Theme 4. Peers vs. Parents
H1: Ouders hebben meer invloed dan peers
Van der Horst, F., Lucassen, N., Kok, R., Sentse, M., Jooren, L., & Luijk, M. (2016). Leefijddenoten. In
Van der Horst et al., Opdroeien in het Hedendaadse dezin (pp. 207-224). Houten, The Netherlands:
Lannoo.
Inleiding
1995: Judith Harris: niet de ouders, maar de leefijdsdenoten bepalen het dedrad en de
persoonlijkheid van het kind.
Leefijddenoten zijn letterlijk en fiduurlijk delijken, in leefijd, modelijkheden, vaardidheden,
doelen en problemen. De relate tussen leefijddenoten is een horizontale relatee de ouder-
kindrelate is een vertcale relate. Relates met leefijddenoten kunnen op verschillende niveaus
bestaan, bijv. droepsrelates en een-op-eenrelates. Deze verschillende niveaus in relates bepalen
deels de mate van invloed die deze relates hebben op de ontwikkelind van kinderen.
De adolescente kenmerkt zich door drote veranderinden op biolodisch, neurolodisch,
codnitef en sociaal vlak en leefijddenoten worden in toenemende mate belandrijk. ddolescenten
worden lichamelijk dezien volwassen en streven ook op sociaal vlak naar een volwassen status. De
ouder-kindrelate wordt afstandelijker, adolescenten hebben meer autonomie nodid en zij zullen
meer op leefijddenoten leunen voor advies en waarderind.
Groepsrelates
Sociale status. Kinderen streven naar acceptate in de droep. Sociale status: de sociale posite van
kinderen in droepen leefijddenoten. Sociale status is deen wederzijdse relate. Het daat enkel om het
perspectef van de droep. Sociale status kan op verschillende manieren demeten worden.
Sociometrische methode: kinderen deven voor elke klasdenoot op een schaal van weinid tot veel aan
hoe leuk ze hun leefijddenoot vinden. Nominatemethode: kinderen wordt de vraad desteld ‘Wie
vind je het meest leuk?’ en ‘Wie vind je het minst leuk?’. Het aantal uit te delen nominates
ondelimiteerd of beperkt tot een maximum van 3.
Coie en Dodde (1983): 4 verschillende typen status. Veel ‘meest leuk’- en weinid ‘minst leuk’-
nominates = populaire weinid ‘meest leuk’- en veel ‘minst leuk’-nominates = afdewezene weinid
nominates op beide vraden = denedeerde veel nominates op beide vraden = controversieel.
Sociometrische status is relatef stabiel over tjd en over verschillende droepen.
Nuance aandebracht. Populaire kinderen laten dedrad zien waarmee zij een dominante
posite in de droep verwerven, maar worden niet per se leuk devonden.
Pesten. Op Nederlandse basisscholen wordt +/- 1:10 kinderen depest en +/- 1:5 kinderen pest zelf.
Pesten: een vorm van adressie waarbij ≥1 personen de intente hebben een ander herhaaldelijk
schade toe te brenden en waarbij de macht ondelijk verdeeld ise het slachtofer kan zich meestal niet
verdediden. Pesten kan zich op verschillende manieren uiten: verbaal (uitschelden), relatoneel
(buitensluiten), materieel (spullen kapotmaken), fysiek (slaan) en diditaal (via internet). Slachtofers
én daders van pesten hebben drote kans op het ontwikkelen van vele sociale en dedradsproblemen.
Kinderen die pesten, doen dit veelal uit een streven naar macht en status in de droep. Pesters
worden niet leuk devonden door hun klasdenoten, maar worden wel als populair beschouwd.
Slachtofers van pesten worden vaak afdewezen door hun leefijddenoten. Stratedische pesters:
populaire kinderen die op deze slimme manier pesten – ze worden er zelf beter van ten koste van
anderen.
De adolescente, vooral de overdand naar de middelbare school, zordt ervoor dat kinderen
opnieuw hun posite moeten veroveren in de (nieuwe) droep. ddolescenten hechten meer waarde
aan populariteit dan aan sociaal deaccepteerd dedrad. Stjdind in pesten en adressief dedrad tussen
leefijddenoten.
H1: Ouders hebben meer invloed dan peers
Van der Horst, F., Lucassen, N., Kok, R., Sentse, M., Jooren, L., & Luijk, M. (2016). Leefijddenoten. In
Van der Horst et al., Opdroeien in het Hedendaadse dezin (pp. 207-224). Houten, The Netherlands:
Lannoo.
Inleiding
1995: Judith Harris: niet de ouders, maar de leefijdsdenoten bepalen het dedrad en de
persoonlijkheid van het kind.
Leefijddenoten zijn letterlijk en fiduurlijk delijken, in leefijd, modelijkheden, vaardidheden,
doelen en problemen. De relate tussen leefijddenoten is een horizontale relatee de ouder-
kindrelate is een vertcale relate. Relates met leefijddenoten kunnen op verschillende niveaus
bestaan, bijv. droepsrelates en een-op-eenrelates. Deze verschillende niveaus in relates bepalen
deels de mate van invloed die deze relates hebben op de ontwikkelind van kinderen.
De adolescente kenmerkt zich door drote veranderinden op biolodisch, neurolodisch,
codnitef en sociaal vlak en leefijddenoten worden in toenemende mate belandrijk. ddolescenten
worden lichamelijk dezien volwassen en streven ook op sociaal vlak naar een volwassen status. De
ouder-kindrelate wordt afstandelijker, adolescenten hebben meer autonomie nodid en zij zullen
meer op leefijddenoten leunen voor advies en waarderind.
Groepsrelates
Sociale status. Kinderen streven naar acceptate in de droep. Sociale status: de sociale posite van
kinderen in droepen leefijddenoten. Sociale status is deen wederzijdse relate. Het daat enkel om het
perspectef van de droep. Sociale status kan op verschillende manieren demeten worden.
Sociometrische methode: kinderen deven voor elke klasdenoot op een schaal van weinid tot veel aan
hoe leuk ze hun leefijddenoot vinden. Nominatemethode: kinderen wordt de vraad desteld ‘Wie
vind je het meest leuk?’ en ‘Wie vind je het minst leuk?’. Het aantal uit te delen nominates
ondelimiteerd of beperkt tot een maximum van 3.
Coie en Dodde (1983): 4 verschillende typen status. Veel ‘meest leuk’- en weinid ‘minst leuk’-
nominates = populaire weinid ‘meest leuk’- en veel ‘minst leuk’-nominates = afdewezene weinid
nominates op beide vraden = denedeerde veel nominates op beide vraden = controversieel.
Sociometrische status is relatef stabiel over tjd en over verschillende droepen.
Nuance aandebracht. Populaire kinderen laten dedrad zien waarmee zij een dominante
posite in de droep verwerven, maar worden niet per se leuk devonden.
Pesten. Op Nederlandse basisscholen wordt +/- 1:10 kinderen depest en +/- 1:5 kinderen pest zelf.
Pesten: een vorm van adressie waarbij ≥1 personen de intente hebben een ander herhaaldelijk
schade toe te brenden en waarbij de macht ondelijk verdeeld ise het slachtofer kan zich meestal niet
verdediden. Pesten kan zich op verschillende manieren uiten: verbaal (uitschelden), relatoneel
(buitensluiten), materieel (spullen kapotmaken), fysiek (slaan) en diditaal (via internet). Slachtofers
én daders van pesten hebben drote kans op het ontwikkelen van vele sociale en dedradsproblemen.
Kinderen die pesten, doen dit veelal uit een streven naar macht en status in de droep. Pesters
worden niet leuk devonden door hun klasdenoten, maar worden wel als populair beschouwd.
Slachtofers van pesten worden vaak afdewezen door hun leefijddenoten. Stratedische pesters:
populaire kinderen die op deze slimme manier pesten – ze worden er zelf beter van ten koste van
anderen.
De adolescente, vooral de overdand naar de middelbare school, zordt ervoor dat kinderen
opnieuw hun posite moeten veroveren in de (nieuwe) droep. ddolescenten hechten meer waarde
aan populariteit dan aan sociaal deaccepteerd dedrad. Stjdind in pesten en adressief dedrad tussen
leefijddenoten.
