H3
Paragraaf 1
Een verzorgingsstaat is een samenleving waarin de overheid zich garant stelt voor
noodzakelijk geachte materiële en immateriële voorzieningen voor alle burgers. De overheid
is een reguleringsmechanisme waarbij regulering plaatsvindt door de staat op basis van de
wetten. Als de overheid de zorg regelt heeft dat als voordeel dat er voor iedereen zorg is,
iedereen wordt het zelfde behandelt, gelijkheid. Een nadeel is dat er geen keuze is, iedereen
krijgt hetzelfde en ook moet iedereen meebetalen, ook als je zelf geen zorg nodig hebt.
Ook kan de zorg geregeld worden door de markt. Dit is een reguleringsmechanisme waarbij
individuen in vrijheid keuzes maken op basis van wederkerigheid. De zorgvragers kunnen zelf
bepalen welke zorgvraag zij hebben en wat ze daarvoor willen betalen. De zorgaanbieders
bepalen welke zorg ze willen leveren en hoeveel ze daarvoor betaald willen krijgen. Op die
manier kunnen familieleden zelf rechtstreeks de zorg inkopen. Een voordeel van de markt is
dat er veel keuzevrijheid is, maar ook kan de zorg heel duur worden waardoor niet iedereen de
behoefte zorg kan krijgen.
Mantelzorg is een voorbeeld van regulering via het particulier initiatief. Dat is een
reguleringsmechanisme waarbij mensen elkaar ondersteunen zonder winstoogmerk op basis
van solidariteit of affectie. Mensen helpen elkaar omdat ze vinden dat het zo hoort. Hierbij
staan naastenliefde en solidariteit voorop. Een voordeel is dat de banden tussen mensen in de
samenleving worden versterkt en de samenleving geen geld in de vorm van belastingen en
premies betalen, maar wanneer mensen geen sociaal netwerk hebben is er ook geen
ondersteuning.
Bij zorg moet gekozen worden uit deze 3 reguleringsmechanismes die samen de welfare
triangle vormen. Ook is het mogelijk om combinaties te vinden tussen deze 3.
Sociaaldemocraten, zoals de SP en de PVDA, vinden dat de overheid de zorg moet regelen.
Dit komt omdat zij gelijkheid hoop op hun waardenlijst hebben staan wat de overheid het best
kan geven. Liberalisme vindt de markt de beste oplossing. Liberalen hebben vrijheid als
centrale waarde in hun ideologie en zij geloven dat de markt mensen de meeste vrijheid biedt.
Christendemocraten kiezen voor particulier initiatief. Zij gaan ervan uit dat mensen in de
samenleving elkaar nodig hebben en voor elkaar moeten zorgen.
Paragraaf 2
De kinderwet van Houten verbood kinderarbeid van kinderen tot twaalf jaar in fabrieken. De
kinderwet werd in het parlement aangenomen na een uitvoerige discussie over de vraag waar
de verantwoordelijkheid van ouders eindigt en die van de overheid begint. Deze wet wordt
vaak gezien als het begin van de sociale wetgeving in Nederland en daarmee ook als het begin
van de verzorgingsstaat. Externe effecten zijn gevolgen van tegenslag en problemen voor
anderen dan de direct getroffenen. Bijvoorbeeld ziekte van 1 iemand kan gevolgen hebben
voor anderen: arbeidskracht wegvallen en besmetting anderen. Het dilemma van de
collectieve actie zijn keuzeproblemen waarin individuele rationele keuzes kunnen leiden tot
collectief ongewenste gevolgen. Wetten kunnen dit effect tegen gaan. Interdependentie is een
begrip waarmee onderlinge of wederzijdse afhankelijkheid wordt aangeduid. Bijvoorbeeld dat
iedereen last heeft van gebrek aan scholing.
Paragraaf 1
Een verzorgingsstaat is een samenleving waarin de overheid zich garant stelt voor
noodzakelijk geachte materiële en immateriële voorzieningen voor alle burgers. De overheid
is een reguleringsmechanisme waarbij regulering plaatsvindt door de staat op basis van de
wetten. Als de overheid de zorg regelt heeft dat als voordeel dat er voor iedereen zorg is,
iedereen wordt het zelfde behandelt, gelijkheid. Een nadeel is dat er geen keuze is, iedereen
krijgt hetzelfde en ook moet iedereen meebetalen, ook als je zelf geen zorg nodig hebt.
Ook kan de zorg geregeld worden door de markt. Dit is een reguleringsmechanisme waarbij
individuen in vrijheid keuzes maken op basis van wederkerigheid. De zorgvragers kunnen zelf
bepalen welke zorgvraag zij hebben en wat ze daarvoor willen betalen. De zorgaanbieders
bepalen welke zorg ze willen leveren en hoeveel ze daarvoor betaald willen krijgen. Op die
manier kunnen familieleden zelf rechtstreeks de zorg inkopen. Een voordeel van de markt is
dat er veel keuzevrijheid is, maar ook kan de zorg heel duur worden waardoor niet iedereen de
behoefte zorg kan krijgen.
Mantelzorg is een voorbeeld van regulering via het particulier initiatief. Dat is een
reguleringsmechanisme waarbij mensen elkaar ondersteunen zonder winstoogmerk op basis
van solidariteit of affectie. Mensen helpen elkaar omdat ze vinden dat het zo hoort. Hierbij
staan naastenliefde en solidariteit voorop. Een voordeel is dat de banden tussen mensen in de
samenleving worden versterkt en de samenleving geen geld in de vorm van belastingen en
premies betalen, maar wanneer mensen geen sociaal netwerk hebben is er ook geen
ondersteuning.
Bij zorg moet gekozen worden uit deze 3 reguleringsmechanismes die samen de welfare
triangle vormen. Ook is het mogelijk om combinaties te vinden tussen deze 3.
Sociaaldemocraten, zoals de SP en de PVDA, vinden dat de overheid de zorg moet regelen.
Dit komt omdat zij gelijkheid hoop op hun waardenlijst hebben staan wat de overheid het best
kan geven. Liberalisme vindt de markt de beste oplossing. Liberalen hebben vrijheid als
centrale waarde in hun ideologie en zij geloven dat de markt mensen de meeste vrijheid biedt.
Christendemocraten kiezen voor particulier initiatief. Zij gaan ervan uit dat mensen in de
samenleving elkaar nodig hebben en voor elkaar moeten zorgen.
Paragraaf 2
De kinderwet van Houten verbood kinderarbeid van kinderen tot twaalf jaar in fabrieken. De
kinderwet werd in het parlement aangenomen na een uitvoerige discussie over de vraag waar
de verantwoordelijkheid van ouders eindigt en die van de overheid begint. Deze wet wordt
vaak gezien als het begin van de sociale wetgeving in Nederland en daarmee ook als het begin
van de verzorgingsstaat. Externe effecten zijn gevolgen van tegenslag en problemen voor
anderen dan de direct getroffenen. Bijvoorbeeld ziekte van 1 iemand kan gevolgen hebben
voor anderen: arbeidskracht wegvallen en besmetting anderen. Het dilemma van de
collectieve actie zijn keuzeproblemen waarin individuele rationele keuzes kunnen leiden tot
collectief ongewenste gevolgen. Wetten kunnen dit effect tegen gaan. Interdependentie is een
begrip waarmee onderlinge of wederzijdse afhankelijkheid wordt aangeduid. Bijvoorbeeld dat
iedereen last heeft van gebrek aan scholing.
