Arresten internationaal recht
Deel 2: de bronnen van het internationaal recht
Hoofdstuk 2: verdragen (afdeling 2: wat is een verdrag?)
Wat Wie Feiten
Maritieme Somalië v. MOU’s hebben in de regel niet de intentie om juridisch bindende gevolgen te creëren.
afbakening Kenya Uitzonderlijk kan uit de bewoordingen en de context toch het tegendeel blijken en zal
Indische met ook moeten besluiten dat het effectief om een ‘verdrag’ gaat.
Oceaan
(2017)
Hoofdstuk 3: internationaal gewoonterecht (afdeling 2: het materiële element:
statenpraktijk)
Wat Wie Feiten
Continentaal Duitsland v. Landen met grenzen aan de Noordzee hebben grenzen getrokken om hun continentaal
plat Denemarken en plat te bepalen. Nederland en Denemarken beroepen zich bij wijze van grensbepaling op
Noordzee- Nederland artikel 6 van de “Geneva Continental Shelf Convention” (equidistantieregel). Het verdrag
arrest is niet bindend t.a.v. Duitsland, want zij hebben het nooit geratificeerd. Het geschil werd
(1969) voor het IGH gebracht en pas in 1995 werden de grenzen geformaliseerd.
Er moet aanvaarding of erkenning zijn vanwege staten dat de praktijk een rechtsnorm
weerspiegelt, met name dat de praktijk door een rechtsregel wordt verplicht, toegelaten
of verboden.
Nottebohm- Liechtenstein v. De heer Nottebohm, een Duitser, vraagt in 1939 neutralisatie in Liechtenstein aan. De
arrest Guatemala voorwaarde hiervoor is dat hij ook geaccepteerd zal worden in een maatschappelijk
(1955) verband in Liechtenstein, ook dit vraagt hij aan. Nottebohm werkte voornamelijk in
Guatemala, maar reisde regelmatig naar Duitsland en Liechtenstein voor bezoek.
Uiteindelijk wordt de neutralisatie geaccepteerd, wat hem tot staatsburger van
Liechtenstein maakt. Guatemala accepteert de neutralisatie niet, omdat hij geen reden
heeft tot neutralisatie, geen familieleden,… Hij wil enkel neutralisatie omdat het een
neutraal land is. Waarop Liechtenstein een vraag voorlegt aan het Internationaal
gerechtshof. Guatemala krijgt gelijk.
IGH stelt vast dat staten zich er veelal van onthielden om diplomatieke bescherming uit
te oefenen ten gunste van genaturaliseerde personen die, wegens lange afwezigheid,
hun band met de staat hadden verbroken. Het Hof liet zich hierdoor inspireren om de
relevante gewoonterechtelijke regels inzake diplomatieke bescherming te bepalen.
Deze zaak doet uitschijnen dat de nationaliteit van een persoon maar ‘tegenstelbaar’ is
ten opzichte van een andere staat indien er een daadwerkelijke band bestaat met de
staat waarvan men de nationaliteit heeft. Zo besloot het IGH dat Liechtenstein, bij gebrek
aan dergelijke ‘genuine link’, geen diplomatieke bescherming kon uitoefenen t.o.v. een
persoon die door Guatemala was uitgewezen.
Nicaragua- Nicaragua v. VS VS levert wapens. Nicaragua startte een zaak tegen de VS omdat de VS ongeoorloofd
arrest gebruik zou gemaakt hebben van geweld.
(1986) Het VN-Handvest voorziet 2 uitzonderingen op het geweldverbod.
1) Een staat kan zelf, bij wijze van tijdelijke noodmaatregel, beroep doen op het recht op
zelfverdediging. Conform artikel 51 HVN veronderstelt een beroep op het recht op
zelfverdediging dat een staat het slachtoffer is van een ‘gewapende aanval’ (luidens de
rechtspraak van het IGH verwijst dit begrip naar een ‘ernstig’ gebruik van geweld).
Absolute consistentie is niet vereist. Het Hof boog zich in deze zaak over de vraag of het
Deel 2: de bronnen van het internationaal recht
Hoofdstuk 2: verdragen (afdeling 2: wat is een verdrag?)
Wat Wie Feiten
Maritieme Somalië v. MOU’s hebben in de regel niet de intentie om juridisch bindende gevolgen te creëren.
afbakening Kenya Uitzonderlijk kan uit de bewoordingen en de context toch het tegendeel blijken en zal
Indische met ook moeten besluiten dat het effectief om een ‘verdrag’ gaat.
Oceaan
(2017)
Hoofdstuk 3: internationaal gewoonterecht (afdeling 2: het materiële element:
statenpraktijk)
Wat Wie Feiten
Continentaal Duitsland v. Landen met grenzen aan de Noordzee hebben grenzen getrokken om hun continentaal
plat Denemarken en plat te bepalen. Nederland en Denemarken beroepen zich bij wijze van grensbepaling op
Noordzee- Nederland artikel 6 van de “Geneva Continental Shelf Convention” (equidistantieregel). Het verdrag
arrest is niet bindend t.a.v. Duitsland, want zij hebben het nooit geratificeerd. Het geschil werd
(1969) voor het IGH gebracht en pas in 1995 werden de grenzen geformaliseerd.
Er moet aanvaarding of erkenning zijn vanwege staten dat de praktijk een rechtsnorm
weerspiegelt, met name dat de praktijk door een rechtsregel wordt verplicht, toegelaten
of verboden.
Nottebohm- Liechtenstein v. De heer Nottebohm, een Duitser, vraagt in 1939 neutralisatie in Liechtenstein aan. De
arrest Guatemala voorwaarde hiervoor is dat hij ook geaccepteerd zal worden in een maatschappelijk
(1955) verband in Liechtenstein, ook dit vraagt hij aan. Nottebohm werkte voornamelijk in
Guatemala, maar reisde regelmatig naar Duitsland en Liechtenstein voor bezoek.
Uiteindelijk wordt de neutralisatie geaccepteerd, wat hem tot staatsburger van
Liechtenstein maakt. Guatemala accepteert de neutralisatie niet, omdat hij geen reden
heeft tot neutralisatie, geen familieleden,… Hij wil enkel neutralisatie omdat het een
neutraal land is. Waarop Liechtenstein een vraag voorlegt aan het Internationaal
gerechtshof. Guatemala krijgt gelijk.
IGH stelt vast dat staten zich er veelal van onthielden om diplomatieke bescherming uit
te oefenen ten gunste van genaturaliseerde personen die, wegens lange afwezigheid,
hun band met de staat hadden verbroken. Het Hof liet zich hierdoor inspireren om de
relevante gewoonterechtelijke regels inzake diplomatieke bescherming te bepalen.
Deze zaak doet uitschijnen dat de nationaliteit van een persoon maar ‘tegenstelbaar’ is
ten opzichte van een andere staat indien er een daadwerkelijke band bestaat met de
staat waarvan men de nationaliteit heeft. Zo besloot het IGH dat Liechtenstein, bij gebrek
aan dergelijke ‘genuine link’, geen diplomatieke bescherming kon uitoefenen t.o.v. een
persoon die door Guatemala was uitgewezen.
Nicaragua- Nicaragua v. VS VS levert wapens. Nicaragua startte een zaak tegen de VS omdat de VS ongeoorloofd
arrest gebruik zou gemaakt hebben van geweld.
(1986) Het VN-Handvest voorziet 2 uitzonderingen op het geweldverbod.
1) Een staat kan zelf, bij wijze van tijdelijke noodmaatregel, beroep doen op het recht op
zelfverdediging. Conform artikel 51 HVN veronderstelt een beroep op het recht op
zelfverdediging dat een staat het slachtoffer is van een ‘gewapende aanval’ (luidens de
rechtspraak van het IGH verwijst dit begrip naar een ‘ernstig’ gebruik van geweld).
Absolute consistentie is niet vereist. Het Hof boog zich in deze zaak over de vraag of het
