Naam: Max
Klas: 4V
Titel: De kleine blonde dood
Auteur : Boudewijn Büch
Jaar uitgave: 1985
,Inhoud
Samenvatting
Korte samenvatting blz 3
Uitgebreide samenvatting blz 3
Analyse
Titel blz 5
Motto blz 5
Opbouw blz 6
Personages blz 6
Taal en stijl blz 8
Over de auteur blz 8
Om over na te denken blz 9
Recensies
Recensie 1 blz 11
Recensie 2 blz 12
Mening
Tijd en ruimte blz 17
Vertelde tijd blz 17
Chronologisch/niet chronologisch blz 17
Flashbacks blz 18
Vertelperspectief blz 18
Spanning blz 18
Thema blz 18
Motieven blz 18
Structuur blz 19
Autobiografisch blz 19
Genre blz 19
Mijn eigen mening blz 19
Samenvatting
2
, Korte samenvatting
Url: https://scholen.uittrekselbank.nbdbiblion.nl/detail/360594/de-kleine-blonde-dood
Boudewijn groeit op in een gezin waar de joodse vader, getraumatiseerd door zijn oorlogsverleden,
als een tiran heerst. Boudewijn heeft een haat-liefdeverhouding met zijn vader, die hij na de scheiding
van zijn ouders nog maar één keer zal zien. Hij vertelt hem dan dat hij homoseksueel is en een kind
krijgt met zijn voormalig lerares Mieke. Zoontje Micky wordt geboren en Boudewijn is dol op de jongen
met wie hij veel onderneemt. Als Micky een ongeluk krijgt en daarna in coma raakt, moet Boudewijn
de moeilijkste beslissing van zijn leven nemen.
Uitgebreide samenvatting
Url: https://scholen.uittrekselbank.nbdbiblion.nl/detail/360594/de-kleine-blonde-dood
Boudewijn groeit op in de jaren vijftig bij een vader die in de Tweede Wereldoorlog grote trauma’s
heeft opgelopen. Hij is Duitser van geboorte en is als joodse vluchteling al voor de oorlog in
Nederland gekomen. Een groot deel van zijn familie is omgekomen in de concentratiekampen. Hij
wordt beschouwd als held, hoewel nergens duidelijk wordt wat hij precies gedaan heeft. Op zijn
kamer bewaart hij allerlei artikelen en boeken over de holocaust en in zijn hoofd is de oorlog nooit
afgelopen. Boudewijns moeder heeft het niet gemakkelijk met haar man. Ze probeert haar zes zonen
te behoeden voor de gewelddadige buien van hun vader. Die kan namelijk van het ene op andere
moment in grote woede ontsteken.
De vader haat Duitsland en verbiedt zijn kinderen om over dit land of de Duitsers te praten. Gebeurt
dit toch, dan wordt hij woedend en slaat hij zijn vrouw en kinderen. In de eerste weken van mei,
tijdens de oorlogsherdenkingen, zijn de kinderen dan ook op hun hoede. Hun vader drinkt dan vaak te
veel, zondert zich af en maakt snel ruzie. Als hij erachter komt dat een van zijn zonen op zijn kamer
heeft rondgesnuffeld, slaat hij de jongen hard en gooit hij serviesgoed en meubilair kapot.
Als Boudewijn op schoolreisje naar Nijmegen gaat, en de meester zegt dat ze ook de grens met
Duitsland zullen oversteken, verbiedt Boudewijns vader hem dit. De meester, die hiervan op de
hoogte is, houdt Boudewijn in de gaten. Maar die ziet een zeldzame vlinder en raakt verdwaald als hij
deze wil vangen. Duitse grenswachten brengen hem terug naar de groep. Thuis geeft Boudewijn de
vlinder aan zijn vader, die deze nog niet heeft in zijn verzameling. Maar als Boudewijn per ongeluk
loslaat dat hij deze in Duitsland gevangen heeft, wordt de vader woedend en vertrapt hij het beestje.
Boudewijn is degene die het beste met zijn vader overweg kan, maar die ook veel van hem te
verduren heeft. Op een uitstapje naar een militaire parade stapt zijn vader op de gouden koets af met
daarin de koningin en slaat hierop, terwijl hij schreeuwt over het onrecht dat hem en zijn familie is
aangedaan. Boudewijn schaamt zich voor de ‘gek’ zoals de omstanders zijn vader noemen. Dit doet
hij ook als ze in een oorlogsmuseum zijn en zijn vader de epauletten van de uniformen af wil halen,
omdat ze volgens hem niet kloppen. De directeur laat Boudewijns vader gaan, nadat deze hem geld
heeft gegeven om de schade te vergoeden.
Boudewijns moeder probeert er het beste van te maken, maar kan zichzelf en haar kinderen niet altijd
behoeden voor de onbeheerste buien van haar man. Hij beslist op een bepaald moment dat ze dat
jaar geen kerst zullen vieren. Hij wil überhaupt geen feestdagen meer vieren, want er is volgens hem
geen reden om vrolijk te zijn. Op de dag zelf doet iedereen zijn best om vader niet boos te maken.
Maar hij barst toch nog uit, als moeder slagroom op een toetje heeft gedaan. Dit hoort volgens hem bij
een feest en dat had hij verboden. Hij gooit daarop het eten tegen de muren en loopt weg.
3
Klas: 4V
Titel: De kleine blonde dood
Auteur : Boudewijn Büch
Jaar uitgave: 1985
,Inhoud
Samenvatting
Korte samenvatting blz 3
Uitgebreide samenvatting blz 3
Analyse
Titel blz 5
Motto blz 5
Opbouw blz 6
Personages blz 6
Taal en stijl blz 8
Over de auteur blz 8
Om over na te denken blz 9
Recensies
Recensie 1 blz 11
Recensie 2 blz 12
Mening
Tijd en ruimte blz 17
Vertelde tijd blz 17
Chronologisch/niet chronologisch blz 17
Flashbacks blz 18
Vertelperspectief blz 18
Spanning blz 18
Thema blz 18
Motieven blz 18
Structuur blz 19
Autobiografisch blz 19
Genre blz 19
Mijn eigen mening blz 19
Samenvatting
2
, Korte samenvatting
Url: https://scholen.uittrekselbank.nbdbiblion.nl/detail/360594/de-kleine-blonde-dood
Boudewijn groeit op in een gezin waar de joodse vader, getraumatiseerd door zijn oorlogsverleden,
als een tiran heerst. Boudewijn heeft een haat-liefdeverhouding met zijn vader, die hij na de scheiding
van zijn ouders nog maar één keer zal zien. Hij vertelt hem dan dat hij homoseksueel is en een kind
krijgt met zijn voormalig lerares Mieke. Zoontje Micky wordt geboren en Boudewijn is dol op de jongen
met wie hij veel onderneemt. Als Micky een ongeluk krijgt en daarna in coma raakt, moet Boudewijn
de moeilijkste beslissing van zijn leven nemen.
Uitgebreide samenvatting
Url: https://scholen.uittrekselbank.nbdbiblion.nl/detail/360594/de-kleine-blonde-dood
Boudewijn groeit op in de jaren vijftig bij een vader die in de Tweede Wereldoorlog grote trauma’s
heeft opgelopen. Hij is Duitser van geboorte en is als joodse vluchteling al voor de oorlog in
Nederland gekomen. Een groot deel van zijn familie is omgekomen in de concentratiekampen. Hij
wordt beschouwd als held, hoewel nergens duidelijk wordt wat hij precies gedaan heeft. Op zijn
kamer bewaart hij allerlei artikelen en boeken over de holocaust en in zijn hoofd is de oorlog nooit
afgelopen. Boudewijns moeder heeft het niet gemakkelijk met haar man. Ze probeert haar zes zonen
te behoeden voor de gewelddadige buien van hun vader. Die kan namelijk van het ene op andere
moment in grote woede ontsteken.
De vader haat Duitsland en verbiedt zijn kinderen om over dit land of de Duitsers te praten. Gebeurt
dit toch, dan wordt hij woedend en slaat hij zijn vrouw en kinderen. In de eerste weken van mei,
tijdens de oorlogsherdenkingen, zijn de kinderen dan ook op hun hoede. Hun vader drinkt dan vaak te
veel, zondert zich af en maakt snel ruzie. Als hij erachter komt dat een van zijn zonen op zijn kamer
heeft rondgesnuffeld, slaat hij de jongen hard en gooit hij serviesgoed en meubilair kapot.
Als Boudewijn op schoolreisje naar Nijmegen gaat, en de meester zegt dat ze ook de grens met
Duitsland zullen oversteken, verbiedt Boudewijns vader hem dit. De meester, die hiervan op de
hoogte is, houdt Boudewijn in de gaten. Maar die ziet een zeldzame vlinder en raakt verdwaald als hij
deze wil vangen. Duitse grenswachten brengen hem terug naar de groep. Thuis geeft Boudewijn de
vlinder aan zijn vader, die deze nog niet heeft in zijn verzameling. Maar als Boudewijn per ongeluk
loslaat dat hij deze in Duitsland gevangen heeft, wordt de vader woedend en vertrapt hij het beestje.
Boudewijn is degene die het beste met zijn vader overweg kan, maar die ook veel van hem te
verduren heeft. Op een uitstapje naar een militaire parade stapt zijn vader op de gouden koets af met
daarin de koningin en slaat hierop, terwijl hij schreeuwt over het onrecht dat hem en zijn familie is
aangedaan. Boudewijn schaamt zich voor de ‘gek’ zoals de omstanders zijn vader noemen. Dit doet
hij ook als ze in een oorlogsmuseum zijn en zijn vader de epauletten van de uniformen af wil halen,
omdat ze volgens hem niet kloppen. De directeur laat Boudewijns vader gaan, nadat deze hem geld
heeft gegeven om de schade te vergoeden.
Boudewijns moeder probeert er het beste van te maken, maar kan zichzelf en haar kinderen niet altijd
behoeden voor de onbeheerste buien van haar man. Hij beslist op een bepaald moment dat ze dat
jaar geen kerst zullen vieren. Hij wil überhaupt geen feestdagen meer vieren, want er is volgens hem
geen reden om vrolijk te zijn. Op de dag zelf doet iedereen zijn best om vader niet boos te maken.
Maar hij barst toch nog uit, als moeder slagroom op een toetje heeft gedaan. Dit hoort volgens hem bij
een feest en dat had hij verboden. Hij gooit daarop het eten tegen de muren en loopt weg.
3
