Bos, M. (2013). Coaching en diversiteit. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Hoofdstuk 3 Diversiteit is overal
3.1 Inleiding
Externe diversiteit: je wordt in een hokje gedrukt. Soms in strijd met de interne diversiteit en
individualiteit. Dit gaat ten onder in een groep. Zelfregie is soms strijdig met algemene opvattingen
(van de eigen groep en de wereld).
3.2 Diversiteit definiëren
Identiteiten zijn niet enkelvoudig (monolithisch), maar meervoudig en meerdimensionaal (polymorf):
leeftijd, sekse, vermogens, afkomst, religie etc. Het gaat over sociale posities, behoren tot sociale
groepen, verhouding met achtergronden. Cultuur geeft aan hoe groepen zich intern en onderling tot
elkaar verhouden in de manier van leven. Cultuur = het aangeleerde resultaat van een groepservaring
en is alleen te vinden bij een definieerbare groep met een geschiedenis. Etnische verschillen spelen
niet alleen een rol. Cultuur veranderd altijd.
3.3 Interne diversiteit
Bij diversiteit gaat het om verscheidenheid tussen mensen. Ook interne diversiteit speelt een rol. Elk
contact is een intercultureel contact en elk mens is multicultureel. Ieder mens behoort tot
verschillende subculturen, met eigen stelsel van uitingsvormen (taal, rituelen, kleding, samenkomsten
etc.). Hierdoor voelen groepsleden zich onderling verbonden. Soms zijn interne identiteiten in stijd
met elkaar conflict.
3.4 Groepsidentiteit en normering
Elke groep heeft bepaalde gedragsregels die worden overgedragen (beloning/straf, erkenning/
ontkenning + normeringen). Socialisatieproces zorg ervoor dat we bij een groep gaan horen.
Verbinding door een confluentiecontract: we smelten samen met de groep en verbinden ons zo aan
de norm/gedragingen/uitstraling hiervan. Eigen identiteit gaat samenvallen met de ontwikkeling van
de groep.
3.5 Cultuur als breed begrip
Cultuur ontwikkelt/bestaat in relatiepatronen tussen individu/groep en omgeving. Er is multicultureel
contact gaande.
3.6 Constructie en deconstructie van identiteit
Om onze identiteit te hanteren, moeten we deze eerst herkennen en benoemen. Dit lijkt tegenstrijdig
met de holistische diversiteitsgedachte (het kijken naar het geheel). Veldtheorie: de fenomenologie is
datgene dat in het hele veld verschijnt (geeft vorm aan identiteit). Identiteit is geen vast gegeven. Elke
identiteit heeft een positie in het sociale systeem en verhoudt zich tot de omgeving in termen van
macht en normering.
3.7 Diversiteit en macht
Interactie leidt vaak tot reproductie van cultuur-, positie- en machtsverschil. Dit houdt ons af van
onderzoek/dialoog. Het construeren van identiteiten kan niet los gezien worden van macht en
waardeoordelen. Het is vaak de uitzondering die afgezet wordt tegen het normale. De normaliteit
construeert/onderzoekt zichzelf niet en is geen onderdeel van het maatschappelijke debat. Normale
maakt zich vaak tot objectieve factor.
Hoofdstuk 3 Diversiteit is overal
3.1 Inleiding
Externe diversiteit: je wordt in een hokje gedrukt. Soms in strijd met de interne diversiteit en
individualiteit. Dit gaat ten onder in een groep. Zelfregie is soms strijdig met algemene opvattingen
(van de eigen groep en de wereld).
3.2 Diversiteit definiëren
Identiteiten zijn niet enkelvoudig (monolithisch), maar meervoudig en meerdimensionaal (polymorf):
leeftijd, sekse, vermogens, afkomst, religie etc. Het gaat over sociale posities, behoren tot sociale
groepen, verhouding met achtergronden. Cultuur geeft aan hoe groepen zich intern en onderling tot
elkaar verhouden in de manier van leven. Cultuur = het aangeleerde resultaat van een groepservaring
en is alleen te vinden bij een definieerbare groep met een geschiedenis. Etnische verschillen spelen
niet alleen een rol. Cultuur veranderd altijd.
3.3 Interne diversiteit
Bij diversiteit gaat het om verscheidenheid tussen mensen. Ook interne diversiteit speelt een rol. Elk
contact is een intercultureel contact en elk mens is multicultureel. Ieder mens behoort tot
verschillende subculturen, met eigen stelsel van uitingsvormen (taal, rituelen, kleding, samenkomsten
etc.). Hierdoor voelen groepsleden zich onderling verbonden. Soms zijn interne identiteiten in stijd
met elkaar conflict.
3.4 Groepsidentiteit en normering
Elke groep heeft bepaalde gedragsregels die worden overgedragen (beloning/straf, erkenning/
ontkenning + normeringen). Socialisatieproces zorg ervoor dat we bij een groep gaan horen.
Verbinding door een confluentiecontract: we smelten samen met de groep en verbinden ons zo aan
de norm/gedragingen/uitstraling hiervan. Eigen identiteit gaat samenvallen met de ontwikkeling van
de groep.
3.5 Cultuur als breed begrip
Cultuur ontwikkelt/bestaat in relatiepatronen tussen individu/groep en omgeving. Er is multicultureel
contact gaande.
3.6 Constructie en deconstructie van identiteit
Om onze identiteit te hanteren, moeten we deze eerst herkennen en benoemen. Dit lijkt tegenstrijdig
met de holistische diversiteitsgedachte (het kijken naar het geheel). Veldtheorie: de fenomenologie is
datgene dat in het hele veld verschijnt (geeft vorm aan identiteit). Identiteit is geen vast gegeven. Elke
identiteit heeft een positie in het sociale systeem en verhoudt zich tot de omgeving in termen van
macht en normering.
3.7 Diversiteit en macht
Interactie leidt vaak tot reproductie van cultuur-, positie- en machtsverschil. Dit houdt ons af van
onderzoek/dialoog. Het construeren van identiteiten kan niet los gezien worden van macht en
waardeoordelen. Het is vaak de uitzondering die afgezet wordt tegen het normale. De normaliteit
construeert/onderzoekt zichzelf niet en is geen onderdeel van het maatschappelijke debat. Normale
maakt zich vaak tot objectieve factor.
