Samenvatting Gedragswetenschappen 3.1 leerdoelen

Lee

Gedragswetenschappen 3.1




Romy Ber
Hogescho
Leerjaar 2

,Inhoud
Week 1 KOPP (kinderen van ouders met psychiatrische problemen).....................................................2
Week 2 vervolg KOPP.............................................................................................................................6
Week 3 gezondheid..............................................................................................................................13
Week 4 gezondheidsdeterminanten....................................................................................................27
Week 5 community based benadering.................................................................................................36
Week 6 preventie.................................................................................................................................40

,Week 1 KOPP (kinderen van ouders met psychiatrische
problemen)
1. heeft inzicht in de kwantitatieve gegevens ten aanzien van de omvang van de problematiek van
kinderen die opgroeien bij ouder[s] met psychische problemen.

Het is erg lastig om een inschatting te maken van hoeveel KOPP kinderen er zijn, want niet iedereen
heeft door dat hij of zij een KOPP kind is. Niet iedereen kent het begrip KOPP kind. Toch worden er
wel gegevens benoemd, namelijk:

- Boek: 1,5 miljoen kinderen onder de 22 jaar is KOPP kind
- Het trimbos instituut geeft aan dat er 580.000 kinderen onder de 18 jaar KOPP kind is.
- Het Trimbos Instituut geeft aan dat er 420.000 kinderen onder de 12 jaar KOPP kind is.

* hierbij zijn de volgende groepen niet meegeteld: ouders met persoonlijkheidsstoornis, eetstoornis,
psychoses, alcoholmisbruik en drugsmisbruik.



De verdeling van de psychische problematiek onder de KOPP kinderen is als volgt:

- 1 op de drie krijgt zelf geen problemen
- 1 op de 3 krijgt zelf tijdelijk problemen (rond 20 e levensjaar of adolescentie)
- 1 op de 3 krijgt zelf ernstige problemen


2. Kan de risicofactoren benoemen van KOPP-kinderen t.a.v. : factoren bij de ouder[s], de
gezinssituatie, en het kind zelf.



Risicofactoren bij de ouder:

 Niet de aard, maar de ernst en chroniciteit van de stoornis en symptomen zijn belangrijk:
- achterdocht
- apathie
- angst
- psychoses
- huilen
- opsluiten
- moe
- schelden
- gebruik van verslavende middelen.

 Er is een risico op een neerwaartse spiraal, namelijk in:
- relatieproblemen
- schulden
- geweld
- geïsoleerd raken
- gebruik van verslavende middelen
- verwaarlozing.

,  De laatste risicofactor bij de ouder is dat minder dan 30% van de ouders met psychische
problematiek maar hulp zoekt. Dit worden zorgmijders genoemd.


Risicofactoren voor de gezinssituatie:

 Er is geen gezonde ouder aanwezig of er is een overvraagde ouder aanwezig, wat zich uit in:
- overbelasting
- roofbouw
- chronische stress

 Conflicten tussen ouders. De partner moet met al het (angstaanjagende) gedrag om kunnen
gaan.
- Het gedrag van de partner kan de psychische problemen bij de zieke ouders weer versterken.

 Disfunctioneel contact tussen ouder en kind, wat zich kan uiten in veranderende:
- responsiviteit
- onvoorspelbaarheid: je weet niet wat je aantreft als je thuiskomt.
- lichamelijk contact (weinig aanrakingen van ouder aan kind)


Risicofactoren voor het kind zelf:

 Geringe sociaal-emotionele vaardigheden en sociale redzaamheid
 onveilig gehecht kind
 gezonde ouder die ziek wordt
- verlies, met name bij oudere kinderen wat zich uit in rouw  dit moet herkend worden! Als
een ouder later in het leven depressief wordt of een andere psychische aandoening had.

 Aangeboren kwetsbaarheid, waardoor er extra gevoeligheid is voor:
- bizar gedrag
- ouder bezoeken in psychiatrisch ziekenhuis
- zelfmoordpogingen
- dit alles zorgt ervoor dat het kind stress kan krijgen



Groepen kinderen die extra risico lopen op psychische problemen:

- meisjes en jonge kinderen: meisjes voelen zich vaker verantwoordelijk dan jongens en blijven
dan thuis om de vrede te bewaren. Jongens gaan eerder buiten spelen en hebben minder
verantwoordelijkheidsgevoel.
- kinderen waarbij beide ouders een stoornis of verslaving hebben, hierdoor is er een minder
goed functionerend gezinssysteem.
- kinderen die geen sociale steun krijgen (of de verkeerde steun, of wordt niet geaccepteerd
uit schaamte). Netwerken brokkelen vaak snel af bij dit soort gezinnen en raken geïsoleerd,
waardoor het kind geen buffer heeft om op terug te vallen.
- kinderen waarvan de ouders een combinatie van meerdere psychische problemen hebben.