Samenvatting Genetica – Periode 12 – Joyce Bakker
Samenvatting Genetica
Inhoud
Chapter 1 .................................................................................................................................................................. 2
Chapter 2 .................................................................................................................................................................. 7
Chapter 3 ................................................................................................................................................................ 13
Chapter 4 ................................................................................................................................................................ 16
Chapter 6 ................................................................................................................................................................ 21
Chapter 7 = Hoofdstuk 17 ...................................................................................................................................... 25
Chapter 11 = Hoofdstuk 10 .................................................................................................................................... 31
Chapter 14 = Hoofdstuk 13 .................................................................................................................................... 34
Chapter 18 .............................................................................................................................................................. 38
Chapter 19 .............................................................................................................................................................. 40
Oefeningen ............................................................................................................................................................. 42
1
,Samenvatting Genetica – Periode 12 – Joyce Bakker
4
Chapter 1
Elke cel van een organisme heeft ene
complement van DNA. Opeenvolgende
vergrotingen brengen het DNA van een
organisme in focus
DNA is biologische informatie die codeert in de vorm
van een nucleotide sequentie. DNA is een dubbele
helix van twee nucleotiden ketens die bij elkaar
worden gehouden door complementaire paring van
A met T en G met C. De complete set van genetische
informatie, in het DNA, is het genoom genoemd.
Het nucleaire genoom bestaat uit een specifiek
aantal chromosomen. Een deel van een chromosoom is uitvergroot om de verdelen van de genen te laten zien.
Diploïd, de kern bevat twee complete kopieën van het genoom en twee dezelfde chromosomen sets. Het
aantal chromosomen in de standaard genoom set heet het haploïd getal, ook wel n. Mensen zijn n=23 maar
diploïd dus 2n=46. In diploïd de twee delen van een chromosomen paar heten homologe chromosomen of
gewoon homologen.
Afbeelding 1-7. Een bacterie
heeft weinig junk DNA,
weinig intronen. Groot bij de
mens, klein bij een bacterie.
Een bacterie is minder
complex dan de mens, dus
ook minder mogelijkheden.
Dat kost namelijk energie bij
celdeling wat voor een mens
(meercellig) geen probleem
is maar voor een bacterie
(eencellig) wel.
2
,Samenvatting Genetica – Periode 12 – Joyce Bakker
Een specifiek
menselijk
chromosomaal
‘landschap’. Regio’s
die transcriptie
hebben ondergaan in
twee segmenten van
een chromosoom. De
zwarte stukken zijn
de coderende regio’s
(exonen) en de lichte
stukken de intronen.
Chromosomaal DNA
is gevouwen om histonen. Door een histonen
condenseert DNA makkelijk. Het is en complex waar
DNA omheen zit. Dit is ruimte besparend. Elk
nucleosoom bestaat uit 8 histonen. Het DNA en de
nucleosomen samen worden chromatiden
genoemd.
Het nucleair genomisch DNA van
eukaryoten is verdeeld in verschillende
subunits, die om histonen zijn
gebonden in de chromosoom. De
functionele regio’s van het DNA zijn de
genen welke in de chromosomaal DNA
liggen.
Structurele vergelijkingen van genoom
componenten bij eukaryoten,
prokaryoten en virussen. Bij virussen is
het ook mogelijk dat het maar 1 of 2
genen zijn. Prokaryoten hebben
circulaire chromosomen, bij virussen is
dit lineair. Twee eukaryoten
organellen, mitochondriën en
chloroplast hebben wel circulaire
chromosomen, maar nucleair niet.
3
, Samenvatting Genetica – Periode 12 – Joyce Bakker
In eukaryote cellen, mRNA is gemaakt door middel van
transcriptie van DNA in de nucleus en daarna getransporteerd
naar het cytoplasma waar het door middel van translatie tot
een polypeptide keten gemaakt kan worden.
Op bladzijde 4 is te zien hoe de informatie in een eukaryote
cel zich verplaats in verschillende vormen. De standaard flow
is van DNA naar RNA naar Eiwit. (Transcriptie: DNA naar RNA -
> mRNA. Translatie: mRNA naar eiwit.) Gen 1 reageert op
externe signalen en maakt een eiwit voor export. Gen 2
reageert op interne signalen en maakt eiwit o te gebruiken in
het cytoplasma. Gen 3 maakt een eiwit die getransporteerd
kan worden in een organel. Gen 4 is deel van het organel DNA
en maakt eiwit voor het eigen organel. De promotor is de
regio waar transcriptie wordt begonnen en RNA polymerase is
het transcriptioneel enzym. Meeste eukaryoten genen
bevatten intronen die er uit worden geknipt voor het maken
van mRNA. Veel organellen genen hebben intronen die RNA
synthetiserende enzymen nodig hebben voor mRNA synthese.
4
Samenvatting Genetica
Inhoud
Chapter 1 .................................................................................................................................................................. 2
Chapter 2 .................................................................................................................................................................. 7
Chapter 3 ................................................................................................................................................................ 13
Chapter 4 ................................................................................................................................................................ 16
Chapter 6 ................................................................................................................................................................ 21
Chapter 7 = Hoofdstuk 17 ...................................................................................................................................... 25
Chapter 11 = Hoofdstuk 10 .................................................................................................................................... 31
Chapter 14 = Hoofdstuk 13 .................................................................................................................................... 34
Chapter 18 .............................................................................................................................................................. 38
Chapter 19 .............................................................................................................................................................. 40
Oefeningen ............................................................................................................................................................. 42
1
,Samenvatting Genetica – Periode 12 – Joyce Bakker
4
Chapter 1
Elke cel van een organisme heeft ene
complement van DNA. Opeenvolgende
vergrotingen brengen het DNA van een
organisme in focus
DNA is biologische informatie die codeert in de vorm
van een nucleotide sequentie. DNA is een dubbele
helix van twee nucleotiden ketens die bij elkaar
worden gehouden door complementaire paring van
A met T en G met C. De complete set van genetische
informatie, in het DNA, is het genoom genoemd.
Het nucleaire genoom bestaat uit een specifiek
aantal chromosomen. Een deel van een chromosoom is uitvergroot om de verdelen van de genen te laten zien.
Diploïd, de kern bevat twee complete kopieën van het genoom en twee dezelfde chromosomen sets. Het
aantal chromosomen in de standaard genoom set heet het haploïd getal, ook wel n. Mensen zijn n=23 maar
diploïd dus 2n=46. In diploïd de twee delen van een chromosomen paar heten homologe chromosomen of
gewoon homologen.
Afbeelding 1-7. Een bacterie
heeft weinig junk DNA,
weinig intronen. Groot bij de
mens, klein bij een bacterie.
Een bacterie is minder
complex dan de mens, dus
ook minder mogelijkheden.
Dat kost namelijk energie bij
celdeling wat voor een mens
(meercellig) geen probleem
is maar voor een bacterie
(eencellig) wel.
2
,Samenvatting Genetica – Periode 12 – Joyce Bakker
Een specifiek
menselijk
chromosomaal
‘landschap’. Regio’s
die transcriptie
hebben ondergaan in
twee segmenten van
een chromosoom. De
zwarte stukken zijn
de coderende regio’s
(exonen) en de lichte
stukken de intronen.
Chromosomaal DNA
is gevouwen om histonen. Door een histonen
condenseert DNA makkelijk. Het is en complex waar
DNA omheen zit. Dit is ruimte besparend. Elk
nucleosoom bestaat uit 8 histonen. Het DNA en de
nucleosomen samen worden chromatiden
genoemd.
Het nucleair genomisch DNA van
eukaryoten is verdeeld in verschillende
subunits, die om histonen zijn
gebonden in de chromosoom. De
functionele regio’s van het DNA zijn de
genen welke in de chromosomaal DNA
liggen.
Structurele vergelijkingen van genoom
componenten bij eukaryoten,
prokaryoten en virussen. Bij virussen is
het ook mogelijk dat het maar 1 of 2
genen zijn. Prokaryoten hebben
circulaire chromosomen, bij virussen is
dit lineair. Twee eukaryoten
organellen, mitochondriën en
chloroplast hebben wel circulaire
chromosomen, maar nucleair niet.
3
, Samenvatting Genetica – Periode 12 – Joyce Bakker
In eukaryote cellen, mRNA is gemaakt door middel van
transcriptie van DNA in de nucleus en daarna getransporteerd
naar het cytoplasma waar het door middel van translatie tot
een polypeptide keten gemaakt kan worden.
Op bladzijde 4 is te zien hoe de informatie in een eukaryote
cel zich verplaats in verschillende vormen. De standaard flow
is van DNA naar RNA naar Eiwit. (Transcriptie: DNA naar RNA -
> mRNA. Translatie: mRNA naar eiwit.) Gen 1 reageert op
externe signalen en maakt een eiwit voor export. Gen 2
reageert op interne signalen en maakt eiwit o te gebruiken in
het cytoplasma. Gen 3 maakt een eiwit die getransporteerd
kan worden in een organel. Gen 4 is deel van het organel DNA
en maakt eiwit voor het eigen organel. De promotor is de
regio waar transcriptie wordt begonnen en RNA polymerase is
het transcriptioneel enzym. Meeste eukaryoten genen
bevatten intronen die er uit worden geknipt voor het maken
van mRNA. Veel organellen genen hebben intronen die RNA
synthetiserende enzymen nodig hebben voor mRNA synthese.
4
