Werkopdrag 6
(Portefeulje)
Due 15 Oktober 2025
,AFK1503
Werkopdrag 6
(Portefeulje)
Due 15 Oktober 2025
DEEL 1: FONETIEK
Vraag 1: Fonetiese Transkripsie van Teks (A)
Fonetiese transkripsie behels die akkurate voorstelling van spraakklanke deur die
Internasionale Fonetiese Alphabet (IPA) te gebruik, 'n noodsaaklike tegniek vir fonetiese
en fonologiese analise (Ladefoged & Johnson, 2015). Hierdie transkripsie fokus op 'n
breë weergawe, wat primêre klanke aandui en allofoniese variasie minimeer.
Teks (A): "Niemand weet waarheen sy gegaan het nie. Eergister het sy nog
hereksamen geskryf. Haar familie wonder of hulle haar ooit weer sal sien. Die polisie
volg alle leidrade op."
Fonetiese Transkripsie: [nimant vɪət va:rɦɪ ən səi χəχa:n ɦɛt ni. ɪərχɪstər ɦɛt səi nɔχ ɦɪ
ərəksa:m χəskrəif. ɦa:r famɪlɪ vɔndər ɔf ɦələ ɦa:r ɔ:it vɪər sal sɪən. di pɔl ɪsɪ fɔlχ alə
ləidra:də ɔp.]
Kritiese Bespreking: Die voorgestelde transkripsie is 'n akkurate breë fonetiese
voorstelling van standaard Afrikaanse uitspraak:
• Vokale: Die transkripsie onderskei akkuraat tussen vokale soos die geslote-
middel, ongeronde voorklinker [ɪ] in woorde soos "niemand," "familie," "polisie,"
en "sien." Die skwa [ə] word korrek gebruik vir onbeklemtoonde lettergrepe in
woorde soos "gegaan," "hereksamen," "hulle," "alle," en "leidrade." Die diftonge,
byvoorbeeld [ɪət] in "weet" en [ɔ:it] in "ooit," word presies weergegee, wat
essensieel is vir die fonologiese struktuur van Afrikaanse vokale.
• Konsonante: Die stemlose velaarfrikatief [χ] vir 'g' (soos in "gegaan," "nog,"
"eergister") en die stemhebbende glottale frikatief [ɦ] vir 'h' (soos in "het," "haar,"
"hulle") is bepalende kenmerke van Afrikaanse fonetiek en differensieer dit van
, verwante Germaanse tale. Die Afrikaanse 'r' word hier as 'n algemene r-klank
aangedui, eerder as die retroflekse /r/ ([r]), aangesien dit tipies 'n alveolêre tril
([r]) of flap ([ɾ]) is in Afrikaans. Standaard transkripsies vir 's' ([s]) en 'f' ([f]) word
konsekwent toegepas.
• Klem en Intonasie: Hierdie breë transkripsie sluit nie gedetailleerde
intonasiekontoere in nie. Klem op hoofklemtoonlettergrepe word implisiet
aangedui deur die akkuraatheid van vokaal- en konsonantweergawe. Die
weglating van spesifieke intonasiepatrone (bv. stygende of dalende toon) is 'n
inherente kenmerk van 'n breë transkripsie.
• Grense: Spasiëring tussen woorde dui woordgrense aan. Die afwesigheid van
spesifieke pouse-simbole stem ooreen met die konvensies van 'n breë
transkripsie (Le Roux & Pienaar, 1994), wat fokus op die fonemiese realisering
eerder as die prosodiese detail.