Hoofdstuk 4 Verbintenissenrecht – de onrechtmatige en rechtmatige daad
Schadevergoeding vorderen op grond van een wanprestatie of toerekenbare tekortkoming kan
alleen als er sprake is van een gesloten overeenkomst.
Kun je geen schadevergoeding vorderen op grond van wanprestatie dan moet je schadevergoeding
vorderen op grond van een gepleegde rechtmatige daad.
De onrechtmatige daad komt minder vaak voor dan de rechtmatige daad. Bij schadevergoeding op
grond van schending van een gesloten overeenkomst kun je je dus als regel niet op de onrechtmatige
daad beroepen. Is er geen overeenkomst tot stand gekomen, dan kun je je beroepen op
wanprestatie
4.2 Rechtmatige en onrechtmatige daad zijn verbintenissen die uit de wet voortvloeien. Iemand
heeft schade geleden en wil dat deze wordt vergoed. Er is geen overeenkomst geschonden en
daarom baseert hij zich op de onrechtmatige daad. Wat moet hij bewijzen?
Artikel 6:162 BW: hij die jegens een ander een onrechtmatige daad pleegt, welke hem kan worden
toegerekend , is verplicht de schade die de ander dientengevolge lijdt, te vergoeden
Als eiser moet je alle 4 voorwaarden bewijzen wil een vordering tot schadevergoeding op grond van
de onrechtmatige daad worden toegewezen:
1. Sprake zijn van een daad die onrechtmatig is
2. Deze onrechtmatige daad moet de dader kunnen worden toegerekend
3. Er moet schade zijn geleden
4. Er moet sprake zijn van een causaal verband tussen schade en daad (dientengevolge)
Onrechtmatigheid van de daad: Het gaat hier om een daad of handeling die niet te accepteren valt.
In artikel 6:162 lid 2 BW staat een omschrijving van onrechtmatige daad:
-een inbreuk op het recht
-een doen of nalaten in strijd met een wettelijke plicht
-een doen of nalaten in strijd met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk
verkeer betaamt, er wordt ook wel gesproken over schending van de zorgvuldigheidsnorm.
,Het gaat hier om alternatieve voorwaarden, schendig van 1 van de hier bovenstaand levert een
onrechtmatige daad
4.2.1 Inbreuk op het recht:
Dit houdt een inbreuk in op een subjectief recht. Subjectief recht kan omschreven worden als een
aan het objectieve recht ontleend individueel recht (subpar hfd. 1.4.3.)VB: Ik heb een
eigendomsrecht op het huis dat ik bewoon. Betreden andere mijn huis zondermijn toestemming,
schenden zij mijn eigendomsrecht en plegen een onrechtmatige daad. Onder inbreuk op het recht
valt niet de schending van een recht dat is ontstaan op grond van een gesloten overeenkomt.
Strijd met een wettelijke plicht: handelt iemand in strijd met een plicht door de wet opgelegd dan
levert dit ook een onrechtmatige daad op. Zoals bijvoorbeeld dat je het auteursrecht en
octrooirecht van andere moet eerbiedigen doe je dit niet dan leert het een onrechtmatige daad op.
Strijd met ongeschreven recht: iemand kan blijkbaar ook een onrechtmatige daad begaan zonder dat
hij een geschreven rechtsregel heeft geschonden. Het gaat hier om fatsoensregels die niet in acht zijn
genomen of, anders gezegd, om zorgvuldigheidsnormen. In het maatschappelijke verkeer moet je je
vaak op een bepaalde manier gedragen. Schending daarvan houdt in: het plegen van een
onrechtmatige daad
Schending van de zorgvuldigheidsnorm = een handelen of nalaten dat of indruist tegen de goede
zeden of tegen de zorgvuldigheid die in het maatschappelijk verkeer betaamt ten aanzien van een
persoon of goed.
Een belangrijk voorbeeld van schending is bijvoorbeeld gelegen in de zogenoemde gevaarzetting:
iemand schendt een zorgvuldigheidsnorm en pleegt derhalve een onrechtmatige daad wanneer een
gevaar in het leven wordt geroepen waarmee een normaal denkend en handelend persoon geen
rekening hoeft te houden.
4.2.2. Toerekening
Niet alleen onrechtmatigheid van de daad is voldoende voor schadevergoeding. Ook moet worden
bewezen of de daad aan de dader kan worden toegerekend.
Art. 6 162 lid 3 BW. Onder toerekening wordt verstaan: een onrechtmatige daad kan aan de dader
worden toegerekend, indien zij te wijten is aan zijn schuld of aan een oorzaak welke krachtens de
wet of de in het verkeer geldende opvatting voor zijn rekening komt.
,De eisen zal dus minimaal 1 voorwaarden (alternatief voorwaarden) moeten aantonen dat:
- De dader schuld heeft aan het ontstaan van een onrechtmatige daad of dat
- De gevolgen van de onrechtmatige daad, ook al trof de dader geen enkele schuld, gewoon
voor zijn rekening komen en wel krachtens de verkeersopvatting.
Uitgangspunt van Boek 6 BW is de schuldaansprakelijkheid.
Een daad kan een persoon worden toegerekend omdat deze persoon op dit punt een verwijt kan
worden gemaakt. In boek 6 BW staat een niet gering aantal artikelen:
6.165 BW Risicoaansprakelijkheid
Iemand aansprakelijk wordt gesteld omdat de gevolgen van een bepaalde onrechtmatige daad hem
“gewoon” toegerekend wordt zonder dat de schuldvraag dan ook maar van belang is. Een
onrechtmatige daad kan worden toegerekend aan een persoon (van 14 jaar of ouder) ook al is er
sprake van geestelijke of lichamelijke tekortkoming.
Keuzes die hier worden
gemaakt zijn op basis
van deze
belangenafweging.
De wetgever meent op
dit moment dat degene
, die schade lijdt meer
bescherming verdient
dan de schade toe
brenger.
schadevergoeding die
gevorderd kan worden
op grond van
wanprestatie: Voldoende
is als hij
aangeeft dat de
schuldenaar
tekortgeschoten is in de
nakoming van zijn
verbintenis. Dan kan
de schuldenaar
vervolgens zeggen: deze
Schadevergoeding vorderen op grond van een wanprestatie of toerekenbare tekortkoming kan
alleen als er sprake is van een gesloten overeenkomst.
Kun je geen schadevergoeding vorderen op grond van wanprestatie dan moet je schadevergoeding
vorderen op grond van een gepleegde rechtmatige daad.
De onrechtmatige daad komt minder vaak voor dan de rechtmatige daad. Bij schadevergoeding op
grond van schending van een gesloten overeenkomst kun je je dus als regel niet op de onrechtmatige
daad beroepen. Is er geen overeenkomst tot stand gekomen, dan kun je je beroepen op
wanprestatie
4.2 Rechtmatige en onrechtmatige daad zijn verbintenissen die uit de wet voortvloeien. Iemand
heeft schade geleden en wil dat deze wordt vergoed. Er is geen overeenkomst geschonden en
daarom baseert hij zich op de onrechtmatige daad. Wat moet hij bewijzen?
Artikel 6:162 BW: hij die jegens een ander een onrechtmatige daad pleegt, welke hem kan worden
toegerekend , is verplicht de schade die de ander dientengevolge lijdt, te vergoeden
Als eiser moet je alle 4 voorwaarden bewijzen wil een vordering tot schadevergoeding op grond van
de onrechtmatige daad worden toegewezen:
1. Sprake zijn van een daad die onrechtmatig is
2. Deze onrechtmatige daad moet de dader kunnen worden toegerekend
3. Er moet schade zijn geleden
4. Er moet sprake zijn van een causaal verband tussen schade en daad (dientengevolge)
Onrechtmatigheid van de daad: Het gaat hier om een daad of handeling die niet te accepteren valt.
In artikel 6:162 lid 2 BW staat een omschrijving van onrechtmatige daad:
-een inbreuk op het recht
-een doen of nalaten in strijd met een wettelijke plicht
-een doen of nalaten in strijd met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk
verkeer betaamt, er wordt ook wel gesproken over schending van de zorgvuldigheidsnorm.
,Het gaat hier om alternatieve voorwaarden, schendig van 1 van de hier bovenstaand levert een
onrechtmatige daad
4.2.1 Inbreuk op het recht:
Dit houdt een inbreuk in op een subjectief recht. Subjectief recht kan omschreven worden als een
aan het objectieve recht ontleend individueel recht (subpar hfd. 1.4.3.)VB: Ik heb een
eigendomsrecht op het huis dat ik bewoon. Betreden andere mijn huis zondermijn toestemming,
schenden zij mijn eigendomsrecht en plegen een onrechtmatige daad. Onder inbreuk op het recht
valt niet de schending van een recht dat is ontstaan op grond van een gesloten overeenkomt.
Strijd met een wettelijke plicht: handelt iemand in strijd met een plicht door de wet opgelegd dan
levert dit ook een onrechtmatige daad op. Zoals bijvoorbeeld dat je het auteursrecht en
octrooirecht van andere moet eerbiedigen doe je dit niet dan leert het een onrechtmatige daad op.
Strijd met ongeschreven recht: iemand kan blijkbaar ook een onrechtmatige daad begaan zonder dat
hij een geschreven rechtsregel heeft geschonden. Het gaat hier om fatsoensregels die niet in acht zijn
genomen of, anders gezegd, om zorgvuldigheidsnormen. In het maatschappelijke verkeer moet je je
vaak op een bepaalde manier gedragen. Schending daarvan houdt in: het plegen van een
onrechtmatige daad
Schending van de zorgvuldigheidsnorm = een handelen of nalaten dat of indruist tegen de goede
zeden of tegen de zorgvuldigheid die in het maatschappelijk verkeer betaamt ten aanzien van een
persoon of goed.
Een belangrijk voorbeeld van schending is bijvoorbeeld gelegen in de zogenoemde gevaarzetting:
iemand schendt een zorgvuldigheidsnorm en pleegt derhalve een onrechtmatige daad wanneer een
gevaar in het leven wordt geroepen waarmee een normaal denkend en handelend persoon geen
rekening hoeft te houden.
4.2.2. Toerekening
Niet alleen onrechtmatigheid van de daad is voldoende voor schadevergoeding. Ook moet worden
bewezen of de daad aan de dader kan worden toegerekend.
Art. 6 162 lid 3 BW. Onder toerekening wordt verstaan: een onrechtmatige daad kan aan de dader
worden toegerekend, indien zij te wijten is aan zijn schuld of aan een oorzaak welke krachtens de
wet of de in het verkeer geldende opvatting voor zijn rekening komt.
,De eisen zal dus minimaal 1 voorwaarden (alternatief voorwaarden) moeten aantonen dat:
- De dader schuld heeft aan het ontstaan van een onrechtmatige daad of dat
- De gevolgen van de onrechtmatige daad, ook al trof de dader geen enkele schuld, gewoon
voor zijn rekening komen en wel krachtens de verkeersopvatting.
Uitgangspunt van Boek 6 BW is de schuldaansprakelijkheid.
Een daad kan een persoon worden toegerekend omdat deze persoon op dit punt een verwijt kan
worden gemaakt. In boek 6 BW staat een niet gering aantal artikelen:
6.165 BW Risicoaansprakelijkheid
Iemand aansprakelijk wordt gesteld omdat de gevolgen van een bepaalde onrechtmatige daad hem
“gewoon” toegerekend wordt zonder dat de schuldvraag dan ook maar van belang is. Een
onrechtmatige daad kan worden toegerekend aan een persoon (van 14 jaar of ouder) ook al is er
sprake van geestelijke of lichamelijke tekortkoming.
Keuzes die hier worden
gemaakt zijn op basis
van deze
belangenafweging.
De wetgever meent op
dit moment dat degene
, die schade lijdt meer
bescherming verdient
dan de schade toe
brenger.
schadevergoeding die
gevorderd kan worden
op grond van
wanprestatie: Voldoende
is als hij
aangeeft dat de
schuldenaar
tekortgeschoten is in de
nakoming van zijn
verbintenis. Dan kan
de schuldenaar
vervolgens zeggen: deze
