Praktijk: Physical applications
PAIN DECREASING CURRENTS
1. The endorphin experiment
Bij het uitvoeren van deze therapie komen er 3 soorten thresholds aanwezig.
Deze worden de S – M – N tresholds genoemd :
o Sensory threshold = niveau van eerste waarneming van elektrische stroom
o Motor threshold = niveau van eerste waarneming van motorische activiteit
o Nocisensory threshold = niveau van pijndrempel/intolerantie
Wanneer deze drempels voor de tweede keer achter elkaar worden getest dan ga je zien dat de
waardes van de drempels verschillen. De drempels zullen waarschijnlijk hoger liggen dan de keer
hiervoor. Dit komt door gewenning waardoor er een daling zal optreden van de geleidingssnelheid.
1.1. TENS behandeling
Tijdens deze behandeling wordt aan de aangedane hand gemeten waar de N-threshold zich bevind.
Hierna worden de elektroden aan de andere hand geconnecteerd. Het toestel wordt ingesteld met
de volgende parameters :
→ Positief ventraal (rood)
→ Negatief dorsaal (zwart)
→ dubbele laag spons op de
huid
Na de behandeling van 40 minuten wordt de N-threshold opnieuw getest aan de aangedane hand.
Bij 50% van de mensen zal er tijdens de behandeling endorfine vrijkomen die ervoor zal zorgen dat
de drempel wordt verhoogd. Zoals vermeld is dit dus niet bij alle personen zo. Men kan er vanuit
gaan dat wanneer de behandeling de eerste keer niet werkt, ze voor deze patiënt nooit zullen
werken.
1
,2. Parameters
2.1. Pulse shape
Monofasisch Bifasisch
Bewuste keuze voor polariserend effect aan de lage huidbelasting, zelfs bij hoge mA van
+ or - elektrode TENS-stroom
→ Door afwezigheid galvanische component
MET - TENS
→ Negatieve elektrode altijd op de plaats van - MET
de pijn
zal lage galvanische component hebben
plaatselijke hyperaemie/huidverbrandingsrisico
door intensiteit op μA-niveau verwaarloosbaar
risico op huidverbranding
PRO : voordeel voor langere behandelingen
CON : mA-stromen hebben waarschijnlijk
slechts een zeer gering plaatselijk effect+
o Zorg ervoor dat je de het stroomtype kan herkenen bij de pulse shape
→ Soms wordt dit weergegeven op het scherm
o Modulatie van de microstroom is belangrijk
o Pulsvorm veranderd in het lichaam door filtering door de huid en onderhuidse lagen.
LAB EXERCISE
Het aanpassen van de pulse shape heeft eigenlijk weinig verschil in de behandeling
2
,2.2. Frequency
De frequentie wordt ook wel RATE (R) of PULSE RATE (PR) of CYCLES PER SECONDE (C/S)= verhouding
= s 1 genoemd.
Deze kan handmatig worden ingesteld of voorgeprogrammeerd.
De frequentie is gekoppeld aan het gewenste effect = pijnvermindering op basis van PDM.
Ondanks dat, zijn sommige van de exacte effecten van frequentie zijn nog onbekend.
LAB EXERCISE
Lage frequentie zorgt ervoor dat er aparte stimuli worden gegenereerd
Hoge frequentie zorgt voor een meer constante stimuli
Bij een lage frequentie kan je gebruik maken van een hoge intensiteit
Bij een hoge frequentie kan je gebruik maken van een lage intensiteit
Ondanks veel onderzoek geen consensus → soms empirisch
2.3. Pulse width
= de tijdsduur van elke groep stimulatiepulsen
o Goed onderzocht
o Frequentieselectie in verband met de PDM’s en afferente zenuwen
o Handmatig aan te passen of voorgeprogrammeerd
o Meestal pulse width (PW of W) of pulse time genoemd
3
, TENS MET/MENS
Pulse width ∆10 -300 µsec ∆1-800ms
LAB EXERCISE
Low pulse width = de intensiteit kan zeer hoog worden ingesteld
High pulse width = de stroom intensiteit wordt zeer sterk gevoeld en dus beter minder hoog
ingesteld
Niet voelbaar
2.4. Pulse interval
o Sommige soorten stroom (b.v. TENS) worden onderbroken, sommige niet (b.v.
o Pulsinterval is er in verschillende soorten: ingebouwd in de pulsvorm of opzettelijk
handmatig te selecteren
o Het gebruik van de intervaloptie varieert naargelang de toepassingen in hoofdstuk 1(PDC) en
2 (MSC)
o Pulsinterval valt hoofdzakelijk uiteen in twee subtypes: interpuls- en intrapulsinterval
4
PAIN DECREASING CURRENTS
1. The endorphin experiment
Bij het uitvoeren van deze therapie komen er 3 soorten thresholds aanwezig.
Deze worden de S – M – N tresholds genoemd :
o Sensory threshold = niveau van eerste waarneming van elektrische stroom
o Motor threshold = niveau van eerste waarneming van motorische activiteit
o Nocisensory threshold = niveau van pijndrempel/intolerantie
Wanneer deze drempels voor de tweede keer achter elkaar worden getest dan ga je zien dat de
waardes van de drempels verschillen. De drempels zullen waarschijnlijk hoger liggen dan de keer
hiervoor. Dit komt door gewenning waardoor er een daling zal optreden van de geleidingssnelheid.
1.1. TENS behandeling
Tijdens deze behandeling wordt aan de aangedane hand gemeten waar de N-threshold zich bevind.
Hierna worden de elektroden aan de andere hand geconnecteerd. Het toestel wordt ingesteld met
de volgende parameters :
→ Positief ventraal (rood)
→ Negatief dorsaal (zwart)
→ dubbele laag spons op de
huid
Na de behandeling van 40 minuten wordt de N-threshold opnieuw getest aan de aangedane hand.
Bij 50% van de mensen zal er tijdens de behandeling endorfine vrijkomen die ervoor zal zorgen dat
de drempel wordt verhoogd. Zoals vermeld is dit dus niet bij alle personen zo. Men kan er vanuit
gaan dat wanneer de behandeling de eerste keer niet werkt, ze voor deze patiënt nooit zullen
werken.
1
,2. Parameters
2.1. Pulse shape
Monofasisch Bifasisch
Bewuste keuze voor polariserend effect aan de lage huidbelasting, zelfs bij hoge mA van
+ or - elektrode TENS-stroom
→ Door afwezigheid galvanische component
MET - TENS
→ Negatieve elektrode altijd op de plaats van - MET
de pijn
zal lage galvanische component hebben
plaatselijke hyperaemie/huidverbrandingsrisico
door intensiteit op μA-niveau verwaarloosbaar
risico op huidverbranding
PRO : voordeel voor langere behandelingen
CON : mA-stromen hebben waarschijnlijk
slechts een zeer gering plaatselijk effect+
o Zorg ervoor dat je de het stroomtype kan herkenen bij de pulse shape
→ Soms wordt dit weergegeven op het scherm
o Modulatie van de microstroom is belangrijk
o Pulsvorm veranderd in het lichaam door filtering door de huid en onderhuidse lagen.
LAB EXERCISE
Het aanpassen van de pulse shape heeft eigenlijk weinig verschil in de behandeling
2
,2.2. Frequency
De frequentie wordt ook wel RATE (R) of PULSE RATE (PR) of CYCLES PER SECONDE (C/S)= verhouding
= s 1 genoemd.
Deze kan handmatig worden ingesteld of voorgeprogrammeerd.
De frequentie is gekoppeld aan het gewenste effect = pijnvermindering op basis van PDM.
Ondanks dat, zijn sommige van de exacte effecten van frequentie zijn nog onbekend.
LAB EXERCISE
Lage frequentie zorgt ervoor dat er aparte stimuli worden gegenereerd
Hoge frequentie zorgt voor een meer constante stimuli
Bij een lage frequentie kan je gebruik maken van een hoge intensiteit
Bij een hoge frequentie kan je gebruik maken van een lage intensiteit
Ondanks veel onderzoek geen consensus → soms empirisch
2.3. Pulse width
= de tijdsduur van elke groep stimulatiepulsen
o Goed onderzocht
o Frequentieselectie in verband met de PDM’s en afferente zenuwen
o Handmatig aan te passen of voorgeprogrammeerd
o Meestal pulse width (PW of W) of pulse time genoemd
3
, TENS MET/MENS
Pulse width ∆10 -300 µsec ∆1-800ms
LAB EXERCISE
Low pulse width = de intensiteit kan zeer hoog worden ingesteld
High pulse width = de stroom intensiteit wordt zeer sterk gevoeld en dus beter minder hoog
ingesteld
Niet voelbaar
2.4. Pulse interval
o Sommige soorten stroom (b.v. TENS) worden onderbroken, sommige niet (b.v.
o Pulsinterval is er in verschillende soorten: ingebouwd in de pulsvorm of opzettelijk
handmatig te selecteren
o Het gebruik van de intervaloptie varieert naargelang de toepassingen in hoofdstuk 1(PDC) en
2 (MSC)
o Pulsinterval valt hoofdzakelijk uiteen in twee subtypes: interpuls- en intrapulsinterval
4
