Samenvatting medische kennis blok F
Taak 1:
3.1 cardiologie:
Cardioloog houdt zich bezig met ziekten van het hart.
Belangrijkste manier van lichamelijk onderzoek is met een stethoscoop.
Hartkatheterisaties = hierbij wordt het hart van binnen onderzocht hierop kan
gelijk een behandeling worden gedaan.
Bijvoorbeeld:
- dotteren
- bypassoperaties
Operaties worden uitgevoerd door de cardio thoracaal chirurg(=hartchirurg =
thoraxchirurg)
3.1.1 hypertensie:
Hoge bloeddruk is slecht voor het hart omdat het hart die hoge druk in het
bloed in de slagaderen moet pompen. Hoge bloeddruk is ook een risicofactor
voor arteriosclerose hiervoor zijn kransslagaders erg gevoelig.
Gevolg is mogelijk zuurstoftekort en kans op een infarct zodat ook indirect de
bloeddruk slecht is voor het hart (angina pectoris, hartinfarct)
3.1.2 angina pectoris, myocardinfarct
‘Coronair sclerose’ is arteriosclerose in de kransslagaderen. De hartspier kan te
weinig bloed en dus te weinig zuurstof en brandstof (glucose) krijgen. Dit kan bijv
gebeuren bij lichamelijke inspanning of hevige emoties. de klachten noem je
angina pectoris
Angina pectoris kan instabiel worden spoed vereist
Bij mogelijk infarct telt iedere seconde
Vaak is de oorzaak een stolsel dat een (takje van) een kransslagader afsluit.
geeft zeer hevige pijn of drukkend gevoel, vaak midden op de borst die uit kan
stralen, met transpiratie en misselijkheid.
Kan onverwachts optreden bij acute fase veel complicaties mogelijk. Als veel
hartspierweefsel afsterft kan het hart niet goed meer pompen: hartfalen. De
elektrische prikkelingen in het hart kunnen volledig verstoord raken in het
ergste geval volgt ventrikelfibrilleren, waar bij het hart helemaal niet meer pompt
(hartstilstand).
3.1.3 hartfalen
Acuut hartfalen kan bijvoorbeeld door een hartinfarct. chronisch hartfalen kan het
gevolg zijn. Daaraan kan ook chronische hypertensie bijdragen. Acuut hartfalen is
een ernstig spoedgeval. De patiënt kan door vocht in zijn longen (longoedeem)
stikken. Chronische hartfalen kan heel langzaam ontstaan. De klachten zijn
subtiel en kunnen ook passen bij longziekte en/of ernstig overgewicht
langzaam gaat conditie achteruit
,3.1.4 hartritmestoornissen
Stress of koffie zorgt ervoor dat het hart sneller pompt.
Bij hartritmestoornis kan het in aanvallen optreden of alsmaar doorgaan het is
belangrijk dat het hart goed blijft pompen
Boezemfibrilleren (atriumfibrilleren) is de meest voorkomende niet onschuldige
hartritmestoornis. Fibrilleren betekent dat het normale ritme is vervangen door
heel snelle en onregelmatige prikkels. Vanuit de boezems bereiken die echter
slechts gedeeltelijk de kamers die dan nog wel in staat zijn om te pompen, maar
dan te snel en onregelmatig. te voelen aan de pols en te horen met de
stethoscoop. kan optreden in aanvallen of continu doorgaan.
- hoe ouder iemand is hoe minder diegene klachten ervaart
Atriumfibrilleren is bij een hoge hartfrequentie te belastend voor het hart. Verder
kan stolselvorming in de boezems met het bloed het hart uitstromen om dan
meestal terecht te komen in de hersenen met als gevolg een ‘beroerte’
(herseninfarct). Heel af en toe schiet stolsel naar been om daar tot een afsluiting
te leiden. Het been voelt koud en ziet bleek (SPOED). Kamerfibrilleren (ventrikel
fibrilleren) is fibrilleren in de kamers. De kamers kunnen dan niet meer pompen.
De patiënt is direct bewusteloos en zal sterven, tenzij het hartritme weer op gang
komt vanuit zichzelf, door reanimatie of een EAD.
3.1.5 klepgebreken
De kleppen in het hart zorgen ervoor dat het bloed maar één kant op kan
stromen. Er zijn kleppen tussen de kamers en de boezems. Dit zijn
atrioventriculaire kleppen, namelijk de tricuspidalis (rechts) en mitralis (links).
Ook zijn er kleppen aan het begin van de arteria pulmonalis en de aorta. Een klep
kan insufficiënt zijn (lek) zodat het bloed terugstroomt. Een klep kan ook
stenotisch zijn (vernauwd) zodat het bloed niet goed doorstroomt.
Klepafwijkingen zijn dus bedreigend voor de hartspier. Er kunnen allerlei klachten
zijn en soms wordt een klepafwijking bij toeval gevonden door het horen van een
afwijkend geluid (‘souffle’), door de stethoscoop
3.2 cardiologie:
3.2.1 weegschaal
Op een polikliniek hartfalen is het gewicht belangrijk. Als de pompfunctie daalt
houdt de patiënt vocht vast. Dat kan bijvoorbeeld door het eten van een grote
en/of zoute maaltijd. Overgewicht is een risicofactor voor arteriosclerose, maar
als het gewicht snel toeneemt dan komt dat door vocht.
3.2.2 lab
Ongeveer 2 uur na een hartinfarct verschijnt troponine in het bloed. Bij een
waarde onder een bepaald grens bijna zeker geen hartinfarct.
3.2.3 elektrocardiografie
ECG is de afkorting elektrocardiografie ‘hartfilmpje’
ECG kan bij allerlei hartklachten en -problemen worden uitgevoerd, bijvoorbeeld
bij angina pectoris. Een (mogelijk) infarct en allerlei andere ritmestoornissen.
, Als mensen een operatie onder moeten gaan krijgen ze vaak een ECG.
3.2.4 elektrofysiologisch onderzoek
Heel uitgebreid onderzoek van de elektrische hartactiviteit. Kan uur tot vier uur
duren het begint met katheterisatie. De lies wordt aangeprikt of een bloedvat
onder een sleutelbeen. Via de katheter die tot in het hart is doorgevoerd wordt
een aantal draden in het hart aangelegd. Via die draden wordt het hartritme op
vele plaatsen vastgelegd. Ook kunnen elektrische prikkels worden toegediend om
hartritmestoornissen op te wekken. De patiënt voelt dan het hart tekeer gaan.
Als het hart even niet zo goed pompt, is de patiënt even duizelig. Als de patiënt
buiten bewustzijn raakt worden medicijnen toegediend. Als dit te lang duurt is er
sprake van een hartstilstand. Dan wordt de patiënt snel onder narcose gebracht
en volgt cardioversie. Het is een intensief onderzoek dat soms complicaties geeft,
maar wel hartritmestoornissen goed kan vastleggen en dus ook behandelen.
3.2.5 inspannings-ECG
inspannings-ECG wordt vaak gedaan. Tijdens dit onderzoek moet de patiënt
bijvoorbeeld fietsen dit lokt zuurstof tekort uit in de hartspier. Het ECG zal
erdoor veranderen hierbij kan ook hartritmestoornissen optreden.
Inspannings-ECG wordt ook wel ergometrie genoemd bijnaam is fietstest.
Wat kan misgaan bij het inspannings-ECG?
Patiënt kan tijdens test niet goed voelen. De klachten kunnen dan deels te maken
hebben met het hart.
Het kan dat door het snelle ademen en de inspanning is gekomen tot
‘hyperventileren’. Zuurstoftekort leidt tot angina pectoris. met medicatie als
spray of tablet onder de tong snel over te gaan. deze medicatie vergroten de
aderen.
3.2.6 X-thorax
X-thorax = foto van hart en longen. Patiënt staat rechtop met bovenlijf bloot
twee foto’s worden er meestal gemaakt. Op de röntgenfoto van de borstkas kan
je zien of het hart vergroot is en of er vocht in de longen zit. Vocht in de longen
kan bijvoorbeeld wijzen op hartfalen links. Hypertrofie (verdikking, vergroting)
van de linkerventrikel is mogelijk bij chronische hypertensie.
3.2.7 echo-/dopplerechocardiografie
Met echografie kan men de vorm en functie van het hart goed zichtbaar maken
vooral de kleppen.
3.2.8 myocardscintigrafie
Hiermee kan men zichtbaar maken welke gedeelten van het hart te weinig
zuurstof krijgen of al afgestorven zijn zegt iets over de functie van het hart
3.2.9 hartkatheterisatie en coronair angiografie
Het doel hiervan is vernauwing aan te tonen en te verhelpen. Na plaatselijke
verdoving schuift de cardioloog de katheter door de slagader in de lies door tot in
het hart. niet pijnlijk hart en bloedvaten zijn van binnen niet gevoelig.
Taak 1:
3.1 cardiologie:
Cardioloog houdt zich bezig met ziekten van het hart.
Belangrijkste manier van lichamelijk onderzoek is met een stethoscoop.
Hartkatheterisaties = hierbij wordt het hart van binnen onderzocht hierop kan
gelijk een behandeling worden gedaan.
Bijvoorbeeld:
- dotteren
- bypassoperaties
Operaties worden uitgevoerd door de cardio thoracaal chirurg(=hartchirurg =
thoraxchirurg)
3.1.1 hypertensie:
Hoge bloeddruk is slecht voor het hart omdat het hart die hoge druk in het
bloed in de slagaderen moet pompen. Hoge bloeddruk is ook een risicofactor
voor arteriosclerose hiervoor zijn kransslagaders erg gevoelig.
Gevolg is mogelijk zuurstoftekort en kans op een infarct zodat ook indirect de
bloeddruk slecht is voor het hart (angina pectoris, hartinfarct)
3.1.2 angina pectoris, myocardinfarct
‘Coronair sclerose’ is arteriosclerose in de kransslagaderen. De hartspier kan te
weinig bloed en dus te weinig zuurstof en brandstof (glucose) krijgen. Dit kan bijv
gebeuren bij lichamelijke inspanning of hevige emoties. de klachten noem je
angina pectoris
Angina pectoris kan instabiel worden spoed vereist
Bij mogelijk infarct telt iedere seconde
Vaak is de oorzaak een stolsel dat een (takje van) een kransslagader afsluit.
geeft zeer hevige pijn of drukkend gevoel, vaak midden op de borst die uit kan
stralen, met transpiratie en misselijkheid.
Kan onverwachts optreden bij acute fase veel complicaties mogelijk. Als veel
hartspierweefsel afsterft kan het hart niet goed meer pompen: hartfalen. De
elektrische prikkelingen in het hart kunnen volledig verstoord raken in het
ergste geval volgt ventrikelfibrilleren, waar bij het hart helemaal niet meer pompt
(hartstilstand).
3.1.3 hartfalen
Acuut hartfalen kan bijvoorbeeld door een hartinfarct. chronisch hartfalen kan het
gevolg zijn. Daaraan kan ook chronische hypertensie bijdragen. Acuut hartfalen is
een ernstig spoedgeval. De patiënt kan door vocht in zijn longen (longoedeem)
stikken. Chronische hartfalen kan heel langzaam ontstaan. De klachten zijn
subtiel en kunnen ook passen bij longziekte en/of ernstig overgewicht
langzaam gaat conditie achteruit
,3.1.4 hartritmestoornissen
Stress of koffie zorgt ervoor dat het hart sneller pompt.
Bij hartritmestoornis kan het in aanvallen optreden of alsmaar doorgaan het is
belangrijk dat het hart goed blijft pompen
Boezemfibrilleren (atriumfibrilleren) is de meest voorkomende niet onschuldige
hartritmestoornis. Fibrilleren betekent dat het normale ritme is vervangen door
heel snelle en onregelmatige prikkels. Vanuit de boezems bereiken die echter
slechts gedeeltelijk de kamers die dan nog wel in staat zijn om te pompen, maar
dan te snel en onregelmatig. te voelen aan de pols en te horen met de
stethoscoop. kan optreden in aanvallen of continu doorgaan.
- hoe ouder iemand is hoe minder diegene klachten ervaart
Atriumfibrilleren is bij een hoge hartfrequentie te belastend voor het hart. Verder
kan stolselvorming in de boezems met het bloed het hart uitstromen om dan
meestal terecht te komen in de hersenen met als gevolg een ‘beroerte’
(herseninfarct). Heel af en toe schiet stolsel naar been om daar tot een afsluiting
te leiden. Het been voelt koud en ziet bleek (SPOED). Kamerfibrilleren (ventrikel
fibrilleren) is fibrilleren in de kamers. De kamers kunnen dan niet meer pompen.
De patiënt is direct bewusteloos en zal sterven, tenzij het hartritme weer op gang
komt vanuit zichzelf, door reanimatie of een EAD.
3.1.5 klepgebreken
De kleppen in het hart zorgen ervoor dat het bloed maar één kant op kan
stromen. Er zijn kleppen tussen de kamers en de boezems. Dit zijn
atrioventriculaire kleppen, namelijk de tricuspidalis (rechts) en mitralis (links).
Ook zijn er kleppen aan het begin van de arteria pulmonalis en de aorta. Een klep
kan insufficiënt zijn (lek) zodat het bloed terugstroomt. Een klep kan ook
stenotisch zijn (vernauwd) zodat het bloed niet goed doorstroomt.
Klepafwijkingen zijn dus bedreigend voor de hartspier. Er kunnen allerlei klachten
zijn en soms wordt een klepafwijking bij toeval gevonden door het horen van een
afwijkend geluid (‘souffle’), door de stethoscoop
3.2 cardiologie:
3.2.1 weegschaal
Op een polikliniek hartfalen is het gewicht belangrijk. Als de pompfunctie daalt
houdt de patiënt vocht vast. Dat kan bijvoorbeeld door het eten van een grote
en/of zoute maaltijd. Overgewicht is een risicofactor voor arteriosclerose, maar
als het gewicht snel toeneemt dan komt dat door vocht.
3.2.2 lab
Ongeveer 2 uur na een hartinfarct verschijnt troponine in het bloed. Bij een
waarde onder een bepaald grens bijna zeker geen hartinfarct.
3.2.3 elektrocardiografie
ECG is de afkorting elektrocardiografie ‘hartfilmpje’
ECG kan bij allerlei hartklachten en -problemen worden uitgevoerd, bijvoorbeeld
bij angina pectoris. Een (mogelijk) infarct en allerlei andere ritmestoornissen.
, Als mensen een operatie onder moeten gaan krijgen ze vaak een ECG.
3.2.4 elektrofysiologisch onderzoek
Heel uitgebreid onderzoek van de elektrische hartactiviteit. Kan uur tot vier uur
duren het begint met katheterisatie. De lies wordt aangeprikt of een bloedvat
onder een sleutelbeen. Via de katheter die tot in het hart is doorgevoerd wordt
een aantal draden in het hart aangelegd. Via die draden wordt het hartritme op
vele plaatsen vastgelegd. Ook kunnen elektrische prikkels worden toegediend om
hartritmestoornissen op te wekken. De patiënt voelt dan het hart tekeer gaan.
Als het hart even niet zo goed pompt, is de patiënt even duizelig. Als de patiënt
buiten bewustzijn raakt worden medicijnen toegediend. Als dit te lang duurt is er
sprake van een hartstilstand. Dan wordt de patiënt snel onder narcose gebracht
en volgt cardioversie. Het is een intensief onderzoek dat soms complicaties geeft,
maar wel hartritmestoornissen goed kan vastleggen en dus ook behandelen.
3.2.5 inspannings-ECG
inspannings-ECG wordt vaak gedaan. Tijdens dit onderzoek moet de patiënt
bijvoorbeeld fietsen dit lokt zuurstof tekort uit in de hartspier. Het ECG zal
erdoor veranderen hierbij kan ook hartritmestoornissen optreden.
Inspannings-ECG wordt ook wel ergometrie genoemd bijnaam is fietstest.
Wat kan misgaan bij het inspannings-ECG?
Patiënt kan tijdens test niet goed voelen. De klachten kunnen dan deels te maken
hebben met het hart.
Het kan dat door het snelle ademen en de inspanning is gekomen tot
‘hyperventileren’. Zuurstoftekort leidt tot angina pectoris. met medicatie als
spray of tablet onder de tong snel over te gaan. deze medicatie vergroten de
aderen.
3.2.6 X-thorax
X-thorax = foto van hart en longen. Patiënt staat rechtop met bovenlijf bloot
twee foto’s worden er meestal gemaakt. Op de röntgenfoto van de borstkas kan
je zien of het hart vergroot is en of er vocht in de longen zit. Vocht in de longen
kan bijvoorbeeld wijzen op hartfalen links. Hypertrofie (verdikking, vergroting)
van de linkerventrikel is mogelijk bij chronische hypertensie.
3.2.7 echo-/dopplerechocardiografie
Met echografie kan men de vorm en functie van het hart goed zichtbaar maken
vooral de kleppen.
3.2.8 myocardscintigrafie
Hiermee kan men zichtbaar maken welke gedeelten van het hart te weinig
zuurstof krijgen of al afgestorven zijn zegt iets over de functie van het hart
3.2.9 hartkatheterisatie en coronair angiografie
Het doel hiervan is vernauwing aan te tonen en te verhelpen. Na plaatselijke
verdoving schuift de cardioloog de katheter door de slagader in de lies door tot in
het hart. niet pijnlijk hart en bloedvaten zijn van binnen niet gevoelig.
