H6 Rococo & classicisme (18e eeuw)
In de 18e eeuw zijn er tegengestelde opvatting over kunst.
In bouwkunst, beeldende kunst en muziek ontstaat de rococo. De rococo is
populair in Duistland en Frankrijk tijdens de lange reageerperiode van Lodewijk
XV.
De speelse variant van de Italiaanse barokstijl wordt gekenmerkt door sterke
emoties en een overvloed aan versieringen en ornamenten.
De 18e eeuw is ook de eeuw van de verlichting. De filosofische en politieke
stroming laat zicht leiden door het verstand, i.p.v. door emoties. De Verlichting,
met nadruk op rationeel en wetenschappelijk denken, zorgt voor een hernieuwde
waardering van de kunst uit de klassieke oudheid, wat resulteert in het
classicisme.
Op basis van de klassieke voorbeelden worden er allerlei regels voor de kunsten
opgesteld.
Elegantie
Frankrijk 1715 Lodewijk XV aan de macht, toen hij macht had verzwakte
organisatie van voorganger Lodewijk de
XIV.
De adel krijgt meer vrijheid om zich te
richten op eigen luxe en genot, passend
bij Lodewijks motto: na ons de
zonvloed, oftewel wie dan leeft, wie dan
zorgt.
Motto geldt ook voor de lagere adel, die in
en rond Parijs luxe paleizen bouwt en een
onbezorgd leven leidt.
Edelen besteden veel aandacht aan het
elegant verfraaien van interieurs.
Stijl waarin ze dat doen, is de Rococo.
Rococo afgeleid van ‘rocaille’ ( grillig
gevormde schelp)
asymmetrische decoraties lijken op schelpvormen.
Rococo doet beroep op zintuigen en gevoel, bovenhand echter verstand.
De Salon de la Princesse (ca. 1735–1740) in het paleis Soubise is een voorbeeld
van een rococo-interieur. Door veel stucwerk en schilderingen lijken de muren en
het plafond in elkaar over te vloeien. Grote ramen, spiegels, kristal.
De kleurstelling van rococo-interieurs doet denken aan pasteltinten.
Kamermuziek (kamerconcerten) onder lage adel & rijke burgerij onderdeel
luxueuze levensstijl.
Bachs muziek behoort tot barok: combineerde melodie, harmonie, ritme &
diverse muziekstijlen op originele manier.
In de 18e eeuw zijn er tegengestelde opvatting over kunst.
In bouwkunst, beeldende kunst en muziek ontstaat de rococo. De rococo is
populair in Duistland en Frankrijk tijdens de lange reageerperiode van Lodewijk
XV.
De speelse variant van de Italiaanse barokstijl wordt gekenmerkt door sterke
emoties en een overvloed aan versieringen en ornamenten.
De 18e eeuw is ook de eeuw van de verlichting. De filosofische en politieke
stroming laat zicht leiden door het verstand, i.p.v. door emoties. De Verlichting,
met nadruk op rationeel en wetenschappelijk denken, zorgt voor een hernieuwde
waardering van de kunst uit de klassieke oudheid, wat resulteert in het
classicisme.
Op basis van de klassieke voorbeelden worden er allerlei regels voor de kunsten
opgesteld.
Elegantie
Frankrijk 1715 Lodewijk XV aan de macht, toen hij macht had verzwakte
organisatie van voorganger Lodewijk de
XIV.
De adel krijgt meer vrijheid om zich te
richten op eigen luxe en genot, passend
bij Lodewijks motto: na ons de
zonvloed, oftewel wie dan leeft, wie dan
zorgt.
Motto geldt ook voor de lagere adel, die in
en rond Parijs luxe paleizen bouwt en een
onbezorgd leven leidt.
Edelen besteden veel aandacht aan het
elegant verfraaien van interieurs.
Stijl waarin ze dat doen, is de Rococo.
Rococo afgeleid van ‘rocaille’ ( grillig
gevormde schelp)
asymmetrische decoraties lijken op schelpvormen.
Rococo doet beroep op zintuigen en gevoel, bovenhand echter verstand.
De Salon de la Princesse (ca. 1735–1740) in het paleis Soubise is een voorbeeld
van een rococo-interieur. Door veel stucwerk en schilderingen lijken de muren en
het plafond in elkaar over te vloeien. Grote ramen, spiegels, kristal.
De kleurstelling van rococo-interieurs doet denken aan pasteltinten.
Kamermuziek (kamerconcerten) onder lage adel & rijke burgerij onderdeel
luxueuze levensstijl.
Bachs muziek behoort tot barok: combineerde melodie, harmonie, ritme &
diverse muziekstijlen op originele manier.
