samenvatting economisch recht

HOOFDSTUK 1 VRIJHEID VAN
ONDERNEMEN EN ALGEMENE
VERPLICHTINGEN VAN
ONDERNEMING
DE ONDERNEMING
1 Het uitoefenen van een economische activiteit is in het nieuwe ondernemingsbegrip
doorslaggevend om te bepalen wie een ‘onderneming’ is

Een onderneming is elk van volgende organisaties :
- iedere natuurlijke persoon die zelfstandig een beroepsactiviteit uitoefent
- iedere rechtspersoon
- iedere andere organisatie zonder rechtspersoonlijkheid



Deze zijn geen ondernemingen :

- iedere organisatie zonder rechtspersoonlijkheid die geen winstuitkering als doel
heeft en die ook in feite geen uitkeringen verricht aan haar leden of aan personen
die een beslissende invloed uitoefenen op het beleid van de organisatie
- iedere publieksrechtelijke rechtspersoon die geen goederen of diensten aanbiedt
op een markt
- de Federale Staat, de gewesten, de gemeenschappen, de provincies, de
gemeenten, de Franse / Vlaamse / Gemeenschappelijke gemeenschapscommissie
en de openbare centra voor maatschappelijk welzijn

 maatschappen
 vzw’s
 vrije beroepers zoals geneesheren en advocaten
 landbouwers

De economische bedrijvingheden van de overheid vallen niet onder het
ondernemingsbegrip. Nochtans worden de verrichtingen van bepaalde
overheidsbedrijven wel als economische activiteit beschouwd.

 De NMBS en bpost worden wel als onderneming beschouwd omdat zij als
overheidsbedrijven een economische activiteit uitoefenen.

2 Het vaststellen dat er sprake is van een onderneming, heeft belangrijke gevolgen. Zo
kunnen ondernemingen bv. failliet verklaard worden of in aanmerkingen komen voor
de maatregelen waarin wordt voorzien door het insolventierecht. De onderneming is
beschermd tegen oneerlijke parktijken van derden, bv door de merknaam te
deponeren.

, De bewijsmiddelen tegen ondernemingen zijn ook ruimer. De geschillen worden
behandeld voor een gespecialiseerde rechtbank, met name de
ondernemingsrechtbank.

Er wordt ter bescherming van derden een vermoeden gehanteerd dat elke verbintenis
van de onderneming een ondernemingsactiviteit is en dit tot het tegendeel bewezen
is.

DE VRIJE EN INTELLECTUELE BEROEPEN
Er bestaat geen officiële opsomming van alle vrije beroepen. Er zijn een aantal
gezamenlijke kenmerken zoals het bestaan van een deontologische code en een
wettelijke regeling voor toeging tot het beroep. Het gaat onder meer om
diplomavereisten en het volgen van een verplichte vorming.

Er zijn bv specifieke reglementeringen die bijzondere voorwaarden vastleggen voor de
uitoefening van het beroep :

- erkende accountants, fiscaal accountants, vastgoedmakelaars, psychologen,
advocaten, notarissen, architecten, medische en paramedische beroepen
( geneesheren, tandartsen, … )
 Voor al die beroepen werden ook specifieke beroepsfederaties opgericht.

‘vrije beroepen’ vallen als natuurlijke personen die op zelfstandige basis een
economische activiteit uitoefenen ook onder het nieuwe begrip onderneming

HET STATUUT VAN DE ONDERNEMER

DE TOEGANG TOT ONDERNEMINGSACTIVITEITEN


DE VRIJHEID VAN ONDERNEMEN
Elke burger is vrij om enige economische activiteit naar keuze uit te voeren. Het
merendeel van het regelgevend kader vinden we terug in Boek III van het WER. Deze
behandelt de vrijheid van vestiging, dienstverlening en algemene verplichtingen van de
ondernemingen.

In de huidige tijd is het van belang te beklemtonen dat de vrijheid van ondernemen
en van vrije- en eerlijke mededinging, een van de hoekstenen vormt van het
economisch recht van de EU.


DE JURIDISCHE BEVOEGDHEID

HANDELINGSBEKWAAMHEID
Om ondernemingsactiviteiten en commerciële verbintenissen te kunnen doen, moet men
juridisch bekwaam zijn. Men moet niet alleen rechtsbekwaam zijn, maar ook
handelingsbekwaam.

Elke meerderjarige burger is in principe volledig handelingsbekwaam. Er bestaan
hierop wel een aantal uitzonderingen, o.a. mensen met een geestesstoornis.

ONVERENIGBAARHEDEN