Probleem 2: Connections
Leerdoelen
1) Hoe gaan visuele stimuli van het oog naar het brein en hoe worden ze daar
verwerkt?
2) Welke delen van brein hebben betrekking op perceptie (visuele cortex)?
3) Welke verschillende neuropsychologische stoornissen zijn er m.b.t.
perceptie?
Literatuur
Goldstein 2009 blz. 73-95
Gazzaniga 2009 blz. 142-145
Gazzaniga 2009 blz. 176-206
Herhaling probleem 1: verwerking van licht in het oog
Licht van object in oog licht komt op retina de visuele pigment moleculen in
de fotoreceptoren zorgen voor een chemische reactie (transductie) signalen
gaan door lagen retina naar oogzenuw.
Probleem 2: van retina naar cortex (Goldstein, 2009 + Gazzaniga, 2009)
Oogzenuw splitsing van oogzenuw in twee paden bij het optisch chiasme: (1)
temporale (laterale) tak naar ipsiaterale kant
en (2) nasale (mediale) tak naar de
contralaterale kant informatie komt het
brein binnen lateral geniculate nucleus
(LGN) in de thalamus primaire visuele cortex
(striate cortex) in de occipitale kwab.
Zicht is belangrijk, omdat we informatie
kunnen verwerken zonder er direct mee in
contact te zijn (remote sensing of
exteroceptive perceptie).
De oogzenuw brengt de visuele informatie
naar het centrale zenuwstelsel (hersenen).
Superior colliculus = betrokken bij
oogbeweging en ander visueel gedrag zoals
aandacht. Ontvangt 10% van de signalen van
de oogzenuw.
Lateral geniculate nucleus (LGN) =
reguleert en organiseert de neurale informatie
die van de retina naar de visuele cortex gaan.
Ontvangt 90% van de signalen van de
oogzenuw die hij doorzet naar de cortex.
Ontvangt ook signalen van de thalamus (T) en
andere neuronen in de LGN (L). Is een
bilaterale structuur, dus één in
rechterhersenhelft en één in linkerhersenhelft.
Bestaat uit zes lagen die enkel van één oog
informatie ontvangt.
Rode lagen ontvangen ganglion signalen van
ipsilaterale oog en blauwe lagen ontvangen
1
, van contralaterale oog. Informatie van de verschillende ogen worden gescheiden
verwerkt. Punten op retina vormen een retinotopische kaart op de LGN die aan
elkaar aansluiten. Deze kaarten komen ook voor in de striate cortex. Objecten
dicht bij elkaar worden verwerkt door neuronen die dichtbij elkaar liggen in de
cortex. De fovea(0.01% van retina) zorgt voor 8-10% van de kaart op de cortex
(corticale vergrotingsfactor)
Van de LGN gaan de signalen naar de primaire visuele cortex/striate cortex
(V1 in figuur 5.16 Gazzaniga). Voordat de informatie daar aankomt, is deze dus al
verwerkt door tenminste vier soorten neuronen (receptoren, bipolar, ganglion en
LGN cellen). De structuur bestaat uit witte strepen die gevormd worden door
zenuwvezels. Vanaf hier gaat het signaal langs twee wegen:
1) Temporale kwab
2) Pariëtale kwab
Signalen worden ook doorgestuurd naar de frontale kwab. De cortex bestaat uit
stimulerende en remmende receptieve velden die zij aan zij bestaan (simpele
corticale cellen). Hubel en Wiesel (experiment vignet A) hebben veel onderzoek
gedaan naar de visuele cortex. Simpele corticale cellen reageren het best op
verticalen staven, omdat deze in de het stimulerende veld vallen (A). Als de staaf
gekanteld wordt, komt deze ook in het remmende veld (B), waardoor er minder
neuronen worden afgevuurd. De grafiek in het vignet heet een oriëntatie
afstemmingscurve die de reactie van een simpele corticale cel meet bij staven
met verschillende oriëntaties. Er zijn andere simpele cellen die wel op alle
oriëntaties reageren.
De meestal cellen in de cortex reageren niet op kleine hoeveelheden licht.
Complexe cellen reageren het beste op bewegende stimuli en op een bepaalde
richting waarin deze beweegt. End-stopped cellen reageren op bewegende
lijnen van een specifieke lengte of op bewegende hoeken. Hoe de neuronen
reageren om simpele vormen is belangrijk, omdat hiermee beredeneerd kan
worden hoe we op complexe vormen reageren. Hoe verder van de retina, hoe
meer neuronen vuren n.a.v. complexere stimuli.
Type cel Karakteristieken van recepties veld
Ganglion cellen Centrum-omgeving receptief veld. Reageert het best
op kleine spots, maar reageert ook op andere stimuli
Laterale geniculare Centrum-omgeving receptief veld vergelijkbaar met
ganglion cellen.
Simple corticale cellen Stimulerende en remmende gebieden die zij aan zij
2
Leerdoelen
1) Hoe gaan visuele stimuli van het oog naar het brein en hoe worden ze daar
verwerkt?
2) Welke delen van brein hebben betrekking op perceptie (visuele cortex)?
3) Welke verschillende neuropsychologische stoornissen zijn er m.b.t.
perceptie?
Literatuur
Goldstein 2009 blz. 73-95
Gazzaniga 2009 blz. 142-145
Gazzaniga 2009 blz. 176-206
Herhaling probleem 1: verwerking van licht in het oog
Licht van object in oog licht komt op retina de visuele pigment moleculen in
de fotoreceptoren zorgen voor een chemische reactie (transductie) signalen
gaan door lagen retina naar oogzenuw.
Probleem 2: van retina naar cortex (Goldstein, 2009 + Gazzaniga, 2009)
Oogzenuw splitsing van oogzenuw in twee paden bij het optisch chiasme: (1)
temporale (laterale) tak naar ipsiaterale kant
en (2) nasale (mediale) tak naar de
contralaterale kant informatie komt het
brein binnen lateral geniculate nucleus
(LGN) in de thalamus primaire visuele cortex
(striate cortex) in de occipitale kwab.
Zicht is belangrijk, omdat we informatie
kunnen verwerken zonder er direct mee in
contact te zijn (remote sensing of
exteroceptive perceptie).
De oogzenuw brengt de visuele informatie
naar het centrale zenuwstelsel (hersenen).
Superior colliculus = betrokken bij
oogbeweging en ander visueel gedrag zoals
aandacht. Ontvangt 10% van de signalen van
de oogzenuw.
Lateral geniculate nucleus (LGN) =
reguleert en organiseert de neurale informatie
die van de retina naar de visuele cortex gaan.
Ontvangt 90% van de signalen van de
oogzenuw die hij doorzet naar de cortex.
Ontvangt ook signalen van de thalamus (T) en
andere neuronen in de LGN (L). Is een
bilaterale structuur, dus één in
rechterhersenhelft en één in linkerhersenhelft.
Bestaat uit zes lagen die enkel van één oog
informatie ontvangt.
Rode lagen ontvangen ganglion signalen van
ipsilaterale oog en blauwe lagen ontvangen
1
, van contralaterale oog. Informatie van de verschillende ogen worden gescheiden
verwerkt. Punten op retina vormen een retinotopische kaart op de LGN die aan
elkaar aansluiten. Deze kaarten komen ook voor in de striate cortex. Objecten
dicht bij elkaar worden verwerkt door neuronen die dichtbij elkaar liggen in de
cortex. De fovea(0.01% van retina) zorgt voor 8-10% van de kaart op de cortex
(corticale vergrotingsfactor)
Van de LGN gaan de signalen naar de primaire visuele cortex/striate cortex
(V1 in figuur 5.16 Gazzaniga). Voordat de informatie daar aankomt, is deze dus al
verwerkt door tenminste vier soorten neuronen (receptoren, bipolar, ganglion en
LGN cellen). De structuur bestaat uit witte strepen die gevormd worden door
zenuwvezels. Vanaf hier gaat het signaal langs twee wegen:
1) Temporale kwab
2) Pariëtale kwab
Signalen worden ook doorgestuurd naar de frontale kwab. De cortex bestaat uit
stimulerende en remmende receptieve velden die zij aan zij bestaan (simpele
corticale cellen). Hubel en Wiesel (experiment vignet A) hebben veel onderzoek
gedaan naar de visuele cortex. Simpele corticale cellen reageren het best op
verticalen staven, omdat deze in de het stimulerende veld vallen (A). Als de staaf
gekanteld wordt, komt deze ook in het remmende veld (B), waardoor er minder
neuronen worden afgevuurd. De grafiek in het vignet heet een oriëntatie
afstemmingscurve die de reactie van een simpele corticale cel meet bij staven
met verschillende oriëntaties. Er zijn andere simpele cellen die wel op alle
oriëntaties reageren.
De meestal cellen in de cortex reageren niet op kleine hoeveelheden licht.
Complexe cellen reageren het beste op bewegende stimuli en op een bepaalde
richting waarin deze beweegt. End-stopped cellen reageren op bewegende
lijnen van een specifieke lengte of op bewegende hoeken. Hoe de neuronen
reageren om simpele vormen is belangrijk, omdat hiermee beredeneerd kan
worden hoe we op complexe vormen reageren. Hoe verder van de retina, hoe
meer neuronen vuren n.a.v. complexere stimuli.
Type cel Karakteristieken van recepties veld
Ganglion cellen Centrum-omgeving receptief veld. Reageert het best
op kleine spots, maar reageert ook op andere stimuli
Laterale geniculare Centrum-omgeving receptief veld vergelijkbaar met
ganglion cellen.
Simple corticale cellen Stimulerende en remmende gebieden die zij aan zij
2
