Samenvatting week 4 en 5 Blok 1.2 Acne

Week 4:
Gewenste en ongewenste huidreacties:
Tijdens behandeling:
- Erytheem
- Pseudofrost
- Epidermolyse
- Frosting
- oedeemvorming

Na behandeling:
- oedeemvorming
- vervellen
- crustae
- tijdelijke verkleuring

Ongunstige neveneffecten:
Frequent optredende, te verwachten neveneffecten van alle soorten peelings zijn:
-oedeem,
- erytheem,
-vesikelvorming,
-schilfering,
-crustae,
-tijdelijke kleurveranderingen,
-vermoeidheid op de dag van en na de ingreep,
-pijn in het behandelde gebied.

Minder frequent (naar schatting 5-10%) optredende milde neveneffecten zijn:
-pigmentverschuivingen  zich uitend als hyperpigmentatie  hypopigmentatie  depigmentatie,
-het aanwezig zijn van demarcatielijnen,
-accentuering van naevi naevocellulares,
-langdurig aanwezig erytheem en pruritus,
-veranderingen van textuur van de huid  vergrote poriën  zichtbare demarcatielijnen 
teleangiëctastieën  ontstaan van milia.

Zeldzame (naar schatting < 5%) neveneffecten zijn:
-littekenvorming (hypertrofie, atrofie, keloïd; ectropion van het onderste ooglid),
-infecties (bacterieel, viraal, mycotisch),
-vertraagde wondgenezing.

Bij de diepe fenolpeelings moet men rekening houden met:
-cardiale aritmieën (te voorkomen door geen ‘full-face’-peeling uit te voeren)
-larynxoedeem (mogelijk gebaseerd op hypersensitiviteit op fenol- of etherdampen in een, door veel
roken, chronisch geïrriteerde larynx).

,Anatomie en fysiologie van de mens

H6.4 bloed

Bloed = vloeibaar weefsel (rood gekleurd)
Bloed = steunweefsel  bloedcellen omgeven door vloeibaar matrix
(bloedplasma)
Hoeveelheid bloed bij circa 70 kg = 7,5 % van lichaamsgewicht = circa 50 liter
45 % = bloedcellen
55 % = bloedplasma

Bloedcellen
Bloedcellen zweven rond in het bloedplasma
 erytrocyten (rode bloedcellen)  zuurstof transport
 leukocyten (witte bloedcellen)  afweer
 trombocyten (bloedplaatjes)  bloedstolling




Erytrocyten:
Gemiddeld 5 – 6 miljoen erytrocyten per mm3 bloed
95% van bloedcellen = erytrocyt  hematocriet
Hematocriet = relatieve erytrocytenvolume in het bloed
Mannen  40-50% hematocriet
Vrouwen  45-45% hematocriet

Erytrocyt = plat rond schijfje  indeuking aan onder- en bovenkant
 vervormbaar
 geen celkern
 geen mitochondriën  geen stofwisselingsactiviteit

De cel is bijna geheel gevuld met het eiwit  hemoglobine (Hb)
Hemoglobine = roodgekleurd eiwit met een ijzeratoom
 zuurstofbindend vermogen in zuurstofrijke omgeving (longen)
 laat de zuurstof los in zuurstofarme omgeving (actieve weefsels)
Diffusieafstand = hemoglobine zuurstof = overal klein
Levensduur = circa 120 dagen
Er wordt voortdurend nieuwe erytrocyten aangemaakt  rode beenmerg
Afbraak erytrocyten  ijzer en bilirubine blijven over
Bilirubine  bijwerkingen  ontlasting uitscheiding
Ijzer  herbruiken  inbouw nieuwe erytrocyten

,Leukocyten:
Gemiddeld 5 – 10 duizend per mm3 bloed
 grote cellen
 hebben een kern
 hebben organellen
 afweer lichaam  via leukodiapedese = bewegen richting kwade
 worden gevormd in het rode beenmerg en lymfatisch weefsel
 levensduur is enkele dagen tot enkele weken
Drie soorten leukocyten:

Granulocyten:
Granulae (korrels) in het cytoplasma
Grote kern en gelobd
Wordt gevormd in het rode beenmerg
Aspecifieke afweer
 wringen zich tussen de cellen van de caplillairwand de bloedbaan uit
Neutrofiele granulocyten  leukodiapedese  bewegen zich in de richting van de bacteriën
 fagocyteerde bacteriën worden verteerd

Eosinofiele granulocyten  enzymen maken om parasieten mee aan te vallen


Monocyten:
Grootste leukocyten
C-vormige kern
Wordt gevormd in het rode beenmerg
Aspecifieke afweer
Infectie  leukodiapedese  monocyten verlaten bloedbaan  veranderen in macrofagen 
ruimen ziekteverwekkende bacteriën en dode lichaamscellen op

Lymfocyten:
Relatief kleine cellen
Grote celkern
Wordt geproduceerd in het rode beenmerg en lymfatisch weefsel
Specifieke afweer
 bestrijden infecties  aantal lymfocyten neemt toe  immuniteit lichaam




B- lymfocyt T-lymfocyt

, Trombocyten:
Zeer kleine celfragmenten
Ontstaan door afsnoeringen van stamcellen  in het rode beenmerg
Circa 250.000-400.000 per mm3 bloed
Bestaat uit: celplasma met een grillig celmembraan
Bevatten  tromboplastinogeen  bloedstolling  bij beschadiging celmembraan

Bloedstelping:
Bloedvat gaat kapot  mechanismen treden op om bloedverlies te beperken
Zowel bij kleine bloedingen als grote bloedingen, onderhuidse bloedingen:
Vier processen treden op:
1. Lokale vasoconstrictie:
 gladde spiervezels in de wand van de arteriolen contraheren
 beperking bloedverlies


2. Propvorming:
 op de plek van beschadiging  trombocyten hechten zich
 onder invloed van stollingsfactor: antihemofilieglobuline (AHG)
 er ontstaat een vrij losse prop  gat wordt gedicht

3. Bloedstolling:
 tromboplastinogeen komt vrij uit beschadigde trombocyten
 stolsel bloed:
1. De trombocytenwand gaat kapot  tromboplastinogeen komt vrij
2. Tromboplastinogeen = inactief enzym  wordt geactiveerd tot tromboplastine =
trombokinase
3. Tromboplastine + elektrylyt Ca2+ vormen katalysator voor omzetten inactieve protrombine
 trombine
4. Trombine stimuleert de omzetting van inactieve plasma-eiwit fibrinogeen  in
onoplosbare taaie eiwit fibrine
5. Fibrinedraden vormen een dicht netwerk in de wondopening  bloedcellen worden
gevangen in het netwerk  er ontstaat een bloedstolsel
6. De fibrinedraden krimpen door uitdroging aan de lucht  wondranden worden naar elkaar
getrokken  stolsel wordt als het ware uitgeknepen  wondvocht
Wondvocht = bloedplasma zonder fibrinogeen
 er komt een korst
Hemostase = lokale vaatvernauwing, propvorming en bloedstolling samen

4. Weefselherstel
Na de hemostase  weefselherstel
Beschadigde weefsel  vormt plaatselijk histamine
Onder invloed van histamine  vasodilatatie (vaatverwijding)
 meer bloedtoevoer naar het te repareren gebied
 de huid is rondom de wond hierdoor roder
 er vindt extra celdeling / cel metabolisme plaats