Summary readings Migration and citizenship week 1
De Haas, H. (2005). International migration, remittances and
development: myths and facts.
Probleemstelling: bij Zuid-Noordmigratie wordt er te eenzijdig gekeken naar de ontvangende
samenlevingen. Dit terwijl migranten een belangrijke bijdrage leveren aan de sociale en economische
ontwikkeling van hun moederland.
Doel: relatie tussen migratie en ontwikkeling als wederkerig beschouwen en een koppeling maken
tussen de traditioneel gescheiden terreinen van ontwikkelings- en immigratiebeleid.
Mythe 1: we leven in een tijd van ongekende migratie.
Ontkrachting: er is niet veel meer migratie dan er al was. De richting van de migratie is echter
wel veranderd: Zuid-Noord migratie is sterk toegenomen.
Mythe 2: armoede en misère zijn de oorzaken van arbeidsmigratie.
Ontkrachting: enige mate van ontwikkeling gecombineerd met relatieve deprivatie zijn de
oorzaken van migratie
Migratie bult/migration hump = groei en ontwikkeling hebben een omgekeerd U- of J-vormig effect
op emigratie.
Mythe 3: ontwikkelingshulp en het afbreken van handelsbarrières zijn een effectief medicijn tegen
migratie.
Ontkrachting: handelsliberatie zal op korte termijn eerderr tot meer dan minder igratie
leiden.
Mythe 4: migratie leidt tot brain drain bij het land van herkomst
Ontkrachting: het zijn niet altijd hoger opgeleiden die migreren. Ook is er sprake van brain
gain.
Mythe 5: overmakingen van migranten in herkomstlanden worden voornamelijk geconsumeerd en
leiden tot passieve afhankelijkheid.
Ontkrachting: hier is weinig empirische basis voor. Uitgaven aan behuizing, sanitaire
voorzieningen, gezondheidszorg, voeding en scholing zijn geen irrationele of onproductieve
uitgaven.
Mythe 6: gerichtheid op het moederland is een teken van gebrekkige integratie.
Ontkrachting: loyaliteit met het herkomstland botst niet per definitie met goed burgerschap
in het bestemmingsland.
Overmakingen zijn een belangrijke bron van ontwikkelingsfinanciering en een alternatief voor
ontwikkelingshulp. maar het is optimistisch om migrantenovermakingen te verheven tot de
nieuwste ontwikkelingsmantra. Het gaat namelijk slechts om een klein percentage
migrantenovermakingen.
Slechte infrastructuur, inflatie, corruptie en een gebrek aan vertrouwen in de overheid en de
toekomst van herkomstlanden verklaren waarom veel migranten uiteindelijk niet terugkeren of hun
investeringsplannen geheel of gedeeltelijk afblazen.
, Het beste beleid lijkt het verbeteren van de rechtspositie van migranten en van de algemene sociale
en politiek-economische omstandigheden in het herkomstland. Migratie is geen substituut voor
deugdelijk beleid door overheden in ontwikkelingslanden.
Hoewel de mogelijkheden voor specifiek ‘migratie en ontwikkeling’-beleid dus beperkt zijn, kunnen
overheden en ontwikkelingsorganisaties op een aantal terreinen een rol spelen in het vergroten van
de ontwikkelingsbijdrage van migratie.
Discrepanties van Nederlands beleid:
- Migranten behoren niet tot de allerarmsten en de meeste migranten komen ook niet uit de
armste landen. Het doel om migratie en ontwikkeling te koppelen, kan vanuit de
uitgangspunten van het huidige beleid daarom moeilijk bereikt worden.
- Enerzijds is er het uiterst restrictieve beleid ten opzichte van arbeidsimmigratie en anderzijds
is er de wens circulaire migratie en de ontwikkelingsbijdrage van migratie te stimuleren.
Mythe 7: migratie kan worden gestopt door immigratiebeleid.
Ontkrachting: een zeer hoge mate van immigratiecontrole blijkt onmogelijk, zonder ernstig
inbreuk te maken op mensenrechten en het open karakter van Westerse samenlevingen en
economieën. Daarnaast is er een vraag naar migrantenarbeid.
Paradox: voor het vraagstuk van ‘migratie en ontwikkeling’ is het vooral van belang te onderkennen
dat het juridisch sterk inperken van arbeidsimmigratie de neiging heeft circulaire migratiepatronen te
doorbreken, en mensen er paradoxaal genoeg juist toe aanzet zich permanent te vestigen.
Conclusie
- Terwijl het ontwikkelingspotentieel van migratie voor herkomstlanden dus enigszins vergroot
kan worden door specifiek beleid, zoals het faciliteren van overmakingen en investeringen
door migranten, ligt de sleutel voor een effectief en coherent migratie- en
ontwikkelingsbeleid in een veel vrijer beleid ten opzichte van arbeidsmigratie.
- De paradox is dat restrictief beleid permanente vestiging van migranten aanmoedigt en
circulaire migratiepatronen doorbreekt.
- Het doelgericht toelaten van immigranten vergroot de mogelijkheid immigranten te
selecteren op bijvoorbeeld opleidingsachtergrond
- Vrijere circulatie verhoogt de mate waarin migranten hun wezenlijke bijdrage aan
ontwikkeling van herkomstlanden kunnen leveren.
- Het bestaande beleid ten opzichte van migratie en ontwikkeling moet drastisch veranderd
worden en minder krampachtig omgaan met arbeidsmigratie. Dit is zowel in het belang van
arme en rijke landen als van de migranten zelf.
Castles, S., De Haas, H., & Miller, M. (2014) The age of migration:
International population movements in the modern world.
Migration is a long process and the relationships between migration and broader processes of
development and global change are complex. It is important to see migration as an intrinsic part of
broader processes of development, globalization and social transformation rather than ‘a problem to
be solved’.
Macro-structures = large-scale institutional factors, such as the political economy of the world
market, interstate relationships, and efforts by the states of sending and receiving countries to
control migration.
Micro-structures = the practices, family ties and beliefs of the migrants themselves.
Meso-structures = link between macro- and micro-structures, such as migrant networks, immigrant
communities, new business sectors catering to migrants and the migration industry.
De Haas, H. (2005). International migration, remittances and
development: myths and facts.
Probleemstelling: bij Zuid-Noordmigratie wordt er te eenzijdig gekeken naar de ontvangende
samenlevingen. Dit terwijl migranten een belangrijke bijdrage leveren aan de sociale en economische
ontwikkeling van hun moederland.
Doel: relatie tussen migratie en ontwikkeling als wederkerig beschouwen en een koppeling maken
tussen de traditioneel gescheiden terreinen van ontwikkelings- en immigratiebeleid.
Mythe 1: we leven in een tijd van ongekende migratie.
Ontkrachting: er is niet veel meer migratie dan er al was. De richting van de migratie is echter
wel veranderd: Zuid-Noord migratie is sterk toegenomen.
Mythe 2: armoede en misère zijn de oorzaken van arbeidsmigratie.
Ontkrachting: enige mate van ontwikkeling gecombineerd met relatieve deprivatie zijn de
oorzaken van migratie
Migratie bult/migration hump = groei en ontwikkeling hebben een omgekeerd U- of J-vormig effect
op emigratie.
Mythe 3: ontwikkelingshulp en het afbreken van handelsbarrières zijn een effectief medicijn tegen
migratie.
Ontkrachting: handelsliberatie zal op korte termijn eerderr tot meer dan minder igratie
leiden.
Mythe 4: migratie leidt tot brain drain bij het land van herkomst
Ontkrachting: het zijn niet altijd hoger opgeleiden die migreren. Ook is er sprake van brain
gain.
Mythe 5: overmakingen van migranten in herkomstlanden worden voornamelijk geconsumeerd en
leiden tot passieve afhankelijkheid.
Ontkrachting: hier is weinig empirische basis voor. Uitgaven aan behuizing, sanitaire
voorzieningen, gezondheidszorg, voeding en scholing zijn geen irrationele of onproductieve
uitgaven.
Mythe 6: gerichtheid op het moederland is een teken van gebrekkige integratie.
Ontkrachting: loyaliteit met het herkomstland botst niet per definitie met goed burgerschap
in het bestemmingsland.
Overmakingen zijn een belangrijke bron van ontwikkelingsfinanciering en een alternatief voor
ontwikkelingshulp. maar het is optimistisch om migrantenovermakingen te verheven tot de
nieuwste ontwikkelingsmantra. Het gaat namelijk slechts om een klein percentage
migrantenovermakingen.
Slechte infrastructuur, inflatie, corruptie en een gebrek aan vertrouwen in de overheid en de
toekomst van herkomstlanden verklaren waarom veel migranten uiteindelijk niet terugkeren of hun
investeringsplannen geheel of gedeeltelijk afblazen.
, Het beste beleid lijkt het verbeteren van de rechtspositie van migranten en van de algemene sociale
en politiek-economische omstandigheden in het herkomstland. Migratie is geen substituut voor
deugdelijk beleid door overheden in ontwikkelingslanden.
Hoewel de mogelijkheden voor specifiek ‘migratie en ontwikkeling’-beleid dus beperkt zijn, kunnen
overheden en ontwikkelingsorganisaties op een aantal terreinen een rol spelen in het vergroten van
de ontwikkelingsbijdrage van migratie.
Discrepanties van Nederlands beleid:
- Migranten behoren niet tot de allerarmsten en de meeste migranten komen ook niet uit de
armste landen. Het doel om migratie en ontwikkeling te koppelen, kan vanuit de
uitgangspunten van het huidige beleid daarom moeilijk bereikt worden.
- Enerzijds is er het uiterst restrictieve beleid ten opzichte van arbeidsimmigratie en anderzijds
is er de wens circulaire migratie en de ontwikkelingsbijdrage van migratie te stimuleren.
Mythe 7: migratie kan worden gestopt door immigratiebeleid.
Ontkrachting: een zeer hoge mate van immigratiecontrole blijkt onmogelijk, zonder ernstig
inbreuk te maken op mensenrechten en het open karakter van Westerse samenlevingen en
economieën. Daarnaast is er een vraag naar migrantenarbeid.
Paradox: voor het vraagstuk van ‘migratie en ontwikkeling’ is het vooral van belang te onderkennen
dat het juridisch sterk inperken van arbeidsimmigratie de neiging heeft circulaire migratiepatronen te
doorbreken, en mensen er paradoxaal genoeg juist toe aanzet zich permanent te vestigen.
Conclusie
- Terwijl het ontwikkelingspotentieel van migratie voor herkomstlanden dus enigszins vergroot
kan worden door specifiek beleid, zoals het faciliteren van overmakingen en investeringen
door migranten, ligt de sleutel voor een effectief en coherent migratie- en
ontwikkelingsbeleid in een veel vrijer beleid ten opzichte van arbeidsmigratie.
- De paradox is dat restrictief beleid permanente vestiging van migranten aanmoedigt en
circulaire migratiepatronen doorbreekt.
- Het doelgericht toelaten van immigranten vergroot de mogelijkheid immigranten te
selecteren op bijvoorbeeld opleidingsachtergrond
- Vrijere circulatie verhoogt de mate waarin migranten hun wezenlijke bijdrage aan
ontwikkeling van herkomstlanden kunnen leveren.
- Het bestaande beleid ten opzichte van migratie en ontwikkeling moet drastisch veranderd
worden en minder krampachtig omgaan met arbeidsmigratie. Dit is zowel in het belang van
arme en rijke landen als van de migranten zelf.
Castles, S., De Haas, H., & Miller, M. (2014) The age of migration:
International population movements in the modern world.
Migration is a long process and the relationships between migration and broader processes of
development and global change are complex. It is important to see migration as an intrinsic part of
broader processes of development, globalization and social transformation rather than ‘a problem to
be solved’.
Macro-structures = large-scale institutional factors, such as the political economy of the world
market, interstate relationships, and efforts by the states of sending and receiving countries to
control migration.
Micro-structures = the practices, family ties and beliefs of the migrants themselves.
Meso-structures = link between macro- and micro-structures, such as migrant networks, immigrant
communities, new business sectors catering to migrants and the migration industry.
