GW-1 sportpsychologie
Atleet: blessure en dan -> fysiek (schade / herstel), emoties (boos, pijn, verdriet), gedachten (angst,
geen herstel, missen van selecties), aandacht (team? Trainer? Coach? Media!), oorzaak (fysiek +
psycho-sociaal).
Nodig/behoefte: motivatie (SDT), vertrouwen (SE), en interventies (visualisaties, zelfspraak,
ontspanning).
Inzicht vanuit verklarend model ter voorkomen van herhaling; hoe omgaan met bv stress (eisen vs
capaciteiten).
Hoe: jij als coachende professional, gericht op veranderen van gedrag => therapietrouw. Met
motivatie en vertrouwen.
Sportpsychologie:
- Gedachten, gevoelens en gedrag in sportsituaties
- Mentaal trainingsprogramma
- Mentale vaardigheden
- Optimaal presteren
- Sportpsychologie houdt zich bezig met gedachten, gevoelens en gedrag: dus motivatie,
richten van aandacht, concentratie, omgaan met gedachten en gevoelens, presteren onder
druk, leefstijl en balans, visualiseren, doorzetten, vertrouwen opbouwen, communiceren etc.
Stress-injury model (anderson, 1998)
Dit model kijkt deels naar de niet-fysieke kant en richt zich op de psychosociale factoren.
- Intensiteit van stressreactie bepaalt of de situatie uiteindelijk tot een blessure leidt.
Atleet: blessure en dan -> fysiek (schade / herstel), emoties (boos, pijn, verdriet), gedachten (angst,
geen herstel, missen van selecties), aandacht (team? Trainer? Coach? Media!), oorzaak (fysiek +
psycho-sociaal).
Nodig/behoefte: motivatie (SDT), vertrouwen (SE), en interventies (visualisaties, zelfspraak,
ontspanning).
Inzicht vanuit verklarend model ter voorkomen van herhaling; hoe omgaan met bv stress (eisen vs
capaciteiten).
Hoe: jij als coachende professional, gericht op veranderen van gedrag => therapietrouw. Met
motivatie en vertrouwen.
Sportpsychologie:
- Gedachten, gevoelens en gedrag in sportsituaties
- Mentaal trainingsprogramma
- Mentale vaardigheden
- Optimaal presteren
- Sportpsychologie houdt zich bezig met gedachten, gevoelens en gedrag: dus motivatie,
richten van aandacht, concentratie, omgaan met gedachten en gevoelens, presteren onder
druk, leefstijl en balans, visualiseren, doorzetten, vertrouwen opbouwen, communiceren etc.
Stress-injury model (anderson, 1998)
Dit model kijkt deels naar de niet-fysieke kant en richt zich op de psychosociale factoren.
- Intensiteit van stressreactie bepaalt of de situatie uiteindelijk tot een blessure leidt.