H9: Principes van reconstructieve en plastische chirurgie
Leerdoelen
Van dit hoofdstuk moet je weten:
- Risicofactoren wondspanning herkennen en kunnen schetsen
- Verschillende technieken om wondspanning te voorkomen herkennen en beschrijven
- Verschillende hechtpatronen in kader van reconstructieve chirurgie kennen, beschrijven en
kunnen uitvoeren in functie van de geometrie van de wond
- Aanwenden van lokale huidflappen beschrijven en uitvoeren
- Verschillende manieren en typen huidtransplantatie kennen, de werkwijze, voor- en nadelen
kunnen beschrijven
Wondspanning
Wondspanning is heel nadelig voor de wondheling en zal zorgen voor littekens. Er zijn nog meer
nadelen:
- Circulatiestoornissen (kapotscheuren capillairen of collaberen onder de tractie)
- Vertraagde wondheling
- (Huid-) necrose
- Loskomen van de hechtingen of inscheuren van hechtingen
Hoe kunnen we wondspanning voorkomen?
- Via het verlagen van de wondspanning
- Via het meer spreiden van de wondspanning met speciale technieken
- Via het meer laten oprekken van de huid via speciale technieken (tissue expanders)
Lijnen van Langer = huidspanningslijnen
De Lijnen van Langer zijn de dominante lijnen van de
huidspanning. Deze lijken een beetje op de strepen
van een tijger. Bij het maken van een snijwonde,
zullen de wondranden volgens deze lijnen van
Langer gaan bewegen.
- Langs/op deze lijnen: de wondranden zullen
niet veel uit elkaar gaan bewegen
- Een wond loodrecht op deze lijn: de wondranden zullen maximaal uit
elkaar bewegen
Je kan dus met deze lijnen rekening houden met het maken van je incisie.
Wanneer de wondranden namelijk geneigd zijn om sterk uit elkaar te bewegen, is
er veel meer wondtractie en is de wondheling moeizamer. Je kan dit voor je
incisie testen door een huidplooi te nemen en in verschillende richtingen vast te pakken en dan te
zien waarbij de minste spanning optreedt.
Visco-elastische kenmerken van de huid
Ter hoogte van de dermis zitten elastine en collageenvezels, evenals mucopolysacchariden. Deze
geven de elastische eigenschappen aan de huid. Een dunnere dermis is dus ook een minder
elastische huid. De dermis kunnen we gebruiken om de huid te gaan rekken en verlengen.
, Er zijn regionale variaties wat betreft de rekbaarheid van de huid:
- Concentratie collageen en mucopolysacchariden
- Mate van netwerk gevormd door collageen
- Dikte van de huid
- Thv een lidmaat: proximodistaal weinig te mobiliseren in vergelijking met de cranio-caudale
richting
Mechanische creep
Dit is het uitrekken van de huid voorbij het normale elastische vermogen (dus verder dan normaal).
De huid zal uitrekken door de kriskras liggende collageenvezels dit nu parallel komen te liggen. De
huid zal dunnen worden hierdoor.
Stress relaxation
De spanning op de huid zal na verloop van tijd weggaan.
Biologische creep
Dit zien we bijvoorbeeld bij dracht of obesitas: door de volumetoename zal de huid gaan oprekken.
Dit is anders dan een mechanische creep (met opzet) omdat het nu heel geleidelijk aan gaat en het
huidweefsel langzaam bijgevormd kan worden door het lichaam. Daarom is er hierbij ook geen
dikteverlies.
Tussen patiënten is veel verschil, ook per species: katten hebben een rekbaardere huid dan honden,
honden weer meer dan paarden. Tussen rassen zijn ook verschillen (bloedhond vs
greyhound).
Basishechtingen
Met de hechtingen wil je de ontstane wondspanning natuurlijk opvangen om de wondheling zo goed
mogelijk te laten verlopen. Je moet de wondranden goed
positioneren. Daarnaast is het beter een everterende
hechting te plaatsen dan een inverterende. Je wond gaat nu
eigenlijk licht uitpuilen, maar dit is deels ook te danken aan
de zwelling van de wond. Als dit gaat afnemen, zal de huid
ook inverteren en krijg je een esthetisch mooier resultaat.
Als je dit dus niet zou doen, heb je een deukje in de huid na het helen.
Hechtingen voor de opvang van wondspanning
Kijk ook zeker naar de basishechtingen, maar we gaan er nu een aantal in detail nog bespreken voor
het opvangen van mogelijks veel wondspanning.
Verticale en horizontale
U-hechting
Leerdoelen
Van dit hoofdstuk moet je weten:
- Risicofactoren wondspanning herkennen en kunnen schetsen
- Verschillende technieken om wondspanning te voorkomen herkennen en beschrijven
- Verschillende hechtpatronen in kader van reconstructieve chirurgie kennen, beschrijven en
kunnen uitvoeren in functie van de geometrie van de wond
- Aanwenden van lokale huidflappen beschrijven en uitvoeren
- Verschillende manieren en typen huidtransplantatie kennen, de werkwijze, voor- en nadelen
kunnen beschrijven
Wondspanning
Wondspanning is heel nadelig voor de wondheling en zal zorgen voor littekens. Er zijn nog meer
nadelen:
- Circulatiestoornissen (kapotscheuren capillairen of collaberen onder de tractie)
- Vertraagde wondheling
- (Huid-) necrose
- Loskomen van de hechtingen of inscheuren van hechtingen
Hoe kunnen we wondspanning voorkomen?
- Via het verlagen van de wondspanning
- Via het meer spreiden van de wondspanning met speciale technieken
- Via het meer laten oprekken van de huid via speciale technieken (tissue expanders)
Lijnen van Langer = huidspanningslijnen
De Lijnen van Langer zijn de dominante lijnen van de
huidspanning. Deze lijken een beetje op de strepen
van een tijger. Bij het maken van een snijwonde,
zullen de wondranden volgens deze lijnen van
Langer gaan bewegen.
- Langs/op deze lijnen: de wondranden zullen
niet veel uit elkaar gaan bewegen
- Een wond loodrecht op deze lijn: de wondranden zullen maximaal uit
elkaar bewegen
Je kan dus met deze lijnen rekening houden met het maken van je incisie.
Wanneer de wondranden namelijk geneigd zijn om sterk uit elkaar te bewegen, is
er veel meer wondtractie en is de wondheling moeizamer. Je kan dit voor je
incisie testen door een huidplooi te nemen en in verschillende richtingen vast te pakken en dan te
zien waarbij de minste spanning optreedt.
Visco-elastische kenmerken van de huid
Ter hoogte van de dermis zitten elastine en collageenvezels, evenals mucopolysacchariden. Deze
geven de elastische eigenschappen aan de huid. Een dunnere dermis is dus ook een minder
elastische huid. De dermis kunnen we gebruiken om de huid te gaan rekken en verlengen.
, Er zijn regionale variaties wat betreft de rekbaarheid van de huid:
- Concentratie collageen en mucopolysacchariden
- Mate van netwerk gevormd door collageen
- Dikte van de huid
- Thv een lidmaat: proximodistaal weinig te mobiliseren in vergelijking met de cranio-caudale
richting
Mechanische creep
Dit is het uitrekken van de huid voorbij het normale elastische vermogen (dus verder dan normaal).
De huid zal uitrekken door de kriskras liggende collageenvezels dit nu parallel komen te liggen. De
huid zal dunnen worden hierdoor.
Stress relaxation
De spanning op de huid zal na verloop van tijd weggaan.
Biologische creep
Dit zien we bijvoorbeeld bij dracht of obesitas: door de volumetoename zal de huid gaan oprekken.
Dit is anders dan een mechanische creep (met opzet) omdat het nu heel geleidelijk aan gaat en het
huidweefsel langzaam bijgevormd kan worden door het lichaam. Daarom is er hierbij ook geen
dikteverlies.
Tussen patiënten is veel verschil, ook per species: katten hebben een rekbaardere huid dan honden,
honden weer meer dan paarden. Tussen rassen zijn ook verschillen (bloedhond vs
greyhound).
Basishechtingen
Met de hechtingen wil je de ontstane wondspanning natuurlijk opvangen om de wondheling zo goed
mogelijk te laten verlopen. Je moet de wondranden goed
positioneren. Daarnaast is het beter een everterende
hechting te plaatsen dan een inverterende. Je wond gaat nu
eigenlijk licht uitpuilen, maar dit is deels ook te danken aan
de zwelling van de wond. Als dit gaat afnemen, zal de huid
ook inverteren en krijg je een esthetisch mooier resultaat.
Als je dit dus niet zou doen, heb je een deukje in de huid na het helen.
Hechtingen voor de opvang van wondspanning
Kijk ook zeker naar de basishechtingen, maar we gaan er nu een aantal in detail nog bespreken voor
het opvangen van mogelijks veel wondspanning.
Verticale en horizontale
U-hechting
