Samenvatting trimester 3
Week 2
BB-recht paragraaf 3.5
- De inhoud van een overeenkomst wordt daarom in de eerste plaats
bepaald door hetgeen partijen zijn overeengekomen. Uiteraard mag
hetgeen is overeengekomen niet in strijd zijn met wettelijke bepalingen
van dwingend recht, de openbare orde en de goede zeden (art. 3:40).
Met betrekking tot die inhoud kunnen zich problemen van verschillende
aard voordoen:
a. Er is sprake van een mondelinge overeenkomst.
De overeenkomst is mondeling gesloten en partijen strijden over de
vraag wat er precies is afgesproken.
Hier ontstaan grote bewijsproblemen, omdat hetgeen is
overeengekomen niet schriftelijk is vastgelegd.
Het bewijs zal nu door getuigen (indien deze aanwezig waren) geleverd
moeten worden. Het is daarom verstandig afspraken steeds schriftelijk
te bevestigen.
b. Er is sprake van een onduidelijke inhoud.
het kan zijn dat de inhoud van het contract onduidelijk is omdat
bepalingen slecht zijn geformuleerd of omdat er woorden gebruikt zijn
die niet weergeven wat partijen in feite hebben bedoeld of die voor
verschillende uitleg vatbaar zijn.
of de betekenis die de ene partij voor ogen stond meer voor de hand
lag dan de betekenis die de andere partij hieraan heeft toegekend;
of de ene partij, die van een vaststaande technische betekenis is
uitgegaan, mocht verwachten dat ook de andere partij, dan wel
diens adviseur, die betekenis zou kennen; en
of de ene betekenis leidt tot een resultaat dat veel minder goed zou
zijn te rijmen met hetgeen partijen met de overeenkomst beoogden
dan de andere betekenis.
c. Er is sprake van een leemte in de overeenkomst.
Een overeenkomst vertoont een leemte indien partijen het intreden van een
bepaalde situatie niet hebben voorzien en dit dus ongeregeld hebben gelaten.
Aanvullende bronnen zijn bronnen waarmee de rechter de inhoud van de
overeenkomst kan aanvullen wanneer deze een regeling bevat:
a. de wet
- Het zou ondoenlijk en ook overbodig zijn om in ieder contract uitputtend
allerlei zaken te regelen; de wet kent namelijk bepalingen van aanvullend
recht die hierin al op veel punten voorzien.
- Art. 6:38 BW geen tijd van nakoming bepaald
- Art. 6:41 BW regels voor de plaats van aflevering van zaken
- Art. 6:45 BW
a. de gewoonte
, - Van een gewoonte is pas sprake wanneer er in bepaalde gevallen en
gedurende een langere tijd steeds weer op dezelfde wijze blijkt te worden
gehandeld.
a. de redelijkheid en billijkheid (art. 6:248 lid 1)
- De bij een overeenkomst betrokken partijen dienen zich jegens elkaar te
gedragen overeenkomstig de eisen die de redelijkheid en billijkheid met
zich meebrengen
- Bij de vaststelling van wat redelijkheid en billijkheid eisen, moet rekening
worden gehouden met algemeen erkende rechtsbeginselen, met de in
Nederland levende rechtsovertuigingen en met de maatschappelijke en
persoonlijke belangen die bij het gegeven geval zijn betrokken (art. 3:12).
Inhoud overeenkomst
- Wordt bepaald door
1. Partijafspraak
2. Aanvullende bronnen: aanvullend recht, gewoonte, redelijkheid en
billijkheid
- Kan worden beperkt door:
1. Art. 3:40 BW
2. Redelijkheid en billijkheid
BB-Recht paragraaf 3.6
Is vastgesteld dat er een overeenkomst tot stand is gekomen, dat deze geldig is
en welke inhoud deze heeft, dan weten partijen ook welke verbintenis(sen) er op
een van hen dan wel op beide rust(en).
- De debiteur (schuldenaar) zal de prestatie waartoe de verbintenis hem
verplicht, op de juiste wijze moeten verrichten.
- Nakoming = voldoen aan een verplichting krachtens een verbintenis,
presteren, betalen
Wanneer moet/kan worden nagekomen?
- Het is hier van belang of er een tijdstip is afgesproken
- Art. 6:39 BW = als er een tijdstip is afgesproken kan er voor dit tijdstip
geen nakoming worden gevorderd. De verbintenis is dan nog niet
opeisbaar
- Na dit tijdstip moet worden nagekomen
- Art. 6:38 BW = als er geen tijdstip is afgesproken kan de verbintenis
terstond worden nagekomen en kan de crediteur terstond nakoming
vorderen.
- Terstond houdt in dat de schuldenaar zo veel tijd gelaten moet worden als
hij redelijkerwijs nodig heeft voor het verrichten.
Door wie moet/kan worden nagekomen?
- Degene die moet nakomen is de debiteur
- De debiteur mag zich ook laten vervangen deze moet dan voor de debiteur
betalen art. 6:30 lid 1 BW
- Soms mag er niemand anders betalen voor de debiteur. Bijvoorbeeld als de
debiteur bijzondere kwaliteiten bezit. art. 6:30 lid 1 BW
Aan wie moet worden nagekomen?
, - In principe aan de crediteur
- De crediteur is handelingsonbekwaam. In dat geval moet worden betaald
aan zijn wettelijke vertegenwoordiger. art. 6:31 BW
- De crediteur is inningsonbevoegd (bijvoorbeeld door een faillissement,
onder bewind stelling of de vordering door hem is verpand art. 6:33 BW)
dan moet de betaling plaatsvinden aan respectievelijk de curator (art. 23
en 52 Fw), de bewindvoerder (art. 1:438 BW) of de pandhouder (art. 3:246
lid 1 BW)
- Terugbetaling van het bedrag als er toch aan de crediteur werd betaald
terwijl dit niet de bedoeling was art. 6:33 BW
Gevolgen van nakoming
- Komt de debiteur de verbintenis op juiste wijze na door een prestatie te
verichten die hieraan beantwoord, dan wordt de verbintenis voldaan.
BB-recht paragraaf 3.7
(Niet-)toerekenbare tekortkoming in de nakoming
- Tekortkoming in de nakoming is het niet of niet op de juiste wijze
nakomen van een verbintenis.
- Wanprestatie is het toerekenbaar tekortkomen in de nakoming van een
verbintenis
In het geval van wanprestatie kan de crediteur van de debiteur vorderen:
- Nakoming plus aanvullende schadevergoeding
- Vervangende plus aanvullende schadevergoeding
- Ontbinding plus aanvullende schadevergoeding
Overmacht is een niet-toerekenbare tekortkoming in de nakoming van een
verbintenis. De gevolgen hiervan zijn:
- Er kan geen nakoming worden gevorderd. Bij een blijvende onmogelijkheid
is deze situatie definitief en bij tijdelijke onmogelijkheid is het tijdelijk
uitgesloten.
- Er kan geen schadevergoeding worden gevorderd. Dit is normaal een
vereisten maar bij overmacht is dit niet het geval.
Er zijn 2 soorten schadevergoeding;
1. Vervangende schadevergoeding: bij wanprestatie ontvangt de
crediteur in plaats van nakoming de waarde van de prestatie in geld.
2. Aanvullende schadevergoeding: de crediteur ontvangt naast nakoming
vergoeding van de schade die hij door de wanprestatie van de debiteur
heeft geleden.
Er zijn 2 vormen van aanvullende schadevergoeding:
1. Gevolgschade: de schade die de crediteur als gevolg van ondeugdelijke
prestatie lijdt in zijn overige vermogen.
2. Vertragingsschade: de schade die de crediteur lijft doordat in het geheel
niet of te laat wordt gepresteerd.
, BB-recht paragraaf 3.8
Wettelijke verplichting tot schadevergoeding
Art. 6:95 noemt twee soorten schade die op grond van een wettelijke verplichting
tot schadevergoeding voor vergoeding in aanmerking komen:
1. Vermogensschade. Deze schade kan bestaan uit:
- geleden verlies
- gederfde winst
- redelijke kosten ter voorkoming of beperking van schade
- redelijke kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid
- redelijke kosten ter verkrijging van voldoening buiten rechte
1. Ander nadeel. Denk aan: psychische schade geleden door pijn, verdriet,
of door blijvende ontsierende littekens na een ernstig ongeluk. Iemand
heeft recht op smartengeld wanneer:
- degene die aansprakelijk is het oogmerk had immateriële schade toe te
brengen
- de benadeelde lichamelijk letsel heeft opgelopen
- de benadeelde in zijn eer of goede naam is geschaad of op andere wijze in
zijn persoon is aangetast
Week 2
BB-recht paragraaf 3.5
- De inhoud van een overeenkomst wordt daarom in de eerste plaats
bepaald door hetgeen partijen zijn overeengekomen. Uiteraard mag
hetgeen is overeengekomen niet in strijd zijn met wettelijke bepalingen
van dwingend recht, de openbare orde en de goede zeden (art. 3:40).
Met betrekking tot die inhoud kunnen zich problemen van verschillende
aard voordoen:
a. Er is sprake van een mondelinge overeenkomst.
De overeenkomst is mondeling gesloten en partijen strijden over de
vraag wat er precies is afgesproken.
Hier ontstaan grote bewijsproblemen, omdat hetgeen is
overeengekomen niet schriftelijk is vastgelegd.
Het bewijs zal nu door getuigen (indien deze aanwezig waren) geleverd
moeten worden. Het is daarom verstandig afspraken steeds schriftelijk
te bevestigen.
b. Er is sprake van een onduidelijke inhoud.
het kan zijn dat de inhoud van het contract onduidelijk is omdat
bepalingen slecht zijn geformuleerd of omdat er woorden gebruikt zijn
die niet weergeven wat partijen in feite hebben bedoeld of die voor
verschillende uitleg vatbaar zijn.
of de betekenis die de ene partij voor ogen stond meer voor de hand
lag dan de betekenis die de andere partij hieraan heeft toegekend;
of de ene partij, die van een vaststaande technische betekenis is
uitgegaan, mocht verwachten dat ook de andere partij, dan wel
diens adviseur, die betekenis zou kennen; en
of de ene betekenis leidt tot een resultaat dat veel minder goed zou
zijn te rijmen met hetgeen partijen met de overeenkomst beoogden
dan de andere betekenis.
c. Er is sprake van een leemte in de overeenkomst.
Een overeenkomst vertoont een leemte indien partijen het intreden van een
bepaalde situatie niet hebben voorzien en dit dus ongeregeld hebben gelaten.
Aanvullende bronnen zijn bronnen waarmee de rechter de inhoud van de
overeenkomst kan aanvullen wanneer deze een regeling bevat:
a. de wet
- Het zou ondoenlijk en ook overbodig zijn om in ieder contract uitputtend
allerlei zaken te regelen; de wet kent namelijk bepalingen van aanvullend
recht die hierin al op veel punten voorzien.
- Art. 6:38 BW geen tijd van nakoming bepaald
- Art. 6:41 BW regels voor de plaats van aflevering van zaken
- Art. 6:45 BW
a. de gewoonte
, - Van een gewoonte is pas sprake wanneer er in bepaalde gevallen en
gedurende een langere tijd steeds weer op dezelfde wijze blijkt te worden
gehandeld.
a. de redelijkheid en billijkheid (art. 6:248 lid 1)
- De bij een overeenkomst betrokken partijen dienen zich jegens elkaar te
gedragen overeenkomstig de eisen die de redelijkheid en billijkheid met
zich meebrengen
- Bij de vaststelling van wat redelijkheid en billijkheid eisen, moet rekening
worden gehouden met algemeen erkende rechtsbeginselen, met de in
Nederland levende rechtsovertuigingen en met de maatschappelijke en
persoonlijke belangen die bij het gegeven geval zijn betrokken (art. 3:12).
Inhoud overeenkomst
- Wordt bepaald door
1. Partijafspraak
2. Aanvullende bronnen: aanvullend recht, gewoonte, redelijkheid en
billijkheid
- Kan worden beperkt door:
1. Art. 3:40 BW
2. Redelijkheid en billijkheid
BB-Recht paragraaf 3.6
Is vastgesteld dat er een overeenkomst tot stand is gekomen, dat deze geldig is
en welke inhoud deze heeft, dan weten partijen ook welke verbintenis(sen) er op
een van hen dan wel op beide rust(en).
- De debiteur (schuldenaar) zal de prestatie waartoe de verbintenis hem
verplicht, op de juiste wijze moeten verrichten.
- Nakoming = voldoen aan een verplichting krachtens een verbintenis,
presteren, betalen
Wanneer moet/kan worden nagekomen?
- Het is hier van belang of er een tijdstip is afgesproken
- Art. 6:39 BW = als er een tijdstip is afgesproken kan er voor dit tijdstip
geen nakoming worden gevorderd. De verbintenis is dan nog niet
opeisbaar
- Na dit tijdstip moet worden nagekomen
- Art. 6:38 BW = als er geen tijdstip is afgesproken kan de verbintenis
terstond worden nagekomen en kan de crediteur terstond nakoming
vorderen.
- Terstond houdt in dat de schuldenaar zo veel tijd gelaten moet worden als
hij redelijkerwijs nodig heeft voor het verrichten.
Door wie moet/kan worden nagekomen?
- Degene die moet nakomen is de debiteur
- De debiteur mag zich ook laten vervangen deze moet dan voor de debiteur
betalen art. 6:30 lid 1 BW
- Soms mag er niemand anders betalen voor de debiteur. Bijvoorbeeld als de
debiteur bijzondere kwaliteiten bezit. art. 6:30 lid 1 BW
Aan wie moet worden nagekomen?
, - In principe aan de crediteur
- De crediteur is handelingsonbekwaam. In dat geval moet worden betaald
aan zijn wettelijke vertegenwoordiger. art. 6:31 BW
- De crediteur is inningsonbevoegd (bijvoorbeeld door een faillissement,
onder bewind stelling of de vordering door hem is verpand art. 6:33 BW)
dan moet de betaling plaatsvinden aan respectievelijk de curator (art. 23
en 52 Fw), de bewindvoerder (art. 1:438 BW) of de pandhouder (art. 3:246
lid 1 BW)
- Terugbetaling van het bedrag als er toch aan de crediteur werd betaald
terwijl dit niet de bedoeling was art. 6:33 BW
Gevolgen van nakoming
- Komt de debiteur de verbintenis op juiste wijze na door een prestatie te
verichten die hieraan beantwoord, dan wordt de verbintenis voldaan.
BB-recht paragraaf 3.7
(Niet-)toerekenbare tekortkoming in de nakoming
- Tekortkoming in de nakoming is het niet of niet op de juiste wijze
nakomen van een verbintenis.
- Wanprestatie is het toerekenbaar tekortkomen in de nakoming van een
verbintenis
In het geval van wanprestatie kan de crediteur van de debiteur vorderen:
- Nakoming plus aanvullende schadevergoeding
- Vervangende plus aanvullende schadevergoeding
- Ontbinding plus aanvullende schadevergoeding
Overmacht is een niet-toerekenbare tekortkoming in de nakoming van een
verbintenis. De gevolgen hiervan zijn:
- Er kan geen nakoming worden gevorderd. Bij een blijvende onmogelijkheid
is deze situatie definitief en bij tijdelijke onmogelijkheid is het tijdelijk
uitgesloten.
- Er kan geen schadevergoeding worden gevorderd. Dit is normaal een
vereisten maar bij overmacht is dit niet het geval.
Er zijn 2 soorten schadevergoeding;
1. Vervangende schadevergoeding: bij wanprestatie ontvangt de
crediteur in plaats van nakoming de waarde van de prestatie in geld.
2. Aanvullende schadevergoeding: de crediteur ontvangt naast nakoming
vergoeding van de schade die hij door de wanprestatie van de debiteur
heeft geleden.
Er zijn 2 vormen van aanvullende schadevergoeding:
1. Gevolgschade: de schade die de crediteur als gevolg van ondeugdelijke
prestatie lijdt in zijn overige vermogen.
2. Vertragingsschade: de schade die de crediteur lijft doordat in het geheel
niet of te laat wordt gepresteerd.
, BB-recht paragraaf 3.8
Wettelijke verplichting tot schadevergoeding
Art. 6:95 noemt twee soorten schade die op grond van een wettelijke verplichting
tot schadevergoeding voor vergoeding in aanmerking komen:
1. Vermogensschade. Deze schade kan bestaan uit:
- geleden verlies
- gederfde winst
- redelijke kosten ter voorkoming of beperking van schade
- redelijke kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid
- redelijke kosten ter verkrijging van voldoening buiten rechte
1. Ander nadeel. Denk aan: psychische schade geleden door pijn, verdriet,
of door blijvende ontsierende littekens na een ernstig ongeluk. Iemand
heeft recht op smartengeld wanneer:
- degene die aansprakelijk is het oogmerk had immateriële schade toe te
brengen
- de benadeelde lichamelijk letsel heeft opgelopen
- de benadeelde in zijn eer of goede naam is geschaad of op andere wijze in
zijn persoon is aangetast
