MKG HC 12 De Noord-Koreaanse teloorgang of het primaat van de ideologie
Probleem bij het bestuderen van Noord-Korea: de beperkte informatie en de
betrouwbaarheid van de informatie. Bronnen die beschikbaar zijn, zijn grotendeels
Noord-Koreaanse publicaties. Er is zo goed als geen toegang tot de archieven. Tot 1950
hebben we een breder palet aan bronnen; Amerikaanse troepen tijdens de Koreaanse
oorlog aanwezig in noord hebben documenten afgevoerd. Na deze periode zijn we
primair afhankelijk van Noord-Koreaanse publicaties, met sterk ideologische inhoud die
alleen laat zien hoe het systeem werkt, maar niet de dagelijkse realiteit, en verslagen van
vluchtelingen. Dit maakt Noord-Korea tot een spiegelpaleis; je weet nooit wat je ziet.
Koude oorlogsretoriek: één perspectief dat uitgaat van de dreiging van Noord-Korea
en hoe we hiermee moeten omgaan. Je bekijkt het land vanuit een veiligheidsperspectief.
Vergelijkingsdilemma: alles omrekenen naar onze standaard; zegt alsnog niet veel
omdat Noord-Korea niet in dezelfde (economische) wereld zit. Het is interessanter om
naar procentuele verhoudingen en verschillen binnen tijd te bekijken in het land zelf.
Heropbouw na de Koreaanse Oorlog
Zowel economisch als politiek een tweede revolutie. Na de oorlog blijft de USSR het
gidsland en grootste steun van de heropbouw. Deze heropbouw vind plaats tussen 1953
en 1956. Men wil het land hervormen naar een zware industrie economie en af van
landbouweconomie. Het noorden was tijdens de kolonisering al compact
geïndustrialiseerd; voor modernisering meer zware industrie nodig (tevens basis voor
oorlogsindustrie en militaire industrie). Men was er destijds van overtuigd dat het
minder landbouweconomie nodig had, omdat zij, samen met USSR vooropliepen met de
socialistische revolutie; een beter model dan kapitalisme. De industriële arbeider stond
model voor de socialistische revolutie en economisch actieve burgers. Daarnaast had
Noord-Korea te weinig landbouwareaal om eigen bevolking te voeden; ze moesten dus
wel compenseren met andere economie.
Beleid Kim Il Sung:
Landhervormingen (1946)
Boeren krijgen land van grootgrondbezitters en gaan individueel werken
Coöperatieven (1953-1957)
Gezamenlijk bezit van het land door coöperatie. Industrie was het eigendom van
de staat, landbouwgrond was het eigendom van de coöperatie. Leid tot
grootschalige planeconomie geleid door de staat.
Propaganda voor verantwoordelijkheid van arbeid.
Door coöperatieven minder inzet. Boeren verliezen de directe band met het land.
Tevens wordt expertise van het land, door bovenaf gegeven (Pyongyang), i.p.v.
onderaf (boeren).
, Sovjet-Russische invloed
Stalin/USSR als voorbeeld voor Koreaanse communistische samenleving.
Sovjet-Russische adviseurs naar Noord-Korea
Financiële hulp van USSR bij heropbouw
Implementatie van zware industrie
Collectivisering en mechanisering van de landbouw
Centralisering van het economisch beleid
Stakhanovisme (massa-mobilisering, mensen motiveren)
Chinees voorbeeld
Tot 1958 ook Chinese troepen die helpen bij de heropbouw
De Koreaanse Arbeiderspartij wordt één massapartij (in USSR elite)
Zij varen internationaal gezien een neutrale koers, (willen vriendjes blijven met
zowel USSR als China, en kiezen daarom geen blok) maar blijven economisch
gezien afhankelijk van bondgenoten.
Ch’ōllima beweging 1957
Antwoord op de economische en ideologisch internationale uitdaging na de dood van
Stalin. In 1953 sterft Stalin en in 1956 wordt het bekend dat er een destabilisatie
plaatsvind. De personencultus rondom Stalin wordt afgezworen; de positie van Kim en
de macht die hij heeft wordt als gevolg hiervan in vraag gesteld. Zij roepen op voor
herinvoering van een collectief leiderschap. Deze factiestrijd leid ertoe dat de Sovjet-
Koreanen en de Yanan-factie aan de kant worden geschoven. USSR en China zijn hier op
tegen en trekken langzaam maar zeker terug uit Noord-Korea. USSR schroeft de
economische hulp terug, China haalt militaire troepen terug in 1958. Noord-Korea is
daardoor verplicht meer op eigen benen te staan; problematisch op dat moment want
hoe realiseer je economische groei zonder financiële en technische hulp. Het antwoord
was massamobilisering; er blijft namelijk niet veel meer over dan ideologische motivatie
voor economische ontwikkeling. De staat zweept de bevolking massaal op om mee te
werken aan de heropbouw.
Eerste vijfjarenplan (1957-1961)
o Heropbouw
o Grote sprong voorwaarts; opbouwen op eigen kracht
o Mobilisering met eigen middelen
o Bedrijfsbeheersysteem/managementmethode:
Tegen formalisme, bureaucratisme en negativisme
Methode in landbouw
Methode in productie en industrie
Komt erop neer dat arbeiders en boeren een stem krijgen in het
management. In de praktijk is de partij vaak aanwezig op lokaal
niveau; politieke controle wordt zelfs sterker op boerderijen en
bedrijven.
Nadruk binnen de propaganda op zware industrie, nationale economie en
voorbereiding op oorlog/hereniging; consumptiegoederen nooit op de eerste
plaats.
Probleem bij het bestuderen van Noord-Korea: de beperkte informatie en de
betrouwbaarheid van de informatie. Bronnen die beschikbaar zijn, zijn grotendeels
Noord-Koreaanse publicaties. Er is zo goed als geen toegang tot de archieven. Tot 1950
hebben we een breder palet aan bronnen; Amerikaanse troepen tijdens de Koreaanse
oorlog aanwezig in noord hebben documenten afgevoerd. Na deze periode zijn we
primair afhankelijk van Noord-Koreaanse publicaties, met sterk ideologische inhoud die
alleen laat zien hoe het systeem werkt, maar niet de dagelijkse realiteit, en verslagen van
vluchtelingen. Dit maakt Noord-Korea tot een spiegelpaleis; je weet nooit wat je ziet.
Koude oorlogsretoriek: één perspectief dat uitgaat van de dreiging van Noord-Korea
en hoe we hiermee moeten omgaan. Je bekijkt het land vanuit een veiligheidsperspectief.
Vergelijkingsdilemma: alles omrekenen naar onze standaard; zegt alsnog niet veel
omdat Noord-Korea niet in dezelfde (economische) wereld zit. Het is interessanter om
naar procentuele verhoudingen en verschillen binnen tijd te bekijken in het land zelf.
Heropbouw na de Koreaanse Oorlog
Zowel economisch als politiek een tweede revolutie. Na de oorlog blijft de USSR het
gidsland en grootste steun van de heropbouw. Deze heropbouw vind plaats tussen 1953
en 1956. Men wil het land hervormen naar een zware industrie economie en af van
landbouweconomie. Het noorden was tijdens de kolonisering al compact
geïndustrialiseerd; voor modernisering meer zware industrie nodig (tevens basis voor
oorlogsindustrie en militaire industrie). Men was er destijds van overtuigd dat het
minder landbouweconomie nodig had, omdat zij, samen met USSR vooropliepen met de
socialistische revolutie; een beter model dan kapitalisme. De industriële arbeider stond
model voor de socialistische revolutie en economisch actieve burgers. Daarnaast had
Noord-Korea te weinig landbouwareaal om eigen bevolking te voeden; ze moesten dus
wel compenseren met andere economie.
Beleid Kim Il Sung:
Landhervormingen (1946)
Boeren krijgen land van grootgrondbezitters en gaan individueel werken
Coöperatieven (1953-1957)
Gezamenlijk bezit van het land door coöperatie. Industrie was het eigendom van
de staat, landbouwgrond was het eigendom van de coöperatie. Leid tot
grootschalige planeconomie geleid door de staat.
Propaganda voor verantwoordelijkheid van arbeid.
Door coöperatieven minder inzet. Boeren verliezen de directe band met het land.
Tevens wordt expertise van het land, door bovenaf gegeven (Pyongyang), i.p.v.
onderaf (boeren).
, Sovjet-Russische invloed
Stalin/USSR als voorbeeld voor Koreaanse communistische samenleving.
Sovjet-Russische adviseurs naar Noord-Korea
Financiële hulp van USSR bij heropbouw
Implementatie van zware industrie
Collectivisering en mechanisering van de landbouw
Centralisering van het economisch beleid
Stakhanovisme (massa-mobilisering, mensen motiveren)
Chinees voorbeeld
Tot 1958 ook Chinese troepen die helpen bij de heropbouw
De Koreaanse Arbeiderspartij wordt één massapartij (in USSR elite)
Zij varen internationaal gezien een neutrale koers, (willen vriendjes blijven met
zowel USSR als China, en kiezen daarom geen blok) maar blijven economisch
gezien afhankelijk van bondgenoten.
Ch’ōllima beweging 1957
Antwoord op de economische en ideologisch internationale uitdaging na de dood van
Stalin. In 1953 sterft Stalin en in 1956 wordt het bekend dat er een destabilisatie
plaatsvind. De personencultus rondom Stalin wordt afgezworen; de positie van Kim en
de macht die hij heeft wordt als gevolg hiervan in vraag gesteld. Zij roepen op voor
herinvoering van een collectief leiderschap. Deze factiestrijd leid ertoe dat de Sovjet-
Koreanen en de Yanan-factie aan de kant worden geschoven. USSR en China zijn hier op
tegen en trekken langzaam maar zeker terug uit Noord-Korea. USSR schroeft de
economische hulp terug, China haalt militaire troepen terug in 1958. Noord-Korea is
daardoor verplicht meer op eigen benen te staan; problematisch op dat moment want
hoe realiseer je economische groei zonder financiële en technische hulp. Het antwoord
was massamobilisering; er blijft namelijk niet veel meer over dan ideologische motivatie
voor economische ontwikkeling. De staat zweept de bevolking massaal op om mee te
werken aan de heropbouw.
Eerste vijfjarenplan (1957-1961)
o Heropbouw
o Grote sprong voorwaarts; opbouwen op eigen kracht
o Mobilisering met eigen middelen
o Bedrijfsbeheersysteem/managementmethode:
Tegen formalisme, bureaucratisme en negativisme
Methode in landbouw
Methode in productie en industrie
Komt erop neer dat arbeiders en boeren een stem krijgen in het
management. In de praktijk is de partij vaak aanwezig op lokaal
niveau; politieke controle wordt zelfs sterker op boerderijen en
bedrijven.
Nadruk binnen de propaganda op zware industrie, nationale economie en
voorbereiding op oorlog/hereniging; consumptiegoederen nooit op de eerste
plaats.
