Academische samenvatting
De Leon, James. 2015. The Land of The Open Graves: Living and dying on the migrant trail.
University of California Press © 2015
Voor deze etnografie heeft antropoloog Jason De Leon gedurende vijf jaar, etnografisch veldwerk
verricht langs de Mexicaans-Amerikaanse grens en de dichtbijgelegen Sonora-woestijn, tussen
Arizona en Mexico. Hier heeft hij onderzoek gedaan naar het sociaalpolitieke fenomeen ‘geweld
jegens illegale migranten’, en de ontelbare fysieke en sociale gevolgen van het federale
grenshandhavingsbeleid, dat bekend staat als de ‘Prevention Through Deterrence’ op de lichamen en
levens van ongedocumenteerde migranten, de families en hun nabestaanden. Binnen dit kader tracht
hij de realiteit van de ingrijpende gevolgen voor zowel de migranten als de discussie op mondiale
schaal als resultaat van het geweld door humane en non-humane actoren binnen het Amerikaans
beleid zichtbaar te maken. Zo onderzoekt hij de rol van de woestijn en de natuur die de overheid als
dekmantel inzet voor het hybrid collectif en de eigen verantwoordelijkheid van het federale grensbeleid
voor de dood van migranten, en onderzoekt hij in hoeverre het systeem als ‘succesvol’ kan worden
ervaren, en of dit de migrantenstroom ook daadwerkelijk vermindert en weerhoudt van pogingen tot
het oversteken van de grens.
Met het onthullen van de realiteit achter het systeem middels persoonlijke verhalen van migranten,
interviews en fotografie streeft hij ernaar de lezer een ‘up-close look’ te geven op de echtheid van het
geweld in al zijn vormen. Door de migranten en grensoverstekers niet weer te geven als anonieme
schaduwen, maar hen in hun waarde als mensen wiens verhalen over het dagelijkse overleven van
geweld veelal niet worden gehoord, benadrukt De Leon het belang van het begrijpen van het
fenomeen en de gevolgen op hun levens. Hiermee wilt hij de lezer oproepen tot empathie, het
herkennen van de menselijkheid van de migranten in plaats van hen toe te wijzen als ‘illegalen wiens
levens er niet toe doen’, om te garanderen dat de verlorenen en de levens niet worden vergeten.
Voor het verklaren en interpreteren van het complexe PTD-system hanteert De Leon de concepten:
hybrid collectif, necroviolence, bare life, state of exception, necropolitics en ambigouss loss als
theoretisch kader. Met de theorie van het hybrid collectif van Callon & Law wordt verwezen naar het
feit dat ‘collectifs’ bestaan uit een samenspel tussen verschillende actoren en dat agency: het
onafhankelijke handelen, beslissen en uitoefenen van invloed, niet losgezien kan worden van de
afhankelijke interacties tussen meerdere heterogene, individuele componenten, zogenaamde actants:
nonhumane en humane actoren. De complexiteit, handelingen kunnen op verschillende momenten en
plaatsen gebeuren die indirecte gevolgen hebben op andere handelingen, dit maakt dat de
verantwoordelijkheid of agency nooit bij 1 actor of individu kan worden gelegd. De ‘unintended
consequences’ zijn gevolg van het feit dat elk actant zijn eigen invloed uitoefent. Daarnaast worden
bare life en state of exception, volgens de filosoof Agamben en schrijver Mbembe, toegepast om te
verwijzen naar het reduceren van mensen tot alleen hun recht van leven en hierover, als soevereine
macht, te kunnen beslissen. De omstandigheden die hiermee worden gecreëerd, verwijzen naar de
state of exception: het proces waarbij soevereine autoriteiten noodsituaties afkondigen om de
rechtsbescherming van individuen te ontdoen en de bevoegdheden van de staat in te zetten. Hierbij
wordt de agency van een persoon als het ware wordt ‘gestript’ en bepaalde situaties, zoals bij dreiging
of maatregelen tegen geweld, gezien als geoorloofd voor het maken van uitzonderingen binnen
beleidsmaatregelen. Isolatie, in bijvoorbeeld grenszones als uitzonderingsgebied waarin de rechten en
wettelijke bescherming van individuen worden ontnomen, verwijzen naar het concept van bare life: de
dood van individuen heeft ‘weinig’ betekenis, dit gaat gepaard met de dehumanisering en ontnemen
van mensenrechten van migranten. Hieraan kan het begrip necropolitics als sociaal construct van
Mbembe worden gekoppeld, waarbij een soevereine macht, zoals een overheid, de zaak van leven of
De Leon, James. 2015. The Land of The Open Graves: Living and dying on the migrant trail.
University of California Press © 2015
Voor deze etnografie heeft antropoloog Jason De Leon gedurende vijf jaar, etnografisch veldwerk
verricht langs de Mexicaans-Amerikaanse grens en de dichtbijgelegen Sonora-woestijn, tussen
Arizona en Mexico. Hier heeft hij onderzoek gedaan naar het sociaalpolitieke fenomeen ‘geweld
jegens illegale migranten’, en de ontelbare fysieke en sociale gevolgen van het federale
grenshandhavingsbeleid, dat bekend staat als de ‘Prevention Through Deterrence’ op de lichamen en
levens van ongedocumenteerde migranten, de families en hun nabestaanden. Binnen dit kader tracht
hij de realiteit van de ingrijpende gevolgen voor zowel de migranten als de discussie op mondiale
schaal als resultaat van het geweld door humane en non-humane actoren binnen het Amerikaans
beleid zichtbaar te maken. Zo onderzoekt hij de rol van de woestijn en de natuur die de overheid als
dekmantel inzet voor het hybrid collectif en de eigen verantwoordelijkheid van het federale grensbeleid
voor de dood van migranten, en onderzoekt hij in hoeverre het systeem als ‘succesvol’ kan worden
ervaren, en of dit de migrantenstroom ook daadwerkelijk vermindert en weerhoudt van pogingen tot
het oversteken van de grens.
Met het onthullen van de realiteit achter het systeem middels persoonlijke verhalen van migranten,
interviews en fotografie streeft hij ernaar de lezer een ‘up-close look’ te geven op de echtheid van het
geweld in al zijn vormen. Door de migranten en grensoverstekers niet weer te geven als anonieme
schaduwen, maar hen in hun waarde als mensen wiens verhalen over het dagelijkse overleven van
geweld veelal niet worden gehoord, benadrukt De Leon het belang van het begrijpen van het
fenomeen en de gevolgen op hun levens. Hiermee wilt hij de lezer oproepen tot empathie, het
herkennen van de menselijkheid van de migranten in plaats van hen toe te wijzen als ‘illegalen wiens
levens er niet toe doen’, om te garanderen dat de verlorenen en de levens niet worden vergeten.
Voor het verklaren en interpreteren van het complexe PTD-system hanteert De Leon de concepten:
hybrid collectif, necroviolence, bare life, state of exception, necropolitics en ambigouss loss als
theoretisch kader. Met de theorie van het hybrid collectif van Callon & Law wordt verwezen naar het
feit dat ‘collectifs’ bestaan uit een samenspel tussen verschillende actoren en dat agency: het
onafhankelijke handelen, beslissen en uitoefenen van invloed, niet losgezien kan worden van de
afhankelijke interacties tussen meerdere heterogene, individuele componenten, zogenaamde actants:
nonhumane en humane actoren. De complexiteit, handelingen kunnen op verschillende momenten en
plaatsen gebeuren die indirecte gevolgen hebben op andere handelingen, dit maakt dat de
verantwoordelijkheid of agency nooit bij 1 actor of individu kan worden gelegd. De ‘unintended
consequences’ zijn gevolg van het feit dat elk actant zijn eigen invloed uitoefent. Daarnaast worden
bare life en state of exception, volgens de filosoof Agamben en schrijver Mbembe, toegepast om te
verwijzen naar het reduceren van mensen tot alleen hun recht van leven en hierover, als soevereine
macht, te kunnen beslissen. De omstandigheden die hiermee worden gecreëerd, verwijzen naar de
state of exception: het proces waarbij soevereine autoriteiten noodsituaties afkondigen om de
rechtsbescherming van individuen te ontdoen en de bevoegdheden van de staat in te zetten. Hierbij
wordt de agency van een persoon als het ware wordt ‘gestript’ en bepaalde situaties, zoals bij dreiging
of maatregelen tegen geweld, gezien als geoorloofd voor het maken van uitzonderingen binnen
beleidsmaatregelen. Isolatie, in bijvoorbeeld grenszones als uitzonderingsgebied waarin de rechten en
wettelijke bescherming van individuen worden ontnomen, verwijzen naar het concept van bare life: de
dood van individuen heeft ‘weinig’ betekenis, dit gaat gepaard met de dehumanisering en ontnemen
van mensenrechten van migranten. Hieraan kan het begrip necropolitics als sociaal construct van
Mbembe worden gekoppeld, waarbij een soevereine macht, zoals een overheid, de zaak van leven of
