De Wet financieel toezicht (Wft) vormt de basis voor alle regelgeving in de Nederlandse financiële
sector. Ze is gericht op consumentenbescherming, marktintegriteit en financiële stabiliteit. Elk
hoofdstuk van de Wft Basis-samenvatting behandelt een specifieke pijler van dit wettelijk kader.
Hoofdstuk 1: Algemeen Kader van de Wft
In dit hoofdstuk worden de drie hoofddoelen van de Wft besproken: consumentenbescherming,
integriteit van de markt en de stabiliteit van financiële instellingen. Het behandelt ook de rollen van
de toezichthouders, Autoriteit Financiële Markten (AFM) en De Nederlandsche Bank (DNB), en hoe
de Wft is ingebed in de bredere juridische en Europese context.
Hoofdstuk 2: Rollen en Verantwoordelijkheden
Dit hoofdstuk zoomt in op de verschillende partijen in de financiële dienstverlening: aanbieders,
bemiddelaars en adviseurs. Het beschrijft hun verantwoordelijkheden en hoe zij samenwerken in de
distributieketen. Ook worden de eisen aan vergunningen en zorgplicht uitgelicht.
Hoofdstuk 3: Consumentenbescherming en Zorgplicht
Hier wordt de zorgplicht als centraal principe uitgelegd. Financiële dienstverleners moeten hun
klanten eerlijk en volledig informeren. Ook het belang van klachtenafhandeling en transparante
communicatie over kosten en risico’s wordt besproken.
Hoofdstuk 4: Wet- en Regelgeving rond Integriteit
Dit hoofdstuk bespreekt de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft)
en de meldingsplicht voor ongebruikelijke transacties. Daarnaast worden fraudevormen en het
belang van een integere bedrijfscultuur behandeld.
Hoofdstuk 5: Productkennis op Basisniveau
De kernkenmerken van spaar- en betaalproducten, verzekeringen, consumptieve kredieten,
beleggingsproducten en hypotheken worden hier toegelicht. De nadruk ligt op de werking, risico’s en
kostenstructuur van deze producten.
Hoofdstuk 6: Financieel Adviesproces
Het adviesproces wordt opgesplitst in inventarisatie, analyse, advies, bemiddeling en nazorg. Elk van
deze stappen wordt belicht, met aandacht voor het “ken-uw-klant”-principe en de verplichting om
aan te tonen dat elk advies zorgvuldig tot stand is gekomen.
Hoofdstuk 7: Kostentransparantie en Beloningsstructuren
In dit hoofdstuk staan kostentransparantie en het provisieverbod centraal. Het legt uit hoe financiële
adviseurs worden beloond (bijvoorbeeld via vaste fees of abonnementsmodellen) en hoe klanten
vooraf inzicht krijgen in de totale kosten.
Hoofdstuk 8: Juridische en Fiscale Aspecten
Naast de Wft zelf spelen andere wetten een rol, zoals het Burgerlijk Wetboek, de AVG en
belastingwetgeving. Dit hoofdstuk biedt een overzicht van de basisbegrippen en hoe deze van invloed
zijn op financiële producten en diensten.
Hoofdstuk 9: Examenopbouw en Studietips
De structuur van het Wft Basis-examen wordt hier uitgelegd. Daarnaast biedt dit hoofdstuk tips om
het examen succesvol af te ronden, zoals het oefenen van casussen en het beheersen van
kernbegrippen.
Hoofdstuk 10: Samenvattend en begrippenlijst
Het slothoofdstuk vat de belangrijkste inzichten samen en benadrukt hoe de Wft bijdraagt aan een
integere, stabiele en transparante financiële sector.
,Inhoud
HOOFDSTUK 1: ALGEMEEN KADER VAN DE WET FINANCIEEL TOEZICHT (WFT) ..................................... 3
HOOFDSTUK 2: ROLLEN EN VERANTWOORDELIJKHEDEN IN DE FINANCIËLE DIENSTVERLENING .......... 8
HOOFDSTUK 3: CONSUMENTENBESCHERMING EN ZORGPLICHT ......................................................... 12
HOOFDSTUK 4: WET- EN REGELGEVING RONDOM INTEGRITEIT .......................................................... 17
HOOFDSTUK 5: PRODUCTKENNIS OP BASISNIVEAU ............................................................................. 20
HOOFDSTUK 6: FINANCIEEL ADVIESPROCES ......................................................................................... 24
HOOFDSTUK 7: KOSTENTRANSPARANTIE EN BELONINGSSTRUCTUREN ............................................... 27
HOOFDSTUK 8: RELEVANTE JURIDISCHE EN FISCALE ASPECTEN........................................................... 31
HOOFDSTUK 9: EXAMENOPBOUW EN TIPS VOOR STUDIE ................................................................... 34
HOOFDSTUK 10: SAMENVATTEND......................................................................................................... 36
,HOOFDSTUK 1: ALGEMEEN KADER VAN DE WET FINANCIEEL TOEZICHT
(WFT)
De Wet financieel toezicht (Wft) is het belangrijkste wetgevingskader voor de financiële sector in
Nederland. Zij reguleert financiële instellingen zoals banken, verzekeraars, pensioenfondsen,
beleggingsinstellingen en (financieel) adviseurs, met als doel consumenten te beschermen en de
integriteit en stabiliteit van de financiële markt te waarborgen. Dit hoofdstuk biedt een uitgebreid
overzicht van het algemene kader van de Wft, de doelen die deze wet nastreeft, de reikwijdte van de
regelgeving en de rol van de belangrijkste toezichthouders.
Leerdoelen van dit hoofdstuk
1. Begrijpen wat de Wet financieel toezicht (Wft) inhoudt
Je leert welke doelen de Wft nastreeft, hoe de wet is opgebouwd en waarom deze wet van
groot belang is voor de financiële sector.
2. Kennen van de drie hoofddoelstellingen van de Wft
Je kunt benoemen hoe de Wft consumenten beschermt, bijdraagt aan integriteit en fraude
tegengaat, en de soliditeit en stabiliteit van de sector bevordert.
3. Herkennen van de verschillende financiële instellingen en diensten die onder de Wft vallen
Je krijgt inzicht in de soorten instellingen (bijv. banken, verzekeraars, adviseurs) en producten
(bijv. leningen, verzekeringen) die door de Wft worden gereguleerd.
4. Inzicht hebben in de rol van de toezichthouders
Je leert de taken en verantwoordelijkheden van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) en
De Nederlandsche Bank (DNB) en ziet hoe hun toezicht verschilt maar ook samenhangt.
5. Situeren van de Wft in de bredere juridische context
Je begrijpt hoe de Wft zich verhoudt tot andere relevante wet- en regelgeving, zoals Europese
richtlijnen of aanvullende nationale wetten die de financiële sector raken.
1.1 Achtergrond en doelstellingen van de Wet financieel toezicht
De Wet financieel toezicht (Wft) is in 2007 ingevoerd als overkoepelende wet voor het toezicht op
financiële markten en instellingen. Voorheen werd het toezicht gereguleerd door verschillende losse
wetten, zoals de Wet toezicht kredietwezen (WTK) en de Wet toezicht effectenverkeer (Wte). De Wft
heeft deze wetgeving samengebracht en vereenvoudigd.
1.1.1 Drie hoofddoelen van de Wft
1. Consumentenbescherming
De Wft stelt regels om te voorkomen dat klanten financiële producten of diensten afnemen
die niet bij hun behoeften of financiële situatie passen. Hierbij hoort ook het tegengaan van
misleiding, oneerlijke verkooppraktijken en andere vormen van misbruik.
o Voorbeeld: Een aanbieder van een complex beleggingsproduct moet voldoen aan
strenge informatienormen, zodat de consument niet wordt overladen met
onduidelijke of misleidende informatie.
2. Integriteit van de financiële markt
Het is cruciaal dat de financiële sector vrij blijft van fraude, witwassen en
terrorismefinanciering. De Wft verplicht financiële ondernemingen om procedures en
, controles in te richten die ongebruikelijke of verdachte transacties herkennen en
rapporteren.
o Voorbeeld: Banken moeten volgens de Wet ter voorkoming van witwassen en
financieren van terrorisme (Wwft) cliëntenonderzoek doen om de identiteit en
herkomst van gelden te verifiëren.
3. Soliditeit en stabiliteit
Financiële ondernemingen (banken, verzekeraars, etc.) moeten te allen tijde over voldoende
kapitaal en buffers beschikken om hun verplichtingen na te kunnen komen, ook in
economisch zwaardere tijden. De Wft geeft DNB de bevoegdheid om hier strikt op toe te
zien.
o Voorbeeld: Een bank moet voldoende eigen vermogen hebben en risico’s afdekken,
zodat spaargeld van consumenten niet in gevaar komt bij plotselinge
marktverstoringen.
1.1.2 Historische context
Vóór de invoering van de Wft waren er verschillende wetten met elk hun eigen focus. De behoefte
aan een overkoepelende wet ontstond door:
• Complexiteit van financiële producten: Consumenten raakten soms verward door
uiteenlopende regels per product (bijvoorbeeld beleggingen vs. kredieten).
• Internationale ontwikkelingen: Richtlijnen van de Europese Unie legden de lat voor nationaal
toezicht steeds hoger en eisten uniforme regels.
• Desintegratie oude wetgeving: De traditionele scheidslijnen tussen banken, verzekeraars en
beleggingsinstellingen vervaagden steeds meer, waardoor overlapping in wetgeving steeds
moeilijker te vermijden was.
De Wft heeft deze fragmentatie samengebracht. Tegelijkertijd bleef de Wft zich ontwikkelen onder
invloed van diverse crises (zoals de financiële crisis van 2008) en nieuwe Europese regelgeving (bijv.
MiFID voor beleggingsdiensten).
1.2 Werkveld en reikwijdte van de Wft
1.2.1 Financiële instellingen onder de Wft
Onder de Wft vallen diverse soorten instellingen, waaronder:
• Banken: organisaties die zich onder meer bezig houden met het aantrekken van gelden
(deposito’s) en het verstrekken van leningen.
• Verzekeraars: ondernemingen die risico’s dekken, bijvoorbeeld schade-, levens- of
zorgverzekeringen.
• Pensioenfondsen: deze fondsen beheren pensioengelden en keren pensioenuitkeringen uit.
• Beleggingsinstellingen: partijen die gelden van beleggers verzamelen en gezamenlijk
investeren (bijvoorbeeld beleggingsfondsen).
• Financieel adviseurs en bemiddelaars: personen of bedrijven die advies geven over
financiële producten of bemiddelen in het afsluiten ervan (bijvoorbeeld een
hypotheekadviseur).
sector. Ze is gericht op consumentenbescherming, marktintegriteit en financiële stabiliteit. Elk
hoofdstuk van de Wft Basis-samenvatting behandelt een specifieke pijler van dit wettelijk kader.
Hoofdstuk 1: Algemeen Kader van de Wft
In dit hoofdstuk worden de drie hoofddoelen van de Wft besproken: consumentenbescherming,
integriteit van de markt en de stabiliteit van financiële instellingen. Het behandelt ook de rollen van
de toezichthouders, Autoriteit Financiële Markten (AFM) en De Nederlandsche Bank (DNB), en hoe
de Wft is ingebed in de bredere juridische en Europese context.
Hoofdstuk 2: Rollen en Verantwoordelijkheden
Dit hoofdstuk zoomt in op de verschillende partijen in de financiële dienstverlening: aanbieders,
bemiddelaars en adviseurs. Het beschrijft hun verantwoordelijkheden en hoe zij samenwerken in de
distributieketen. Ook worden de eisen aan vergunningen en zorgplicht uitgelicht.
Hoofdstuk 3: Consumentenbescherming en Zorgplicht
Hier wordt de zorgplicht als centraal principe uitgelegd. Financiële dienstverleners moeten hun
klanten eerlijk en volledig informeren. Ook het belang van klachtenafhandeling en transparante
communicatie over kosten en risico’s wordt besproken.
Hoofdstuk 4: Wet- en Regelgeving rond Integriteit
Dit hoofdstuk bespreekt de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft)
en de meldingsplicht voor ongebruikelijke transacties. Daarnaast worden fraudevormen en het
belang van een integere bedrijfscultuur behandeld.
Hoofdstuk 5: Productkennis op Basisniveau
De kernkenmerken van spaar- en betaalproducten, verzekeringen, consumptieve kredieten,
beleggingsproducten en hypotheken worden hier toegelicht. De nadruk ligt op de werking, risico’s en
kostenstructuur van deze producten.
Hoofdstuk 6: Financieel Adviesproces
Het adviesproces wordt opgesplitst in inventarisatie, analyse, advies, bemiddeling en nazorg. Elk van
deze stappen wordt belicht, met aandacht voor het “ken-uw-klant”-principe en de verplichting om
aan te tonen dat elk advies zorgvuldig tot stand is gekomen.
Hoofdstuk 7: Kostentransparantie en Beloningsstructuren
In dit hoofdstuk staan kostentransparantie en het provisieverbod centraal. Het legt uit hoe financiële
adviseurs worden beloond (bijvoorbeeld via vaste fees of abonnementsmodellen) en hoe klanten
vooraf inzicht krijgen in de totale kosten.
Hoofdstuk 8: Juridische en Fiscale Aspecten
Naast de Wft zelf spelen andere wetten een rol, zoals het Burgerlijk Wetboek, de AVG en
belastingwetgeving. Dit hoofdstuk biedt een overzicht van de basisbegrippen en hoe deze van invloed
zijn op financiële producten en diensten.
Hoofdstuk 9: Examenopbouw en Studietips
De structuur van het Wft Basis-examen wordt hier uitgelegd. Daarnaast biedt dit hoofdstuk tips om
het examen succesvol af te ronden, zoals het oefenen van casussen en het beheersen van
kernbegrippen.
Hoofdstuk 10: Samenvattend en begrippenlijst
Het slothoofdstuk vat de belangrijkste inzichten samen en benadrukt hoe de Wft bijdraagt aan een
integere, stabiele en transparante financiële sector.
,Inhoud
HOOFDSTUK 1: ALGEMEEN KADER VAN DE WET FINANCIEEL TOEZICHT (WFT) ..................................... 3
HOOFDSTUK 2: ROLLEN EN VERANTWOORDELIJKHEDEN IN DE FINANCIËLE DIENSTVERLENING .......... 8
HOOFDSTUK 3: CONSUMENTENBESCHERMING EN ZORGPLICHT ......................................................... 12
HOOFDSTUK 4: WET- EN REGELGEVING RONDOM INTEGRITEIT .......................................................... 17
HOOFDSTUK 5: PRODUCTKENNIS OP BASISNIVEAU ............................................................................. 20
HOOFDSTUK 6: FINANCIEEL ADVIESPROCES ......................................................................................... 24
HOOFDSTUK 7: KOSTENTRANSPARANTIE EN BELONINGSSTRUCTUREN ............................................... 27
HOOFDSTUK 8: RELEVANTE JURIDISCHE EN FISCALE ASPECTEN........................................................... 31
HOOFDSTUK 9: EXAMENOPBOUW EN TIPS VOOR STUDIE ................................................................... 34
HOOFDSTUK 10: SAMENVATTEND......................................................................................................... 36
,HOOFDSTUK 1: ALGEMEEN KADER VAN DE WET FINANCIEEL TOEZICHT
(WFT)
De Wet financieel toezicht (Wft) is het belangrijkste wetgevingskader voor de financiële sector in
Nederland. Zij reguleert financiële instellingen zoals banken, verzekeraars, pensioenfondsen,
beleggingsinstellingen en (financieel) adviseurs, met als doel consumenten te beschermen en de
integriteit en stabiliteit van de financiële markt te waarborgen. Dit hoofdstuk biedt een uitgebreid
overzicht van het algemene kader van de Wft, de doelen die deze wet nastreeft, de reikwijdte van de
regelgeving en de rol van de belangrijkste toezichthouders.
Leerdoelen van dit hoofdstuk
1. Begrijpen wat de Wet financieel toezicht (Wft) inhoudt
Je leert welke doelen de Wft nastreeft, hoe de wet is opgebouwd en waarom deze wet van
groot belang is voor de financiële sector.
2. Kennen van de drie hoofddoelstellingen van de Wft
Je kunt benoemen hoe de Wft consumenten beschermt, bijdraagt aan integriteit en fraude
tegengaat, en de soliditeit en stabiliteit van de sector bevordert.
3. Herkennen van de verschillende financiële instellingen en diensten die onder de Wft vallen
Je krijgt inzicht in de soorten instellingen (bijv. banken, verzekeraars, adviseurs) en producten
(bijv. leningen, verzekeringen) die door de Wft worden gereguleerd.
4. Inzicht hebben in de rol van de toezichthouders
Je leert de taken en verantwoordelijkheden van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) en
De Nederlandsche Bank (DNB) en ziet hoe hun toezicht verschilt maar ook samenhangt.
5. Situeren van de Wft in de bredere juridische context
Je begrijpt hoe de Wft zich verhoudt tot andere relevante wet- en regelgeving, zoals Europese
richtlijnen of aanvullende nationale wetten die de financiële sector raken.
1.1 Achtergrond en doelstellingen van de Wet financieel toezicht
De Wet financieel toezicht (Wft) is in 2007 ingevoerd als overkoepelende wet voor het toezicht op
financiële markten en instellingen. Voorheen werd het toezicht gereguleerd door verschillende losse
wetten, zoals de Wet toezicht kredietwezen (WTK) en de Wet toezicht effectenverkeer (Wte). De Wft
heeft deze wetgeving samengebracht en vereenvoudigd.
1.1.1 Drie hoofddoelen van de Wft
1. Consumentenbescherming
De Wft stelt regels om te voorkomen dat klanten financiële producten of diensten afnemen
die niet bij hun behoeften of financiële situatie passen. Hierbij hoort ook het tegengaan van
misleiding, oneerlijke verkooppraktijken en andere vormen van misbruik.
o Voorbeeld: Een aanbieder van een complex beleggingsproduct moet voldoen aan
strenge informatienormen, zodat de consument niet wordt overladen met
onduidelijke of misleidende informatie.
2. Integriteit van de financiële markt
Het is cruciaal dat de financiële sector vrij blijft van fraude, witwassen en
terrorismefinanciering. De Wft verplicht financiële ondernemingen om procedures en
, controles in te richten die ongebruikelijke of verdachte transacties herkennen en
rapporteren.
o Voorbeeld: Banken moeten volgens de Wet ter voorkoming van witwassen en
financieren van terrorisme (Wwft) cliëntenonderzoek doen om de identiteit en
herkomst van gelden te verifiëren.
3. Soliditeit en stabiliteit
Financiële ondernemingen (banken, verzekeraars, etc.) moeten te allen tijde over voldoende
kapitaal en buffers beschikken om hun verplichtingen na te kunnen komen, ook in
economisch zwaardere tijden. De Wft geeft DNB de bevoegdheid om hier strikt op toe te
zien.
o Voorbeeld: Een bank moet voldoende eigen vermogen hebben en risico’s afdekken,
zodat spaargeld van consumenten niet in gevaar komt bij plotselinge
marktverstoringen.
1.1.2 Historische context
Vóór de invoering van de Wft waren er verschillende wetten met elk hun eigen focus. De behoefte
aan een overkoepelende wet ontstond door:
• Complexiteit van financiële producten: Consumenten raakten soms verward door
uiteenlopende regels per product (bijvoorbeeld beleggingen vs. kredieten).
• Internationale ontwikkelingen: Richtlijnen van de Europese Unie legden de lat voor nationaal
toezicht steeds hoger en eisten uniforme regels.
• Desintegratie oude wetgeving: De traditionele scheidslijnen tussen banken, verzekeraars en
beleggingsinstellingen vervaagden steeds meer, waardoor overlapping in wetgeving steeds
moeilijker te vermijden was.
De Wft heeft deze fragmentatie samengebracht. Tegelijkertijd bleef de Wft zich ontwikkelen onder
invloed van diverse crises (zoals de financiële crisis van 2008) en nieuwe Europese regelgeving (bijv.
MiFID voor beleggingsdiensten).
1.2 Werkveld en reikwijdte van de Wft
1.2.1 Financiële instellingen onder de Wft
Onder de Wft vallen diverse soorten instellingen, waaronder:
• Banken: organisaties die zich onder meer bezig houden met het aantrekken van gelden
(deposito’s) en het verstrekken van leningen.
• Verzekeraars: ondernemingen die risico’s dekken, bijvoorbeeld schade-, levens- of
zorgverzekeringen.
• Pensioenfondsen: deze fondsen beheren pensioengelden en keren pensioenuitkeringen uit.
• Beleggingsinstellingen: partijen die gelden van beleggers verzamelen en gezamenlijk
investeren (bijvoorbeeld beleggingsfondsen).
• Financieel adviseurs en bemiddelaars: personen of bedrijven die advies geven over
financiële producten of bemiddelen in het afsluiten ervan (bijvoorbeeld een
hypotheekadviseur).
