Aardrijkskunde samenvatting 3.5
Nederland is een lange tijd koploper geweest in de CO 2 uitstoot per inwoner. Ook
Nederland moet nu de afspraken van het klimaatakkoord van Parijs nakomen.
Daarom hebben alle politieke partijen in een Klimaatwet afgesproken dat welke
regering er in de toekomst ook komt ze verder gaan met Nederland CO 2-arm maken.
Het CO2 beleid van Nederland
In Nederland is het energieverbruik ingedeeld in vier groepen:
● Kracht en licht. Dit betekent het CO2-arm maken van de elektriciteitsproductie.
De elektriciteitsnetten zijn ontworpen als eenrichtingsverkeer dus van
producent naar consument. Met smart grids wordt tweerichtingsverkeer
mogelijk.
● Hoge temperatuur warmte. Nederland heeft een energie-intensieve industrie.
Deze industrie kan behouden blijven als deze CO 2-arm produceert. Een
oplossing kan de opvang en opslag van CO2 in oude aardgasvelden zijn.
● Lage temperatuur warmte. In de gebouwde omgeving wordt ingezet op
energiebesparing. Zo wordt in plaats van een cv-ketel nu in veel huishoudens
een warmtepomp geïnstalleerd.
● Vervoer. Transport zorgt voor veel uitstoot van fossiele brandstoffen. De
overheid vindt dat we brandstof moeten besparen en duurzame
biobrandstoffen moeten inzetten.
De inrichting en infrastructuur
De omslag naar een CO2-arme energievoorziening heeft effect op het landschap. Zo
komen er bijvoorbeeld zonnepanelen op daken en windmolens op land en in de zee.
Nederlanders zijn vaak voorstanders van energietransitie totdat dit hun eigen
woongenot raakt. Daarom moet je omwonende betrekken bij plannen die gemaakt
worden. Doe je dat niet is de kans op een ruimtelijk conflict erg groot. Een ander
probleem is dat wind en zon niet altijd beschikbaar is. Waterstof kan wel eens de
sleutel tot de energietransitie zijn. Waterstof is geen energiebron, maar een
energiedrager.
Begrippenlijst:
Smart grids: Een slim elektriciteitssysteem dat gebruikmaakt van informatie, om
distributie en consumptie zo efficiënt mogelijk te laten verlopen.
Ruimtelijk conflict: Meningsverschillen over waarvoor een gebied gebruikt mag
worden.
Energiedrager: Bij een energiedrager moet je er eerst energie in stoppen voordat je
die er weer uit kunt halen. Voorbeelden zijn batterijen en waterstof.
Nederland is een lange tijd koploper geweest in de CO 2 uitstoot per inwoner. Ook
Nederland moet nu de afspraken van het klimaatakkoord van Parijs nakomen.
Daarom hebben alle politieke partijen in een Klimaatwet afgesproken dat welke
regering er in de toekomst ook komt ze verder gaan met Nederland CO 2-arm maken.
Het CO2 beleid van Nederland
In Nederland is het energieverbruik ingedeeld in vier groepen:
● Kracht en licht. Dit betekent het CO2-arm maken van de elektriciteitsproductie.
De elektriciteitsnetten zijn ontworpen als eenrichtingsverkeer dus van
producent naar consument. Met smart grids wordt tweerichtingsverkeer
mogelijk.
● Hoge temperatuur warmte. Nederland heeft een energie-intensieve industrie.
Deze industrie kan behouden blijven als deze CO 2-arm produceert. Een
oplossing kan de opvang en opslag van CO2 in oude aardgasvelden zijn.
● Lage temperatuur warmte. In de gebouwde omgeving wordt ingezet op
energiebesparing. Zo wordt in plaats van een cv-ketel nu in veel huishoudens
een warmtepomp geïnstalleerd.
● Vervoer. Transport zorgt voor veel uitstoot van fossiele brandstoffen. De
overheid vindt dat we brandstof moeten besparen en duurzame
biobrandstoffen moeten inzetten.
De inrichting en infrastructuur
De omslag naar een CO2-arme energievoorziening heeft effect op het landschap. Zo
komen er bijvoorbeeld zonnepanelen op daken en windmolens op land en in de zee.
Nederlanders zijn vaak voorstanders van energietransitie totdat dit hun eigen
woongenot raakt. Daarom moet je omwonende betrekken bij plannen die gemaakt
worden. Doe je dat niet is de kans op een ruimtelijk conflict erg groot. Een ander
probleem is dat wind en zon niet altijd beschikbaar is. Waterstof kan wel eens de
sleutel tot de energietransitie zijn. Waterstof is geen energiebron, maar een
energiedrager.
Begrippenlijst:
Smart grids: Een slim elektriciteitssysteem dat gebruikmaakt van informatie, om
distributie en consumptie zo efficiënt mogelijk te laten verlopen.
Ruimtelijk conflict: Meningsverschillen over waarvoor een gebied gebruikt mag
worden.
Energiedrager: Bij een energiedrager moet je er eerst energie in stoppen voordat je
die er weer uit kunt halen. Voorbeelden zijn batterijen en waterstof.
