Case Study
Verminderde mobiliteit bij oedeem
(1)
Naam: Lisa den Hartog
Studentnummer:
Studieonderdeel: Case Study
Studiegidsnummer: 4523AFSIPR
Inleverdatum: 03/03/2025
Aantal woorden exclusief voorblad, inhoudsopgave, tabellen, figuren, interview en
bronnenlijst: 3500
Examinator: (1e) en (2e)
pag. 1
,Inhoudsopgave
1. Inleiding……………………………………………………………………………….……3
2. Gevalsbeschrijving…………..…………..…………..…………..…………..……………..4
2.1 Medische diagnose…………..…………..…………..…………..…………..……………..4
2.2 Pathofysiologie…………..…………..…………..…………..…………..…………………4
2.3 Gevolgen van de ziekte…………..…………..…………..…………..…………..…………4
2.4 ICF-model…………..…………..…………..…………..…………..…………..………….5
2.5 Verpleegkundige diagnose…………..…………..…………..…………..…………………6
2.6 Multidisciplinaire taakverdeling…………..…………..…………..…………..…………...7
3. Gezondheidsprobleem…………..…………..…………..…………..…………..…………7
4. Methoden…………..…………..…………..…………..…………..…………..…………...8
4.1 Database…………………………………………………………………………………...8
4,2 In- en exclusiecriteria……………………………………………………………………...8
4.3 Pico, searchstring en filters………………………………………………………………..8
5. Verdieping…………..………..…………..…………..…………..…………..……….....9,10
6. Bespreking…………..…………..…………..…………..…………..…………..……...…11
6.1 Beschikbare interventies…………..…………..…………..…………..…………..……...11
6.2 Werkingsmechanisme en aangrijpingspunt…………………………………………...11,12
6.3 Haalbaarheid en aanvaardbaarheid……………………………………………………...12
6.4 Besluit……………………………………………………………………………………..13
7. Discussie, conclusie en aanbeveling…………..…………..…………..…………..……......
7.1 Discussie…………..…………..…………..…………..…………….................................13
7.2 Conclusie…………..…………..…………..…………..…………..…………..………….13
7.3 Aanbeveling…………..…………..…………..…………..…………..…………..……….14
8. Bronnenlijst…………..…………..…………..…………..…………..…………..……….15
pag. 2
, 1. Inleiding
Casus
Mevrouw Bakker* is een 79-jarige weduwe die samen met haar zoon in Purmerend woont. Haar twee
kinderen zijn zeer betrokken bij haar zorg, maar maken zich zorgen over haar gezondheid.
Ze is opgenomen vanwege recidiverende cellulitis, haar vijfde opname in anderhalf jaar. De infecties
veroorzaken hevige pijn en fysieke beperkingen en hebben een negatieve invloed op haar mobiliteit.
Door het ernstige oedeem ervaart ze een zwaar, pijnlijk en gespannen gevoel in haar benen, waardoor
ze nauwelijks zelfstandig kan lopen. Dit heeft geleid tot een toename inactiviteit, spierzwakte en
verdere complicaties zoals decubitus.
Daarnaast heeft de verminderde mobiliteit een grote impact op haar mentale welzijn. Ze voelt zich
afhankelijk en gefrustreerd en heeft weinig vertrouwen in de zorg. Ze is ervan overtuigd dat de
recidiverende cellulitis te maken heeft met een onjuiste behandeling en weigert daarom regelmatig
medische zorg. Ook haar terughoudendheid om deel te nemen aan mobiliserende interventies draagt
bij aan haar beperkte bewegingsmogelijkheden.
Bij opname zijn haar vitale functies als volgt: een bloeddruk van 140/85 mmHg, een pols van 95
slagen per minuut, een ademhalingsfrequentie van 14 per minuut, een saturatie van 97% en een
temperatuur van 37,9°C. Hoewel deze waarden grotendeels binnen de normale grenzen vallen, kan de
licht verhoogde temperatuur duiden op een aanhoudende of beginnende infectie.
Tijdens haar verblijf van anderhalve week in het ziekenhuis kreeg zij intraveneuze antibiotica en
compressietherapie om het oedeem te verminderen. Ondanks intensieve wondzorg en pijnstilling,
bleef mw. terughoudend in haar zorgacceptatie. Ze weigerde regelmatig medicatie en wondverzorging
en had weinig vertrouwen in de behandelplannen. Haar mobiliteit bleef beperkt door het oedeem, en er
ontstonden nieuwe smet- en decubitusplekken. De verpleegkundigen lopen vast in de zorgverlening
omdat mevrouw consequent weigert om te mobiliseren. De beperkte therapietrouw en haar afwerende
houding maken het lastig om een effectieve interventie te implementeren.
Na anderhalve week werd mw. Bakker met orale antibiotica ontslagen naar huis. Haar kinderen nemen
een groot deel van de zorg op zich, maar maken zich zorgen over haar therapietrouw en het risico op
een nieuwe ziekenhuisopname. Haar morbide obesitas, in combinatie met oedeem en terugkerende
infecties, verhoogt de kans op verdere complicaties en maakt het voor haar nog moeilijker om te
mobiliseren.
Hieruit volgt de volgende klinische onzekerheid:
“Wat is de meest geschikte verpleegkundige interventie om verminderde mobiliteit bij een patiënt met
oedeem bij cellulitis te bevorderen?”
*Deze casus is geanonimiseerd.
pag. 3
Verminderde mobiliteit bij oedeem
(1)
Naam: Lisa den Hartog
Studentnummer:
Studieonderdeel: Case Study
Studiegidsnummer: 4523AFSIPR
Inleverdatum: 03/03/2025
Aantal woorden exclusief voorblad, inhoudsopgave, tabellen, figuren, interview en
bronnenlijst: 3500
Examinator: (1e) en (2e)
pag. 1
,Inhoudsopgave
1. Inleiding……………………………………………………………………………….……3
2. Gevalsbeschrijving…………..…………..…………..…………..…………..……………..4
2.1 Medische diagnose…………..…………..…………..…………..…………..……………..4
2.2 Pathofysiologie…………..…………..…………..…………..…………..…………………4
2.3 Gevolgen van de ziekte…………..…………..…………..…………..…………..…………4
2.4 ICF-model…………..…………..…………..…………..…………..…………..………….5
2.5 Verpleegkundige diagnose…………..…………..…………..…………..…………………6
2.6 Multidisciplinaire taakverdeling…………..…………..…………..…………..…………...7
3. Gezondheidsprobleem…………..…………..…………..…………..…………..…………7
4. Methoden…………..…………..…………..…………..…………..…………..…………...8
4.1 Database…………………………………………………………………………………...8
4,2 In- en exclusiecriteria……………………………………………………………………...8
4.3 Pico, searchstring en filters………………………………………………………………..8
5. Verdieping…………..………..…………..…………..…………..…………..……….....9,10
6. Bespreking…………..…………..…………..…………..…………..…………..……...…11
6.1 Beschikbare interventies…………..…………..…………..…………..…………..……...11
6.2 Werkingsmechanisme en aangrijpingspunt…………………………………………...11,12
6.3 Haalbaarheid en aanvaardbaarheid……………………………………………………...12
6.4 Besluit……………………………………………………………………………………..13
7. Discussie, conclusie en aanbeveling…………..…………..…………..…………..……......
7.1 Discussie…………..…………..…………..…………..…………….................................13
7.2 Conclusie…………..…………..…………..…………..…………..…………..………….13
7.3 Aanbeveling…………..…………..…………..…………..…………..…………..……….14
8. Bronnenlijst…………..…………..…………..…………..…………..…………..……….15
pag. 2
, 1. Inleiding
Casus
Mevrouw Bakker* is een 79-jarige weduwe die samen met haar zoon in Purmerend woont. Haar twee
kinderen zijn zeer betrokken bij haar zorg, maar maken zich zorgen over haar gezondheid.
Ze is opgenomen vanwege recidiverende cellulitis, haar vijfde opname in anderhalf jaar. De infecties
veroorzaken hevige pijn en fysieke beperkingen en hebben een negatieve invloed op haar mobiliteit.
Door het ernstige oedeem ervaart ze een zwaar, pijnlijk en gespannen gevoel in haar benen, waardoor
ze nauwelijks zelfstandig kan lopen. Dit heeft geleid tot een toename inactiviteit, spierzwakte en
verdere complicaties zoals decubitus.
Daarnaast heeft de verminderde mobiliteit een grote impact op haar mentale welzijn. Ze voelt zich
afhankelijk en gefrustreerd en heeft weinig vertrouwen in de zorg. Ze is ervan overtuigd dat de
recidiverende cellulitis te maken heeft met een onjuiste behandeling en weigert daarom regelmatig
medische zorg. Ook haar terughoudendheid om deel te nemen aan mobiliserende interventies draagt
bij aan haar beperkte bewegingsmogelijkheden.
Bij opname zijn haar vitale functies als volgt: een bloeddruk van 140/85 mmHg, een pols van 95
slagen per minuut, een ademhalingsfrequentie van 14 per minuut, een saturatie van 97% en een
temperatuur van 37,9°C. Hoewel deze waarden grotendeels binnen de normale grenzen vallen, kan de
licht verhoogde temperatuur duiden op een aanhoudende of beginnende infectie.
Tijdens haar verblijf van anderhalve week in het ziekenhuis kreeg zij intraveneuze antibiotica en
compressietherapie om het oedeem te verminderen. Ondanks intensieve wondzorg en pijnstilling,
bleef mw. terughoudend in haar zorgacceptatie. Ze weigerde regelmatig medicatie en wondverzorging
en had weinig vertrouwen in de behandelplannen. Haar mobiliteit bleef beperkt door het oedeem, en er
ontstonden nieuwe smet- en decubitusplekken. De verpleegkundigen lopen vast in de zorgverlening
omdat mevrouw consequent weigert om te mobiliseren. De beperkte therapietrouw en haar afwerende
houding maken het lastig om een effectieve interventie te implementeren.
Na anderhalve week werd mw. Bakker met orale antibiotica ontslagen naar huis. Haar kinderen nemen
een groot deel van de zorg op zich, maar maken zich zorgen over haar therapietrouw en het risico op
een nieuwe ziekenhuisopname. Haar morbide obesitas, in combinatie met oedeem en terugkerende
infecties, verhoogt de kans op verdere complicaties en maakt het voor haar nog moeilijker om te
mobiliseren.
Hieruit volgt de volgende klinische onzekerheid:
“Wat is de meest geschikte verpleegkundige interventie om verminderde mobiliteit bij een patiënt met
oedeem bij cellulitis te bevorderen?”
*Deze casus is geanonimiseerd.
pag. 3
