Samevatting pathologie: HC 5 Teams
We zijn gekomen aan een heel belangrijke aandoening of een groep van patiënten die we vaal
gaan tegenkomen zijn mensen met een CVA.
Een CVA is een chronisch vasculair accident, maar eigenlijk is dat een naam voor een grote
verzameling van aandoeningen. Er zijn er twee die we verder gaan bespreken:
Het ischemische CVA: het gevolg van een artherosclerose van de vaten in de hersenen
Het hemorragische CVA: het gevolg van een te hoge bloedruk in de hersen, waardoor een
hersenbloeding kan ontstaan.
Voorbereidend filmpje
Is een heel goed filmpje, omdat daarin heel de geschiedenis verteld wordt van iemand die een
beroerte krijgt als gevolg van een trombose. We spreken hier van een ischemisch CVA. Op
voorhand heeft hij al een paar waarschuwingen gehad en dat noemen we dan dat TIA (Transient
Ischemic Attack) en dan zie je ook hoe die man opgenomen wordt in het ziekenhuis en
uiteindelijk multidisciplinair moet revalideren. De persoon is er goed vanaf gekomen. Hij houd
er weinig letsels aan over. Naar mate patiënten ouders worden, gaan zij daar meer beperkingen
aan overhouden aan zo een beroerte of hersenbloeding.
Centrale zenuwstelsel
Je moet goed weten dat er een zenuwstelsel is end at we dat opsplitsen in een centraal
zenuwstelsel en in een perifeer zenuwstelsel.
Centraal is al het gene wat gelegen is benen de benige structuur van de schedel en binnen de
benige structuur van onze wervellichamen. We hebben het over de hersenen en het ruggenmerg.
De hersenen
We weten dat onze hersen bestaan uit verschillende delen. We hebben het belangrijkste deel de
cortex, hier gebeurt alle verwerking van informatie en dat zijn de grote hersen, deze worden
verdeel in een aantal gebieden. Al die gebieden worden bevloeid door arteries, door slagaders.
Die slagaders hebben elk een specifiek stroomgebied. Ze zijn verantwoordelijk voor een
specifiek gebied in de hersen, die zij van zuurstof voorzien. Daarom is het logisch dat afhankelijk
van de arterie die is opgestropt, je een ander gebied zal aangetast zien end at ook andere
symptomen zal geven.
1
, Hersenstam
Deze is de verbinding enerzijds tussen de grote hersenen en de kleine hersen, anderzijds het
ruggenmerg. De hersenstam is van belang, omdat daar vooral het autonome zenuwstelsel
gelegen is.
In de hersenstam worden de belangrijkste lichaamsfuncties geregeld, zoals de hartslag & de
ademhaling. Wanneer de hersenstam wordt aangetast, hebben we te maken met een heel
ernstige situatie, omdat de hartslag & ademhaling ontregeld geraakt en meestal de patiënt als
gevolg van een letsel in die hersenstam zal overlijden.
Animale zenuwstelsel
Dit is het zenuwstelsel dat wij onder controle hebben vanuit onze cortex. De motoriek wordt
geregeld vanuit dit stelsel.
Autonome zenuwstelsel
Dit is een onbewust zenuwstelsel, dit zorgt ervoor dat onze organen worden geregeld en dat er
steeds een evenwicht bestaat in de verschillende systemen van het lichaam.
Perifere zenuwstelsel
Dit is al het gene wat vertrekt vanuit die benige structuur en naar al die verschillende organen &
spiergroepen verloopt. Dit zijn alle zenuwvezels die vanuit de wervelkolom vertrekken. Zo
hebben we 12 paar hersenzenuwen die vertrekken vanuit de hersenstam en het volledige
aangezicht gaan bezenuwen. We hebben 31 paar ruggenmergzenuwen.
Bij de wervelkolom zie je op elk niveau tussen 2 wervellichamen in, heb je dus dat Foramen
intervertebrale en daar komen die verschillende zenuwstrengen uit. Op sommige plaatsen is dat
een enkelvoudige zenuwstreng, maar het kan ook een netwerk zijn (verwevenheid) zijn van
zenuwstrengen, die zich daar op één of andere manier vermengd hebben en vergroeid zijn. Dit
noemen we dan ook een plexus. Zo onderscheiden we de plexus brachialis, plexus lumbalis en de
plexus sacralis. Vanuit die plexus heb je dan het voortvloeien van een aantal draden. Elke draad
of nervus die gaat dan een bepaalde groep van spieren bezenuwen en bovendien een bepaald
huidgebied. Een perifere zenuw die is gemengd, die heeft zowel een motorische sturing, als een
sensorische sturing.
2
We zijn gekomen aan een heel belangrijke aandoening of een groep van patiënten die we vaal
gaan tegenkomen zijn mensen met een CVA.
Een CVA is een chronisch vasculair accident, maar eigenlijk is dat een naam voor een grote
verzameling van aandoeningen. Er zijn er twee die we verder gaan bespreken:
Het ischemische CVA: het gevolg van een artherosclerose van de vaten in de hersenen
Het hemorragische CVA: het gevolg van een te hoge bloedruk in de hersen, waardoor een
hersenbloeding kan ontstaan.
Voorbereidend filmpje
Is een heel goed filmpje, omdat daarin heel de geschiedenis verteld wordt van iemand die een
beroerte krijgt als gevolg van een trombose. We spreken hier van een ischemisch CVA. Op
voorhand heeft hij al een paar waarschuwingen gehad en dat noemen we dan dat TIA (Transient
Ischemic Attack) en dan zie je ook hoe die man opgenomen wordt in het ziekenhuis en
uiteindelijk multidisciplinair moet revalideren. De persoon is er goed vanaf gekomen. Hij houd
er weinig letsels aan over. Naar mate patiënten ouders worden, gaan zij daar meer beperkingen
aan overhouden aan zo een beroerte of hersenbloeding.
Centrale zenuwstelsel
Je moet goed weten dat er een zenuwstelsel is end at we dat opsplitsen in een centraal
zenuwstelsel en in een perifeer zenuwstelsel.
Centraal is al het gene wat gelegen is benen de benige structuur van de schedel en binnen de
benige structuur van onze wervellichamen. We hebben het over de hersenen en het ruggenmerg.
De hersenen
We weten dat onze hersen bestaan uit verschillende delen. We hebben het belangrijkste deel de
cortex, hier gebeurt alle verwerking van informatie en dat zijn de grote hersen, deze worden
verdeel in een aantal gebieden. Al die gebieden worden bevloeid door arteries, door slagaders.
Die slagaders hebben elk een specifiek stroomgebied. Ze zijn verantwoordelijk voor een
specifiek gebied in de hersen, die zij van zuurstof voorzien. Daarom is het logisch dat afhankelijk
van de arterie die is opgestropt, je een ander gebied zal aangetast zien end at ook andere
symptomen zal geven.
1
, Hersenstam
Deze is de verbinding enerzijds tussen de grote hersenen en de kleine hersen, anderzijds het
ruggenmerg. De hersenstam is van belang, omdat daar vooral het autonome zenuwstelsel
gelegen is.
In de hersenstam worden de belangrijkste lichaamsfuncties geregeld, zoals de hartslag & de
ademhaling. Wanneer de hersenstam wordt aangetast, hebben we te maken met een heel
ernstige situatie, omdat de hartslag & ademhaling ontregeld geraakt en meestal de patiënt als
gevolg van een letsel in die hersenstam zal overlijden.
Animale zenuwstelsel
Dit is het zenuwstelsel dat wij onder controle hebben vanuit onze cortex. De motoriek wordt
geregeld vanuit dit stelsel.
Autonome zenuwstelsel
Dit is een onbewust zenuwstelsel, dit zorgt ervoor dat onze organen worden geregeld en dat er
steeds een evenwicht bestaat in de verschillende systemen van het lichaam.
Perifere zenuwstelsel
Dit is al het gene wat vertrekt vanuit die benige structuur en naar al die verschillende organen &
spiergroepen verloopt. Dit zijn alle zenuwvezels die vanuit de wervelkolom vertrekken. Zo
hebben we 12 paar hersenzenuwen die vertrekken vanuit de hersenstam en het volledige
aangezicht gaan bezenuwen. We hebben 31 paar ruggenmergzenuwen.
Bij de wervelkolom zie je op elk niveau tussen 2 wervellichamen in, heb je dus dat Foramen
intervertebrale en daar komen die verschillende zenuwstrengen uit. Op sommige plaatsen is dat
een enkelvoudige zenuwstreng, maar het kan ook een netwerk zijn (verwevenheid) zijn van
zenuwstrengen, die zich daar op één of andere manier vermengd hebben en vergroeid zijn. Dit
noemen we dan ook een plexus. Zo onderscheiden we de plexus brachialis, plexus lumbalis en de
plexus sacralis. Vanuit die plexus heb je dan het voortvloeien van een aantal draden. Elke draad
of nervus die gaat dan een bepaalde groep van spieren bezenuwen en bovendien een bepaald
huidgebied. Een perifere zenuw die is gemengd, die heeft zowel een motorische sturing, als een
sensorische sturing.
2
