Titelbeschrijving:
Het boek is zogenaamd geschreven door een man die zijn vrouw heeft vermoord. Hij
kon niet meer tegen het zwijgen en heeft daarom dit boek geschreven waarin hij
alles uitlegt. Een zelfverdediging van een moordenaar. In het tweede deel van het
boek probeert hij de lezer aan zijn kant te krijgen door o.a. de Kantere te gebruiken.
Een dominee die de vrouw van zijn buurman liefheeft, een van de 10 verboden!
Motivatie van mijn boekkeuze:
Het verhaal lijkt op een detective verhaal met moord en schuldgevoel etc. Dat je er
langzaam achter komt hoe het zover is gekomen leek me ook spannend.
Eerste persoonlijke reactie:
Voor een boek uit de eerste periode valt het nog best mee. Het is niet erg moeilijk
geschreven en goed te lezen. Je merkt alleen wel dat het een oud boek is aan de
snelheid van het verhaal. Er is weinig actie en het gaat meer om het karakter van de
hoofdpersoon dan om de moord zelf.
Open plekken:
De grootste open plek is natuurlijk dat je niet weet waarom hij zijn vrouw heeft
vermoord.
Verhouding fabel en sujet:
Het verhaal is niet helemaal chronologisch, aangezien het begint met dat hij zijn
vrouw heeft vermoord en daarna verteld hij zijn leven. Het vertellen van zijn leven
gebeurt wel in chronologische volgorde.
Het perspectief:
Het verhaal wordt verteld door de ogen van de hoofdpersoon Willem Termeer.
Thematiek:
- Motieven: het huwelijk, de invloed van de jeugd, wrok en psychologie. De
samenleving als oplichterij en de liefde als zelfbedrog.
- Genre: het is een literaire psychologische thriller en het s geschreven vanuit de
stroming het naturalisme, waarin er veel aandacht werd besteed aan de
vorming van een personage. Dan moeten we denken aan zijn verleden,
omgeving en gedachtes.
- Schrijfwijze: het is niet moeilijk geschreven, alhoewel je wel ziet dat de
hoofdpersoon als een intellectueel iemand wordt neergezet. Een duidelijk
boek van naturalisme. Het gaat om de hoofdpersoon en hoe hij zo is
geworden (genen, omgeving). Ook heeft het kritiek op de maatschappij. Het
is wel opmerkelijk dat hij de ik-wijze gebruikt.
Personages:
- De hoofdpersoon is Willem Termeer. Hij is ongeveer 35 jaar oud en vindt zichzelf
gevoelloos, angstig, eenzaam, laf, leugenachtig, egoïstisch, in zichzelf gekeerd,
onverschillig, lui en verbitterd. Het enige waar hij zich echt voor interesseert is muziek.
Hij leidt al vanaf zijn jeugd aan een minderwaardigheidscomplex. Hij heeft geen
echte hobbies.
, - Anna, de echtgenote van Willem heeft een grote plichtsbetrachting. Ze is niet echt
knap en is met Willem getrouwd. Niet omdat ze van hem houdt, maar omdat je
gewoon hoort te trouwen. Dit komt hun huwelijk beslist niet ten goede, ook omdat
Willem om dezelfde reden getrouwd is. Ze vindt dat zolang ze zichzelf niks verwijt, ze
niks fout heeft gedaan. Na de dood van hun dochtertje is ze een beetje duister
geworden. Ze stelt ontzettend hoge eisen aan zichzelf en Willem.
- Naast Willem en zijn vrouw Anna woont de ex-dominee De Kantere met zijn 11-
jarige dochter. Hij is, in tegenstelling tot Willem, een knappe man en is aardig. Hij
probeert Willen te doorgronden en te helpen, zonder succes. Anna mist een hoop bij
Willem en dat denkt ze te zien in De Kantere, ze is dol op hem. De Kantere heeft een
dochtertje op wie Anna dol is en wilt samen met Anna een nieuw leven beginnen.
Anna wil niet diegene zijn die het huwelijk verbreekt en blijft bij Willem.
Samenvatting:
Willem Termeer is een rare jongen. Hij kwam er al vroeg achter dat hij niet erg sociaal
is en dat niemand hem ook eigenlijk iets boeit. Hij haat dat aan zichzelf en wil graag
een spontane leuke jongen zijn, maar toen dat niet lukte had hij zich er maar bij
neergelegd. Zijn ouders waren vaak boos op hem, omdat hij onverschillig was.
Tijdens zijn studie deed hij ook even zijn best om te laten zien dat hij even slim was als
de rest, maar al snel vond hij het de moeite niet meer waard en deed hij niks meer.
Hij was nog niet volwassen toen zijn ouders kort na elkaar overleden, maar niemand
wilde zijn voogd zijn. Meneer Bloemendael krijgt wel zeggenschap over zijn geld en
Willem krijgt een maandelijks inkomen. Zijn ouders waren best rijk. Van dat geld gaat
hij reizen. Hij gaat op zoek naar de chique samenleving van Parijs en vindt dat, hij ziet
alleen dat hij er geen deel van kan uitmaken aangezien iedereen hem minacht. Na
Parijs gaat hij naar Zwitserland. Hier ontmoet hij een mooie Zweedse, die met haar
moeder in hetzelfde hotel logeert als hij. Aanvankelijk lijkt het wat te worden tussen
hem en het Zweedse meisje, maar een paar Amerikanen weten het goed te
verpesten. Wanneer hij terug naar Amsterdam gaat om daar te feesten, begint hij
na te denken over trouwen.
Hij herinnert zich de familie Bloemendael en vraagt of hij daar mag komen logeren.
Hij is welkom en ontmoet Anna Bloemendael. Samen maken ze wat muziek en niet
veel later trouwen ze. De eerste twee jaar gaan nog behoorlijk goed, als je bedenkt
dat Willem trouwde om niet alleen te zijn en Anna omdat een meisje hoorde te
trouwen en Willem de eerste was geweest die haar een aanzoek had gedaan. Na
de eerste twee jaar wordt Anna zwanger. De geboorte verloopt voorspoedig en
Anna is dolgelukkig. Willem kan echter geen enkele affectie voor het kind
opbrengen en als het na anderhalf jaar dood gaat, voelt hij zich zelfs opgelucht. Dit
neemt Anna hem ontzettend kwalijk en vanaf dit moment is er eigenlijk geen liefde
meer in hun huwelijk.
De nieuwe buurman, ex-predikant De Kantere, brengt hen ook niet nader tot elkaar.
Hij heeft veel contact met Anna en Willem wordt jaloers. Zijn eerste gesprek met De
Kantere is neutraal, maar hun tweede gesprek is sterk filosofisch en ze zijn het op
bijna alle punten oneens. Vanaf dit moment gaan De Kantere en Willem vaak met
elkaar wandelen en Willem legt langzaam maar zeker zijn hele leven bloot. Ook De
Kantere vertelt over zijn leven. Ondertussen verslechtert de verhouding tussen Willem
en Anna alleen maar. Willem is nog steeds jaloers op De Kantere en ook slapen hij en
zijn vrouw al geruime tijd gescheiden. Willem gaf Anna's minachting en
hooghartigheid de schuld van al zijn ellende.
Het boek is zogenaamd geschreven door een man die zijn vrouw heeft vermoord. Hij
kon niet meer tegen het zwijgen en heeft daarom dit boek geschreven waarin hij
alles uitlegt. Een zelfverdediging van een moordenaar. In het tweede deel van het
boek probeert hij de lezer aan zijn kant te krijgen door o.a. de Kantere te gebruiken.
Een dominee die de vrouw van zijn buurman liefheeft, een van de 10 verboden!
Motivatie van mijn boekkeuze:
Het verhaal lijkt op een detective verhaal met moord en schuldgevoel etc. Dat je er
langzaam achter komt hoe het zover is gekomen leek me ook spannend.
Eerste persoonlijke reactie:
Voor een boek uit de eerste periode valt het nog best mee. Het is niet erg moeilijk
geschreven en goed te lezen. Je merkt alleen wel dat het een oud boek is aan de
snelheid van het verhaal. Er is weinig actie en het gaat meer om het karakter van de
hoofdpersoon dan om de moord zelf.
Open plekken:
De grootste open plek is natuurlijk dat je niet weet waarom hij zijn vrouw heeft
vermoord.
Verhouding fabel en sujet:
Het verhaal is niet helemaal chronologisch, aangezien het begint met dat hij zijn
vrouw heeft vermoord en daarna verteld hij zijn leven. Het vertellen van zijn leven
gebeurt wel in chronologische volgorde.
Het perspectief:
Het verhaal wordt verteld door de ogen van de hoofdpersoon Willem Termeer.
Thematiek:
- Motieven: het huwelijk, de invloed van de jeugd, wrok en psychologie. De
samenleving als oplichterij en de liefde als zelfbedrog.
- Genre: het is een literaire psychologische thriller en het s geschreven vanuit de
stroming het naturalisme, waarin er veel aandacht werd besteed aan de
vorming van een personage. Dan moeten we denken aan zijn verleden,
omgeving en gedachtes.
- Schrijfwijze: het is niet moeilijk geschreven, alhoewel je wel ziet dat de
hoofdpersoon als een intellectueel iemand wordt neergezet. Een duidelijk
boek van naturalisme. Het gaat om de hoofdpersoon en hoe hij zo is
geworden (genen, omgeving). Ook heeft het kritiek op de maatschappij. Het
is wel opmerkelijk dat hij de ik-wijze gebruikt.
Personages:
- De hoofdpersoon is Willem Termeer. Hij is ongeveer 35 jaar oud en vindt zichzelf
gevoelloos, angstig, eenzaam, laf, leugenachtig, egoïstisch, in zichzelf gekeerd,
onverschillig, lui en verbitterd. Het enige waar hij zich echt voor interesseert is muziek.
Hij leidt al vanaf zijn jeugd aan een minderwaardigheidscomplex. Hij heeft geen
echte hobbies.
, - Anna, de echtgenote van Willem heeft een grote plichtsbetrachting. Ze is niet echt
knap en is met Willem getrouwd. Niet omdat ze van hem houdt, maar omdat je
gewoon hoort te trouwen. Dit komt hun huwelijk beslist niet ten goede, ook omdat
Willem om dezelfde reden getrouwd is. Ze vindt dat zolang ze zichzelf niks verwijt, ze
niks fout heeft gedaan. Na de dood van hun dochtertje is ze een beetje duister
geworden. Ze stelt ontzettend hoge eisen aan zichzelf en Willem.
- Naast Willem en zijn vrouw Anna woont de ex-dominee De Kantere met zijn 11-
jarige dochter. Hij is, in tegenstelling tot Willem, een knappe man en is aardig. Hij
probeert Willen te doorgronden en te helpen, zonder succes. Anna mist een hoop bij
Willem en dat denkt ze te zien in De Kantere, ze is dol op hem. De Kantere heeft een
dochtertje op wie Anna dol is en wilt samen met Anna een nieuw leven beginnen.
Anna wil niet diegene zijn die het huwelijk verbreekt en blijft bij Willem.
Samenvatting:
Willem Termeer is een rare jongen. Hij kwam er al vroeg achter dat hij niet erg sociaal
is en dat niemand hem ook eigenlijk iets boeit. Hij haat dat aan zichzelf en wil graag
een spontane leuke jongen zijn, maar toen dat niet lukte had hij zich er maar bij
neergelegd. Zijn ouders waren vaak boos op hem, omdat hij onverschillig was.
Tijdens zijn studie deed hij ook even zijn best om te laten zien dat hij even slim was als
de rest, maar al snel vond hij het de moeite niet meer waard en deed hij niks meer.
Hij was nog niet volwassen toen zijn ouders kort na elkaar overleden, maar niemand
wilde zijn voogd zijn. Meneer Bloemendael krijgt wel zeggenschap over zijn geld en
Willem krijgt een maandelijks inkomen. Zijn ouders waren best rijk. Van dat geld gaat
hij reizen. Hij gaat op zoek naar de chique samenleving van Parijs en vindt dat, hij ziet
alleen dat hij er geen deel van kan uitmaken aangezien iedereen hem minacht. Na
Parijs gaat hij naar Zwitserland. Hier ontmoet hij een mooie Zweedse, die met haar
moeder in hetzelfde hotel logeert als hij. Aanvankelijk lijkt het wat te worden tussen
hem en het Zweedse meisje, maar een paar Amerikanen weten het goed te
verpesten. Wanneer hij terug naar Amsterdam gaat om daar te feesten, begint hij
na te denken over trouwen.
Hij herinnert zich de familie Bloemendael en vraagt of hij daar mag komen logeren.
Hij is welkom en ontmoet Anna Bloemendael. Samen maken ze wat muziek en niet
veel later trouwen ze. De eerste twee jaar gaan nog behoorlijk goed, als je bedenkt
dat Willem trouwde om niet alleen te zijn en Anna omdat een meisje hoorde te
trouwen en Willem de eerste was geweest die haar een aanzoek had gedaan. Na
de eerste twee jaar wordt Anna zwanger. De geboorte verloopt voorspoedig en
Anna is dolgelukkig. Willem kan echter geen enkele affectie voor het kind
opbrengen en als het na anderhalf jaar dood gaat, voelt hij zich zelfs opgelucht. Dit
neemt Anna hem ontzettend kwalijk en vanaf dit moment is er eigenlijk geen liefde
meer in hun huwelijk.
De nieuwe buurman, ex-predikant De Kantere, brengt hen ook niet nader tot elkaar.
Hij heeft veel contact met Anna en Willem wordt jaloers. Zijn eerste gesprek met De
Kantere is neutraal, maar hun tweede gesprek is sterk filosofisch en ze zijn het op
bijna alle punten oneens. Vanaf dit moment gaan De Kantere en Willem vaak met
elkaar wandelen en Willem legt langzaam maar zeker zijn hele leven bloot. Ook De
Kantere vertelt over zijn leven. Ondertussen verslechtert de verhouding tussen Willem
en Anna alleen maar. Willem is nog steeds jaloers op De Kantere en ook slapen hij en
zijn vrouw al geruime tijd gescheiden. Willem gaf Anna's minachting en
hooghartigheid de schuld van al zijn ellende.
