Psychologische interventies
(SOW-MPSGP11)
Cursuscoördinator:
Docent:
dr. Annette Koens-Custers
dr. Ellen Driessen
Toetsing
Open vragen tentamen 8 vragen met deelvragen
Per hoofdstuk moet je weten wat de kern is, welke therapie het beste werkt bij welke stoornis en
waarom.
1
,Effectiviteit van oplossingsgerichte korte therapie: Een
overkoepelende review van systematische reviews en meta-
analyses
Wat is Solution-Focused Brief Therapy
Solution-Focused Brief Therapy (SFBT) vertaald naar oplossingsgerichte korte therapie is een
psychotherapeutische benadering. Therapeuten gebruiken de specifieke taal van de cliënt om samen
oplossingen te construeren op basis van de beschrijving van de voorkeurstoekomst waarin het huidige
probleem geen invloed meer heeft op het leven van de cliënt en op analyse van successen uit het
verleden om het bewustzijn van reeds bestaande persoonlijke sterke punten en middelen te vergroten.
De positieve effecten hiervan zijn na gemiddeld 4 tot 6 sessies merkbaar.
Voordelen
De korte duur van deze therapievorm, in vergelijking met andere vormen, maakt SFBT een
kosteneffectieve optie voor zowel therapiezoekende individuen en het volksgezondheidsstelsel. Een
ander voordeel van SFBT is dat het geassocieerd is met een lager risico op burn-out voor clinici.
Veel verschillende positieve uitkomsten onafhankelijk van de leeftijd of cultuur van de cliënten
Goede therapeutische interventie voor depressieve symptomen en algemene mentale welzijn. Daarbij
laten cliënten progressie zien richting hun individuele behandeldoelen.
Het toepassen van meer dan 4 kerncomponenten is aanbevolen voor verhoogde betrouwbaarheid.
Vervolgonderzoek
Vergelijking studies met andere actieve controlegroepen en zelfde doel
bereiken in kortere tijd. Onderzoek moet meer informatie geven over de Heterogeniteit:
methodologie, interventie en demografie zodat systematisch reviews het Behandeling is
potentiële effect kan onderzoeken. Dit is van belang vanwege de overal anders
significante heterogeniteit.
2
,Artikel 1: Psychotherapie en Psychologische Behandelingen: De
Toekomst
Psychotherapie is erg veranderd door de jaren heen. Waar voorheen de
homogeniteit (overal hetzelfde samengesteld) hoog was, is het proces Homogeniteit:
tussen therapeuten nu niet meer in elkaar te herkennen. Dit resulteert in Behandeling is
verwarring en misverstanden. overal hetzelfde
Het is belangrijk op te merken dat de principes van evidence-based practice
(EBP) snel zijn geëvolueerd tot het punt waarop ze het kernbeleid vormen
in de meeste gezondheidszorgstelsels in de ontwikkelde wereld, inclusief de geestelijke
gezondheidszorg. Ten tweede, terwijl er in eerdere tijdperken weinig of geen bewijs bestond voor de
effecten van psychotherapie als maatstaven voor vermindering van psychopathologie of verbeteringen
in het functioneren, hebben we nu een schat aan bewijs over de werkzaamheid en effectiviteit of het
klinische nut van de behandeling.
Er zijn meerdere redenen voor de toename in bewijs. Ten eerste is er een dieper begrip ontstaan over
de natuur van fysieke en mentale stoornissen. Dit resulteerde direct in de ontwikkeling van
nauwkeuriger gerichte interventies voor de fysieke en mentale stoornissen dat nieuw afgebakende
pathologische kenmerken adresseert. Ook klinische onderzoeksmethodologieën die worden gebruikt
om nieuwe interventies te ontwikkelen en te evalueren, zijn in de afgelopen 10 jaar sterk verbeterd,
met name wat betreft de omvang van klinische onderzoeken, gegevensbeheerprocedures en
overwegingen bij experimenteel ontwerp om verstorende factoren uit te sluiten.
Twee interessante ontwikkelingen zijn:
1. Procedures verschillen tussen stoornissen in content en implementatie.
2. Behandelingen zijn afgeleid van verschillende theoretische benaderingen en er lijkt weinig
twijfel over te bestaan dat de traditionele "school" van psychotherapie minder belangrijk zal
worden, waarbij de lijnen die deze scholen afbakenen steeds vager worden naarmate het
bewijs zich opstapelt.
Echter blijft er een debat bestaan over de “common factors” en hun bijdrage in therapiesessies. Echter
is iedereen het eens dat we zouden moeten focussen op het integreren van procedures in het
gezondheidsstelsel en het onderwerpen van behandelingen aan empirisch onderzoek en zorgvuldige
objectieve beoordeling.
Medisch model
Het medisch model is een los en verschuivend metafoor dat 3 betekenissen lijkt te hebben:
1. Germ theory: reductionistische en lineaire causale modellen van de ontwikkeling van
psychopathologie.
De meesten zouden een meer veelomvattend bio-psycho-sociaal model gebruiken dat de
plasticiteit van breinfuncties, genexpressie, en het interacterende effect van de omgeving
meeneemt in de productie van psychopathologie.
2. Neiging onder artsen om psychopathologie medisch te behandelen; dat wil zeggen, om
medicijnen voor te schrijven.
3. Een algemeen ongemak om deel uit te maken van georganiseerde gezondheidszorgsystemen,
inclusief zowel de terminologie als de activiteiten die in deze systemen worden verwacht.
De grotere markt voor de diensten van degenen die psychotherapie geven, zou zijn voor het
bevorderen van een betere aanpassing, het oplossen van problemen in het leven, het uitwerken van
relaties, leren liefhebben en bemind worden, en persoonlijke groei. Daarom wordt voorgesteld om in
de toekomst twee soorten psychotherapie af te bakenen. De ene wordt stevig in onze opkomende
3
, gezondheidszorgsystemen geplaatst, zodat psychologische diensten een steeds grotere rol in deze
systemen zullen spelen ten voordele van iedereen. De andere, om het levensproces en de kwaliteit en
waarde van relaties te verbeteren, en om aanpassing en persoonlijke groei te bevorderen, behouden we
de traditionele benadering die door velen goed wordt geaccepteerd "psychotherapie".
4
(SOW-MPSGP11)
Cursuscoördinator:
Docent:
dr. Annette Koens-Custers
dr. Ellen Driessen
Toetsing
Open vragen tentamen 8 vragen met deelvragen
Per hoofdstuk moet je weten wat de kern is, welke therapie het beste werkt bij welke stoornis en
waarom.
1
,Effectiviteit van oplossingsgerichte korte therapie: Een
overkoepelende review van systematische reviews en meta-
analyses
Wat is Solution-Focused Brief Therapy
Solution-Focused Brief Therapy (SFBT) vertaald naar oplossingsgerichte korte therapie is een
psychotherapeutische benadering. Therapeuten gebruiken de specifieke taal van de cliënt om samen
oplossingen te construeren op basis van de beschrijving van de voorkeurstoekomst waarin het huidige
probleem geen invloed meer heeft op het leven van de cliënt en op analyse van successen uit het
verleden om het bewustzijn van reeds bestaande persoonlijke sterke punten en middelen te vergroten.
De positieve effecten hiervan zijn na gemiddeld 4 tot 6 sessies merkbaar.
Voordelen
De korte duur van deze therapievorm, in vergelijking met andere vormen, maakt SFBT een
kosteneffectieve optie voor zowel therapiezoekende individuen en het volksgezondheidsstelsel. Een
ander voordeel van SFBT is dat het geassocieerd is met een lager risico op burn-out voor clinici.
Veel verschillende positieve uitkomsten onafhankelijk van de leeftijd of cultuur van de cliënten
Goede therapeutische interventie voor depressieve symptomen en algemene mentale welzijn. Daarbij
laten cliënten progressie zien richting hun individuele behandeldoelen.
Het toepassen van meer dan 4 kerncomponenten is aanbevolen voor verhoogde betrouwbaarheid.
Vervolgonderzoek
Vergelijking studies met andere actieve controlegroepen en zelfde doel
bereiken in kortere tijd. Onderzoek moet meer informatie geven over de Heterogeniteit:
methodologie, interventie en demografie zodat systematisch reviews het Behandeling is
potentiële effect kan onderzoeken. Dit is van belang vanwege de overal anders
significante heterogeniteit.
2
,Artikel 1: Psychotherapie en Psychologische Behandelingen: De
Toekomst
Psychotherapie is erg veranderd door de jaren heen. Waar voorheen de
homogeniteit (overal hetzelfde samengesteld) hoog was, is het proces Homogeniteit:
tussen therapeuten nu niet meer in elkaar te herkennen. Dit resulteert in Behandeling is
verwarring en misverstanden. overal hetzelfde
Het is belangrijk op te merken dat de principes van evidence-based practice
(EBP) snel zijn geëvolueerd tot het punt waarop ze het kernbeleid vormen
in de meeste gezondheidszorgstelsels in de ontwikkelde wereld, inclusief de geestelijke
gezondheidszorg. Ten tweede, terwijl er in eerdere tijdperken weinig of geen bewijs bestond voor de
effecten van psychotherapie als maatstaven voor vermindering van psychopathologie of verbeteringen
in het functioneren, hebben we nu een schat aan bewijs over de werkzaamheid en effectiviteit of het
klinische nut van de behandeling.
Er zijn meerdere redenen voor de toename in bewijs. Ten eerste is er een dieper begrip ontstaan over
de natuur van fysieke en mentale stoornissen. Dit resulteerde direct in de ontwikkeling van
nauwkeuriger gerichte interventies voor de fysieke en mentale stoornissen dat nieuw afgebakende
pathologische kenmerken adresseert. Ook klinische onderzoeksmethodologieën die worden gebruikt
om nieuwe interventies te ontwikkelen en te evalueren, zijn in de afgelopen 10 jaar sterk verbeterd,
met name wat betreft de omvang van klinische onderzoeken, gegevensbeheerprocedures en
overwegingen bij experimenteel ontwerp om verstorende factoren uit te sluiten.
Twee interessante ontwikkelingen zijn:
1. Procedures verschillen tussen stoornissen in content en implementatie.
2. Behandelingen zijn afgeleid van verschillende theoretische benaderingen en er lijkt weinig
twijfel over te bestaan dat de traditionele "school" van psychotherapie minder belangrijk zal
worden, waarbij de lijnen die deze scholen afbakenen steeds vager worden naarmate het
bewijs zich opstapelt.
Echter blijft er een debat bestaan over de “common factors” en hun bijdrage in therapiesessies. Echter
is iedereen het eens dat we zouden moeten focussen op het integreren van procedures in het
gezondheidsstelsel en het onderwerpen van behandelingen aan empirisch onderzoek en zorgvuldige
objectieve beoordeling.
Medisch model
Het medisch model is een los en verschuivend metafoor dat 3 betekenissen lijkt te hebben:
1. Germ theory: reductionistische en lineaire causale modellen van de ontwikkeling van
psychopathologie.
De meesten zouden een meer veelomvattend bio-psycho-sociaal model gebruiken dat de
plasticiteit van breinfuncties, genexpressie, en het interacterende effect van de omgeving
meeneemt in de productie van psychopathologie.
2. Neiging onder artsen om psychopathologie medisch te behandelen; dat wil zeggen, om
medicijnen voor te schrijven.
3. Een algemeen ongemak om deel uit te maken van georganiseerde gezondheidszorgsystemen,
inclusief zowel de terminologie als de activiteiten die in deze systemen worden verwacht.
De grotere markt voor de diensten van degenen die psychotherapie geven, zou zijn voor het
bevorderen van een betere aanpassing, het oplossen van problemen in het leven, het uitwerken van
relaties, leren liefhebben en bemind worden, en persoonlijke groei. Daarom wordt voorgesteld om in
de toekomst twee soorten psychotherapie af te bakenen. De ene wordt stevig in onze opkomende
3
, gezondheidszorgsystemen geplaatst, zodat psychologische diensten een steeds grotere rol in deze
systemen zullen spelen ten voordele van iedereen. De andere, om het levensproces en de kwaliteit en
waarde van relaties te verbeteren, en om aanpassing en persoonlijke groei te bevorderen, behouden we
de traditionele benadering die door velen goed wordt geaccepteerd "psychotherapie".
4
