CASUS 1
1. Marthe op de jeugddienst. Jeugdwerk ten tijde van corona
Marthe (28) werkt op de gemeentelijke jeugddienst. Normaal is zij in deze
periode volop bezig met het voorbereiden van zomeractiviteiten voor
kinderen en tieners. Corona dreigde voor het tweede jaar op rij roet in het
eten te strooien, maar er lijkt na het laatste Overlegcomité weer wat
mogelijk. Toch is dit buiten het lokale bestuur gerekend. De schepen van
Jeugd en Onderwijs wil geen andere zomeractiviteiten organiseren dan
zomerscholen om de leerachterstand weg te werken.
Marthe gaat het gesprek aan met de betrokken schepen, maar zij laat zich
niet ompraten. ‘Onderwijs is de sleutel tot maatschappelijk succes. Wie
niet mee kan in het onderwijs, kan later niet mee in de samenleving. We
moeten dan ook een tandje bij steken. De toekomst van onze kinderen
mag niet in het gedrang komen door de coronacrisis.’, oppert de schepen.
Marthe kaart aan dat rust en ontspanning ook belangrijk zijn en dat de
gewone zomeractiviteiten de kinderen ook heel wat vaardigheden
bijbrengen. Bovendien helpen ze kinderen om zich te ontwikkelen tot
sociale wezens. De schepen lacht vriendelijk en zeg dat iedereen van
nature sociaal is, maar niemand van nature slim is. ‘Onze maatschappij
heeft trouwens geen nood aan lieverdjes, maar aan slimme en kundige
werkkrachten.’, besluit de schepen resoluut.
Marthe krijgt opnieuw de opdracht om samen met de lokale scholen te
kijken hoe de zomerscholen best worden georganiseerd…
Hoe gaat Marthe te werk?
o Lokale scholen betrekken, gesprek plannen
o Contact opnemen met de contactpersoon van de school waarmee we de afgelopen 5 jaar
jaarlijks “zomerkampen” hebben georganiseerd
, CASUS 1
Marthe plant een gesprek in met Elke, de contactpersoon waarmee ze de afgelopen 5 jaar
jaarlijks “zomerkampen” heeft mee georganiseerd. Elke is juf van het eerste leerjaar en de
lid van de ouderraad. Haar 2 kinderen gaan ook naar deze school. Elke zet zich elk jaar in om
samen met Marthe zomerkampen te organiseren voor kinderen die nood hebben aan sociale
contacten. Ze is vrijwilliger bij een jeugdvereniging en gaat ook elk jaar mee als kookouder.
Marthe wil graag een gesprek met Elke om haar mening te vragen en de mogelijkheden te
bespreken. Marthe gaat het gesprek aan en vertelt over haar gesprek met de schepen. Elke
luistert naar het verhaal van Marthe. Elke geeft wel duidelijk aan dat ze merkt dat er een
grote leerachterstand. Ze vindt het idee van de schepen niet verkeerd maar ze geeft ook aan
dat de kinderen in haar klas zich niet zo goed voelen. Elke verteld dat ze al een paar mails
heeft ontvangen van bezorgde ouders die bij hun kinderen merken dat ze zich niet goed
voelen in hun vel. Elke stelt voor om met de ouders een eventuele zoommeeting te plannen
om te gaan kijken wat zij hiervan vinden. Ze zal een email sturen naar alle ouders van de
kinderen van de school om hen hiervan op de hoogte te brengen. De zoommeeting zal over
2 weken donderdagavond plaatsvinden. Marthe heeft de uitnodiging ook doorgestuurd naar
de schepen zodat zij ook een beeld kan krijgen van de ouders.
Tijdens de zoommeeting neemt Marthe de leiding. Ze vertelt het doel van het gesprek. Het is
de bedoeling om de verhalen van de ouders te laten horen. Een 5tal bezorgde ouders nemen
het woord en geven aan dat ze merken dat hun kinderen nood hebben aan meer sociale
contacten. Door de corona hebben de kinderen elkaar niet zo vaak gezien en zijn de
verjaardags-/slaapfeestjes ook niet mogen doorgaan. Wanneer Marthe vraagt naar de
eventuele leerachterstand van de kinderen geven de ouders aan dat dit ook hard aanwezig
is. Ze merken dat de kinderen niet goed kunnen volgen op school maar dat ze het vooral
belangrijk vinden dat de kinderen elkaar meer gaan zien en kunnen genieten van hun
kindertijd.
Na de zoommeeting gaan Marthe, Elke en Katrien een gesprek aan. Marthe stelt een
compromis voor. Ze stelt voor om een leerkamp te organiseren met de nodige ontspanning
maar ook met educatieve doeleinden. Op deze manier zijn toch beiden partijen
tevredengesteld. Marthe en Elke stellen voor om samen de organisatie voor de leerkampen
voor zich te nemen. Over een 3tal weken zullen ze een evaluatiegesprek plannen om te
bekijken hoe ver ze staan.
Onderverdeeld in 4 scénes
, CASUS 1
1. Agogisch analyseren en reflecteren
De agogische situatie
Marthe maakt keuzes vanuit haar mandaat (=de bevoegdheid die je van anderen krijgt om
namens hen iets voor elkaar te krijgen. Mandaat is altijd goed omschreven en afgebakend en
de mandaatgever verantwoordelijk blijft en dus het mandaat ook weer kan intrekken. Een
mandaat kan geschonken worden door de samenleving, door de organisatie waar hij voor
werkt, en vooral ook altijd door het cliëntsysteem waarmee hij werkt. Dit betekent dat het
agogisch handelen altijd begrensd blijft.)
Marthe werkt als sociaal werker op de jeugddienst
Het mandaat in de agogische situatie steunt op 3 belangrijke bronnen:
- Het vertrouwen in het cliëntsysteem: Er is vertrouwen, Marthe krijgt na een mislukte poging
terug de kans om de opdracht proberen te laten slagen. Mandaat van cliënt: de cliënt heeft
vertrouwen in Marthe.
- Deskundigheid en kwaliteit: begeleider moet te allen tijde kwaliteit van zijn aanpak zelf
bewaken
o Agogisch handelen wordt gedragen door een doorleefde visie : een visie over de
mens, over de samenleving, over verandering,… Een kritische en verantwoorde kijk
op beleid, politiek en de publieke opinie. Een visie op de maatschappelijke
problematieken die we tegenkomen in ons werk. Een visie op wat we goed en beter
vinden, op wat waardevol is. Die visie vormt voortdurende bron voor de keuzes die
we maken.
Marthe vindt het heel belangrijk dat kinderen zich kunnen ontspannen. Er wordt te
veel druk gelegd op jongeren om goed te presteren. Kinderen moeten ook kind
kunnen zijn. Ze mogen niet opdraaien voor de coronacrisis en nog een hele
zomervakantie achter hun boeken hoeven te zitten.
Elke verteld aan Marthe dat ze al een aantal mails heeft ontvangen van ouders die
melden dat hun kinderen niet meer goed in hun vel zitten. Elke geeft niet expliciet de
opdracht om hier verder op in te gaan. Marthe voelt vanuit haar functie als sociaal
werker wel de oproep om hiermee aan de slag te gaan. Welzijn is altijd al een
onderwerp geweest dat haar gevoelig lag. Marthe heeft altijd al projecten willen
opstarten om het welzijn van kinderen te bevorderen.
1. Marthe op de jeugddienst. Jeugdwerk ten tijde van corona
Marthe (28) werkt op de gemeentelijke jeugddienst. Normaal is zij in deze
periode volop bezig met het voorbereiden van zomeractiviteiten voor
kinderen en tieners. Corona dreigde voor het tweede jaar op rij roet in het
eten te strooien, maar er lijkt na het laatste Overlegcomité weer wat
mogelijk. Toch is dit buiten het lokale bestuur gerekend. De schepen van
Jeugd en Onderwijs wil geen andere zomeractiviteiten organiseren dan
zomerscholen om de leerachterstand weg te werken.
Marthe gaat het gesprek aan met de betrokken schepen, maar zij laat zich
niet ompraten. ‘Onderwijs is de sleutel tot maatschappelijk succes. Wie
niet mee kan in het onderwijs, kan later niet mee in de samenleving. We
moeten dan ook een tandje bij steken. De toekomst van onze kinderen
mag niet in het gedrang komen door de coronacrisis.’, oppert de schepen.
Marthe kaart aan dat rust en ontspanning ook belangrijk zijn en dat de
gewone zomeractiviteiten de kinderen ook heel wat vaardigheden
bijbrengen. Bovendien helpen ze kinderen om zich te ontwikkelen tot
sociale wezens. De schepen lacht vriendelijk en zeg dat iedereen van
nature sociaal is, maar niemand van nature slim is. ‘Onze maatschappij
heeft trouwens geen nood aan lieverdjes, maar aan slimme en kundige
werkkrachten.’, besluit de schepen resoluut.
Marthe krijgt opnieuw de opdracht om samen met de lokale scholen te
kijken hoe de zomerscholen best worden georganiseerd…
Hoe gaat Marthe te werk?
o Lokale scholen betrekken, gesprek plannen
o Contact opnemen met de contactpersoon van de school waarmee we de afgelopen 5 jaar
jaarlijks “zomerkampen” hebben georganiseerd
, CASUS 1
Marthe plant een gesprek in met Elke, de contactpersoon waarmee ze de afgelopen 5 jaar
jaarlijks “zomerkampen” heeft mee georganiseerd. Elke is juf van het eerste leerjaar en de
lid van de ouderraad. Haar 2 kinderen gaan ook naar deze school. Elke zet zich elk jaar in om
samen met Marthe zomerkampen te organiseren voor kinderen die nood hebben aan sociale
contacten. Ze is vrijwilliger bij een jeugdvereniging en gaat ook elk jaar mee als kookouder.
Marthe wil graag een gesprek met Elke om haar mening te vragen en de mogelijkheden te
bespreken. Marthe gaat het gesprek aan en vertelt over haar gesprek met de schepen. Elke
luistert naar het verhaal van Marthe. Elke geeft wel duidelijk aan dat ze merkt dat er een
grote leerachterstand. Ze vindt het idee van de schepen niet verkeerd maar ze geeft ook aan
dat de kinderen in haar klas zich niet zo goed voelen. Elke verteld dat ze al een paar mails
heeft ontvangen van bezorgde ouders die bij hun kinderen merken dat ze zich niet goed
voelen in hun vel. Elke stelt voor om met de ouders een eventuele zoommeeting te plannen
om te gaan kijken wat zij hiervan vinden. Ze zal een email sturen naar alle ouders van de
kinderen van de school om hen hiervan op de hoogte te brengen. De zoommeeting zal over
2 weken donderdagavond plaatsvinden. Marthe heeft de uitnodiging ook doorgestuurd naar
de schepen zodat zij ook een beeld kan krijgen van de ouders.
Tijdens de zoommeeting neemt Marthe de leiding. Ze vertelt het doel van het gesprek. Het is
de bedoeling om de verhalen van de ouders te laten horen. Een 5tal bezorgde ouders nemen
het woord en geven aan dat ze merken dat hun kinderen nood hebben aan meer sociale
contacten. Door de corona hebben de kinderen elkaar niet zo vaak gezien en zijn de
verjaardags-/slaapfeestjes ook niet mogen doorgaan. Wanneer Marthe vraagt naar de
eventuele leerachterstand van de kinderen geven de ouders aan dat dit ook hard aanwezig
is. Ze merken dat de kinderen niet goed kunnen volgen op school maar dat ze het vooral
belangrijk vinden dat de kinderen elkaar meer gaan zien en kunnen genieten van hun
kindertijd.
Na de zoommeeting gaan Marthe, Elke en Katrien een gesprek aan. Marthe stelt een
compromis voor. Ze stelt voor om een leerkamp te organiseren met de nodige ontspanning
maar ook met educatieve doeleinden. Op deze manier zijn toch beiden partijen
tevredengesteld. Marthe en Elke stellen voor om samen de organisatie voor de leerkampen
voor zich te nemen. Over een 3tal weken zullen ze een evaluatiegesprek plannen om te
bekijken hoe ver ze staan.
Onderverdeeld in 4 scénes
, CASUS 1
1. Agogisch analyseren en reflecteren
De agogische situatie
Marthe maakt keuzes vanuit haar mandaat (=de bevoegdheid die je van anderen krijgt om
namens hen iets voor elkaar te krijgen. Mandaat is altijd goed omschreven en afgebakend en
de mandaatgever verantwoordelijk blijft en dus het mandaat ook weer kan intrekken. Een
mandaat kan geschonken worden door de samenleving, door de organisatie waar hij voor
werkt, en vooral ook altijd door het cliëntsysteem waarmee hij werkt. Dit betekent dat het
agogisch handelen altijd begrensd blijft.)
Marthe werkt als sociaal werker op de jeugddienst
Het mandaat in de agogische situatie steunt op 3 belangrijke bronnen:
- Het vertrouwen in het cliëntsysteem: Er is vertrouwen, Marthe krijgt na een mislukte poging
terug de kans om de opdracht proberen te laten slagen. Mandaat van cliënt: de cliënt heeft
vertrouwen in Marthe.
- Deskundigheid en kwaliteit: begeleider moet te allen tijde kwaliteit van zijn aanpak zelf
bewaken
o Agogisch handelen wordt gedragen door een doorleefde visie : een visie over de
mens, over de samenleving, over verandering,… Een kritische en verantwoorde kijk
op beleid, politiek en de publieke opinie. Een visie op de maatschappelijke
problematieken die we tegenkomen in ons werk. Een visie op wat we goed en beter
vinden, op wat waardevol is. Die visie vormt voortdurende bron voor de keuzes die
we maken.
Marthe vindt het heel belangrijk dat kinderen zich kunnen ontspannen. Er wordt te
veel druk gelegd op jongeren om goed te presteren. Kinderen moeten ook kind
kunnen zijn. Ze mogen niet opdraaien voor de coronacrisis en nog een hele
zomervakantie achter hun boeken hoeven te zitten.
Elke verteld aan Marthe dat ze al een aantal mails heeft ontvangen van ouders die
melden dat hun kinderen niet meer goed in hun vel zitten. Elke geeft niet expliciet de
opdracht om hier verder op in te gaan. Marthe voelt vanuit haar functie als sociaal
werker wel de oproep om hiermee aan de slag te gaan. Welzijn is altijd al een
onderwerp geweest dat haar gevoelig lag. Marthe heeft altijd al projecten willen
opstarten om het welzijn van kinderen te bevorderen.
