E
Studentnummer
PPO docent:
Portfolio Esmee Wermink-de Vries Pabo Viaa Jaar 1
, Inhoudsopgave
Inhoudsopgave: waar is wat te vinden
Inleiding: wie ben ik?
Mijn leerplan: wat zijn mijn leer-, en stagedoelen?
Blok 1:
Blok 2:
Blok 3:
Blok 4:
Mijn procesverslag: hoe is het allemaal gegaan?
Mijn stagedossier
Portfolio Esmee Wermink-de Vries Pabo Viaa Jaar 1
, Inleiding: Wie ben ik
Ik benE , ik ben 17 jaar en ik kom uit Nijverdal. Van jongs af aan kon ik al Twents praten en ik
ben er dan ook erg trots op dat ik een Tukker mag zijn. Ik vind het Twentse dialect heel erg
leuk, vooral verhaaltjes in het Twents. De mooiste Twentse spreuk vind ik: Mangs is’t klook
aj oe dom hoald. Soms is het slim als je even net doet alsof je gek bent. Ik zeg nog al eens
iets te veel. Daarom vind ik deze spreuk zo geweldig, ik kan ervan leren.
Ik ben een erg zorgzaam persoon. Ik wil altijd iedereen tevreden stellen en iedereen gelukkig
maken. Ik ben een gevoels mens. Als het met iemand niet zo goed gaat, maak ik mij al snel
zorgen. Als ik iemand kan helpen zodat diegene zich weer beter gaat voelen dan doe ik er
ook alles aan om daar voor te zorgen.
Ik ben ook een heel spontaan en energiek persoon. Die energie komt deels door mijn
problelmatiek, daar vertel ik straks meer over, maar ook door mijn doorzettingsvermogen en
wilskracht. Mijn motto is: Altijd blijven lachen en als je echt iets heel graag wilt en er hard
voor werkt, dan kom je er, samen met God. Ik heb hard gewerkt op de havo maar, ik ben er
toch gekomen.
Toen ik vier was, werd de diagnose ADHD bij mij gesteld. Ik ben vanaf die leeftijd aan de
medicijnen die mij rustig houden. Op het MKD in Hellendoorn begon ik al met speciaal
onderwijs. Ik kreeg hier sofa- training en hulp om beter te kunnen leren en werken. Daarna
ben ik naar de Elimschool gegaan die er vlak naast zat. Daar kreeg ik ook de nodige
begeleiding omdat de klassen veel kleiner waren. Er was een hele fijne sfeer om in te leren
en op te groeien. Daar heb ik vrienden gemaakt die ik nu nog regelmatig zie. Je weet van
elkaar hoe je in elkaar zit en je weet wat je van elkaar kunt verwachten, daarom zijn deze
vriendschappen zo sterk. Je kent elkaar van binnen en van buiten.
Na de basisschool ging ik naar het Nijrees in Almelo. Dit was ook speciaal onderwijs. Een
super leuke school met geweldige docenten. Daar waren ook kleinere klassen met meer
aandacht voor de leerlingen. Ik ben praktisch opgegroeid met kinderen met vormen van
autisme en ADHD dus voor mij zijn dat normale mensen maar, dat heeft mij nooit beperkt in
het leren. Ik ben ontzettend dankbaar voor het speciaal onderwijs omdat het mij heeft
gevormd tot wie ik nu ben. Zonder de extra begeleiding en aandacht was ik niet zo ver
gekomen als nu.
Mijn mentor op de middelbare school zei dat ik iets met mensen moest gaan doen omdat hij
mij heel sociaal en zorgzaam vond. Ik wil mensen altijd graag helpen dus dat klopte wel maar
dat ik leerkracht wilde worden op de basisschool, wist ik nog niet. Het heeft al wel heel lang
ergens gezeten maar ik wist het vorig jaar pas zeker. Eigenlijk wilde ik natuurkunde docent
worden maar ik twijfelde toch. Toen kwam ik bij de stand van de Viaa op de
opleidingenmarkt.
Ik vertelde de jongen die daar stond dat ik misschien natuurkunde docent wilde worden
maar nog twijfelde omdat het erg eenzijdig werk is. Ik vond nog veel meer vakken leuk. Hij
vroeg toen waarom ik dan geen pabo ging doen.
Toen gaf God mij het laatste duwtje in de goede richting. Ik wist het, dat was mijn roeping.
Voor de klas kinderen begeleiden en onderwijzen en ze iets meegeven van Gods liefde en
genade. God had een plan met mij.
In het basisonderwijs hoop ik een leerkracht te worden, die ook kinderen met autisme en
andere stoornissen kan begeleiden en helpen. Deze kinderen moeten steeds meer naar
Portfolio Esmee Wermink-de Vries Pabo Viaa Jaar 1
Studentnummer
PPO docent:
Portfolio Esmee Wermink-de Vries Pabo Viaa Jaar 1
, Inhoudsopgave
Inhoudsopgave: waar is wat te vinden
Inleiding: wie ben ik?
Mijn leerplan: wat zijn mijn leer-, en stagedoelen?
Blok 1:
Blok 2:
Blok 3:
Blok 4:
Mijn procesverslag: hoe is het allemaal gegaan?
Mijn stagedossier
Portfolio Esmee Wermink-de Vries Pabo Viaa Jaar 1
, Inleiding: Wie ben ik
Ik benE , ik ben 17 jaar en ik kom uit Nijverdal. Van jongs af aan kon ik al Twents praten en ik
ben er dan ook erg trots op dat ik een Tukker mag zijn. Ik vind het Twentse dialect heel erg
leuk, vooral verhaaltjes in het Twents. De mooiste Twentse spreuk vind ik: Mangs is’t klook
aj oe dom hoald. Soms is het slim als je even net doet alsof je gek bent. Ik zeg nog al eens
iets te veel. Daarom vind ik deze spreuk zo geweldig, ik kan ervan leren.
Ik ben een erg zorgzaam persoon. Ik wil altijd iedereen tevreden stellen en iedereen gelukkig
maken. Ik ben een gevoels mens. Als het met iemand niet zo goed gaat, maak ik mij al snel
zorgen. Als ik iemand kan helpen zodat diegene zich weer beter gaat voelen dan doe ik er
ook alles aan om daar voor te zorgen.
Ik ben ook een heel spontaan en energiek persoon. Die energie komt deels door mijn
problelmatiek, daar vertel ik straks meer over, maar ook door mijn doorzettingsvermogen en
wilskracht. Mijn motto is: Altijd blijven lachen en als je echt iets heel graag wilt en er hard
voor werkt, dan kom je er, samen met God. Ik heb hard gewerkt op de havo maar, ik ben er
toch gekomen.
Toen ik vier was, werd de diagnose ADHD bij mij gesteld. Ik ben vanaf die leeftijd aan de
medicijnen die mij rustig houden. Op het MKD in Hellendoorn begon ik al met speciaal
onderwijs. Ik kreeg hier sofa- training en hulp om beter te kunnen leren en werken. Daarna
ben ik naar de Elimschool gegaan die er vlak naast zat. Daar kreeg ik ook de nodige
begeleiding omdat de klassen veel kleiner waren. Er was een hele fijne sfeer om in te leren
en op te groeien. Daar heb ik vrienden gemaakt die ik nu nog regelmatig zie. Je weet van
elkaar hoe je in elkaar zit en je weet wat je van elkaar kunt verwachten, daarom zijn deze
vriendschappen zo sterk. Je kent elkaar van binnen en van buiten.
Na de basisschool ging ik naar het Nijrees in Almelo. Dit was ook speciaal onderwijs. Een
super leuke school met geweldige docenten. Daar waren ook kleinere klassen met meer
aandacht voor de leerlingen. Ik ben praktisch opgegroeid met kinderen met vormen van
autisme en ADHD dus voor mij zijn dat normale mensen maar, dat heeft mij nooit beperkt in
het leren. Ik ben ontzettend dankbaar voor het speciaal onderwijs omdat het mij heeft
gevormd tot wie ik nu ben. Zonder de extra begeleiding en aandacht was ik niet zo ver
gekomen als nu.
Mijn mentor op de middelbare school zei dat ik iets met mensen moest gaan doen omdat hij
mij heel sociaal en zorgzaam vond. Ik wil mensen altijd graag helpen dus dat klopte wel maar
dat ik leerkracht wilde worden op de basisschool, wist ik nog niet. Het heeft al wel heel lang
ergens gezeten maar ik wist het vorig jaar pas zeker. Eigenlijk wilde ik natuurkunde docent
worden maar ik twijfelde toch. Toen kwam ik bij de stand van de Viaa op de
opleidingenmarkt.
Ik vertelde de jongen die daar stond dat ik misschien natuurkunde docent wilde worden
maar nog twijfelde omdat het erg eenzijdig werk is. Ik vond nog veel meer vakken leuk. Hij
vroeg toen waarom ik dan geen pabo ging doen.
Toen gaf God mij het laatste duwtje in de goede richting. Ik wist het, dat was mijn roeping.
Voor de klas kinderen begeleiden en onderwijzen en ze iets meegeven van Gods liefde en
genade. God had een plan met mij.
In het basisonderwijs hoop ik een leerkracht te worden, die ook kinderen met autisme en
andere stoornissen kan begeleiden en helpen. Deze kinderen moeten steeds meer naar
Portfolio Esmee Wermink-de Vries Pabo Viaa Jaar 1
