FACULTADE DE CIENCIAS DA EDUCACIÓN
GRAO DE PEDAGOXÍA
HISTORIA DA EDUCACIÓN
Maria Lucía Iglesias Da Cunha
Ano académico: 2019-2020
MARTÍN SARMIENTO
CLIS_01
Grupo: 4
BARRIO CORRAL, NEREA
, Por que Martín Sarmiento é o patrón da Facultade de Ciencias da Educación?
Na miña opinión, é un autor polifacético galego moi importante para a educación, posto que
é o maior representante do realismo pedagóxico.
Foi importante tamén nas cuestións relacionadas coa lingua galega e con todo o relacionado
coa educación da infancia.
Como afirma unha parte do texto, era un gran lector e escritor, e segundo vimos na parte da
súa biografía, podemos observar como abundan os seus escritos desde que tiña apenas uns
7 anos.
Ademais, este autor reforza moito a crenza na capacidade transformadora da educación e
defende un naturalismo pedagóxico, xunto coa apreciación de que un maestro debe coñecer
o país no que vive e ten que ter unha intención e vontade de educar para exercitar as
facultades do discípulo.
Podemos ver un claro interese pola infancia por parte do autor, algo que se demostra no
texto Fray Martín Sarmiento. La educación de la niñez y de la juventud, posto que se
presentan unha gran cantidade de obras relacionadas con esta temática; o que deixa
entrever que o autor consideraba a educación un tema moi relevante e de moi grande
importancia.
Cabe destacar tamén a denuncia que realiza sobre a pésima calidade da gramática da
lingua latina da súa época e de que os escribáns ou persoas que se dedicaban a transcribir
os escritos, debían ser persoas cautelosas no referente á ortografía e non debían escribir ou
transcribir os saberes de calquera maneira, senón dunha maneira formal, clara e correcta.
Polo tanto, todo isto, mostra que era unha persoa moi interesada na escritura e literatura,
pero non só nisto, senón que tamén lle daba importancia á forma en que se educaba e ás
características e habilidades que debía ter un/unha mestre/a para educar e instruir dunha
forma correcta.
A pesar de que foi xulgado por moitas persoas, foi un grande ilustrado idealista que, a pesar
de non seguir ningún tipo de “sistema” como se di no texto, tiña unhas ideas moi claras:
seguía a natureza; algo que se debe facer tamén na educación, posto que, a pesar de que
ben é certo que a educación é política, a ideoloxía non o é todo para a educación e moitas
veces debemos deixar isto ao lado para lograr unha educación máis uinversal e para todos,
algo que se pode intentar conseguir ao seguir as pautas de Sarmiento a pesar de que
pertencera a unha orde relixiosa, xa que o feito de ser relixioso non lle negaba o feito de que
tivese unha mentalidade moi avanzada para a súa época, tanto por todo o visto
anteriormente, como polo feito de que cría que tanto os homes coma as mulleres contan
coas mesmas aptitudes, algo que, aínda a día de hoxe, é incrible ou impensable por moitas
1
GRAO DE PEDAGOXÍA
HISTORIA DA EDUCACIÓN
Maria Lucía Iglesias Da Cunha
Ano académico: 2019-2020
MARTÍN SARMIENTO
CLIS_01
Grupo: 4
BARRIO CORRAL, NEREA
, Por que Martín Sarmiento é o patrón da Facultade de Ciencias da Educación?
Na miña opinión, é un autor polifacético galego moi importante para a educación, posto que
é o maior representante do realismo pedagóxico.
Foi importante tamén nas cuestións relacionadas coa lingua galega e con todo o relacionado
coa educación da infancia.
Como afirma unha parte do texto, era un gran lector e escritor, e segundo vimos na parte da
súa biografía, podemos observar como abundan os seus escritos desde que tiña apenas uns
7 anos.
Ademais, este autor reforza moito a crenza na capacidade transformadora da educación e
defende un naturalismo pedagóxico, xunto coa apreciación de que un maestro debe coñecer
o país no que vive e ten que ter unha intención e vontade de educar para exercitar as
facultades do discípulo.
Podemos ver un claro interese pola infancia por parte do autor, algo que se demostra no
texto Fray Martín Sarmiento. La educación de la niñez y de la juventud, posto que se
presentan unha gran cantidade de obras relacionadas con esta temática; o que deixa
entrever que o autor consideraba a educación un tema moi relevante e de moi grande
importancia.
Cabe destacar tamén a denuncia que realiza sobre a pésima calidade da gramática da
lingua latina da súa época e de que os escribáns ou persoas que se dedicaban a transcribir
os escritos, debían ser persoas cautelosas no referente á ortografía e non debían escribir ou
transcribir os saberes de calquera maneira, senón dunha maneira formal, clara e correcta.
Polo tanto, todo isto, mostra que era unha persoa moi interesada na escritura e literatura,
pero non só nisto, senón que tamén lle daba importancia á forma en que se educaba e ás
características e habilidades que debía ter un/unha mestre/a para educar e instruir dunha
forma correcta.
A pesar de que foi xulgado por moitas persoas, foi un grande ilustrado idealista que, a pesar
de non seguir ningún tipo de “sistema” como se di no texto, tiña unhas ideas moi claras:
seguía a natureza; algo que se debe facer tamén na educación, posto que, a pesar de que
ben é certo que a educación é política, a ideoloxía non o é todo para a educación e moitas
veces debemos deixar isto ao lado para lograr unha educación máis uinversal e para todos,
algo que se pode intentar conseguir ao seguir as pautas de Sarmiento a pesar de que
pertencera a unha orde relixiosa, xa que o feito de ser relixioso non lle negaba o feito de que
tivese unha mentalidade moi avanzada para a súa época, tanto por todo o visto
anteriormente, como polo feito de que cría que tanto os homes coma as mulleres contan
coas mesmas aptitudes, algo que, aínda a día de hoxe, é incrible ou impensable por moitas
1
