 Definitie Pathologie: Ziekteleer welke zich bezighoud met diagnostiseren.
1.1.1 Leg uit op welke wijze een ziekte kan verlopen.
Symptomen zijn het gevolg van disfunctioneren van organen en/of orgaansystemen en
weefsels:
- Objectief: Kunnen buitenstaanders vaststellen.
- Subjectief: Kunnen buitenstaanders niet vaststellen.
1.1.2 Acute ziekte ontstaat direct. Chronische ziekte ontstaat langzaam.
Begrippen: Opflikkeringen van de ziekte: rechutes/exacerbaties .
Remissie: Verbetering zonder genezing.
Conclusie: Ziekte´s kunnen dus plots komen, maar ook langzaam. Het kan rechutes
oplopen, maar ook juist remissies. De intensiteit en het herstel kan variëren door
verschil in weerstand en conditie.
1.2 Noem factoren die op invloed zijn van het ontstaan van ziekten.
Deze oorzaken worden ziekmakende agentia genoemd/etiologische factoren. Geneeskunde
streeft naar het ontnemen van de oorzaken dus zoeken naar een causale behandeling.
Constitutie zijn de erfelijke eigenschappen welke wij van onze ouders meekrijgen.
Conclusie: De factoren zijn: Conditie en weerstand (1.1.2), de constitutie,
beschadigingen van weefsels/organen door eerder letsel.
1.3 Leg het verschil tussen endogene en exogene factoren uit.
Er zijn meestal meerdere ziekmakende factoren.
- Endogene factoren: Voortkomend uit het individue.
Deze factoren zijn meestal genetisch bepaald, het kan ook komen door beschadigingen in
de baarmoeder en/of tijdens de zwangerschap. Ook valt het disfunctioneren van organen
hieronder.
- Exogene factoren: Voortkomend uit de buitenwereld.
Soorten: Fysisch, chemisch, biologisch en oorzaken gelegen in de voeding.
1.3.2.1 Voorlichting geven over multifactoriële aandoeningen.
Fysische oorzaken:
- Door mechanische energie: Wanneer de energiehoeveelheid te groot is en weefsels
beschadigd raken.
- Door thermische energie: Beschadigingen van toevoer van energie (hitte) of
onttrekking ervan (koude). Lokaal weefsel kan beschadigingen.
- Elektrische energie: Wanneer deze energie weefsels passeert, kan dit ernstige
beschadigingen opleveren. Dit hangt af van de huid, aanwezigheid of afwezigheid van
mineralen etc.
- Stralingsenergie: Dit gebeurt wanneer de hoeveelheid energie die door de straling
toegevoegd wordt samenhangt met de wijze waarop deze energie aangrijpt.
Conclusie: Multifactoriële aandoeningen hebben te maken met de fysische oorzaken
en de endogene factoren. Je erft het namelijk.
1.3.3 Psychosomatische aandoeningen zijn aandoeningen wanneer psychogene factoren
aanleidingen zijn tot lichamelijke ziektes.
,Conclusie: Het verschil is dat endogeen voortkomt uit het individu en exogeen vanuit
de omgeving. De multifactoriële factoren hebben te maken met de soorten energie.
1.3.2.2 Fysische, chronische, biologische en voedings- ziekteoorzaken beschrijven.
Fysische oorzaken (1.3.2.1). De chronische oorzaken kunnen in de genen liggen. De
biologische oorzaken zijn de micro-organismen. Voeding kan schadelijke componenten
bevatten, maar het kan ook leiden tot een tekort of teveel aan voedingsstoffen.
Conclusie: Hierboven (1.3.2.2)
1.4 Verschillende reacties op schadelijke agentia beschrijven.
Mechanismen reageren op ziekte:
-Adaptatie
- Het metabolisme van de cel wijzigen zoals vrijmaken van vetzuren.
- Het normale groeipatroon wijzigen door de toename van cellen.
- Reactie op beschadigd raken van cellen.
- Afsterven van cellen.
Conclusie: De reacties staan hierboven (1.4).
, Pathologie H2:
Anatomie: Normale bouw van het lichaam.
Fysiologie: Normale werking van cellen, weefsels, organen en orgaansystemen.
Pathologie: Leer van ziekten in het algemeen.
Pathofysiologie: Fysiologische processen die tot ziekte leiden.
2.1 Preventieve en palliatieve geneeskunde beschrijven.
Preventief is om ziektes te voorkomen en palliatieve geneeskunde is wanneer de patiënt niet
meer genezen kan worden en is de zorg alleen gericht op pijnverlichting.
2.4.1 Uitleggen wat de speciële anamnese, de algemene anamnese en de heteroanamnese
inhouden.
De anamnese is het gesprek tussen arts en patiënt over de klachten waarmee de patiënt
zich bij de arts presenteert.
De auto-anamnese is wanneer een patiënt zelf goed aan het gesprek kan deelnemen.
De speciële anamnese is wanneer de arts voor het eerst vraagt naar de klachten ten rede
van het bezoek. De algemene anamnese is wanneer de arts vraagt naar het functioneren
van de belangrijkste orgaanstelsels. De heteroanamnese is wanneer de arts de patiënt niet
zelf betrouwbare informatie kan geven of niet in staat is tot het deelnemen aan het gesprek.
2.4.2 Noem de vier onderdelen van het lichamelijk onderzoek.
- Observatie en inspectie
- Auscultatie -> Met een stethoscoop wordt dan geluisterd naar geluiden afkomstig van
de organen in het lichaam.
- Percussie -> De arts klopt met de vinger dan en klopt. Het geluid echoot terug en zo
wordt naar de dichtheid van de organen geluisterd.
- Palpatie -> Hierbij voelt de arts naar afwijkingen in de vorm van consistentie en
oppervlaktes van de organen.
2.4.3 Hb-, Ht- en BSE-bepaling beschrijven.
In een hematologisch onderzoek wordt het hemoglobinegehalte en de hematocrietwaarde
gecontroleerd. Ook wordt de bezinkingssnelheid van de erytrocyten bepaald.
2.4.3.2 Beschrijven wat de volgende onderzoeken inhouden: röntgenfoto’s, CT-scan,
MRI-scan, angiografie, scintigrafie, echoscopie, doppler-onderzoek, endoscopisch
onderzoek, functieonderzoek van de long, EEG en ECG.
Röntgenfoto´s: Op deze foto´s zie je de dichtheid goed, doordat lucht de stralen goed
doorlaat en er dan een zwarting op het negatief zichtbaar wordt. Dit wordt gebruikt bij
botbreuken en niet bij spieren of weke delen van het lichaam.
CT-scan: Hierbij wordt een doorsnede gemaakt. Er wordt gebruikt van röntgenstraling welke
aan de andere kant weer worden opgevangen. Dit wordt toegepast voor moeilijke gebieden
in het lichaam.
Angiografie: Bij dit soort foto´s wordt doormiddel van een röntgencontrastmiddel bloed- en
lymfevaten zichtbaar gemaakt. Dit onderzoek is meestal belastend.
