Kennisclip epitheelweefsel
Het basaalmembraan bestaat uit de lamina basalis (Collageen,
proteoglycanen) en de lamina re cularis (Collagene vezels).
Deze 2 zijn verbonden met elkaar via ankervezels en vormen
samen het basaalmembraan. Het basaalmembraan hee 3
func es; hech ng, filteren voor uitwisseling van
macromoleculen tussen epitheelweefsel en bindweefsel, en
het reguleren van celdeling en differen a e. Epitheelcellen
hechten aan de basaalzijde van het basaalmembraan. Tussen
de epitheelcellen zijn verbindingen gevormd. Er bestaan gap
junc ons, dit zijn communica ekanalen, ze maken uitwisseling
van ionen/aminozuren/glucose/signaalstoffen mogelijk, ze kunnen snel gevormd worden en
verdwijnen. Onder de gap junc on zit een adheres junc on, deze
bestaan uit celadhesiemoleculen die ervoor zorgen dat de
plasmamembranen van 2 buurcellen met elkaar verbonden worden.
De derde verbinding is de ght junc on, die ervoor zorgt dat
intercellulaire ruimtes afgesloten zijn. Ze voorkomen dat
macromoleculen zich vrij tussen het epitheel door kunnen
verplaatsen. Deze verbindingen bij elkaar hebben 3 func es;
communica e, aanhech ng en afslui ng van intercellulaire ruimtes. In
de darm worden voedingsstoffen opgenomen via het epitheel. Aan het lumen grenzen epitheelcellen.
Om zo veel mogelijk voedingsstoffen op te nemen is het darmweefsel geplooid. Deze plooien worden
villi genoemd. In de darm worden epitheelcellen enterocyten genoemd, hierop zi en kleine
borsteltjes die microvilli worden genoemd. Deze zijn opgebouwd uit ac nefilamenten. Ze zorgen voor
een “groter oppervlak” waardoor meer stoffen opgenomen kunnen worden. Stereocilliën zijn een
soort microvilli, maar dan langer en vertakt. In organen met een zintuigfunc e (zoals in oren) hebben
deze een sensorische func e. Cilliën kunnen een slagbeweging maken. Ze zijn dus bewegelijk.
Flagellen maken beweging van een cel mogelijk (bijvoorbeeld in spermacellen). Epitheel kan worden
ingedeeld in 2 groepen; bedekkend epitheel (huid, darmen) en klierepitheel (speekselklier, lever,
alvleesklier). De verschillende typen epitheel zijn te onderscheiden door hun vorm en het aantal
cellagen. Eenlagig plaveiselepitheel bestaat uit een enkele laag afgeple e cellen. Plaveiselepitheel
kan ook meerlagig voorkomen, bijvoorbeeld in de huid. Hier hee een dikkere epitheellaag een
beschermende werking. Aan de basale zijde zijn de cellen rond van vorm, dichter bij het oppervlak
worden ze steeds pla er. Wanneer de cellen aan het oppervlak kern beva en, is er sprake van niet-
verhoornend plaveiselepitheel. Dit komt onder andere voor in de slokdarm en in de mond. Wanneer
deze afgeple e cellen doodgaan, wordt er gesproken van verhoornend plaveiselepitheel. De
hoornlaag zorgt voor nog meer bescherming en voorkomt uitdroging. Een voorbeeld is eelt op
handen/voeten. Kubisch epitheel komt voor op plekken in het lichaam waar secre e en absorp e van
stoffen een belangrijke rol speelt. Kubisch epitheel komt voor op plekken in het lichaam waar secre e
en absorp e van stoffen een belangrijke rol speelt. Kubisch epitheel kan zowel eenlagig als meerlagig
voorkomen. Naast plaveiselepitheel en kubisch epitheel komt ook cilindrisch epitheel voor in het
lichaam. Dit komt voor in de darmen en speelt hier een belangrijke rol in de absorp e van
voedingsstoffen. De kernen van cilindrisch epitheel liggen aan de basale zijde van de cel.
Slijmbekercellen produceren slijm waardoor vezels gemakkelijk kunnen worden getransporteerd.
Cilindrisch epitheel komt niet meerlagig voor, maar dit lijkt soms wel zo. De kernen ligen niet allemaal
op dezelfde hoogte. Alle cellen zijn wel verbonden met het basaal membraan. Dit weefsel wordt
pseudomeerlagig epitheel genoemd. Het laatste type epitheel is overgangsepitheel. Dit komt alleen
meerlagig voor. Het komt alleen voor in de urinewegen. De cellen zijn plurivorm en de bovenste laag
Het basaalmembraan bestaat uit de lamina basalis (Collageen,
proteoglycanen) en de lamina re cularis (Collagene vezels).
Deze 2 zijn verbonden met elkaar via ankervezels en vormen
samen het basaalmembraan. Het basaalmembraan hee 3
func es; hech ng, filteren voor uitwisseling van
macromoleculen tussen epitheelweefsel en bindweefsel, en
het reguleren van celdeling en differen a e. Epitheelcellen
hechten aan de basaalzijde van het basaalmembraan. Tussen
de epitheelcellen zijn verbindingen gevormd. Er bestaan gap
junc ons, dit zijn communica ekanalen, ze maken uitwisseling
van ionen/aminozuren/glucose/signaalstoffen mogelijk, ze kunnen snel gevormd worden en
verdwijnen. Onder de gap junc on zit een adheres junc on, deze
bestaan uit celadhesiemoleculen die ervoor zorgen dat de
plasmamembranen van 2 buurcellen met elkaar verbonden worden.
De derde verbinding is de ght junc on, die ervoor zorgt dat
intercellulaire ruimtes afgesloten zijn. Ze voorkomen dat
macromoleculen zich vrij tussen het epitheel door kunnen
verplaatsen. Deze verbindingen bij elkaar hebben 3 func es;
communica e, aanhech ng en afslui ng van intercellulaire ruimtes. In
de darm worden voedingsstoffen opgenomen via het epitheel. Aan het lumen grenzen epitheelcellen.
Om zo veel mogelijk voedingsstoffen op te nemen is het darmweefsel geplooid. Deze plooien worden
villi genoemd. In de darm worden epitheelcellen enterocyten genoemd, hierop zi en kleine
borsteltjes die microvilli worden genoemd. Deze zijn opgebouwd uit ac nefilamenten. Ze zorgen voor
een “groter oppervlak” waardoor meer stoffen opgenomen kunnen worden. Stereocilliën zijn een
soort microvilli, maar dan langer en vertakt. In organen met een zintuigfunc e (zoals in oren) hebben
deze een sensorische func e. Cilliën kunnen een slagbeweging maken. Ze zijn dus bewegelijk.
Flagellen maken beweging van een cel mogelijk (bijvoorbeeld in spermacellen). Epitheel kan worden
ingedeeld in 2 groepen; bedekkend epitheel (huid, darmen) en klierepitheel (speekselklier, lever,
alvleesklier). De verschillende typen epitheel zijn te onderscheiden door hun vorm en het aantal
cellagen. Eenlagig plaveiselepitheel bestaat uit een enkele laag afgeple e cellen. Plaveiselepitheel
kan ook meerlagig voorkomen, bijvoorbeeld in de huid. Hier hee een dikkere epitheellaag een
beschermende werking. Aan de basale zijde zijn de cellen rond van vorm, dichter bij het oppervlak
worden ze steeds pla er. Wanneer de cellen aan het oppervlak kern beva en, is er sprake van niet-
verhoornend plaveiselepitheel. Dit komt onder andere voor in de slokdarm en in de mond. Wanneer
deze afgeple e cellen doodgaan, wordt er gesproken van verhoornend plaveiselepitheel. De
hoornlaag zorgt voor nog meer bescherming en voorkomt uitdroging. Een voorbeeld is eelt op
handen/voeten. Kubisch epitheel komt voor op plekken in het lichaam waar secre e en absorp e van
stoffen een belangrijke rol speelt. Kubisch epitheel komt voor op plekken in het lichaam waar secre e
en absorp e van stoffen een belangrijke rol speelt. Kubisch epitheel kan zowel eenlagig als meerlagig
voorkomen. Naast plaveiselepitheel en kubisch epitheel komt ook cilindrisch epitheel voor in het
lichaam. Dit komt voor in de darmen en speelt hier een belangrijke rol in de absorp e van
voedingsstoffen. De kernen van cilindrisch epitheel liggen aan de basale zijde van de cel.
Slijmbekercellen produceren slijm waardoor vezels gemakkelijk kunnen worden getransporteerd.
Cilindrisch epitheel komt niet meerlagig voor, maar dit lijkt soms wel zo. De kernen ligen niet allemaal
op dezelfde hoogte. Alle cellen zijn wel verbonden met het basaal membraan. Dit weefsel wordt
pseudomeerlagig epitheel genoemd. Het laatste type epitheel is overgangsepitheel. Dit komt alleen
meerlagig voor. Het komt alleen voor in de urinewegen. De cellen zijn plurivorm en de bovenste laag
