MKG HC 1
Aspecten moderne Koreaanse geschiedenis:
Reactie op imperialistisch Westen
Openbreken van isolationisme
In Nederland bekijken wij de geschiedenis met het perspectief van kolonisator. Dit is
niet voor ieder land het geval. Korea bekijkt de geschiedenis vanuit slachtoffer
perspectief. Bronnen en vooral de interpretatie van historische bronnen maakt een
bepaald perspectief mogelijk en bepaald daarmee de geschiedschrijving.
Geschiedschrijving belangrijk voor Korea omdat:
1. Noord en Zuid Korea claimen beide dat zij de ware staat van Korea zijn.
2. Gekoloniseerd geweest door Japan door legitimatie geschiedenis
a. Geschiedenis veronderstelt ontwikkeling. Japan zei dat Korea stagneerde
en geen geschiedenis had. Japan wilde door kolonisering geschiedenis en
beschaving aan Korea brengen. Dit had impact op de visie van Koreanen
op de Joseon dynastie; trekken de conclusie dat Korea aan het einde van
de Joseon dynastie stil stond, waardoor kolonisering mogelijk was.
‘Modern’ en ‘Moderniteit’ suggereren een periode van ervoor en erna, waarbij de
periode erna beter is op economisch, technisch en wetenschappelijk vlak
(democratisering en natievorming uit het Westen). Deze ‘verbeteringen’ leiden tot een
nieuwe soort samenleving. ‘Traditioneel’ is hiervan het tegenovergestelde en suggereert
een conservatief idee van vasthouden aan het oude, dat slechter is dan het nieuwe.
Echter, een lijn als deze bestaat niet. Een samenleving veranderd voortdurend en past
zichzelf steeds opnieuw aan. Tegenwoordig zien we als tegenreactie hierop een
stroming die zoekt naar eigen identiteit door terug te grijpen naar ‘traditioneel.’
Komst van het Imperialisme
De komst van westers imperialisme is maar ene deelaspect van deze periode. Ook de
interne binnenlandse ontwikkelingen spelen een rol. De 19 e eeuw, vol met
veranderingen, volgt op de lange 18e en tevens gouden eeuw voor Oost-Azië. De 18e
eeuw kende lange stabiele regeerperiodes met rust in land en regio waardoor economie
groeit en cultuur bloeit. Echter, deze bloeiperiode zorgde voor onvoldoende
voorbereiding op de hectische eeuw die zou volgen. In de 18 e eeuw vooral Neo-
Confucianisme; vorst heeft een voorbeeldrol en geeft het voorbeeld aan het volk. Dit zou
de perfecte samenleving bewerkstelligen, mits iedereen zijn eigen positie kent en
vervult. Onder vorsten als Yongjo en Chongjo leek het ook alsof dit punt bereikt was.
Staatsideologie in praktijk
De staatsideologie van neo-confucianisme in de praktijk zou moeten betekenen dat de
staat een grote bureaucratie kent en de vorst niet absoluut is. Deze is omringt door
instellingen en praktijken die maakte dat de vorst zich voortdurend moest
verantwoorden. Zij zagen de toekomst in het verleden (zoals Chinees gebruik). Regeren
n.a.v. eerder gebeurde evenementen. Doordat Joseon een stabiele gecentraliseerde staat
was, maakte de komst en kolonisering van Korea door Japan een bittere pil en lastig en
tevens lastig te legitimeren.
, Machtsevenwicht werd behouden door permanentie machtsstrijd en wisselingen tussen
grote families, waarbij er een aantal families zijn die over generaties heen de macht
voortdurend onder elkaar verdelen. Pas in de 19e eeuw komt er een verandering in dit
evenwicht. De stabiliteit in de regio wordt behouden door ceremoniële relaties met
China (Sadae) (voorheen kennisrelaties). De Chinese keizer heeft het mandaat van de
Hemel en de Koreaanse koning staat onder de Chinese keizer. Politiek betekent dit niet
veel, maar zodra een nieuwe vorst aantreed in Korea, moet deze erkent worden door de
Chinese keizer. Internationale betrekkingen houd Korea verder op een laag pitje door de
afsluiting van het land na de Imjin oorlog en het afzien van handel door neo-
confucianisme. Kyorin(federale staat) behield wel wat afstandelijke vriendschappelijke
relaties met Japan (Kyorin). Vooral Japanse invloeden in Waegwan; een stad in Korea
waar vele Japanners verbleven/pitstop van handelaren) Relaties met China waren van
belang voor recente ontwikkelingen.
Regentschap Taewōn-gun (1821-1898)
Vader koning Kojong
Hervormingen voor centrale regering
Modernisering van leger
Wilde een dynastieke restauratie bewerkstelligen
Hiel de anti-Japanse opstand in 1882; werd vervolgens gekidnapt en zijn
hervormingen worden afgeschaft
Dynastieke restauratie volgt:
Benoemingsbeleid
Anti-corruptie
Belastinghervorming
Hervorming staatsgraan sturen
Inperken sōwōn
Isolationisme
De opvolging van koningen in Korea veranderde ook in de 19e eeuw naar een ‘in-law
government’.
Sunjo (1800-1834)
Hōnjong (1834-1849)
Ch’ōljong (1849-1864)
Kojong (1864-1907)
Dit beleid is een ontwricht beleid (benoemingspolitiek) omdat:
Werk corruptie in de hand
Kopen van ambten
Boerenbevolking moet volledige belasting dragen
Koreaanse samenleving
Boeren moeten alle belasting ophoesten. Deze belasting wordt ingezet voor hofhouding,
centrale overheid, lokale overheid, leger en de elitaire elite. De elite wordt vrijgesteld
van belasting. Zij krijgen zelfs beurzen voor studie en krijgen lappen grond zodra zij een
examen behaald hebben. Economisch overleven gaat het beste (en meeste aanzien) als
de familie generaties van ‘geslaagden’ heeft. Uiteindelijk leid dit ertoe dat allen goede
families konden veroorloven om de kinderen naar school te sturen. Het was immers
moeilijker om elite te worden, dan om te blijven. De belastingen die de boeren
Aspecten moderne Koreaanse geschiedenis:
Reactie op imperialistisch Westen
Openbreken van isolationisme
In Nederland bekijken wij de geschiedenis met het perspectief van kolonisator. Dit is
niet voor ieder land het geval. Korea bekijkt de geschiedenis vanuit slachtoffer
perspectief. Bronnen en vooral de interpretatie van historische bronnen maakt een
bepaald perspectief mogelijk en bepaald daarmee de geschiedschrijving.
Geschiedschrijving belangrijk voor Korea omdat:
1. Noord en Zuid Korea claimen beide dat zij de ware staat van Korea zijn.
2. Gekoloniseerd geweest door Japan door legitimatie geschiedenis
a. Geschiedenis veronderstelt ontwikkeling. Japan zei dat Korea stagneerde
en geen geschiedenis had. Japan wilde door kolonisering geschiedenis en
beschaving aan Korea brengen. Dit had impact op de visie van Koreanen
op de Joseon dynastie; trekken de conclusie dat Korea aan het einde van
de Joseon dynastie stil stond, waardoor kolonisering mogelijk was.
‘Modern’ en ‘Moderniteit’ suggereren een periode van ervoor en erna, waarbij de
periode erna beter is op economisch, technisch en wetenschappelijk vlak
(democratisering en natievorming uit het Westen). Deze ‘verbeteringen’ leiden tot een
nieuwe soort samenleving. ‘Traditioneel’ is hiervan het tegenovergestelde en suggereert
een conservatief idee van vasthouden aan het oude, dat slechter is dan het nieuwe.
Echter, een lijn als deze bestaat niet. Een samenleving veranderd voortdurend en past
zichzelf steeds opnieuw aan. Tegenwoordig zien we als tegenreactie hierop een
stroming die zoekt naar eigen identiteit door terug te grijpen naar ‘traditioneel.’
Komst van het Imperialisme
De komst van westers imperialisme is maar ene deelaspect van deze periode. Ook de
interne binnenlandse ontwikkelingen spelen een rol. De 19 e eeuw, vol met
veranderingen, volgt op de lange 18e en tevens gouden eeuw voor Oost-Azië. De 18e
eeuw kende lange stabiele regeerperiodes met rust in land en regio waardoor economie
groeit en cultuur bloeit. Echter, deze bloeiperiode zorgde voor onvoldoende
voorbereiding op de hectische eeuw die zou volgen. In de 18 e eeuw vooral Neo-
Confucianisme; vorst heeft een voorbeeldrol en geeft het voorbeeld aan het volk. Dit zou
de perfecte samenleving bewerkstelligen, mits iedereen zijn eigen positie kent en
vervult. Onder vorsten als Yongjo en Chongjo leek het ook alsof dit punt bereikt was.
Staatsideologie in praktijk
De staatsideologie van neo-confucianisme in de praktijk zou moeten betekenen dat de
staat een grote bureaucratie kent en de vorst niet absoluut is. Deze is omringt door
instellingen en praktijken die maakte dat de vorst zich voortdurend moest
verantwoorden. Zij zagen de toekomst in het verleden (zoals Chinees gebruik). Regeren
n.a.v. eerder gebeurde evenementen. Doordat Joseon een stabiele gecentraliseerde staat
was, maakte de komst en kolonisering van Korea door Japan een bittere pil en lastig en
tevens lastig te legitimeren.
, Machtsevenwicht werd behouden door permanentie machtsstrijd en wisselingen tussen
grote families, waarbij er een aantal families zijn die over generaties heen de macht
voortdurend onder elkaar verdelen. Pas in de 19e eeuw komt er een verandering in dit
evenwicht. De stabiliteit in de regio wordt behouden door ceremoniële relaties met
China (Sadae) (voorheen kennisrelaties). De Chinese keizer heeft het mandaat van de
Hemel en de Koreaanse koning staat onder de Chinese keizer. Politiek betekent dit niet
veel, maar zodra een nieuwe vorst aantreed in Korea, moet deze erkent worden door de
Chinese keizer. Internationale betrekkingen houd Korea verder op een laag pitje door de
afsluiting van het land na de Imjin oorlog en het afzien van handel door neo-
confucianisme. Kyorin(federale staat) behield wel wat afstandelijke vriendschappelijke
relaties met Japan (Kyorin). Vooral Japanse invloeden in Waegwan; een stad in Korea
waar vele Japanners verbleven/pitstop van handelaren) Relaties met China waren van
belang voor recente ontwikkelingen.
Regentschap Taewōn-gun (1821-1898)
Vader koning Kojong
Hervormingen voor centrale regering
Modernisering van leger
Wilde een dynastieke restauratie bewerkstelligen
Hiel de anti-Japanse opstand in 1882; werd vervolgens gekidnapt en zijn
hervormingen worden afgeschaft
Dynastieke restauratie volgt:
Benoemingsbeleid
Anti-corruptie
Belastinghervorming
Hervorming staatsgraan sturen
Inperken sōwōn
Isolationisme
De opvolging van koningen in Korea veranderde ook in de 19e eeuw naar een ‘in-law
government’.
Sunjo (1800-1834)
Hōnjong (1834-1849)
Ch’ōljong (1849-1864)
Kojong (1864-1907)
Dit beleid is een ontwricht beleid (benoemingspolitiek) omdat:
Werk corruptie in de hand
Kopen van ambten
Boerenbevolking moet volledige belasting dragen
Koreaanse samenleving
Boeren moeten alle belasting ophoesten. Deze belasting wordt ingezet voor hofhouding,
centrale overheid, lokale overheid, leger en de elitaire elite. De elite wordt vrijgesteld
van belasting. Zij krijgen zelfs beurzen voor studie en krijgen lappen grond zodra zij een
examen behaald hebben. Economisch overleven gaat het beste (en meeste aanzien) als
de familie generaties van ‘geslaagden’ heeft. Uiteindelijk leid dit ertoe dat allen goede
families konden veroorloven om de kinderen naar school te sturen. Het was immers
moeilijker om elite te worden, dan om te blijven. De belastingen die de boeren
