Reflectieverslag motiverende gespreksvoering 1
Diagnostisch assessment
Naam student: Danique Hoogland Vak: Motiverende gespreksvoering 1
Studentnummer: 500808513 Docent: L.M. Goudswaard
E-mail: Datum: 16-12-2021
,Inhoudsopgave
Inleiding 2
Reflectie 3
Slot 7
Literatuurlijst 8
1
,Inleiding
Binnen het werkveld van de sociaal juridische dienstverlening wordt steeds meer gestreefd
naar het vergroten van de zelfredzaamheid van cliënten. Het vergroten van zelfredzaamheid
veronderstelt een verandering van gedrag bij een cliënt. Om tot verandering van gedrag te
komen en bekende patronen te doorbreken is de motivatie van de cliënt een belangrijke
factor. Tijdens het vak ‘motiverende gespreksvoering’ wordt hier daarom uitgebreid
aandacht aan besteed (Hogeschool van Amsterdam, 2021).
Het eerste blok wordt afgesloten door middel van een oefengesprek met een trainingsacteur
en het schrijven van een reflectieverslag. Ik heb het oefengesprek met de trainingsacteur
gehad en naar aanleiding daarvan een reflectieverslag geschreven. Dit reflectieverslag ligt
hier voor u. In dit verslag ga ik in op mijn oefengesprek met de trainingsacteur en reflecteer
ik op mijn eigen handelen. Dit doe ik aan de hand van de theorie uit het boek ‘van adviseren
naar motiveren’ (Kuiper & De Laat, 2015).
2
, Reflectie
Mijn doel
Mijn doel met de cliënt was om dieper op zijn situatie (leefgebieden) in te gaan. Ik wilde de
motivatie van de cliënt voor het schuldhulpverleningstraject in kaart brengen en vergroten.
Ik wilde dat de cliënt in zou zien dat hij een schuldhulpverleningstraject nodig heeft en dat
stoppen met zijn onderneming voor nu het beste zou zijn.
Doel cliënt
De cliënt stond voor het blok: of stoppen met zijn onderneming en in de bijstand raken of
doorgaan met zijn onderneming, maar dan zonder schuldhulpverlening van de gemeente.
Het doel van de cliënt was om meer inzicht te krijgen in zijn situatie, zodat hij de knoop door
kon hakken.
Reflectie engageren
Ik ben het gesprek met de cliënt begonnen door te engageren. Dit deed ik door de cliënt
welkom te heten en aan te geven dat ik het fijn vond dat hij er weer was. Zo hoopte ik dat
de cliënt zich welkom voelde. “Ben ik welkom?” is namelijk een vraag die een cliënt zichzelf
bewust of onbewust kan stellen tijdens de fase van het engageren (Kuiper & De Laat, 2015).
Daarna heb ik een korte samenvatting gegeven van wat de cliënt en ik twee weken geleden
hadden besproken tijdens ons eerste gesprek. Vervolgens heb ik gevraagd hoe het voor
de cliënt was om hier weer te zijn. Deze vraag stelde ik omdat dit een mooie startvraag is.
Daarbij gaf ik de cliënt op deze manier de ruimte om zijn eventuele emoties te benoemen
(Kuiper & De Laat, 2015).
De cliënt antwoordde dat hij het spannend vond om er weer te zijn. Ik vroeg waarom de
cliënt het spannend vond. Hier vroeg ik door. Zo wilde ik laten merken dat ik het gevoel
van de cliënt belangrijk vond. Als de cliënt dit voelt, dan kan dit namelijk zorgen voor een
goede werkrelatie (Kuiper & De Laat, 2015). Dat is wat ik wilde.
Ik heb alleen geleerd om waarom-vragen te vermijden. Dit kan namelijk de indruk wekken
dat ik de cliënt ter verantwoording roep en dit kan een verdedigende reactie oproepen.
(Kuiper & De Laat, 2015). De cliënt schoot niet in de verdediging, maar voor de zekerheid
wil ik de vraag een volgende keer anders formuleren. Zo kan ik bijvoorbeeld vragen wat het
maakt dat de cliënt het spannend vindt om er weer te zijn.
Als ik terugkijk dan vind ik dat ik te weinig tijd heb besteed aan het engageren. Ik heb
de cliënt alleen welkom geheten en gevraagd hoe het voor hem was om er weer te zijn.
Engageren hoeft niet lang te duren, maar ik vind dit erg kort door de bocht. Ik was vrij
zenuwachtig en daardoor vergat ik wat ik nog meer kon doen om te engageren. Er is
geen wrijving ontstaan tussen mij en de cliënt, maar dit had naar mijn idee wel gekund.
Een volgende keer wil ik meer tijd besteden aan het engageren. Zo kan ik bijvoorbeeld
ook nog vragen wat voor de cliënt het meest belangrijk is in zijn leven en waar hij zich het
meest zorgen over maakt. Op die manier kan ik een belangrijke opening vinden tot wat de
cliënt motiveert. Ook kan ik zo informatie krijgen over wat de cliënt wil bespreken. De cliënt
kan op deze manier het gevoel krijgen dat ik hij de ruimte krijgt om zijn verhaal te doen en
dit zorgt voor een goede werkrelatie. Daarbij kan ik zo een goede overstap maken naar het
focussen (Kuiper & De Laat, 2015). Dit neem ik mee naar een volgende keer.
3
Diagnostisch assessment
Naam student: Danique Hoogland Vak: Motiverende gespreksvoering 1
Studentnummer: 500808513 Docent: L.M. Goudswaard
E-mail: Datum: 16-12-2021
,Inhoudsopgave
Inleiding 2
Reflectie 3
Slot 7
Literatuurlijst 8
1
,Inleiding
Binnen het werkveld van de sociaal juridische dienstverlening wordt steeds meer gestreefd
naar het vergroten van de zelfredzaamheid van cliënten. Het vergroten van zelfredzaamheid
veronderstelt een verandering van gedrag bij een cliënt. Om tot verandering van gedrag te
komen en bekende patronen te doorbreken is de motivatie van de cliënt een belangrijke
factor. Tijdens het vak ‘motiverende gespreksvoering’ wordt hier daarom uitgebreid
aandacht aan besteed (Hogeschool van Amsterdam, 2021).
Het eerste blok wordt afgesloten door middel van een oefengesprek met een trainingsacteur
en het schrijven van een reflectieverslag. Ik heb het oefengesprek met de trainingsacteur
gehad en naar aanleiding daarvan een reflectieverslag geschreven. Dit reflectieverslag ligt
hier voor u. In dit verslag ga ik in op mijn oefengesprek met de trainingsacteur en reflecteer
ik op mijn eigen handelen. Dit doe ik aan de hand van de theorie uit het boek ‘van adviseren
naar motiveren’ (Kuiper & De Laat, 2015).
2
, Reflectie
Mijn doel
Mijn doel met de cliënt was om dieper op zijn situatie (leefgebieden) in te gaan. Ik wilde de
motivatie van de cliënt voor het schuldhulpverleningstraject in kaart brengen en vergroten.
Ik wilde dat de cliënt in zou zien dat hij een schuldhulpverleningstraject nodig heeft en dat
stoppen met zijn onderneming voor nu het beste zou zijn.
Doel cliënt
De cliënt stond voor het blok: of stoppen met zijn onderneming en in de bijstand raken of
doorgaan met zijn onderneming, maar dan zonder schuldhulpverlening van de gemeente.
Het doel van de cliënt was om meer inzicht te krijgen in zijn situatie, zodat hij de knoop door
kon hakken.
Reflectie engageren
Ik ben het gesprek met de cliënt begonnen door te engageren. Dit deed ik door de cliënt
welkom te heten en aan te geven dat ik het fijn vond dat hij er weer was. Zo hoopte ik dat
de cliënt zich welkom voelde. “Ben ik welkom?” is namelijk een vraag die een cliënt zichzelf
bewust of onbewust kan stellen tijdens de fase van het engageren (Kuiper & De Laat, 2015).
Daarna heb ik een korte samenvatting gegeven van wat de cliënt en ik twee weken geleden
hadden besproken tijdens ons eerste gesprek. Vervolgens heb ik gevraagd hoe het voor
de cliënt was om hier weer te zijn. Deze vraag stelde ik omdat dit een mooie startvraag is.
Daarbij gaf ik de cliënt op deze manier de ruimte om zijn eventuele emoties te benoemen
(Kuiper & De Laat, 2015).
De cliënt antwoordde dat hij het spannend vond om er weer te zijn. Ik vroeg waarom de
cliënt het spannend vond. Hier vroeg ik door. Zo wilde ik laten merken dat ik het gevoel
van de cliënt belangrijk vond. Als de cliënt dit voelt, dan kan dit namelijk zorgen voor een
goede werkrelatie (Kuiper & De Laat, 2015). Dat is wat ik wilde.
Ik heb alleen geleerd om waarom-vragen te vermijden. Dit kan namelijk de indruk wekken
dat ik de cliënt ter verantwoording roep en dit kan een verdedigende reactie oproepen.
(Kuiper & De Laat, 2015). De cliënt schoot niet in de verdediging, maar voor de zekerheid
wil ik de vraag een volgende keer anders formuleren. Zo kan ik bijvoorbeeld vragen wat het
maakt dat de cliënt het spannend vindt om er weer te zijn.
Als ik terugkijk dan vind ik dat ik te weinig tijd heb besteed aan het engageren. Ik heb
de cliënt alleen welkom geheten en gevraagd hoe het voor hem was om er weer te zijn.
Engageren hoeft niet lang te duren, maar ik vind dit erg kort door de bocht. Ik was vrij
zenuwachtig en daardoor vergat ik wat ik nog meer kon doen om te engageren. Er is
geen wrijving ontstaan tussen mij en de cliënt, maar dit had naar mijn idee wel gekund.
Een volgende keer wil ik meer tijd besteden aan het engageren. Zo kan ik bijvoorbeeld
ook nog vragen wat voor de cliënt het meest belangrijk is in zijn leven en waar hij zich het
meest zorgen over maakt. Op die manier kan ik een belangrijke opening vinden tot wat de
cliënt motiveert. Ook kan ik zo informatie krijgen over wat de cliënt wil bespreken. De cliënt
kan op deze manier het gevoel krijgen dat ik hij de ruimte krijgt om zijn verhaal te doen en
dit zorgt voor een goede werkrelatie. Daarbij kan ik zo een goede overstap maken naar het
focussen (Kuiper & De Laat, 2015). Dit neem ik mee naar een volgende keer.
3
