Human resource
management
Notities
Lessenreeks Pieter Timmermans
KU Leuven
, Hoofdstuk 1: Belgisch sociaal overlegmodel
1. Wat is sociaal overleg?
Slechte definitie van Wikipedia.
Het socio-economische overleg = een METHODE, geen doel, waarbij de sociale partners
onder elkaar (bipartit) en/of met de regering (tripartit) belangrijke sociaal-economische
problemen die hen aanbelangen, bespreken om een voldoende graad van consensus te
bereiken die een akkoord onder sociale partners of een voldoende gedragen beslissing
vanwege de regering mogelijk maakt
Dus niet enkel sociaal overleg, maar ook/vooral sociaal-economisch overleg
a. Historiek
1944 – 1970: gloriejaren (na WOII, heropbouw van het land): er was een
geïnstitutionaliseerde samenwerking en sterke economische groei -> constructieve fase
MAAR ontwikkeling gebaseerd op hypothese van aanhoudende groei
1944: Sociaal Pact: iedereen wil sociale vrede, na arbeidsstrijd; er is een wederzijdse
erkenning van WG- en WN’s organisaties -> loyale samenwerking
Er wordt een gemeenschappelijk doel nagestreefd, namelijk mbv economische voorspoed de
levensomstandigheden van de gehele bevolking verbeteren
Sociale partners kunnen afspraken met elkaar maken met bindende kracht: een nationale
cao heeft de kracht van een wet (op regionaal niveau kan men geen cao’s afsluiten)
1973: Oliecrisis (inflatie van 13%) (lonen stegen nog steeds automatisch)
Vanaf dan tot 1982 heeft men geen cao gemaakt
1986: BE was failliet ! Devaluatie van de munt, maar hervatting van bi-partiete overleg
Ook sociaal-economisch overleg = switch
b. Organisatie
Zie piramides
1. Organisatie – sector – nationaal: concept bij de uitbouw van ons stelsel
2. Onderneming – bedrijfsfederaties (lid van het VBO) – werkgeversorganisaties: WG
WGsorganisaties: VBO (industrie, diensten, bouw), Unizo en UCM (zelfstandigen
en KMO’s), UNISOC (social profitsector), Boerenbond
3. Werknemer (met syndicale afgevaardigen) – centrales (lid van de vakbonden) –
vakbonden: WN
Drie vakbonden: ACV (christelijk), ABVV (socialistisch), ACLVB (liberaal)
4. Ondernemingsraad en comités – paritaire comités – nationale arbeidsraad: structuur
ACTOREN:
- België
- Regionaal
- Europees
Bepaald meer en meer (Bv: minimumloon)
- Internationaal
management
Notities
Lessenreeks Pieter Timmermans
KU Leuven
, Hoofdstuk 1: Belgisch sociaal overlegmodel
1. Wat is sociaal overleg?
Slechte definitie van Wikipedia.
Het socio-economische overleg = een METHODE, geen doel, waarbij de sociale partners
onder elkaar (bipartit) en/of met de regering (tripartit) belangrijke sociaal-economische
problemen die hen aanbelangen, bespreken om een voldoende graad van consensus te
bereiken die een akkoord onder sociale partners of een voldoende gedragen beslissing
vanwege de regering mogelijk maakt
Dus niet enkel sociaal overleg, maar ook/vooral sociaal-economisch overleg
a. Historiek
1944 – 1970: gloriejaren (na WOII, heropbouw van het land): er was een
geïnstitutionaliseerde samenwerking en sterke economische groei -> constructieve fase
MAAR ontwikkeling gebaseerd op hypothese van aanhoudende groei
1944: Sociaal Pact: iedereen wil sociale vrede, na arbeidsstrijd; er is een wederzijdse
erkenning van WG- en WN’s organisaties -> loyale samenwerking
Er wordt een gemeenschappelijk doel nagestreefd, namelijk mbv economische voorspoed de
levensomstandigheden van de gehele bevolking verbeteren
Sociale partners kunnen afspraken met elkaar maken met bindende kracht: een nationale
cao heeft de kracht van een wet (op regionaal niveau kan men geen cao’s afsluiten)
1973: Oliecrisis (inflatie van 13%) (lonen stegen nog steeds automatisch)
Vanaf dan tot 1982 heeft men geen cao gemaakt
1986: BE was failliet ! Devaluatie van de munt, maar hervatting van bi-partiete overleg
Ook sociaal-economisch overleg = switch
b. Organisatie
Zie piramides
1. Organisatie – sector – nationaal: concept bij de uitbouw van ons stelsel
2. Onderneming – bedrijfsfederaties (lid van het VBO) – werkgeversorganisaties: WG
WGsorganisaties: VBO (industrie, diensten, bouw), Unizo en UCM (zelfstandigen
en KMO’s), UNISOC (social profitsector), Boerenbond
3. Werknemer (met syndicale afgevaardigen) – centrales (lid van de vakbonden) –
vakbonden: WN
Drie vakbonden: ACV (christelijk), ABVV (socialistisch), ACLVB (liberaal)
4. Ondernemingsraad en comités – paritaire comités – nationale arbeidsraad: structuur
ACTOREN:
- België
- Regionaal
- Europees
Bepaald meer en meer (Bv: minimumloon)
- Internationaal
