Mondeling literatuur – VWO6
GEBR. – Ted van Lieshout Niveau 3
Uitgebreide samenvatting Op 4 maart 1973 haalt de moeder van de
zestienjarige Luuk de kamer van haar zoon
Marius leeg. De volgende dag is het een halfjaar
geleden dat Marius op veertienjarige leeftijd
aan een zeldzame stofwisselingsziekte is
overleden: op 4 september 1973. Op die vijfde
maart zou Marius vijftien geworden zijn. Ze wil
nu al zijn spullen verbranden om definitief
afscheid van haar zoon te nemen. Luuk mag een
kijkje nemen in de kamer van Marius, die hij
Maus noemt, om te zien of er nog dingen zijn
die hij van zijn broer wil bewaren. Maar zijn
moeder staat niet toe dat hij iets uit het bureau
van Marius haalt. Luuk doet dit toch: hij neemt
het dagboek mee dat hij zijn broer een paar jaar
geleden heeft gegeven. Het dagboek van
Marius, dat niet intensief gebruikt is en vooral
incidentele aantekeningen bevat, loopt van 5
maart 1971, de dag dat hij dertien is geworden,
tot 23 juni 1972, het moment waarop hij zo ziek
is dat hij niet langer kan schrijven.
Luuk wil niet dat het dagboek van Marius wordt
verbrand en begint op de lege bladzijden
achterin zijn herinneringen aan Marius op te
schrijven. Herinneringen aan de tijd net na het
overlijden van zijn broer. Hij doet dat in brieven
waarin hij zich rechtstreeks tot Marius richt.
Ook noteert Luuk gebeurtenissen uit hun beider
leven die iets verder terug liggen. Het is Luuks
manier om nog iets te redden van zijn broer, en
diens dood te verwerken.
Luuk is eigenlijk niet van plan het dagboek van
Marius te lezen, maar hij kan de verleiding niet
weerstaan. Bij de dagboeknotities van Marius
begint Luuk aantekeningen te maken. Een
belangrijk deel van Marius’ notities blijken over
Luuk te gaan. Uit het dagboek wordt duidelijk
dat Marius heeft ontdekt wat Luk angstvallig
geheim heeft proberen te houden: dat hij
homoseksueel is. Luuk ontkent dit in zijn eigen
aantekeningen bij die van Marius aanvankelijk
glashard.
Luuk doet nog een tweede opzienbarende
ontdekking: Marius blijkt zelf ook homoseksueel
, geweest te zijn en met zijn vriend Alex de liefde
te hebben bedreven. Luuk is nogal
ondersteboven van wat hij leest, en hij twijfelt
er sterk aan of Marius wel echt homo was. Hij is
bang dat Marius zijn gedrag heeft geïmiteerd en
voelt zich daar schuldig over.
Na een tijdje gaan de aantekeningen van Marius
over zijn ziekte. Het begint met het trillen van
een pink, daarna gaat zijn hele lichaam beven
en ten slotte worden zijn hersens door de ziekte
aangetast. Doktoren begrijpen niet goed wat er
aan de hand is en zijn niet in staat de ziekte te
genezen.
Als Luuk op de laatste bladzijde van Marius’
dagboek is aangekomen, besluit hij zijn
homoseksuele geaardheid niet langer te
ontkennen. Hij beschrijft uitgebreid hoe hij die
ontdekt heeft en welke verlammende invloed
die ontdekking op zijn leven en op zijn omgang
met anderen heeft gehad. Verder beschrijft hij
het laatste deel van de lijdensweg van Marius.
Pas bij de lijkschouwing blijkt dat Marius is
overleden aan een zeldzame
stofwisselingsziekte die bovendien erfelijk is.
Nadat Luuk de hele avond en nacht in het
dagboek van zijn broer heeft zitten schrijven en
lezen, bezoekt hij de volgende ochtend een arts
om na te gaan of hij dezelfde ziekte heeft als zijn
broer. Dat blijkt niet zo te zijn.
’s Middags begint zijn moeder met het
verbranden van Marius’ spullen. Even
overweegt Luuk het dagboek van Marius met
zijn eigen aantekeningen en brieven ook in het
vuur te gooien, maar als zijn moeder vertelt dat
ze niet van plan was het dagboek te
verbranden, besluit Luuk het dagboek te redden
en zijn geheim – homoseksueel zijn- aan zijn
moeder te vertellen.
Zijn moeder reageert totaal niet verrast. Ze zegt
dat ze het al zo’n beetje verwacht had. Luuk
verwijt haar dat ze dit vermoeden nooit heeft
uitgesproken. Dan zou zijn leven niet zo moeilijk
zijn geweest en zou hij zich niet zo ongelukkig
en eenzaam hebben gevoeld. Ze praten er een
tijdje over en daarna nemen ze definitief
afscheid van Marius.
Personages - Luuk Luuk is de jongere broer in het
verhaal. Zijn doel in het boek is om te
GEBR. – Ted van Lieshout Niveau 3
Uitgebreide samenvatting Op 4 maart 1973 haalt de moeder van de
zestienjarige Luuk de kamer van haar zoon
Marius leeg. De volgende dag is het een halfjaar
geleden dat Marius op veertienjarige leeftijd
aan een zeldzame stofwisselingsziekte is
overleden: op 4 september 1973. Op die vijfde
maart zou Marius vijftien geworden zijn. Ze wil
nu al zijn spullen verbranden om definitief
afscheid van haar zoon te nemen. Luuk mag een
kijkje nemen in de kamer van Marius, die hij
Maus noemt, om te zien of er nog dingen zijn
die hij van zijn broer wil bewaren. Maar zijn
moeder staat niet toe dat hij iets uit het bureau
van Marius haalt. Luuk doet dit toch: hij neemt
het dagboek mee dat hij zijn broer een paar jaar
geleden heeft gegeven. Het dagboek van
Marius, dat niet intensief gebruikt is en vooral
incidentele aantekeningen bevat, loopt van 5
maart 1971, de dag dat hij dertien is geworden,
tot 23 juni 1972, het moment waarop hij zo ziek
is dat hij niet langer kan schrijven.
Luuk wil niet dat het dagboek van Marius wordt
verbrand en begint op de lege bladzijden
achterin zijn herinneringen aan Marius op te
schrijven. Herinneringen aan de tijd net na het
overlijden van zijn broer. Hij doet dat in brieven
waarin hij zich rechtstreeks tot Marius richt.
Ook noteert Luuk gebeurtenissen uit hun beider
leven die iets verder terug liggen. Het is Luuks
manier om nog iets te redden van zijn broer, en
diens dood te verwerken.
Luuk is eigenlijk niet van plan het dagboek van
Marius te lezen, maar hij kan de verleiding niet
weerstaan. Bij de dagboeknotities van Marius
begint Luuk aantekeningen te maken. Een
belangrijk deel van Marius’ notities blijken over
Luuk te gaan. Uit het dagboek wordt duidelijk
dat Marius heeft ontdekt wat Luk angstvallig
geheim heeft proberen te houden: dat hij
homoseksueel is. Luuk ontkent dit in zijn eigen
aantekeningen bij die van Marius aanvankelijk
glashard.
Luuk doet nog een tweede opzienbarende
ontdekking: Marius blijkt zelf ook homoseksueel
, geweest te zijn en met zijn vriend Alex de liefde
te hebben bedreven. Luuk is nogal
ondersteboven van wat hij leest, en hij twijfelt
er sterk aan of Marius wel echt homo was. Hij is
bang dat Marius zijn gedrag heeft geïmiteerd en
voelt zich daar schuldig over.
Na een tijdje gaan de aantekeningen van Marius
over zijn ziekte. Het begint met het trillen van
een pink, daarna gaat zijn hele lichaam beven
en ten slotte worden zijn hersens door de ziekte
aangetast. Doktoren begrijpen niet goed wat er
aan de hand is en zijn niet in staat de ziekte te
genezen.
Als Luuk op de laatste bladzijde van Marius’
dagboek is aangekomen, besluit hij zijn
homoseksuele geaardheid niet langer te
ontkennen. Hij beschrijft uitgebreid hoe hij die
ontdekt heeft en welke verlammende invloed
die ontdekking op zijn leven en op zijn omgang
met anderen heeft gehad. Verder beschrijft hij
het laatste deel van de lijdensweg van Marius.
Pas bij de lijkschouwing blijkt dat Marius is
overleden aan een zeldzame
stofwisselingsziekte die bovendien erfelijk is.
Nadat Luuk de hele avond en nacht in het
dagboek van zijn broer heeft zitten schrijven en
lezen, bezoekt hij de volgende ochtend een arts
om na te gaan of hij dezelfde ziekte heeft als zijn
broer. Dat blijkt niet zo te zijn.
’s Middags begint zijn moeder met het
verbranden van Marius’ spullen. Even
overweegt Luuk het dagboek van Marius met
zijn eigen aantekeningen en brieven ook in het
vuur te gooien, maar als zijn moeder vertelt dat
ze niet van plan was het dagboek te
verbranden, besluit Luuk het dagboek te redden
en zijn geheim – homoseksueel zijn- aan zijn
moeder te vertellen.
Zijn moeder reageert totaal niet verrast. Ze zegt
dat ze het al zo’n beetje verwacht had. Luuk
verwijt haar dat ze dit vermoeden nooit heeft
uitgesproken. Dan zou zijn leven niet zo moeilijk
zijn geweest en zou hij zich niet zo ongelukkig
en eenzaam hebben gevoeld. Ze praten er een
tijdje over en daarna nemen ze definitief
afscheid van Marius.
Personages - Luuk Luuk is de jongere broer in het
verhaal. Zijn doel in het boek is om te
