Osteoporose
Begripsbepaling
Osteoporose is de medische naam voor botontkalking. Hierbij zijn de botten
poreuzer/zwakker dan een bot zonder osteoporose.
Epidemiologie
In Nederland zijn er jaarlijks ruim 39.000 mensen die de diagnose osteoporose krijgen.
Hiervan is de meerderheid vrouw. Vaak zijn het mensen boven de 50 jaar die de diagnose
osteoporose krijgen.
Anatomie
Een bot is een steunweefsel met een heel stevige tussencelstof (matrix). De stevigheid wordt
veroorzaakt door kalkzouten die voor ongeveer 70% van de tussencelstof uitmaakt. De rest
van de tussencelstof bestaat uit collagene vezels. Deze vezels zorgen voor veerkracht. De
delen van het bot zijn
Botvlies. Dit is de buitenste laag van het bot en bestaat uit een taai vlies van strak
bindweefsel
Compact botweefsel. Dit ligt aan de binnenkant van het bot tegen het botvlies aan. Het
compacte botweefsel is vrij massief doordat de botbuizen dicht tegen elkaar aan liggen. Een
botbuis is een lange zuil van botweefsel met in het midden een holte (haverskanaal). Door
deze holte lopen bloedvaten.
Sponsachtig botweefsel. Dit wordt zo genoemd door het sponachtige uiterlijk. In dit weefsel
is botweefsel gestructureerd tot een netwerk van beenbalkjes. Deze balkjes worden van
elkaar gescheiden door holten. In deze holten zit rood beenmerg.
Er zijn vier groepen waar botten onderverdeeld kunnen worden. Dit zijn de groepen:
Pijpbeenderen. Dit zijn pijpvormige, slanke botten die altijd langer zijn dan dat ze breed zijn.
Het dunne midden wordt schacht genoemd waarvan de buitenkant uit compact botweefsel
met daar binnenin een dunne laag sponsachtig botweefsel bestaat. Voor de rest is de
schacht hol, dat ook wel de mergholte genoemd wordt. In de mergholte zit geel beenmerg
dat voornamelijk uit vetweefsel bestaat. Het brede uiteinde van de pijnbeen bestaat grote
deels uit sponsachtig botweefsel met aan de buitenkant een dunne laag compact botweefsel.
Pijpbeenderen komen alleen in de ledematen voor.
Platte beenderen. De platte beenderen zijn breed, lang en altijd plat. Daarnaasr hebben
platte beenderen een groot oppervlak. Voorbeelden van platte beenderen zijn: de ribben en
de schedelbeenderen.
Korte beenderen. Dit zijn vrij kleine botten die meestal even lang als breed zijn. voorbeelden
van korte beenderen zijn handwortelbeentjes en knischijven.
, Onregelmatige beenderen. Dit zijn botten die verschillende vormen en functies hebben, maar
zijn niet in te delen in een van de andere groepen beenderen. Voorbeelden van
onregelmatige beenderen zijn de boven- en onderkaak en de wervels.
Fysiologie
Botvlies voorziet het bot van bloed door middel van aanvoerende- en afvoerende bloedvaten.
Het rode beenmerg zorgt ervoor dat er continu nieuwe bloedcellen gemaakt worden.
Pijpbeenderen zorgen voor een grote steun aan delen van het lichaam. Dit komt doordat ze
lang zijn waardoor ze functioneren als een hefboom.
Platte beenderen zijn door hun grote oppervlak erg geschikt voor de aanhechting van
spieren. Daarnaast bieden sommige platte beenderen bescherming aan onderliggende
organen zoals het hart en de longen.
Korte beenderen zijn geschikt om krachten te verdelen die ontstaan bij mechanische
belasting.
Pathologie
Bij osteoporose neemt de botdichtheid af en zijn de botten minder stevig. De structuur van
het bot veranderd ook. Door deze combinatie breken botten sneller.
Etiologie
De oorzaken van osteoporose zijn:
Na de overgang, bij afname van oestrogeen
Bepaalde aandoeningen
o Te snel werkende schildklier
o Nierziektes
o Darmziektes
o Reumatische aandoeningen
Medicijn gebruik
o Corticosteroïden zoals prednison
Risicofactoren voor het ontwikkelen van osteoporose zijn:
Overmatig roken en/of alcohol drinken
Weinig beweging
Weinig zonlicht
Ongezond voedingspatroon
Een laag gewicht
Begripsbepaling
Osteoporose is de medische naam voor botontkalking. Hierbij zijn de botten
poreuzer/zwakker dan een bot zonder osteoporose.
Epidemiologie
In Nederland zijn er jaarlijks ruim 39.000 mensen die de diagnose osteoporose krijgen.
Hiervan is de meerderheid vrouw. Vaak zijn het mensen boven de 50 jaar die de diagnose
osteoporose krijgen.
Anatomie
Een bot is een steunweefsel met een heel stevige tussencelstof (matrix). De stevigheid wordt
veroorzaakt door kalkzouten die voor ongeveer 70% van de tussencelstof uitmaakt. De rest
van de tussencelstof bestaat uit collagene vezels. Deze vezels zorgen voor veerkracht. De
delen van het bot zijn
Botvlies. Dit is de buitenste laag van het bot en bestaat uit een taai vlies van strak
bindweefsel
Compact botweefsel. Dit ligt aan de binnenkant van het bot tegen het botvlies aan. Het
compacte botweefsel is vrij massief doordat de botbuizen dicht tegen elkaar aan liggen. Een
botbuis is een lange zuil van botweefsel met in het midden een holte (haverskanaal). Door
deze holte lopen bloedvaten.
Sponsachtig botweefsel. Dit wordt zo genoemd door het sponachtige uiterlijk. In dit weefsel
is botweefsel gestructureerd tot een netwerk van beenbalkjes. Deze balkjes worden van
elkaar gescheiden door holten. In deze holten zit rood beenmerg.
Er zijn vier groepen waar botten onderverdeeld kunnen worden. Dit zijn de groepen:
Pijpbeenderen. Dit zijn pijpvormige, slanke botten die altijd langer zijn dan dat ze breed zijn.
Het dunne midden wordt schacht genoemd waarvan de buitenkant uit compact botweefsel
met daar binnenin een dunne laag sponsachtig botweefsel bestaat. Voor de rest is de
schacht hol, dat ook wel de mergholte genoemd wordt. In de mergholte zit geel beenmerg
dat voornamelijk uit vetweefsel bestaat. Het brede uiteinde van de pijnbeen bestaat grote
deels uit sponsachtig botweefsel met aan de buitenkant een dunne laag compact botweefsel.
Pijpbeenderen komen alleen in de ledematen voor.
Platte beenderen. De platte beenderen zijn breed, lang en altijd plat. Daarnaasr hebben
platte beenderen een groot oppervlak. Voorbeelden van platte beenderen zijn: de ribben en
de schedelbeenderen.
Korte beenderen. Dit zijn vrij kleine botten die meestal even lang als breed zijn. voorbeelden
van korte beenderen zijn handwortelbeentjes en knischijven.
, Onregelmatige beenderen. Dit zijn botten die verschillende vormen en functies hebben, maar
zijn niet in te delen in een van de andere groepen beenderen. Voorbeelden van
onregelmatige beenderen zijn de boven- en onderkaak en de wervels.
Fysiologie
Botvlies voorziet het bot van bloed door middel van aanvoerende- en afvoerende bloedvaten.
Het rode beenmerg zorgt ervoor dat er continu nieuwe bloedcellen gemaakt worden.
Pijpbeenderen zorgen voor een grote steun aan delen van het lichaam. Dit komt doordat ze
lang zijn waardoor ze functioneren als een hefboom.
Platte beenderen zijn door hun grote oppervlak erg geschikt voor de aanhechting van
spieren. Daarnaast bieden sommige platte beenderen bescherming aan onderliggende
organen zoals het hart en de longen.
Korte beenderen zijn geschikt om krachten te verdelen die ontstaan bij mechanische
belasting.
Pathologie
Bij osteoporose neemt de botdichtheid af en zijn de botten minder stevig. De structuur van
het bot veranderd ook. Door deze combinatie breken botten sneller.
Etiologie
De oorzaken van osteoporose zijn:
Na de overgang, bij afname van oestrogeen
Bepaalde aandoeningen
o Te snel werkende schildklier
o Nierziektes
o Darmziektes
o Reumatische aandoeningen
Medicijn gebruik
o Corticosteroïden zoals prednison
Risicofactoren voor het ontwikkelen van osteoporose zijn:
Overmatig roken en/of alcohol drinken
Weinig beweging
Weinig zonlicht
Ongezond voedingspatroon
Een laag gewicht
