Communicatie Eindgesprek
Kennis:
Wat weet en begrijp je nu van voorlichting geven, aansluiten bij de patiënt en interactie bij het
informeren? En welke inzichten uit de literatuurstudie vind je vooral belangrijk?
Patiëntenvoorlichting is een samensmelting van het geven van:
- Patiënteninformatie: het accent ligt hierbij op de inhoud, denk hierbij aan informatie, rechten
van de patiënt, behandelplan etc.)
- Patiënteninstructie: het accent ligt op de overdracht. Rol van de patiënt bij een onderzoek,
voorbereiding op narcose en operatie, informatie over wat er gebeurt bij een onderzoek of
over de inname van medicijnen.
- Patiënteneducatie: leerproces, leren omgaan met een chronische ziekte, informatie over
leefregels en risico’s
- Patiëntenbegeleiding: humanitaire doelstelling; steun verlenen. Behandeling, de ziekte en de
gevolgen helpen te verdragen, verwerken van slecht nieuws, etc.
Deze vier punten kunnen, indien nodig, alle vier terugkomen in een voorlichtingsgesprek. Bij de
stap openstaan kan je namelijk vooral de patiënt begeleiden met de zaken waar hij/zij mee zit.
Hierdoor krijg je een beeld van de behoefte van de patiënt en of hij meer behoefte heeft aan
informatie, instructie en/of educatie. Als er geen rekening wordt gehouden met de behoefte van de
patiënt is de kans groot dat er niets mee wordt gedaan door de patiënt omdat hij hier zelf het nut
niet van inziet.
Ook is het van uiterst belang dat de informatie, instructie of educatie samen met de patiënt gebeurt
en dat het niet een monoloog wordt en dat er ook ondersteunende middelen worden gebruikt. De
piramide van bales laat dit ook zien. Door er samen over te praten blijft er dus veel meer bij de
patiënt hangen dan wanneer dit niet gebeurd. Vooral het zelf laten herhalen van de patiënt zou
volgens deze piramide uitermate goed werken bij het onthouden van de verworven informatie.
, Als verpleegkundige heb je verschillende
doelen met het geven van voorlichting. In
de eerste plaatst is het belangrijk om de
verhouding tussen gezondheidsvoorlichting,
gezondheidspromotie en
patiëntenvoorlichting helder te krijgen. Zelf
had ik altijd het idee dat dit meer ging om
primaire preventie, het vermijden van
directe risico’s voor de gezondheid. Maar
tijdens dit blok werd het me duidelijk dat het eigenlijk meer ging om
de secundaire preventie (het bevorderen van gedrag dat er toe kan
leiden dat, mits in een vroeg stadium, de ontwikkeling van de ziekte
kan worden omgekeerd of gestopt) en zelfs nog meer om het gebied
van de tertiaire preventie (geheel geïntegreerd in de zorg voor
mensen met een acute of chronische aandoening)
Praktische vaardigheden:
Wat lukt je al om in de praktijk te brengen en wat levert nog moeilijkheden op? Wat heb je geleerd
van je eigen gesprekke en die van andere over deze praktijk?
Iedere keer heb ik een eigen leerdoel wat ik mee heb genomen aan van het vorige gesprek. Mijn
eerste leerdoel wat ik had opgesteld voor mezelf was minder glimlachen van de spanning, tijdens de
gesprekken met de simulatiepatiënt. Toen ik het filmpje terug keek van mijn laatste gesprek, zag ik
dat dit al veel beter ging.
Mijn nieuwe leerdoel wat ik meeneem uit het laatste gesprek is dat ik meer structuur moet houden
in het gesprek. Voor de volgende periode wil ik me hier dus ook wat dieper onderzoek naar doen. Dit
onderwerp kwam wel al terug in mijn werkmodel. Maar nu ik merk dat ik hier meer moeite mee heb
dat wat ik voorheen dacht, zal ik hier ook nog wel weer even opnieuw naar moeten kijken. Want hoe
ik dit op wil gaan lossen weet ik nog niet. Ik merkte wel dat ik het ook vergeten ben om in het begin
van mijn gesprek ook de structuur te benoemen. Dit is denk ik wel een goede stap in de juiste
richting. Ook merkte ik dat, toen ik mijn analyse uitschreef, dat ik ook bij de uitleg ineens overstapte
naar een ander onderwerp zonder dat ik dit door had. De patiënt vroeg zelf wel naar deze informatie.
Het feit dat ik hier meteen op in ging laat wel zien dat ik af kan wijken van de dingen die ik zelf had
voorbereid en dat ik dus kan inspelen op de informatiebehoeften van de patiënt. Dat is wel al iets dat
ik geleerd heb uit de praktijk. Omdat dit tijdens mijn eerste gesprek wel mis ging en toen ben ik er
ook over na gaan denken over hoe dat nu beter kon. Ik ben me daarom meer gaan verdiepen in
meerdere onderwerpen en goed blijven luisteren naar wat de patiënt voor informatie wilde krijgen.
, Insert gespreksanalyse
Kennis:
Wat weet en begrijp je nu van voorlichting geven, aansluiten bij de patiënt en interactie bij het
informeren? En welke inzichten uit de literatuurstudie vind je vooral belangrijk?
Patiëntenvoorlichting is een samensmelting van het geven van:
- Patiënteninformatie: het accent ligt hierbij op de inhoud, denk hierbij aan informatie, rechten
van de patiënt, behandelplan etc.)
- Patiënteninstructie: het accent ligt op de overdracht. Rol van de patiënt bij een onderzoek,
voorbereiding op narcose en operatie, informatie over wat er gebeurt bij een onderzoek of
over de inname van medicijnen.
- Patiënteneducatie: leerproces, leren omgaan met een chronische ziekte, informatie over
leefregels en risico’s
- Patiëntenbegeleiding: humanitaire doelstelling; steun verlenen. Behandeling, de ziekte en de
gevolgen helpen te verdragen, verwerken van slecht nieuws, etc.
Deze vier punten kunnen, indien nodig, alle vier terugkomen in een voorlichtingsgesprek. Bij de
stap openstaan kan je namelijk vooral de patiënt begeleiden met de zaken waar hij/zij mee zit.
Hierdoor krijg je een beeld van de behoefte van de patiënt en of hij meer behoefte heeft aan
informatie, instructie en/of educatie. Als er geen rekening wordt gehouden met de behoefte van de
patiënt is de kans groot dat er niets mee wordt gedaan door de patiënt omdat hij hier zelf het nut
niet van inziet.
Ook is het van uiterst belang dat de informatie, instructie of educatie samen met de patiënt gebeurt
en dat het niet een monoloog wordt en dat er ook ondersteunende middelen worden gebruikt. De
piramide van bales laat dit ook zien. Door er samen over te praten blijft er dus veel meer bij de
patiënt hangen dan wanneer dit niet gebeurd. Vooral het zelf laten herhalen van de patiënt zou
volgens deze piramide uitermate goed werken bij het onthouden van de verworven informatie.
, Als verpleegkundige heb je verschillende
doelen met het geven van voorlichting. In
de eerste plaatst is het belangrijk om de
verhouding tussen gezondheidsvoorlichting,
gezondheidspromotie en
patiëntenvoorlichting helder te krijgen. Zelf
had ik altijd het idee dat dit meer ging om
primaire preventie, het vermijden van
directe risico’s voor de gezondheid. Maar
tijdens dit blok werd het me duidelijk dat het eigenlijk meer ging om
de secundaire preventie (het bevorderen van gedrag dat er toe kan
leiden dat, mits in een vroeg stadium, de ontwikkeling van de ziekte
kan worden omgekeerd of gestopt) en zelfs nog meer om het gebied
van de tertiaire preventie (geheel geïntegreerd in de zorg voor
mensen met een acute of chronische aandoening)
Praktische vaardigheden:
Wat lukt je al om in de praktijk te brengen en wat levert nog moeilijkheden op? Wat heb je geleerd
van je eigen gesprekke en die van andere over deze praktijk?
Iedere keer heb ik een eigen leerdoel wat ik mee heb genomen aan van het vorige gesprek. Mijn
eerste leerdoel wat ik had opgesteld voor mezelf was minder glimlachen van de spanning, tijdens de
gesprekken met de simulatiepatiënt. Toen ik het filmpje terug keek van mijn laatste gesprek, zag ik
dat dit al veel beter ging.
Mijn nieuwe leerdoel wat ik meeneem uit het laatste gesprek is dat ik meer structuur moet houden
in het gesprek. Voor de volgende periode wil ik me hier dus ook wat dieper onderzoek naar doen. Dit
onderwerp kwam wel al terug in mijn werkmodel. Maar nu ik merk dat ik hier meer moeite mee heb
dat wat ik voorheen dacht, zal ik hier ook nog wel weer even opnieuw naar moeten kijken. Want hoe
ik dit op wil gaan lossen weet ik nog niet. Ik merkte wel dat ik het ook vergeten ben om in het begin
van mijn gesprek ook de structuur te benoemen. Dit is denk ik wel een goede stap in de juiste
richting. Ook merkte ik dat, toen ik mijn analyse uitschreef, dat ik ook bij de uitleg ineens overstapte
naar een ander onderwerp zonder dat ik dit door had. De patiënt vroeg zelf wel naar deze informatie.
Het feit dat ik hier meteen op in ging laat wel zien dat ik af kan wijken van de dingen die ik zelf had
voorbereid en dat ik dus kan inspelen op de informatiebehoeften van de patiënt. Dat is wel al iets dat
ik geleerd heb uit de praktijk. Omdat dit tijdens mijn eerste gesprek wel mis ging en toen ben ik er
ook over na gaan denken over hoe dat nu beter kon. Ik ben me daarom meer gaan verdiepen in
meerdere onderwerpen en goed blijven luisteren naar wat de patiënt voor informatie wilde krijgen.
, Insert gespreksanalyse
