Voorbereiding AFPF - week 3 - les 3
- De locatie van de neusholten, pharynx, larynx en trachea benoemen
Neusholten: Achter elk neusgat ligt een grote holte waarvan de wanden worden gevormd
door verschillende botten van het gezicht. De rechter- en linker neusholte worden
gescheiden door het septum, een perpendicular blad van bot en kraakbeen, gevormd
door het ploegschaarbeen en het os ethmoidale en ook het kraakbeen dat het voorste
gedeelte van de neus vormt.
Pharynx ( keel ): de pharynx is een gang van zo’n 12 tot 14 centimeter en bevindt zich
achter de neusholte ( nasopharynx ), achter de mondholte ( oropharynx ) en bestaat
verder nog uit het laryngeale gedeelte van de pharynx ( laryngopharynx ).
Larynx ( strottenhoofd ): verbindt de laryngopharynx ( tong- en keelholte ) en de trachea (
luchtpijp ). Hij ligt voor de laryngopharynx en de derde, vierde, vijfde en zesde
halswervel.
Trachea: is een verlenging van de larynx en loopt verder tot aan ongeveer de hoogte van
de vijfde rugwervel, waar hij bij de carina wordt gesplitst in de linker en rechter primaire
bronchus of stambronchus.
- De structuur van de neusholten relateren aan hun ademhalingsfunctie.
De structuur: De rechter- en linker neusholte worden gescheiden door het septum, een
perpendicular blad van bot en kraakbeen, gevormd door het ploegschaarbeen en het os
ethmoidale(zeefbeen) en ook het kraakbeen dat het voorste gedeelte van de neus vormt.
De bovenzijde bestaat uit de ossa nasales(neusbeen), het os frontale(voorhoofdsbeen),
de lamina cribrosa(deel van het zeefbeen) van het os ethmoidale en het os
sphenoidale(wiggenbeen).
De bodem bestaat uit de bovenzijde van de mondholte, die bestaat uit het harde
verhemelte voorin en het zachte verhemelte achterin. Het harde verhemelte bestaat uit
de maxilla en ossa palatina en het zachte verhemelte bestaat uit onwillekeurige spieren.
Functie: in de neusholte wordt ingeademde lucht verwarmd, bevochtigd en gefilterd. De
drie uitstekende conchae nasales ( neusschelpen ) vergroten het oppervlak en
veroorzaken turbulentie, waardoor de ingeademde lucht over het hele neus oppervlak
wordt verspreid. De grote oppervlakte zorgt voor maximale opwarming, bevochtiging en
filtering.
- De structuur van de pharynx en larynx relateren aan zijn functie.
Structuur van de larynx: De larynx bestaat uit negen onregelmatige gevormde
kraakbeenderen die door ligamenten en membranen met elkaar verbonden zijn. De
belangrijkste kraakbeenderen zijn:
- Hyaline kraakbeen > een thyroid, een cricoid en twee arytenoid kraakbeenderen
- Elastisch fibro kraakbeen > epiglottis
, Functie:
- Geluid produceren > de toonhoogte van de stem hangt af van de lengte en
spanning van de stembanden.
De luidheid van de stemt hangt af van de kracht waarmee de stembanden trillen.
Hoe groter de kracht van de uitgeademde lucht, hoe harder de stembanden trillen
en hoe harder het geluid van de stem.
De resonantie of klankkleur hangt af van de mond, de positie van de tong en de
lippen, de gezichtsspieren en de lucht in de paranasale sinussen.
- Spraak > wordt geproduceerd wanneer de tong, de wangen en de lippen de
geluiden versterken en manipuleren die door de stembanden geproduceerd
worden.
- Bescherming van de onderste luchtwegen > tijdens het slikken beweegt de larynx
omhoog waardoor de opening van de larynx naar de pharynx wordt afgesloten.
- Doorgang voor lucht > de larynx verbindt de pharynx aan de bovenkant aan de
luchtpijp eronder.
- Bevochtigen, filteren en opwarmen > deze processen gaan door terwijl
ingeademde lucht de larynx passeert.
Structuur van de pharynx: De wanden van de pharynx bestaan uit het slijmvlies,
submucosa en gladde spieren.
De gladde spieren:
- helpen de pharynx permanent open te houden zodat de ademhaling niet
belemmerd wordt
De submucosa:
- bevat veel aan mucosa geassocieerd lymfoïd weefsel dat dienst doet als
bescherming tegen infectie
De slijmvliezen:
- vormt in de nasopharynx een geheel met het neusslijmvlies en bestaat uit het
cilinderepitheel met trilharen
- bestaat in de oro- en laryngopharynx uit taaier meerlagig plaveiselepitheel en
vormt een geheel met het mond- en slokdarmslijmvlies.
Functie: De pharynx heeft meerdere functies. Dit zijn:
- Doorgang voor lucht en voedsel > lucht passeert door de naso- en oropharynx,
voedsel door de oro- en laryngopharynx.
- Opwarming en bevochtiging > de lucht wordt op zijn weg naar de longen verder
verwarmd en bevochtigd, net zoals in de neus.
- Gehoor > de tuba auditiva, die van de nasopharynx naar het middenoor loopt,
laat lucht in het middenoor toe die dezelfde druk als het buitenoor en het
trommelvlies heeft.
- Bescherming > De lymfecellen in het reticulaire bindweefsel van de neus en
keelamandelen produceert antilichamen in reactie op ingeslikte of ingeademde
antigenen.
- Spraak > als resonantiekamer voor de larynx helpt de pharynx samen met de
sinussen de stem zijn eigen individuele kenmerken te geven.
- Smaak > zenuwuiteinde
- De locatie van de neusholten, pharynx, larynx en trachea benoemen
Neusholten: Achter elk neusgat ligt een grote holte waarvan de wanden worden gevormd
door verschillende botten van het gezicht. De rechter- en linker neusholte worden
gescheiden door het septum, een perpendicular blad van bot en kraakbeen, gevormd
door het ploegschaarbeen en het os ethmoidale en ook het kraakbeen dat het voorste
gedeelte van de neus vormt.
Pharynx ( keel ): de pharynx is een gang van zo’n 12 tot 14 centimeter en bevindt zich
achter de neusholte ( nasopharynx ), achter de mondholte ( oropharynx ) en bestaat
verder nog uit het laryngeale gedeelte van de pharynx ( laryngopharynx ).
Larynx ( strottenhoofd ): verbindt de laryngopharynx ( tong- en keelholte ) en de trachea (
luchtpijp ). Hij ligt voor de laryngopharynx en de derde, vierde, vijfde en zesde
halswervel.
Trachea: is een verlenging van de larynx en loopt verder tot aan ongeveer de hoogte van
de vijfde rugwervel, waar hij bij de carina wordt gesplitst in de linker en rechter primaire
bronchus of stambronchus.
- De structuur van de neusholten relateren aan hun ademhalingsfunctie.
De structuur: De rechter- en linker neusholte worden gescheiden door het septum, een
perpendicular blad van bot en kraakbeen, gevormd door het ploegschaarbeen en het os
ethmoidale(zeefbeen) en ook het kraakbeen dat het voorste gedeelte van de neus vormt.
De bovenzijde bestaat uit de ossa nasales(neusbeen), het os frontale(voorhoofdsbeen),
de lamina cribrosa(deel van het zeefbeen) van het os ethmoidale en het os
sphenoidale(wiggenbeen).
De bodem bestaat uit de bovenzijde van de mondholte, die bestaat uit het harde
verhemelte voorin en het zachte verhemelte achterin. Het harde verhemelte bestaat uit
de maxilla en ossa palatina en het zachte verhemelte bestaat uit onwillekeurige spieren.
Functie: in de neusholte wordt ingeademde lucht verwarmd, bevochtigd en gefilterd. De
drie uitstekende conchae nasales ( neusschelpen ) vergroten het oppervlak en
veroorzaken turbulentie, waardoor de ingeademde lucht over het hele neus oppervlak
wordt verspreid. De grote oppervlakte zorgt voor maximale opwarming, bevochtiging en
filtering.
- De structuur van de pharynx en larynx relateren aan zijn functie.
Structuur van de larynx: De larynx bestaat uit negen onregelmatige gevormde
kraakbeenderen die door ligamenten en membranen met elkaar verbonden zijn. De
belangrijkste kraakbeenderen zijn:
- Hyaline kraakbeen > een thyroid, een cricoid en twee arytenoid kraakbeenderen
- Elastisch fibro kraakbeen > epiglottis
, Functie:
- Geluid produceren > de toonhoogte van de stem hangt af van de lengte en
spanning van de stembanden.
De luidheid van de stemt hangt af van de kracht waarmee de stembanden trillen.
Hoe groter de kracht van de uitgeademde lucht, hoe harder de stembanden trillen
en hoe harder het geluid van de stem.
De resonantie of klankkleur hangt af van de mond, de positie van de tong en de
lippen, de gezichtsspieren en de lucht in de paranasale sinussen.
- Spraak > wordt geproduceerd wanneer de tong, de wangen en de lippen de
geluiden versterken en manipuleren die door de stembanden geproduceerd
worden.
- Bescherming van de onderste luchtwegen > tijdens het slikken beweegt de larynx
omhoog waardoor de opening van de larynx naar de pharynx wordt afgesloten.
- Doorgang voor lucht > de larynx verbindt de pharynx aan de bovenkant aan de
luchtpijp eronder.
- Bevochtigen, filteren en opwarmen > deze processen gaan door terwijl
ingeademde lucht de larynx passeert.
Structuur van de pharynx: De wanden van de pharynx bestaan uit het slijmvlies,
submucosa en gladde spieren.
De gladde spieren:
- helpen de pharynx permanent open te houden zodat de ademhaling niet
belemmerd wordt
De submucosa:
- bevat veel aan mucosa geassocieerd lymfoïd weefsel dat dienst doet als
bescherming tegen infectie
De slijmvliezen:
- vormt in de nasopharynx een geheel met het neusslijmvlies en bestaat uit het
cilinderepitheel met trilharen
- bestaat in de oro- en laryngopharynx uit taaier meerlagig plaveiselepitheel en
vormt een geheel met het mond- en slokdarmslijmvlies.
Functie: De pharynx heeft meerdere functies. Dit zijn:
- Doorgang voor lucht en voedsel > lucht passeert door de naso- en oropharynx,
voedsel door de oro- en laryngopharynx.
- Opwarming en bevochtiging > de lucht wordt op zijn weg naar de longen verder
verwarmd en bevochtigd, net zoals in de neus.
- Gehoor > de tuba auditiva, die van de nasopharynx naar het middenoor loopt,
laat lucht in het middenoor toe die dezelfde druk als het buitenoor en het
trommelvlies heeft.
- Bescherming > De lymfecellen in het reticulaire bindweefsel van de neus en
keelamandelen produceert antilichamen in reactie op ingeslikte of ingeademde
antigenen.
- Spraak > als resonantiekamer voor de larynx helpt de pharynx samen met de
sinussen de stem zijn eigen individuele kenmerken te geven.
- Smaak > zenuwuiteinde
