Samenvatting Biopsychosociale Pijnbehandeling

Biopsychosociale pijnbehandeling: Inleiding met focus op behandelprincipes

 Mensen met chronische pijn zijn 6 jaar ouder dan effectieve leeftijd
 Per 10 jaar leven met pijn daling van 1 jaar
 Meer kans op kanker en minder kans op overleving van kanker
 Risico op mortaliteit daalt bij verbeteren van leefstijlfactoren




- Levensstijl is slechter vanaf dat patiënten met chronische pijn hebben
 Minder zin of energie om gezond te kopen, fysieke activiteit, veel stress, …
- Roken is cruciaal om te vragen want impliceert de coping van patiënt
 Gaan niet makkelijk mee in gedragsverandering -> slechtere prognose
- Slaap is belangrijk!
 Korte termijn pijnstillers voorkomen herstel op lange termijn

7 adviezen op patiënten met pijn in beweging te krijgen

- Focus op lange termijn voordelen
 Pijn is geen waarschuwingssignaal meer
 Pijnkatastroferen -> interactie tussen lichaam en geeft
 Piekeren + hulpeloosheid + uitvergroten
 Activiteit DLPX + ACC + insula
- Minder opioïde pijnstilling
- Afleiding minder effectief
- Meer descenderende facilitatie
 Maladaptieve pijncognities en attitudes zijn barrière voor oefentherapie
 Pijneducatie brengt patiënt over barrière en verbetert overtuigingen maar is niet dé
oplossing




 Reconceptualisatie van pijn is belangrijk -> minder angstige manier kijken naar pijn


1

,  Moderne neurowetenschappelijke benadering
- 3 sessies pijneducatie
- 15 sessies oefentherapie hertrainen pijngeheugen
 50% minder pijn
 46% minder pijnkatastroferen
 30% minder angst
 32% minder waakzaamheid
 22% beter dagelijks functioneren
 27% minder centrale sensitisatie
- Pak eerst overtuigingen aan -> motivatie via goal setting
- Focus op doelen van patiënt
 Vermijden of persistentie




- Bouw enkel activiteiten op die vermeden worden
 Mobilisatie van immuuncellen tijdens oefeningen
 Parasympatische zenuwstelsel te weinig actief ->
slecht herstel



2

,- Verbeter stressbestendigheid
 Spouse criticism/hostility = partner antwoordt op pijn met irritatie, boosheid of frustratie
- Meer pijn en minder functie
- Meer distress
- Meer pijngedrag
- Meer geruststelling zoeken
- Minder sociaal support en meer isolatie
 Sociale steun zorgt voor minder stress
-
 Verhoogde glia-activiteit zorgt door IL-1 en IL-6 voor meer centrale sensitisatie
 Slecht slapen resulteert in herseninflammatie
 Glia is cruciaal voor slaapgenese -> zorgen voor reductie van activiteit in neuronen
 Medicatie geeft perceptie van beter slapen maar niet echt beter
 Slaap verbeteren bij chronische pijn
- Cognitieve gedragstherapie
- Acceptatie en commitment therapie
- Oefentherapie
 Brein moet slaapkamer en slaap opnieuw met elkaar verbinden




 Voeding kan slaap verstoren
 Wordt vaak privé gehouden
 Shared decision making
- Therapeut schetst opties -> op basis van therapieverwachtingen
- Therapeut informeert patiënt over best-evidence
- Patiënt beslist
 Zorgt voor betere therapeutische alliantie en betere therapietrouw
- Optimaliseer voeding
 Vettige voeding zorgt voor inflammatie -> centrale sensitisatie
 Gut-brain-axis
 Grote variëteit aan bacteriën in maag-darmstelsel is gezond -> door verschillende
gezonde voeding




3

, Biopsychosociale pijnbehandeling: Centrale sensitisatie -> sense en nonsense voor management
van chronische pijn

Centrale sensitisatie

 LPT = long term potentiation
 “Spam filter” werkt niet bij chronische
pijn




- Top down -> PFC – Th – PAG
- Pijnmatrix -> ACC – S1 – PFC –
Amyg – Insula




 Perceived injustice -> 30%
 Meer pijngedrag en meer opoïdgebruik

Nonsense van centrale sensitisatie

- De bron van nociceptie behandelen
 Signaal naar brein -> inflammatie
 Eliminatie van nociceptieve input -> botom-up behandeling
 Centrale sensitisatie kan geen alibi zijn om ineffectieve behandelingen toe te passen
- Centrally acting drugs -> niet nuttig
 Opoïden zorgen voor immuunfunctie
- Minder NK cellen
- Minder cytotoxiteit
 Antikanker immuniteit geïnhibeerd door opoïd
- Nociplastische pijn
 Pijn door stofwisseling
 Centrale sensitisatie -> geen link tussen nociplastische pijn en centrale sensitisatie




4